-พอใจ ทอร์ค-
“ที่นี่ที่ไหนคะ”
พี่สายฟ้าพาฉันมาที่ไหนก็ไม่รู้ จะว่าเป็นคอนโดก็ไม่ใช่ แต่จะบอกว่าเป็นบ้าน ใครจะมีบ้านแปดเก้าชั้น
แล้วไหนจะรถหรูที่จอดเรียงกันอยู่ข้างหน้าอีก
“บ้านพี่เอง แต่พ่อกับแม่ไม่ได้อยู่ที่นี่หรอกนะ เราออกมาอยู่กันแค่พี่น้อง”
“อ้อ...”ฉันพยักหน้า
ฉันก็พอรู้มาบ้างนะว่าบ้านเขารวยมาก แต่ก็ไม่คิดว่าจะถึงขนาดซื้อตึกเกือบ10ชั้นให้ลูกๆอยู่ระหว่างเรียน นักศึกษาทั่วไปแค่มีห้องแคบๆอยู่ก็ถือว่าดีแล้ว
“มากันแล้วหรอ เอกสารที่นายให้ฉันหาได้แล้วนะ”พี่คนรอง พี่พายุเดินออกมาจากลิฟแล้วเอาเอกสารบางอย่างมาให้พี่สายฟ้า
“อือ..ขอบใจ”
“แล้วจะปล่อยไว้แบบนี้หรอ ดูไม่ใช่นายเลยนะ&rd
-พอใจ ทอร์ค-“แกทำอะไรลงไป ยัยพอใจ”ฉันนั่งว่าตัวเองแบบนี้รอบที่ล้าน หลังจากกลับมาจากเรือSC หัวฉันก็แบลงค์ไปเลยเมื่อคืนฉันทำอะไรลงไป ฉันไปขอพี่สายฟ้าจูบ ฉันเป็นคนเริ่มก่อนฉันลุกก่อน หมดกันภาพลักษณ์ที่สั่งสมมา“พอใจ!!เป็นอะไรย่ะ ทำหน้าอย่างกับเมื่อคืนแกแอบไปปล้ำพี่สายฟ้ามาอย่างนั้นแหละ”ซันนี่พูดจี้จุด จนฉันที่พูดอะไรไม่ออกอยู่แล้ว ยิ่งเป็นเข้าไปใหญ่“อ้าว!!นังนี่เงียบใส่ฉันเฉย ตกลงมีเรื่องอะไรพูด!!”“ไม่มีอะไร ขึ้นเรียนกันเถอะ”ฉันเปลี่ยนเรื่องแล้วหยิบสมุดเลคเชอร์เตรียมขึ้นเรียน“มีพิรุธนะย่ะนางชะนี”ซันนี่ยังไม่หยุดสงสัย แต่ช่างมันเหอะเพราะถึงยังไงถ้าฉันไม่พูดพวกนางก็ไม่มีทางรู้“ทำไมทุกคนถึงกลับมามองพอใจแปลกๆอีกแล้วว่ะ”ซันนี่ชี้ให้ฉันมองรอบๆตัวก็จริงอย่างที่มันพูด แต่สายตาวันนี้ไม่น่ากลัวเหมือนวันนั้น ถึงแม้จะยังไม่ใช่สายตาที่เป็นมิตรเท่าไหร่ก็เถอะ“ซันนี่ พอใจ ฉันเจอพวกแกพอดี”มีนากับเซย่าวิ่งหน้าตั้งเข้ามาแต่กว่าพวกมันจะหายเหนื่อนจนพูดได้ก็ต้องยืนพัดกันอยู่หลายนาที“ข่าวใหญ่แล้วแก...คือ”เซย่ากำลังจะพูดบางอย่างแต่ก็เหนื่อยจากที่วิ่งมาเลยพูดไม่ออก“ใจเย็นๆหายเหนื่อยก่อนแล้วค่อยพูด”
