Yong higpit ng yakap niya ang kanyang mga halik at ang matamis na I love you hudyat na pala iyon na 'yon na ang huling beses na marinig at maramdaman ko mula sa kanya.Dalawang linggo ang lumipas nag text sa akin si Maricel,kaklase ko noong high school tinanong kung kami pa ba ni Kenneth,I said yes kasi hindi naman kami naghiwalay noong gabing yon. "Kayo pa?Pero bakit may kinakasama na siya?Kilala mo si April?Iyan ang kinakasama niya ngayon."Hindi ako nakasagot sa huling mensahe ni Maricel.April?Siya yong virgin niyang girlfriend na nagalaw niya.Natawa ako ng mapakla.Kaya pala hindi na siya nagparamdam sakin after may nangyari samin dahil may kinakasama na pala siya.Ang sakit lang minaHal ko saya ng subra pero all this time virginity lang pala habol niya.Akala ko sapat na,akala ko minahal niya talaga ako pero hindi pala.Kaya ba inalok niya ako ng kasal noon dahil lang sa bagay na ito? Gusto niya akong pakasalan dahil lang sa s*x? At kapag laspag na ay iiwan rin ako? At may i
Masakit na nga iyong ginawa niya akin tapos iyon pa ang sasabihin niya. Ipalaglag ko ang bata? Napakawalang-hiya niya. Hindi totoong buntis ako dahilan ko lang iyon baka sakali na iyon ang maging rason para balikan niya ako, ganon ako ka desperada para maging akin siya ulit pero hindi ko naman akalain na ganon ang isagot niya sa akin. Paano kung totoong buntis ako? Edi kawawa ang maging anak ko na may tatay siyang walang kwenta na gusto pa siyang patayin. I blocked him on social media at binura ko ang number niya kahit kabisado ko naman at nangako ako sa sarili ko na simula sa araw na ito ay hindi na ako muling magparamdam sa kanya, sa kanila.Hindi na rin ako pumasok ulit sa isang relasyon. Na trauma na ako, kung masaktan man akong muli mas piliin kong sa kanya nalang palagi kaysa sa ibang tao dahil isa lang ibig sabihin non hindi ako natuto, wala akong natutunan sa kabila ng ilang lalaki na dumaan sa buhay ko at walang ibang ginawa kundi saktan at lukuhin lang ako.Sa nangyari sa
It's been six years, pero hanggang ngayon siya parin sa araw at gabi ang aking iniisip. Magpahanggang ngayon ay lagi ko parin tanong sa aking sarili saan ba ako nag kulang?Kasi sa pagka-alam ko minahal ko naman siya nang minahal. Siguro, dahil bata pa ako noon at ganon lang kadali na sa kanya na sugatan ang puso kong walang alam.Na ganon lang ka dali sa kanya na ako ay pag laruan dahil minahal ko siya nang lubusan.Sa nakalipas na anim na taon.Palagi ako nagdadasal na sana,sana isang araw bigla nalang maglaho itong nararamdam ko kasi hindi ko na kaya,gusto ko ng mawala ang ganitong pakiramdam dahil subrang sakit na. Proud ako sa sarili ko dahil sa kabila ng pinagdaanan ko ay nalampasan ko iyon na walang tulong galing sa iba kundi sarili ko lang at ang panginoon ang aking kasama. Nakapagtapos ako ng koleheyo at naka pundar narin ako ng sarili kong bahay at maliit na sari-sari store . "Ri." Ang malalim nitong boses ang nagpatinag sa aking malalim na pag-iisip.Umangat ang tingin ko
Si Aldrix ay anak ni Kenneth kay April, apat na taong gulang.I don't know the whole story kung bakit sila nagkahiwalay at kung bakit nasa kanya si Aldrix at hindi kay April.~flashback~"May anak at asawa kana pala bakit gusto mo pang pasukin ulit ang buhay ko. Para ano? Para wasakin ulit ako?" Nanggalaiti sa galit na sambit ko nang malaman kung anak niya pala ang batang lumapit sa akin at tinawag akong nanay. Kung walang bata na naka kandung sa akin baka kanina ko pa ito pinagmumura. Kutang-kuta na siya sa pananakit sa akin tapos gagawa na naman siya ng panibago? Ul*l niya!"Hindi. Ano kasi.""Ano?" singhal ko sa kanya.Tinakpan ko ang tainga ng bata. "F*ck you!" Nagtagis ang ngipin niya ng murahin ko siya sa harap ng anak niya. Ul*l niya. Sapakin ko pa siya e."Ri."May pagbabanta sa boses niya. Tinaasan ko siya ng kilay at pinakita kong galit ako sa kanya. "Huwag ka munang magalit-,""At bakit hindi?""Teka lang naman. Magpaliwanag ako.""Hindi na. Huwag ka ng magpaliwanag. Wala
