Share

Chapter 2

Author: eleb_heart
last update Last Updated: 2022-05-22 14:52:13

Two

MEDYO ramdam na ni Ivan ang pagkahilo ng mga oras na iyon. Nasa bar siya sa mga oras na iyon. Kaninang umalis siya sa kanyang opisina pagkatapos niyang malaman kung ano ang isinasaad ng last will and testament ng kanyang Ama ay dumiretso siya doon.

Hanggang sa mga oras kase na iyon ay halos hindi pa rin siya makapaniwala sa nabasa niyang nakasulat doon. Anong petsa na ba? Anong taon na ba para sa isang kasal na katulad n'yon dahil sa pagkakatanda niya ay nasa 21st century na kaya wala na isip niya na pwede pa palang mangyari ang mga bagay na iyon.

Napasapo siya sa kanyang ulo habang nakatukod ang dalawa niyang kamay sa counter ng bar kung saan siya nakaupo nang may lumapit na namang isang babae sa kanyang tabi. Hindi niya man iyon lingunin ay alam niya na babae iyon dahil amoy na amoy niya ang matamis nitong pabango.

Lumingon siya rito at nasalubong niya ang mga mata nitong nakatitig sa kanya. Sa pagkakatitig pa lamang nito sa kanya ay nasisiguro na niyang gusto siya nito dahil kitang - kita niya ang pagkagat - labi nito habang nakatingin sa kanya. Agad siyang napangisi at napailing. Pang - ilang babae na nga ba ito na lumapit sa kanya simula kaninang umupo siya doon?

Sa tantiya niya ay nasa pang sampu na ito kaya napailing na lamang siya. Mga babae nga naman, sa isip isip niya. Karamihan kase sa mga babaeng nasa loob ng bar ay naghahanap lang ng makaka - sex and that is reality. Kunwari iinom ng kaunti, pero kapag may lumapit na sa kanilang lalaki ay maglalasing - lasingan.

Ipinilig niya ang kanyang ulo bago niya muli itong hinarap. Sa pagkakataong iyon ay inayos na niya ang kanyang pagkakaupo at hinubad na ang suot niya pang coat sa mga oras na iyon at ibinaba sa counter.

Pagkatapos niyang ibaba ang kanyang coat ay agad niyang hinawakan ang mukha nito kaya napatigil ito sa pag - inom ng cocktail at ibinaba nito iyon sa counter upang hindi matapon. Hindi din naman ito nagsalita bagkus ay mas lalo lamang siya nitong inakit sa paraan ng pagtitig nito sa kanya.

Niyuko niya ang suot nito sa mga oras na iyon, nakasuot ito ng kulay itim na dress ngunit ang nipis ay halos wala na rin itong tinakpan dahil halos kitang - kita din naman ang buo nitong katawan kahit pa nakadamit nga ito.

Agad siyang dumukwang at hinalikan ito sa labi, mariin at mapusok. Agad naman itong sumagot sa halik niya na unti - unting nagpainit sa nararamdaman niya. Well, lalaki siya kaya normal lamang sa kanya ang mag - init.

Ilang saglit pa ay naramdaman na niya ang mga kamay nito sa kanyang hita na nakahawak doon upang kumuha ng balanse.

Hindi pa naman siya lasing, sakto pa lang ang nainom niya para maramdaman niya ang epekto ng alak. Kumbaga ay nakainom lang siya pero hindi pa siya lasing kaya alam niya pa ang ginagawa niya ng mga oras na iyon.

Agad na gumapang ang kanyang mga kamay na tila may isip upang pumailalim sa suot - suot nitong dress na halos wala na rin namang tinakpan.

Wala na silang pakialam sa mga taong naroon sa lugar na iyon kasama nila dahil sa lugar naman na katulad n'yon ay hindi naman uso ang salita pakialam. Sa lugar na tulad ng ganito ay wala ng pakialam ang mga tao kahit ano pa ang gawin mo doon. Kahit pa tumuwad doon ito ay hindi nila sisitahin dahil normal na lamang ito doon.

Ramdam na ramdam niya ang paglalim ng paghinga nito dahil sa ginawa niyang pagpapailalim ng kamay niya sa suot nitong dress ng mga oras na iyon. Kahit malakas ang tugtog sa lugar na iyon ay hindi nakatakas sa kanyang pandinig ang mahina nitong pag - ungol na mas lalo lamang nagpasidhi sa init na nararamdaman niya ng mga oras na iyon.

Init na init na siya ng mga oras na iyon at hindi niya alam kung epekto ba iyon ng nainom niyang alak o dahil na sa nag - uumpisang apoy na sumisiklab sa pagitan nila ng babaeng kahalikan niya ng mga oras na iyon. Ni pangalan nito ay hindi niya pa alam at wala naman siyang balak na alamin dahil unang - una ay ito naman ang lumapit sa kanya at unang nagpahiwatig na gusto siya nito kaya hindi na niya kailangan pa iyon talaga.