-สายฟ้า ทอร์ค--6.30น-เวลาอาหารเช้าที่เมื่อก่อนผมแทบจะไม่เคยลงมากินเลยเพราะตื่นไม่ทัน แต่เดี๋ยวนี้ผมลงมาเป็นคนแรกทุกวัน“ไงเฮีย ได้ข่าวว่าเมื่อคืนไปป่วนที่ผับมาหรอ”ไอ้นาวาเดินมาถึงก็แซวผมเลย ถ้าลองนาวารู้เรื่องเมื่อคืนแล้วทุกคนก็น่าจะรู้ด้วย เดี๋ยวซักพักก็จะต่อคิวกันลงมา“กูไปนะไม่แปลก แต่ได้ข่าวว่าเมื่อคืนเวรมึงแต่กูไปไม่เห็นหัวใครซักคนเลย”“โห่..เฮีย ผมเข้านะครับ แต่แค่เข้าช้านิดหน่อยเอง”นาวายิ้มเหมือนไม่น่าพูดเรื่องนี้ขึ้นมา แต่ไม่ทันแล้ว“ครั้งหน้าอย่าให้เป็นแบบนี้อีก”ผมเตือน ถึงแม้ว่าเราจะมีผู้จัดการที่ไว้ใจได้แต่ยังไงก็ต้องเข้าไปอยู่ดี นี่ยังดีที่เป็นผมที่รู้ ถ้าเป็นไอ้พายุละก็ นาวาโดนสั่งดองเวรเป็นอาทิตย์แน่ๆ“
-พอใจ ทอร์ค-“อื้อ...พอใจ”ตอนนี้เหมือนสมองหยุดทำงาน เหลือแค่เพียงร่างกายและอารมณ์เท่านั้นที่นำพาทั้งหมด“พี่จะถามอีกครั้งนะ ว่าพอใจคิดดีแล้วใช่ไหมเพราะถ้าหลังจากนาทีนี้ไปพี่จะไม่หยุดแล้วนะ”พี่สายฟ้าถามด้วยสีหน้าจริงจัง“คะ...”ฉันพยักหน้าแทบจะทันทีตื่นเต้นไปหมดไม่เคยคิดว่าจะมาถึงจุดๆนี้เลย เพราะวันช็อตของพี่พายุแท้ๆ แต่ฉันก็โอเคนะถ้าครั้งแรกของฉันคือพี่สายฟ้าพี่สายฟ้าจ้องฉันซักพักก็อุ้มฉันมาที่เตียงแล้วค่อยๆวางฉันลงช้าๆ ก่อนที่พี่สายฟ้าขึ้นมาทับตัวฉันไว้“ยัยเด็กแสบทำพี่ตะบะแตกจนได้นะ”พี่สายฟ้าก้มลงจูบที่ซอกคอ ส่งปลายลิ้นเลียที่ใบหู พร้อมทั้งปลดเสื้อผ้าของฉันออกทั้งหมดด้วยมือข้างเดียว และก็ตามมาด้วยถอดชุดของตัวเองจนหมด“หลับตาทำไม เมื่อกี้ยังยั่วพี่อยู่เลย”พี่สายฟ้ากระซิบที่ข้างๆหู แล้วคลอเคลียที่ข้างแก้มไปด้วย“พอใจอาย”ฉันลืมตาขึ้นมามองหน้าพี่สายฟ้าแต่ไม่กล้ามองลงไปต่ำกว่านั้น ก็ใครจะไปกล้ามองหละเขาเหลือแต่ตัวล่อนจ้อน ตั้งแต่เกิดมานี่ก็เป็นครั้งแรกที่ฉันได้เห็นของผู้ชายเป็นๆกับตา ไม่รู้ว่าขนาดนี้เรียกว่าใหญ่ไหม แต่ฉันเริ่มไม่แน่ใจว่ามันจะเข้ากับของฉันได้“อายทำไม เดี๋ยวมันก็ต้องเข
