Ep27 แสดงตัว

หลังจากที่เขาเอ่ยขึ้นทำให้อนาวินฟิลขาดแล้วพุ่งเข้าไปต่อยใบหน้าของเขาเต็มๆ แรงจนเกิดชุลมุน

ผั๊วะ!!

"มันเป็นมึงเองเหรอวะ!? ไอ้เหี้ยเอ้ย ไม่น่าแม่งรู้ดี" อนาวินตะคอกออกมาโดยความโมโหหมายจะเข้าต่อยผู้ชายที่อ้างตัวว่าเป็นแฟนพี่สาวตัวเองแต่การ์ดกลับมาล็อคตัวไว้เสียก่อน

เขายืนกระตุกยิ้มมุมปากไม่ตอบโต้เพราะถึงยังไงอนาวินก็เด็กกว่าเขาและที่สำคัญอนาวินเป็นน้องเมียตัวเองเขาคงไม่ต้องเอาตัวเองไปต่อยเด็กขี้โวยวายด้วย

"หายบ้าได้รึยัง ถ้าหายแล้วก็นั่งลง" เขาเอ่ยเสียงราบเรียบก่อนจะใช้นิ้วแตะที่บริเวณมุมปากที่อนาวินต่อยจนได้รับความเค็มจากเลือดที่แผลปริแตกมุมปาก

"ปล่อยดิวะ!" อนาวินสลัดตัวเองออกจากการกอบกุมของบอดี้การ์ดจนมันยอมผละออกเมื่อเจ้านายออกคำสั่ง

"อยากเจอฉันไม่ใช่หรือไง นี่ไงฉันก็มาเจอนายแล้วนี่ไง ฉันยังเป็นแมงดา เป็นผู้ชายขี้แพ้ไม่มีความกล้าพอมาเจอนายอยู่มั้ยล่ะ?" เขากระตุกยิ้มมุมปากเมื่อเห็นว่าอนาวินเงียบไปเมื่อเขาย้อนถามกลับในประโยคที่อนาวินเอ่ยก่อนหน้านี้

"เลิกกันซะ อายุเท่านี้จะแก่ตายวันไหนก็ไม่รู้ ปล่อยพี่สาวฉันซะ นายมันไม่คู่ควรซักนิด พี่สาวฉันควรจะเจอผู้ชายอายุรุ่นราวคราวเดียวกันไม่ใช่เอาชีวิตไปเสี่ยงตายกับมาเฟียอย่างนาย" อนาวินเอ่ยขึ้นโดยที่ไม่มองหน้าแฟนพี่สาวเพราะยิ่งรู้จักยิ่งเป็นห่วงมากขึ้นเพราะคนตรงหน้านี้เป็นคนไม่ธรรมดา

"มันไม่ง่ายไม่ไปหน่อยเหรอ? ฉันแน่ใจว่าฉันเหมาะสมกับพี่สาวนาย ส่วนอายุคนมันจะรักกันมันไม่เกี่ยวกับอายุหรอก" รู้สึกไม่พอใจไม่น้อยที่เด็กหนุ่มบังคับให้เขาเลิกกับเมียเด็กทั้งที่ตัดสินเขาแค่รูปร่างฐานะทางภายนอก

"แล้วคุณเลิกเป็นมาเฟียแล้วหันมาทำธุรกิจธรรมดาได้รึเปล่าหล่ะ? ประวัติเจ้าของผับนี้ใช่ว่าผมจะไม่รู้และผมก็รู้ว่าคุณเป็นใครตั้งแต่บราเทนเดอร์มันเลิ่กลั่กแล้วและที่ผมนั่งเฉยก็แค่อยากรู้ว่าคุณเข้าหาผมเพราะต้องการอะไรกันแน่" เขาเป็นแค่ลูกค้าทำไมเจ้าของผับต้องมานั่งคุยกับเขาราวกับรู้จักกันมาก่อน เขาสงสัยแต่ไม่ได้แสดงอาการอะไรเพราะอยากจะรู้จักผู้ชายคนนี้ก็เท่านั้น

"ชักจะรู้เยอะเกินไปแล้วนะ" แน่นอนว่าเด็กคนนี้มันต้องรู้จักคนมีเส้นสายไม่น้อยเพราะไม่งั้นมันคงไม่รู้เบื้องหลังของเขาว่าทำธุรกิจอะไรบ้างและทำอะไรบังหน้า เขาไม่ได้สืบประวัติมันเพราะคิดว่าคงไม่มีประโยชน์อะไรในชีวิตเขา

แต่ตอนนี้คงต้องคิดใหม่แล้ว

"ชั้นใต้ดินคุณก็มีคาสิโนและบ่อนผิดกฎหมายหนิ" อนาวินแค่นหัวเราะเบาๆ ยิ่งคิดยิ่งนึกเป็นห่วงพี่สาวและถ้าให้เดามันคงยังไม่บอกพี่สาวของเขาแน่ๆ ว่าเป็นใครและทำงานอะไร

ถ้าถามว่าทำไมถึงรู้น่ะเหรอเพราะปู่นั้นเป็นมาเฟียและให้ลุงของเขาพี่ชายพ่อที่เป็นลูกชายบุญธรรมที่ปู่เขาอุปการะมาเลี้ยงเป็นลูกชายอีกคนกำลังรับช่วงต่อเพราะป๊าเขาไม่ชอบทำธุรกิจสีเทาอะไรแบบนี้ แต่ใช่ว่าจะเทาไปหมดทุกอย่างเดิมที่ก็เป็นสีขาวปกติแต่แค่ขยายธุรกิจไปหลายประเทศในเอเชียจึงทำให้มีอิทธิพลและเส้นสายมากพอสมควร

ส่วนสีเทาเป็นแค่ธุรกิจที่ทำแก้เบื่อก็เท่านั้น..