Ilang saglit pa ay pinutol na niya ang pakikipaghalikan dito at tumayo na, wala siyang balak patulan ito. Pinagbigyan niya lamang na makahalik ito sa kanya at pagkatapos ay tumayo na at pinulot ang kanyang coat na nakapatong sa counter, pagkalipas ng ilang sandali ay iniwan niya ang babaeng nakamata lamang sa kanya. 

Marahil ay nagtataka kung bakit hanggang halik lamang ang ibinigay niya rito. Marami pa siyang kailangang gawin at isa pa ay marami siyang iniisip kaya hindi niya pa maharap ang magpakasarap.

Walang emosyon niyang iniwan ang babaeng nakaupo doon na akala mo ay walang namagitan sa kanilang dalawa. Hindi niya naiwasan ang mapapikit bago makalabas sa bar dahil nararamdaman niya na tila umiikot ang paligid niya at alam niyang medyo tinamaan na siya sa nainom niya. Pero kilala niya ang sarili niya, alam niya na kayang kaya niya pang umuwi kaya nagmadali siyang pumunta sa parking lot at hinanap ang kanyang kotse at pagkatapos ay mabilis na pumasok dito at pinasibad iyon.

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • MONTEFALCO SERIES 1: OLIVIA MONTEFALCO   End

    I can feel the breeze from the afternoon wind from the sea. Niyakap ko ang tuhod ko at tumanaw sa dagat. I closed my eyes and feel the fresh air, at ngumiti sa kawalan.Tumayo ako at lumakad papunta sa dalampasigan. Hinubad ko ang aking sandals at hinayaang abutin ng tubig ang aking mga paa.Lumingon ako sa aking dinaan at nakita ko kung paano tinangay ng alon ang marka ng aking mga paa.Sana ganun din kadali makalimot ang tao na sa isang iglap ay wala na agad.Itinuloy ko ang ang aking paglalakad hanggang umabot sa ako sa isang malaking bato na nasa tabing-dagat din. Sumampa ako doon at tahimik na umupo at pinanuod ang papalubog na araw. Ang ganda, ang ganda ng kulay ng araw at ang ulap na nakapaligid dito pati na rin ang kumikintab na dagat na nagkukulay orange.Nagpakawala ako ng isang buntung-hininga.I closed my eyes. Its been 6 months, yeah six hell months. Bigla nanamang uminit ang gilid ng mga mata ko.He's gone for six months. I don't know where is he if he died or what. Hin

  • MONTEFALCO SERIES 1: OLIVIA MONTEFALCO   Chapter 25

    Nagising ako na nakatali ang mga kamay at nakatali sa isang upuan. May panyo rin sa aking bunganga kaya hindi ako makapagsalita.Nakita ko si Ivan sa harapan ko na kasalukuyan nilang binubugbog. Gusto ko man sumigaw ay hindi ko magawa kaya napaiyak nalang ako.Tulungan niyo kami.Nakita kong dumura ng dugo si Ivan at binitawan nila ito. Naiwan siyang nakalugmok doon.Iniwan nila kaming dalawa roon at lumabas sila. Narinig ko ang kalansing ng mga kadena sa labas. Kumawag-kawag ako para sana makaalis ngunit mahigpit ang pagkakatali sa akin.Patuloy sa pag-agos ang aking mga luha. Sino sila?Sino ang mga taong may gawa nito?Kahit hirap siyang bumangon ay pinilit pa rin niyang tumayo upang puntahan ako. Mas lalo akong napaiyak nang masubsob siya sa mismong mga hita ko. Putok ang labi, may pasa sa pisngi at may umaagos na dugo sa kanyang kaliwang kilay.Tumingala siya sa akin kahit na alam kong sobrang sakit ng katawan niya ay ngumiti siya sa akin."Don't cry babe..." Marahang bulong n

  • MONTEFALCO SERIES 1: OLIVIA MONTEFALCO   Chapter 24

    Nakatingin siya sa kanyang repleksiyon sa salamin. Nakasuot siya ng tan gown at kitang kita ang hubog na kanyang katawan. Hindi daring ang tabas nito dahil ayaw ni Ivan ng ganun. Ito rin ang pumili sa damit niya, isinuot niya na ang kanyang kwintas na binili rin nito at ang pares na hikaw. Nakangiti siya ng mapagmasdan ang sariling repleksyon.Perfect!Narinig niya ang katok sa pinto."Lalabas na ako." Sigaw niya at pinulot ang kanyang purse ng bumukas ang pinto at pumasok si Ivan.Napatitig siya rito dahil ang gwapo nito sa suot niyang coat and tie.Ngumiti ito sa kanya kaya sinuklian niya rin ito ng isang ngiti."You are so beautiful babe." He said while his eyes is twinkling."And you are so handsome." She said and walk towards him."Lets go?" Tanong niya at bilang sagot ay itinaas nito ang braso kayat kumapit naman siya agad dito.Sabay silang lumabas ng silid at bumaba."Bagay na bagay talaga kayo." Nakangiting sambit ni Nana Yuling. Ngumiti naman kami pareho at nagpaalam na dit