-พอใจ ทอร์ค-ฉันลืมตาขึ้นมาในตอนสายๆของอีกวัน ฉันพยายามจะลุกขึ้นเพราะรู้สึกอยากจะเข้าห้องน้ำ แต่แค่ขยับก็รู้สึกเจ็บร้าวที่กลางกาย“ซี๊ดดด อ๊ะ”ฉันพยายามจะขยับอีกครั้งแต่มันก็ยังเจ็บอยู่ อยากจะขอความช่วยเหลือจากคนข้างๆแต่เห็นเขาหลับก็ไม่กล้าปลุก1..2..3ฉันนับในใจ ฮึบ!!! ฉันขยับขาลงจากเตียงเบาๆแล้วค่อยๆลุกขึ้นยืน แต่พอจะลงน้ำหนักเท่านั้นแหละ“โอ้ย!!!”“พอใจ!!”พี่สายฟ้าลุกขึ้นมาประคองฉันไว้ก่อนที่ล้มจั้มเบ้า ลงไปที่พื้นห้อง“พอใจแค่จะไปเข้าห้องน้ำแต่ไม่คิดว่ามันจะเจ็บขนาดนี้”“ครั้งแรกมันก็แบบนี้แหละ ทำไมไม่ปลุกพี่ละเดี๋ยวพี่อุ้มไปเอง”พี่สายฟ้าอุ้มฉันด้วยท่าเจ้าสาวเข้ามาในห้องน้ำ แล้ววางฉันลงบนชักโครก แต่แทนที่เขาจะออกไปกลับยืนมองฉันเฉย
-SAIFAH PART-หลังจากพอใจไปประชุมกีฬาสีวันนั้น พอใจก็มีเวลาให้ผมน้อยลง เราแทบไม่ได้เจอกันเลยจนผมต้องตามมาถึงคณะ“นาวิน พอใจอยู่ไหน”ผมยกโทรศัพท์โทรหาพอใจตั้งแต่ขับรถออกมาจากคณะจนมาถึงตอนนี้ พอใจไม่รับสายผมเลย ไลน์ไปก็ไม่ตอบ“ซ้อหรอครับ!!เมื่อกี้ยังยืนอยู่ตรงนี้อยู่เลย แต่ไม่รู้ตอนนี้หายไปไหนแล้ว”นาวินชี้ไปที่กองขยะข้างหลัง“หายก็ไปหาดิว่ะ”ผมกระแทกตัวลงนั่งที่โต๊ะตั้งแต่ผมคบกับพอใจรู้สึกว้าวุ่นอย่างกับเด็กม.ต้นห่างกันนิดหน่อยผมก็คิดถึงอยากมาหาแล้ว แต่นี่ไม่ยอมตอบไลน์ผมตั้งแต่เช้าเจอกันครั้งล่าสุดก็เมื่อเย็นวานคิดว่าผมจะลงแดงไหมละ“ใครมาเสียงดังอะไรแถวนี้??”นาวินกำลังจะเดินไปตามแต่พอใจเดินถือของกลับมาพอดี“เฮียเลยซ้อ มาถึงก็เอาแต่โวยวาย”ไอ้นาวินเดินไปยืนข้างๆพอใจแล้วส่ายหน้าไอ้นี่มันน่าโดนดองเวรซักเดือน“มาทำอะไรคะ ที่คณะไม่ต้องเตรียมงานกีฬาสีหรือไง”พอใจหอบกระดาษอะไรก็ไม่รู้เต็มมือไปไปหมด ผมเลยพยักหน้าให้นาวินมันช่วยถือ“ทำอะไรเยอะแยะพี่โทรมาก็ไม่รับ”ผมไม่ตอบคำถามพอใจ แต่เปลี่ยนเป็นถามกลับแทน“งานกีฬาสีมหาลัยไง พอใจได้ทำพาเหรดเลยยุ่งๆไม่ได้ดูโทรศัพท์เลย”พอใจเดินไปช่วยเพื่อนต่อ ผมมาหาถ