"มันคงจะสนุกไม่น้อยถ้าพี่สาวผมรู้ว่าคุณทำงานอะไรและเป็นใคร อาจจะเลิกเลยก็ยังได้ หึๆ น่าสนุกชะมัด" คราวนี้เป็นอนาวินที่ถือไพ่เหนือกว่า

"ต้องการอะไร" เขากดเสียงต่ำพยายามระงับอารมณ์ไม่ให้ปิดปากไอ้เด็กนี่ก่อน

"ยกหุ้นที่คุณซื้อจากป๊าผมคืนมาให้ผม ผมไม่ซื้อเพราะผมจะเอาเฉยๆ ป๊าผมเครียดแค่ไหนแต่คุณก็ยังเล่นสงครามประสาท คุณคิดจะทำอะไรกันแน่ ถ้าคุณรักพี่สาวผมคุณจะไม่เข้าไปยุ่งเกี่ยวกับบริษัทครอบครัวผมเลยแม้แต่นิดเดียว ผมไม่ได้บังคับคุณไปซื้อหนิเพราะฉะนั้นคิดเอาว่าจะเลิกกับพี่สาวผมหรือโอนหุ้นคืนบริษัทผมมา" แววตาราบเรียบของอนาวินไม่ได้พูดเล่นเลยสักนิด และถ้าเขาไม่ใช่ลุงสืบประวัติคนที่อยู่เบื้องหลังในการซื้อหุ้นก็คงไม่รู้ว่าเป็นเจ้าของผับนี้ ผับที่เขามาดื่มหลังเลิกเรียนแทบทุกวัน

ป๊าไม่สืบเพราะไม่ได้คิดอะไรแค่คิดว่าเป็นนักลงทุนธรรมดาเท่านั้น แต่ที่ลุงเขาเอะใจก็เพราะว่าหุ้นส่วนกวาดขายหุ้นไปในเวลาไล่เรี่ยกันและคนซื้อก็คนเดียวกัน

มาเฟียน่ากลัวตรงนี้แหละเพราะการที่จะสืบประวัติที่มาที่ไปของใครก็สามารถทำได้ง่ายๆ แต่ป๊าเขาไม่ใช่เพราะป๊าเป็นเพียงนักธุรกิจธรรมดาที่ทำงานเพื่อเลี้ยงครอบครัวให้สุขสบายไม่ได้หลังเรื่องอำนาจบารมี

"หึ ฉลาดสมกับเป็นทายาทมาเฟียดีหนิ ฉันจะยกหุ้นคืนนายก็ได้แต่บอกไว้ก่อนว่าฉันไม่ยอมขาดทุน และท่าให้เลิกกับพี่สาวนายคงไม่ได้เพราะพี่สาวนายรักฉันมากยิ่งพูดยิ่งสั่งอะไรเอมมี่ก็เชื่อฉันหมดทุกอย่าง เรื่องแค่นี้ไม่มีผลกับความรักของฉันกับพี่สาวนายหรอกเพราะถึงยังไงฉันก็ไม่ได้ฆ่าใครตายสักหน่อย" แต่ลูกน้องฆ่า

"ได้ยินทุกอย่างแล้วใช่มั้ยพี่เอม เพราะงั้นพี่ก็คิดเอาเองนะว่าจะเอายังไงต่อดี" อนาวินเอ่ยก่อนจะเหลือบไปมองหน้าแฟนพี่สาวที่ทำหน้าตกใจราวกับเห็นผี

"ไอ้เด็กเชี้ยเอ๊ย!" เขาเอ่ยเสียงเบาอย่างเครียดแค้นเพราะเด็กนั่นมันชูมือถือที่ค้างสายเมียเด็กของเขาอยู่

[อืม กลับบ้านไหวรึเปล่า หรือจะให้ไปรับ?]

หลังจากวางสายจากน้องชายเธอแทบกุมขมับเมื่อรู้อะไรเกี่ยวกับแฟนหนุ่มหลายๆ อย่างจนตั้งตัวไม่ทัน พรุ่งนี้เธอถึงจะไปเคลียร์กับเขาให้รู้เรื่องว่าที่พูดมามันคืออะไร และถ้าถามว่าเธอค้างสายตั้งแต่ตอนไหน ยอดกลับไปตอนที่วางสายจากน้องชายครั้งนั้นเธอก็อาบน้ำเตรียมตัวนอนแต่ทว่ากลับต้องลืมตาตื่นเมื่ออนาวินโทรกลับเข้ามาและพอเธอกำลังจะเอ่ยถามน้องชายว่าโทรมาทำไมเธอก็ได้ยินเสียงของแฟนหนุ่มของเธอเอ่ยขึ้นมาเสียก่อนจึงหยุดฟัง สักพักก็ได้ยินเสียงโวยวายเหมือนว่าจะมีเรื่อง

ถ้าให้เดาก็คงเป็นตอนที่น้องชายเธอโทรเข้ามาในจังหวะแฟนของเธอแสดงตัว แต่อย่าเพิ่งว่าน้องชายเธอรู้เรื่องก่อนนะเพราะปกติทะเลาะกันอนาวินจะไปดื่มจนรู้สึกดีขึ้นแล้วพร้อมที่จะคุยกับเธอและให้เธอมารับกลับหรือไม่ก็จะบอกว่านอนกับเพื่อนหรือพักที่โรงแรมเพราะกลับบ้านไม่ไหวแต่ก็มาเป็นจังหวะบังเอิญเธอได้ยินเสียงแฟนหนุ่มของเธอแสดงตัวพอดี

และก็ได้รู้อะไรหลายๆ อย่างในคืนเดียว..

****************************

อ้าว! ตาแก่เกมส์🤣🤣🤣