Ep13 คอลเสียว 18+

เรียวขาสวยค่อยๆ อ้าออกช้าๆ ด้วยความประหม่าเมื่อต้องทำอะไรแบบนี้ครั้งแรกและยิ่งต่อหน้าคนที่ขึ้นชื่อว่าแฟนแล้วมันยิ่งเพิ่มความน่าอายมากกว่าเดิมเสียอีก

[อายทำไมคะ แดดดี้เคยเห็นมากกว่านี้ อ๊าส์] ทั้งพูดทั้งเปล่งเสียงครางเมื่อเห็นร่องสาวสีชมพูสวยคลี่ยิ้มแยกออกจากกันทำให้เห็นความสวยงามของเธอที่ไม่เคยผ่านมือชายมาสักครั้ง นอกจากผ่านลิ้นของเขาน่ะนะ

"อื้อ แดดดี้หนูอาย" แก้มสวยเห่อร้อนเมื่อคำสั่งของแฟนหนุ่มออกคำสั่งให้เธอทำตามพร้อมยังเปล่งเสียงครางพร้อมขยับชักรูดแก่นกายอย่างหน้าไม่อาย

[เด็กดี ทำตามที่แดดดี้สั่งนะคะ]

"หนูอาย" เมื่อฟังคำสั่งจากแฟนหนุ่มเธอกลับประหม่าแล้วกลั้นใจทำตามคำสั่งของเขาอย่างเลี่ยงไม่ได้ด้วยการใช้นิ้วเรียวสวยค่อยๆ บดขยี้ลูบไล้จนกายสาวของเธอเปล่งน้ำสีใสบางอย่างออกมาเมื่อรับคำสั่งอีกครั้งเธอก็หลับตาพริ้มเม้มปากแน่นอย่างเขินอายแล้วค่อยๆ กดนิ้วเรียวสวยเข้าสู่ร่องสวาทช้าๆ อย่างประหม่าแต่กลับสะดุ้งเล็กน้อยเมื่อรู้สึกถึงความเจ็บเล็กๆ บางอย่าง

"อึก ละแล้วยังไงต่อคะแดดดี้" เธอเอ่ยถามเสียงสั่นเมื่อเริ่มมีความรู้สึกแปลกๆ และอารมณ์แปลกๆ บางอย่างก่อตัวขึ้นมาอย่างไม่ทราบสาเหตุทว่ากลับรู้สึกอดทนไม่ไหวอยากจะขยับนิ้วเรียวเพื่อคลายอารมณ์บางอย่างเพราะเธอสัมผัสได้ถึงบางอย่างที่ตอดรัดนิ้วเธอเป็นระยะๆ บ้างก็ถี่ๆ

[ขยับสิครับ อ๊ะ แดดดี้จะเสร็จแล้ว อ๊าส์] จากนั้นวิดิโอคอลเสียวก็เริ่มเกิดขึ้นจนทั้งสองลืมความเขินอายเลยเพราะอารมราคะครอบงำจิตใจ

แจะ แจะ แจะ!

เสียงฉ่ำและเรื่องดังขึ้นสลับกับเสียงครวญครางของทั้งสองเรียวนิ้วสวยขยับเข้าออกตามอารมณ์สวาทของตัวเอง ริมฝีปากอวบอิ่มเผยอออกเล็กน้อยเพื่อเปล่งเสียงครางออกมาเพราะเธอเสียวยิ่งขยับยิ่งรู้สึก

แจะ แจะ แจะ!

"อ๊าส์ แดดดี้หนูรู้สึกแปลกๆ อ๊ะ มะมัน อึก ไม่ไหว" นาทีนี้เธอเปล่งเสียงครางอย่างไม่คิดเกรงใจใครเพราะโชคดีหน่อยที่ห้องเก็บเสียงเธอจึงเปล่งเสียงครางได้สบายๆ

แจะ แจะ แจะ!

[พร้อมกับเบบี๋ อ๊าส์ แดดดี้ไม่ไหวแล้ว] น้ำรักสีขาวขุ่นพุ่งออกมาจากปลายหัวหยักจนเธอเขินอายมากกว่าเดิมจากนั้นเป็นเธอที่ตามมาติดๆ หน้าท้องแบนราบกระตุกเกร็งเมื่อปลดปล่อยบางอย่างออกจากร่างกายจนตัวเบาหวิว เรียวขาสวยเกร็งเล็กน้อยก่อนจะปล่อยน้ำรักสีใสออกมาก่อนจะเผลอตัวเอนกายแบบเตียงนอนโดยลืมไปว่าตัวเองยังอ้าขาต่อหน้ากล้องที่ตั้งเอาไว้อยู่

แฮ่ก แฮ่ก แฮ่ก

ใบหน้าสวยเต็มไปด้วยหยาดน้ำเหงื่อราวกับวิ่งมาหลายกิโลเธอเอนหลังนอนหายใจเหนื่อยหอบ

วันต่อมา

เธอตื่นเช้าแต่งตัวอาบน้ำเพื่อไปมหาลัยครั้งแรกในรอบวันหยุดสองอาทิตย์และนี่คือการเปิดเรียนวันแรกของเธอ