-PORJAI PART-“ถ้าวันนี้พอใจทำให้พี่เสร็จได้ พี่จะยอมหายโกรธ”“ยากจัง!!พอใจกลับไปทำงานดีกว่า”ฉันแกล้งทำท่าจะลุกขึ้นฉันรู้อยู่แล้วแหละว่าขึ้นมาหาเขาถึงที่แบบนี้ ต้องมีการเปลืองตัวกันเกิดขึ้น แต่เล่นตัวให้ดูมีค่าขึ้นหน่อยดีกว่า“ไม่ทันแล้วครับ ตอนนี้พี่มีทางเลือกให้พอใจแค่ต้องทำเท่านั้น”พี่สายฟ้าจับให้ฉันนั่งที่ตักเข้าเหมือนเดิม“เผด็จการ!!”ฉันใช้ปากกัดที่ปลายจมูกพี่สายฟ้าก่อนจะค่อยๆปลดชุดนักศึกษาออกทีละเม็ด พี่สายฟ้าเอนหลังพิงพนักแล้วจ้องฉันไม่วางตา“พี่ว่าไม่ต้องถอดหรอก วันนี้พี่อยากเอาชุดนี้”พี่สายฟ้าอุ้มฉันแล้วพาที่เตียงนอนพี่สายฟ้าวางฉันลงที่เตียงแล้วตามขึ้นมาคร่อมทันที ก
-PORJAI PART-และแล้วงานกีฬาสีของมหาลัยก็มาถึง พวกฉันทำพาเหรดกันจนวินาทีสุดท้าย“เย้!!!เสร็จซักที”ซันนี่ลุกขึ้นร้องดีใจหลังจากทำงานนี้กันมาอย่างยาวนาน“รีบๆเอาไปลงสนามเลย เดี๋ยวพอพวกนางไม่เห็นเดี๋ยวก็เดินมาตามอีก”พวกนางที่เซย่าพูดถึงคือรุ่นพี่ปี3 ตั้งแต่วันที่นางมาหาฉันวันนั้น ฉันก็โดนว่าเรื่องพาเหรดทุกวันรุ่นน้องปี1มารับหน้าที่ในการดูแลพาเหรดต่อ พวกฉันเลยว่าจะไปพัก วันหลังค่อยมาทำกิจกรรมเขียร์“เจอน้องพอใจพอดีเลย”พี่ปีสามเดินมาดักหน้าไว้“มีอะไรคะ พาเหรดพอใจส่งต่อให้รุ่นน้องเรียบร้อยแล้ว”“พี่เห็นแล้ว แต่มีอีกเรื่องอยากให้น้องพอใจกับเพื่อนๆช่วย”“อะไรคะ”ฉันมองอย่า
-SAIFAH PART-และแล้วผมก็สามารถคว้าขัยชนะจากการแข่งบาสมาได้แบบสบายๆ และวันนี้พอใจก็ต้องย้ายเข้ามาอยู่ในตึกSC วันแรก“ไม่ต้องมายิ้มเลย”พอใจหน้างอ เอาแต่หาว่าผมยัดเงินทีมตรงข้าม เพราะแต้มโครตห่าง แต่บอกเลยคนอย่างสายฟ้าไม่มีโกงถ้าไม่จำเป็น“พี่จะไปทำงาน จะไปด้วยกันหรือเปล่า”ผมรอพอใจจัดของเข้าตู้เสร็จก็ชวนไปทำงานด้วยกัน และพอใจมักจะไม่ปฏิเสธเพราะพอใจชอบไปที่เรือมากๆ“ไปสิคะ อยู่ที่นี่ก็ไม่รู้จะคุยกับใคร”พอใจเดินไปหยิบกระเป๋าแล้วเดินตามผมมาขึ้นฮอร์ที่จอดรออยู่แล้ว การมาทำงานของผมแต่ละครั้งต้องนั่งฮอร์เท่านั้นเพราะเรือลอยอยู่กลางทะเล-PORJAI PART-เรือSC“วันนี้พี่มีประชุมพอใจอยู่ในนี้คนเดียวได้ใช่ไห