Chapter 1:"Ri may sulat ka." Kinikilig na wika ni Mae at inabot sa akin ang nakatuping papel. "Smile before open." Basa ko sa nakasulat sa harapan nito.I sigh.Love letter na naman.Wala namang bago,halos araw-araw nga ako nakakatanggap ng mga love letter at isa lang ang dahilan.Gustong makipagkilala pero nahihiya kaya idinaan nalang sa sulat, ang babaw diba? "Buksan muna,tingnan natin kung sino."Wala sa plano ko na ang buksan iyon lalo na ang basahin kung ano ang naka sulat kaso mapilit si Mae kaya ibinigay ko nalang sa kanya para siya ang magbukas at magbasa ng sulat tulad nang kagawian niya lagi.May boyfriend na ako ayoko na mag intertain pa ng iba."Kyahhhhh!!" Napangiwi ako nang tumili siya.Kinikilig sa sulat na binabasa ,kunot-noo ko siyang tiningnan."Iba itong secret admirer mo Ri ang lakas magpakilig,abot hanggang kalamnan," she giggly said. ”Ano ba ang sabi?" Tanong ko at kinuha sa kanya ang sulat para tingnan ito."Kahit nasa malayo ka hindi ko maiwasan na titigan a
"Ako na ang mag paraya alam ko naman na mahal niyo pa ang isa't isa. " After I said those words I left.Sapat na akin iyong mga narinig ko. I know I am to young for this relationship but I know where to stop when someone is hurt because of me.Nang lumingon ako nandoon parin siya sa kanyang kina-upuan,naka-yuko ang ulo.I sighed." Umuwi ka na, ” doon lang siya nag-angat ng tingin.Namumula ang kanyang mga mata,umiyak ba siya? "Kung ano man 'yang iniisip mo, huwag kang mag-alala maging okay din ako.Nasaktan ako sa mga binitawang salita ni Diane hindi dahil sa break up natin. Huwag ka nang ma guilty. " I smiled at him to assure that I would be okay too. " Sigi na umuwi kana."" Hindi ako ma ipangako, pero siguraduhin ko hindi na siya lalapit sayo sa parehong rason," tumango ako bilang sagot at sinabi na umalis na siya.Akala ko masasaktan ako kapag nangyari to, hindi pala.Hindi ko nga naramdaman na masakit ang damdamim ko.Pero doon sa sinabi ni Diane ay nasaktan ako dahil hindi naman iyo
"Start your day with a smile.Cute lady."Hanggang matapos ang flag ceremony ay nagpa ulit-ulit sa aking isipan ang kanyang sulat.Pa mysterious pa itong tao na 'to.Nag abala pa sa pagsulat tapos hindi magpapakilala.Weak. Isang linggo ang lumipas ay walang palya kung magbigay ng sulat kung sino man ang tao na iyon.Misan isang beses sa isang araw.Minsan dalawa,at nitong araw tatlo ang binigay niya.Napansin ko nitong nakaraang araw na may nakasulat na kakaibang letra sa sulat na bigay niya. Hindi ko talaga alam kung ano iyon,hindi ko mabasa.Sumakit pa ang ulo ko sa kakaisip.Pambihira naman."Intsek yata itong secret admirer mo, " sabi ni Mae na naka kunot ang noo habang tinititigan ang letra na hindi namin ma basa." Eeehhhh!Kakilig naman 'to!" Parang sinilihan naman ang babae nato kung kiligin may pa hampas pang nalaman ang sakit na ng braso ko. "Sa mga araw na nag daan lalo kitang nagustuhan.Kyahhhh!"" Ano ba?!Ang sakit na ng braso ko sa hampas mo," reklamo ko ng hampasin niya ako mu
"Isang buwan pero kahit isang beses ay hindi mo man lang sinuklian." Nagulat ako ng pag angat ko ng tingin ay si Kenneth Jhon Jabilona pala ang nasa harapan ko, ang aking crush.I don't know what to say.Ano ba itong pinagsasabi niya."A-ano?" Na utal pa ako.Sino ba ang hindi mautal kaharap ko si crush."Yung sulat."I can’t explain how I felt when he said about the letter.All this time siya pala ang nagbibigay nang sulat sa akin na walang pangalan.At sa tuwing makatanggap ako ng sulat,how I wish it was from him.And my wish has come true.Dahil siya ang secret admirer ko."Paano ako makapag response wala namang pangalan kung saan galing ang sulat? "" Pwede mo naman iabot doon sa nagbigay sa'yo ng sulat." "Hoy!" Hindi ko na ituloy ang dapat kung sabihin nang ma realize ko na bakit siya nakikipagtalo sa akin tungkol doon sa hindi ko pag response nang sulat niya? "E,ano ngayon kung hindi ko ginawa?" Hindi ko na napigilan ang pag tataray ko.Humingi siya ng tawad sa kanya inasta. "Sasa