"Hiii baby" เสียงหวานๆ ห้าวๆ ของเพื่อนสนิทของเธอดังแว่วมาจากด้านหลังเลล่าเดินมากับแอนนาเพื่อนสาวคนสนิททั้งสองของเธอเดินถือหนังสือเข้ามา

"เล่ามาว่าวันหยุดที่ผ่านมาทำอะไรจ้ะ" แอนนาเอ่ยถาม

"ก็ไม่ทำไม ใช้ชีวิตปกตินั่นแหละกลับไปเยี่ยมป๊ากับแม่แล้วก็ได้ทานอาหารบ้านเกิดมีมือแม่ก็เติมพลังมาเรียนดี" เธอยังไม่รู้ว่าจะเริ่มต้นบอกเพื่อนยังไม่ดีว่าระหว่างที่เธอกลับไทยเธอมีแฟนคนแรกสักทีเพราะก่อนที่จะเจอแดดดี้ ผู้ชายที่นี่ก็ตามจีบเธอปล่อยๆ ซึ่งเธอก็ปฏิเสธและตอบกลับไปว่าอยากโฟกัสแค่การเรียน

"แล้วเธอสองคนเป็นไงบ้างอ่ะ พอดีว่าที่บ้านยุ่งๆ ไม่ได้ติดต่อมาเลยอาศัยมาเจอกันทีเดียว" คราวนี้เป็นเธอเองที่เอ่ยถามออกไปบ้าง

"ก็ปกติเหมือนแกนั่นแหละวันๆ ก็เอาแต่อ่านหนังสือเข้านอนให้ตรงเวลาตามที่ป๊าต้องการ" เลล่าเอ่ยอย่างเบื่อหน่ายเพราะที่บ้านเธอค่อนข้างเข้มงวดเพราะป๊าเธอบอกว่าเธอต้องอดทนเรียนเพื่อมาสานต่อธุรกิจที่บ้าน

เธออยากเรียนอย่างอื่นแต่ที่บ้านอยากให้เธอเรียนบริการเธอจึงต้องทำตามและที่เป็นเพื่อนต่างคณะด้วยกันได้ก็เพราะความบังเอิญกันทั้งนั้นมีแค่แอนนาและเอมมี่ที่ได้เรียนแพทย์อย่างที่ต้องการต่างจากเธอที่ไม่มีชีวิตเป็นของตัวเอง

"ฉันเข้าใจแกแหละ สู้ๆ" แอนนาเดินไปคล้องลำคอเพื่อนพร้อมส่งยิ้มหวานเพื่อให้กำลังใจ

ในกลุ่มมีแค่แอนนาที่เป็นทั้งสาวหวานและสาวห้าวเรียกง่ายๆ ว่าแอนนาชอบใช้เวลากลางคืนมากกว่าเรียกง่ายๆ ว่าเป็นสาวสายปาร์ตี้คาสโนวี่ตัวแม่

ส่วนเลล่าก็ไม่ต่างจากเธอสักเท่าไหร่แต่รายนั้นก็ออกจะมีเล่ห์เหลี่ยมนิดหน่อย ต่างจากเธอที่ใสมากยิ่งกว่าอะไรจนอาจจะถูกหลอกได้ง่าย อย่างน้อยเลล่าก็มีคนที่สามารถให้คำปรึกษาได้ เรียกง่ายๆ ว่าไม่มีใครที่จะคบกันได้สักคนแต่ก็คบกันไปแล้ว

"ไปเข้าเรียนกันเถอะ แล้วเจอกันช่วงพักเที่ยงแล้วกันนะ" ทั้งเอ่ยเมื่อเดินมาส่งที่คณะเพราะเป็นทางผ่านคณะของพวกเธอด้วยและทำไมเธอถึงเลือกมาเรียนที่ฝรั่งเศสน่ะเหรอ สั้นๆ เที่ยว! ใช่เธออยากมาเที่ยวถ่ายรูปลงเพจตัวเองแค่นั้นแต่เรื่องเรียนก็อยากเรียนจริงๆ นั่นแหละเพราะหม่ามี๊เธอก็มาเรียนที่ฝรั่งเศสนี่เธอจึงอยากตามรอยหม่ามี้เฉยๆ

"บ๊ายย"

เมื่อมาถึงห้องเรียนเธอก็เตรียมสมุดปากกาหลายๆ อย่างมาเพื่อจดเลคเชอร์ในเนื้อหาที่ไม่เข้าใจและต้องจดจำให้มากที่สุดเพื่อที่ถึงเวลาสอบเธอจะทำได้อย่างสบายใจโดยไม่ต้องเครียดและกังวลมากไป

เมื่อผ่านการเรียนวิชาแรกผ่านไปเธอก็ต้องไปต่อถึงจะเหนื่อยแต่ก็ต้องอดทนนั่นแหละเพราะเธอตั้งใจแล้วว่าจะเรียนต่อสายนี้ต่างจากพ่อแม่และน้องชายที่ไปสายเดียวกันหมด

"เห้อ เรียนนานๆ คิดถึงแดดดี้จัง"

*******************************

แหมม🙄🙄🙄