-PORJAI PART-เราทุกคนชมรมจิตอาสากับลูกน้องที่พี่สายฟ้าพามา ช่วยกันฟื้นฟูหมู่บ้านแถบชนบทให้กลับมามีชีวิตชีวาได้สำเร็จ และวันนี้ก็เป็นคืนสุดท้ายที่เราจะอยู่ที่นี่“ได้กลับซักที!!”พี่สายฟ้าบ่นแบบนี้เป็นรอบที่สิบล้าน เพราะพี่แกนอนไม่ค่อยได้ ขนาดว่าย้ายขึ้นไปนอนบนรถที่ตัวเองเตรียมมาแล้วนะ“พอใจบอกแล้วว่าพี่ไม่เหมาะกับที่นี่หรอก”เอาจริงๆพี่สายฟ้าก็ไม่ได้มีปัญหาอะไรเลย เพราะกินก็กินง่ายอะไรก็ได้ แต่ที่มีปัญหาสุดๆเลยคือที่นอน“แต่ก็ดีนะเพราะที่นี่ไม่มีอินเตอร์เน็ตหรือสัญญาณโทรศัพท์ พี่เลยไม่ต้องคอยกังวลเรื่องงาน”นี่ก็ถือภาพอีกภาพที่ฉันต้องเมมใส่สมองใว้ พี่สายฟ้าไม่จับโทรศัพท์หรือโทรคุยกับใครเลยทั้งๆที่ปกติพี่สายฟ้าต้องทำแบบนั้นบ่อยๆเพราะงานเยอะ
-SAIFAH PART-วันไปค่ายอาสา.“นาวินเอาของออกมาจากชมรมหมดหรือยัง”ฉันชี้นิ้วสั่งงานนาวินตั้งแต่มาถึง เพราะค่ายอาสาที่เป็นค่ายอาสาจริงๆแบบนี้ไม่ค่อยมีผู้ชาย นาวินเลยต้องรับภาระหนักหน่อย“เรียบร้อยแล้วครับ”นาวินพยักหน้าแล้วให้คนของรถบัสจัดการต่อ“พอใจคนครบแล้วใช่ไหมเราจะได้รีบออกกัน พี่กลัวจะไปถึงมืด ทางเข้าหมู่บ้านมันไม่ค่อยดี”พี่ฝนประธานชมรมเดินเข้ามาถาม คนในชมรมนะมาครบแล้ว ขาดแต่คนนอกชมรมที่ขอไปด้วยหลายวันมานี้พี่สายฟ้าไม่ค่อยกลับบ้านเพราะต้องเร่งเคลียร์งานที่จะไม่อยู่หลายวัน“เอาไงซ้อโทรตามไหม”นาวินยกโทรศัพท์โทรหาพี่สายฟ้า แต่ก็ติดต่อไม่ได้จนฉันกับนาวินตัดสินใจจะไปกันก่อน
-SAIFAH PART-“มันตื่นแล้วครับบอส!!”“อืม..ที่ฉันให้ไปสืบมาได้เรื่องหรือเปล่า”“ครับ นายคนนี้ชื่อปกรณ์เป็นลูกค้าคาสิโนเรามาไม่น้อยกว่าสามปี นายคนนี้อยู่บนเรือของเรามากกว่าอยู่บ้านของตัวเองซ่ะอีกครับ ดังนั้นที่ผมคิดว่ามันต้องรู้ว่ามาดามเป็นใคร”ปัง!!!“มันรู้...แต่มันก็ยังกล้าลองดีกับฉัน”ห้องใต้เรือ“พวกแกจะทำอะไรฉัน ปล่อยฉันไปนะเว้ย”เสียงโวยวายดังมาจากห้องเชือด ผมเดินเข้าไปพร้อมลูกน้องอีกสามสี่คน“เอาไงดีครับบอส!!”