  • MONTEFALCO SERIES 1: OLIVIA MONTEFALCO   Chapter 23

    Hindi mapakali si Via sa kanyang kwarto. Agad siyang umakyat pagkatapos nilang kumain ng agahan. Kinakabahan pa rin siya. Tumayo siya at palakad-lakad sa harap ng kanyang kama ng malingunan ang kanyang cellphone.Anong gagawin ko? Tatawagan ko ba si Nate? Argh!Naisabunot niya ang kanyang kamay sa kanyang buhok. Nafru-frustrate na siya. Hindi na niya alam ang kanyang gagawin.May gustong pumatay kay Ivan. Sino kaya ito at ano ang motibo? Hindi kaya isa sa mga kakomptensiya niya ito sa negosyo?Naupo siya sa kanyang kama at huminga ng malalim. Kailangan malaman ito ni Nate.Saktong pagtayo niya ay ang pagbukas naman ng pinto ng kanyang silid. Sumungaw doon si Ivan na naka walking shorts at naka V-neck na T-shirt.Pumasok ito sa kanyang silid at sumandal sa pintuan. "Magbihis ka at may pupuntahan tayo." Seryosong sabi nito."Sa-saan?" Nauutal niya namang tanong."Sa isang boutique. Kailangan nating pumili ng ating isusuot sa engagement party natin bukas."Bukas na pala iyon.Isang tan

  • MONTEFALCO SERIES 1: OLIVIA MONTEFALCO   Chapter 22

    Nakadulog na si Via sa lamesa at si Nana Yuling ay naghahain na ng almusal. Nangalumbaba siya habang nakatingin sa nakatalikod na matanda habang nagsasandok ng sinangag.Humikab pa siya at napapikit saka isinandal ang ulo sa upuan. Inaantok pa ako. At muli siyang humikab ulit."O mukhang puyat na puyat ka ah." Puna sa kanya ng matanda kaya napamulat siya ng kanyang mga mata. Nakita niyang ibinaba na nito ang sinangag sa lamesa at ang pinirito nitong itlog, hotdog at bacon. Nalanghap niya kaagad ang mabangong amoy ng sinangag."Ah hindi naman ho pero parang kinulang parin ako sa tulog." Lie. Sagot niya rito. Ang totoo napuyat talaga siya dahil sa bruhong lalaki paano ba naman hindi na ito matanggal sa isip niya. Sa kanyang pagpikit ay mukha nito ang nakikita niya kaya imbis na matulog siya ay nanatili siyang gising na gising. Nakaidlip naman siya pero nagising din siya kaagad dahil umaga na pala. Kaya wala na siyang nagawa kundi ang bumangon dahil ayaw niya namang tanghaliin ng gising

  • MONTEFALCO SERIES 1: OLIVIA MONTEFALCO   Chapter 21

    Nakatanaw si Via sa dagat habang nakaupo sa buhanginan. Katatapos lang nilang kumain at talaga namang busog na busog siya. Sa totoo lang ang dami niyang nakain at hindi niya malaman kung saan niya inilagay ang lahat ng mga iyon. Hindi niya rin maimagine sa sarili niya na ganun siya kalakas kumain. Para bang hindi siya kumain ng isang dekada. Nagpakawala siya ng isang malalim na buntung-hininga. "Lets swim." halos masigaw siya dahil sa pagkagulat. Masama niya itong tiningnan. Nasapo niya tuloy ang kanyang dibdib. "Wag mo nga akong ginugulat. Gusto mo naman na ata akong mamatay sa gulat." "Sorry." mahinang usal nito at umupo sa tabi ko. "Maligo tayo." at tumingin siya sa akin at ang mga mata niya ay tila may ibang kislap, kasiyahan o kapilyuhan? Aba ewan. "Ayoko." Nakangusong sagot ko at saka humalukipkip. "Ayaw mo?" "Oo ayaw ko." Sagot ko at tumayo na siya. Napangiti naman ako ng lihim. Hindi dahil sa ayokong maligo. Ayoko lang talagang maligo sa dagat natatakot ako baka malunod

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status