KABANATA 26

“Ikaw, ayos ka lang ba?” Tumango ako ulit at napangiti na naman.

Nang hindi inaalis ang pagkakasandal sa kanyang dibdib, pinunasan ko ang pisngi ko. Tiningala ko ito at naabutang nakayuko rin siya sakin, nakatitig. His eyes are like ocean, napakalalim nito ngayon, sa bawat pagtitig, pakiramdam ko malulunod ako nang paulit-ulit.

Tinitigan ko pa ito at ganoon rin ang ginawa niya, tinapatan lamang ang aking tingin na para bang hinihintay nitong sabihin ko na ang isinisigaw ng aking mga mata.

Hihingi ba muna ako ng tawad o magpapasalamat muna? Tatanungin ko ba muna ito kung bakit siya galit o kukumpirmahin ko na ang hula ko kanina?

Lumikot ang mga mata ko sa pag-iisip ng gagawin, I bit my lower lip trying to suppress my anxiousness. Hindi rin ito nagsasalita, tila alam niya na ring may gusto akong sabihin kaya naghihitay na lamang siya.

Napunta sa labi niya ang tingi