ทอมส์หันมาถาม“เอามันไปแขวนไว้”ทอมส์และทามหิ้วไอ้ปกรณ์ขึ้นมา ก่อนจะเอาไปแขวนไว้ที่หลัก ประหาร“หะ...เห้ยฉันยังไม่ได้ทำอะไรนังนั่นเลยนะ กะ...แกจะฆ่าฉันเลยหรอ”“ยังไม่ได้ทำงั้นหรอ”ผมกระชากหัวมันจนหน้ามันเงยขึ้นมาตามแรงดึง“ฉะ...ใช่ ปะ..ปล่อยฉันไปเถอะนะ”“แกรู้ใช่ไหมว่าพอใจเป็นใคร”“มะ...”“แกรู้ใช่ไหม”ปรกณ์กำลังจะปฏิเสธ แต่ดูจากสายตาของมันแล้ว มันรู้แน่ๆ“ฉะ..ฉันผิดไปแล้ว มันก็แค่อารมณ์ชั่ววูบ ให้อภัยฉันเถอะนะๆ”“อารมณ์ชั่ววูบงั้นหรอ”ผมกัดกรามแน่น พยายามยับยั้งอารมณ์เท่าที่ทำได้ แต่ภาพเนื้อตัวพอใจที่มีแต่รอยแดงมันเด่นชัดขึ้นมาปัก!!!ผมเดินไปหยิบท่อนเหล็กที่ผนังห้อง มาฟาดที
-SAIFAH PART-และแล้วผมก็สามารถคว้าขัยชนะจากการแข่งบาสมาได้แบบสบายๆ และวันนี้พอใจก็ต้องย้ายเข้ามาอยู่ในตึกSC วันแรก“ไม่ต้องมายิ้มเลย”พอใจหน้างอ เอาแต่หาว่าผมยัดเงินทีมตรงข้าม เพราะแต้มโครตห่าง แต่บอกเลยคนอย่างสายฟ้าไม่มีโกงถ้าไม่จำเป็น“พี่จะไปทำงาน จะไปด้วยกันหรือเปล่า”ผมรอพอใจจัดของเข้าตู้เสร็จก็ชวนไปทำงานด้วยกัน และพอใจมักจะไม่ปฏิเสธเพราะพอใจชอบไปที่เรือมากๆ“ไปสิคะ อยู่ที่นี่ก็ไม่รู้จะคุยกับใคร”พอใจเดินไปหยิบกระเป๋าแล้วเดินตามผมมาขึ้นฮอร์ที่จอดรออยู่แล้ว การมาทำงานของผมแต่ละครั้งต้องนั่งฮอร์เท่านั้นเพราะเรือลอยอยู่กลางทะเล-PORJAI PART-เรือSC“วันนี้พี่มีประชุมพอใจอยู่ในนี้คนเดียวได้ใช่ไห
-PORJAI PART-และแล้วงานกีฬาสีของมหาลัยก็มาถึง พวกฉันทำพาเหรดกันจนวินาทีสุดท้าย“เย้!!!เสร็จซักที”ซันนี่ลุกขึ้นร้องดีใจหลังจากทำงานนี้กันมาอย่างยาวนาน“รีบๆเอาไปลงสนามเลย เดี๋ยวพอพวกนางไม่เห็นเดี๋ยวก็เดินมาตามอีก”พวกนางที่เซย่าพูดถึงคือรุ่นพี่ปี3 ตั้งแต่วันที่นางมาหาฉันวันนั้น ฉันก็โดนว่าเรื่องพาเหรดทุกวันรุ่นน้องปี1มารับหน้าที่ในการดูแลพาเหรดต่อ พวกฉันเลยว่าจะไปพัก วันหลังค่อยมาทำกิจกรรมเขียร์“เจอน้องพอใจพอดีเลย”พี่ปีสามเดินมาดักหน้าไว้“มีอะไรคะ พาเหรดพอใจส่งต่อให้รุ่นน้องเรียบร้อยแล้ว”“พี่เห็นแล้ว แต่มีอีกเรื่องอยากให้น้องพอใจกับเพื่อนๆช่วย”“อะไรคะ”ฉันมองอย่า
-PORJAI PART-“ถ้าวันนี้พอใจทำให้พี่เสร็จได้ พี่จะยอมหายโกรธ”“ยากจัง!!พอใจกลับไปทำงานดีกว่า”ฉันแกล้งทำท่าจะลุกขึ้นฉันรู้อยู่แล้วแหละว่าขึ้นมาหาเขาถึงที่แบบนี้ ต้องมีการเปลืองตัวกันเกิดขึ้น แต่เล่นตัวให้ดูมีค่าขึ้นหน่อยดีกว่า“ไม่ทันแล้วครับ ตอนนี้พี่มีทางเลือกให้พอใจแค่ต้องทำเท่านั้น”พี่สายฟ้าจับให้ฉันนั่งที่ตักเข้าเหมือนเดิม“เผด็จการ!!”ฉันใช้ปากกัดที่ปลายจมูกพี่สายฟ้าก่อนจะค่อยๆปลดชุดนักศึกษาออกทีละเม็ด พี่สายฟ้าเอนหลังพิงพนักแล้วจ้องฉันไม่วางตา“พี่ว่าไม่ต้องถอดหรอก วันนี้พี่อยากเอาชุดนี้”พี่สายฟ้าอุ้มฉันแล้วพาที่เตียงนอนพี่สายฟ้าวางฉันลงที่เตียงแล้วตามขึ้นมาคร่อมทันที ก
-SAIFAH PART-หลังจากพอใจไปประชุมกีฬาสีวันนั้น พอใจก็มีเวลาให้ผมน้อยลง เราแทบไม่ได้เจอกันเลยจนผมต้องตามมาถึงคณะ“นาวิน พอใจอยู่ไหน”ผมยกโทรศัพท์โทรหาพอใจตั้งแต่ขับรถออกมาจากคณะจนมาถึงตอนนี้ พอใจไม่รับสายผมเลย ไลน์ไปก็ไม่ตอบ“ซ้อหรอครับ!!เมื่อกี้ยังยืนอยู่ตรงนี้อยู่เลย แต่ไม่รู้ตอนนี้หายไปไหนแล้ว”นาวินชี้ไปที่กองขยะข้างหลัง“หายก็ไปหาดิว่ะ”ผมกระแทกตัวลงนั่งที่โต๊ะตั้งแต่ผมคบกับพอใจรู้สึกว้าวุ่นอย่างกับเด็กม.ต้นห่างกันนิดหน่อยผมก็คิดถึงอยากมาหาแล้ว แต่นี่ไม่ยอมตอบไลน์ผมตั้งแต่เช้าเจอกันครั้งล่าสุดก็เมื่อเย็นวานคิดว่าผมจะลงแดงไหมละ“ใครมาเสียงดังอะไรแถวนี้??”นาวินกำลังจะเดินไปตามแต่พอใจเดินถือของกลับมาพอดี“เฮียเลยซ้อ มาถึงก็เอาแต่โวยวาย”ไอ้นาวินเดินไปยืนข้างๆพอใจแล้วส่ายหน้าไอ้นี่มันน่าโดนดองเวรซักเดือน“มาทำอะไรคะ ที่คณะไม่ต้องเตรียมงานกีฬาสีหรือไง”พอใจหอบกระดาษอะไรก็ไม่รู้เต็มมือไปไปหมด ผมเลยพยักหน้าให้นาวินมันช่วยถือ“ทำอะไรเยอะแยะพี่โทรมาก็ไม่รับ”ผมไม่ตอบคำถามพอใจ แต่เปลี่ยนเป็นถามกลับแทน“งานกีฬาสีมหาลัยไง พอใจได้ทำพาเหรดเลยยุ่งๆไม่ได้ดูโทรศัพท์เลย”พอใจเดินไปช่วยเพื่อนต่อ ผมมาหาถ
-พอใจ ทอร์ค-ฉันลืมตาขึ้นมาในตอนสายๆของอีกวัน ฉันพยายามจะลุกขึ้นเพราะรู้สึกอยากจะเข้าห้องน้ำ แต่แค่ขยับก็รู้สึกเจ็บร้าวที่กลางกาย“ซี๊ดดด อ๊ะ”ฉันพยายามจะขยับอีกครั้งแต่มันก็ยังเจ็บอยู่ อยากจะขอความช่วยเหลือจากคนข้างๆแต่เห็นเขาหลับก็ไม่กล้าปลุก1..2..3ฉันนับในใจ ฮึบ!!! ฉันขยับขาลงจากเตียงเบาๆแล้วค่อยๆลุกขึ้นยืน แต่พอจะลงน้ำหนักเท่านั้นแหละ“โอ้ย!!!”“พอใจ!!”พี่สายฟ้าลุกขึ้นมาประคองฉันไว้ก่อนที่ล้มจั้มเบ้า ลงไปที่พื้นห้อง“พอใจแค่จะไปเข้าห้องน้ำแต่ไม่คิดว่ามันจะเจ็บขนาดนี้”“ครั้งแรกมันก็แบบนี้แหละ ทำไมไม่ปลุกพี่ละเดี๋ยวพี่อุ้มไปเอง”พี่สายฟ้าอุ้มฉันด้วยท่าเจ้าสาวเข้ามาในห้องน้ำ แล้ววางฉันลงบนชักโครก แต่แทนที่เขาจะออกไปกลับยืนมองฉันเฉย
-พอใจ ทอร์ค-“อื้อ...พอใจ”ตอนนี้เหมือนสมองหยุดทำงาน เหลือแค่เพียงร่างกายและอารมณ์เท่านั้นที่นำพาทั้งหมด“พี่จะถามอีกครั้งนะ ว่าพอใจคิดดีแล้วใช่ไหมเพราะถ้าหลังจากนาทีนี้ไปพี่จะไม่หยุดแล้วนะ”พี่สายฟ้าถามด้วยสีหน้าจริงจัง“คะ...”ฉันพยักหน้าแทบจะทันทีตื่นเต้นไปหมดไม่เคยคิดว่าจะมาถึงจุดๆนี้เลย เพราะวันช็อตของพี่พายุแท้ๆ แต่ฉันก็โอเคนะถ้าครั้งแรกของฉันคือพี่สายฟ้าพี่สายฟ้าจ้องฉันซักพักก็อุ้มฉันมาที่เตียงแล้วค่อยๆวางฉันลงช้าๆ ก่อนที่พี่สายฟ้าขึ้นมาทับตัวฉันไว้“ยัยเด็กแสบทำพี่ตะบะแตกจนได้นะ”พี่สายฟ้าก้มลงจูบที่ซอกคอ ส่งปลายลิ้นเลียที่ใบหู พร้อมทั้งปลดเสื้อผ้าของฉันออกทั้งหมดด้วยมือข้างเดียว และก็ตามมาด้วยถอดชุดของตัวเองจนหมด“หลับตาทำไม เมื่อกี้ยังยั่วพี่อยู่เลย”พี่สายฟ้ากระซิบที่ข้างๆหู แล้วคลอเคลียที่ข้างแก้มไปด้วย“พอใจอาย”ฉันลืมตาขึ้นมามองหน้าพี่สายฟ้าแต่ไม่กล้ามองลงไปต่ำกว่านั้น ก็ใครจะไปกล้ามองหละเขาเหลือแต่ตัวล่อนจ้อน ตั้งแต่เกิดมานี่ก็เป็นครั้งแรกที่ฉันได้เห็นของผู้ชายเป็นๆกับตา ไม่รู้ว่าขนาดนี้เรียกว่าใหญ่ไหม แต่ฉันเริ่มไม่แน่ใจว่ามันจะเข้ากับของฉันได้“อายทำไม เดี๋ยวมันก็ต้องเข