MRF 2: Humiliated

¤Katerina¤

—Three Months Later—

Huminga ng malalim si Katerina habang nakatanaw sa malawak na karagatan. It's been three months since she left their place leaving only a piece of goodbye letter. Nakaramdam siya ng labis na pangungulila sa kanyang mga magulang pero tiniis niya kaysa naman makasal siya sa matandang iyon.

After she left Manila ay dito siya napunta sa isla Dominica sa bandang Visayas. Malayo sa bayan ang lugar kaya naging komportable siya na hindi siya matututon ng kanyang magulang. Payak din ang pamumuhay ng mga taga rito na siya ding inadapt niya.

"Katerina?"

Mula sa pagkakatanaw sa karagatan ay bumaling siya sa pinanggalingan ng tinig. Nakita niya ang isang bulto ng lalaki na nakatayo sa hindi kalayuan.

Napangiti siya.

"Achilles!" Nakangiting tawag niya sa lalaki.

Achilles was a fisherman on the island. Isang buwan simula ng dumating siya sa isla ay natagpuan niya sa dalampasigan ang lalaki na walang malay matapos humagupit ang isang bagyo. Nang magising ang binata ay wala itong naaalalang kahit ano mula sa nakaraan nito.

Dahil sa suot nitong kwintas na may pendant na Achilles ay yun na lang muna ang pansamantalang ipinangalan niya sa lalaki. Sa kanya din nakatira si Achilles dahil wala naman itong ibang mapupuntahan. In their two months of being together, she felt a strong attraction for the man that she finds hard to control to.

He was very handsome, smokin' hot! Kung sana'y ito na lang ang naging fiance niya ay hinding hindi siya aatras sa kasal at aayain niya pa ito sa lalong madaling panahon.

"Kanina pa kita hinahanap," nakasimangot nitong bungad nang makalapit sa kanya.

"Bakit, may problema ba?"

"Nothing, I just want to see you.."

Napangiti siya. Sa lahat ng mangingisda ay ito lang yata ang inglesero. Sabagay mukha din namang banyaga ang lalaki. He got a pair of electric blue eyes, ito ang unang bumighani sa kanya nang magmulat ng mata ang lalaki.

"Ang pogi ko ano? Pasado na ba ako sa taste mo?" Nakangising tudyo ng binata sa kanya.

Hindi niya namalayan na natagalan na pala siya sa pagtitig sa lalaki. Para itago ang kilig at hiya niyang nararamdaman ay hinampas niya ito sa braso at inirapan sabay tayo.

"Umuwi na tayo Achilles, umandar na naman yang kahanginan mo!"

Achilles is a very cheerful man. Madalas itong nakangiti at nagbibiro. Mabait at matulungin din ang binata na mas lalong nagustuhan niya. Well, hindi lang siya. Maging ang ibang kababaihan doon ay gusto ito.

"Katerina! Dito na tayo mag agahan!"

Sabay silang napalingon ni Achilles dahil sa boses na narinig. Nakatayo si Aling Tasya sa di kalayuan kasama ang ibang mangingisda at kapitbahay.

"Wow mukhang may libreng agahan na naman," nakangising saad ni Achilles.

Napailing na lang siya. Tuwang tuwa talaga ang lalaki kapag may mga salu salong ganito sa isla. Madalas kasi itong gawin ng mga taga rito lalo na kung maraming huling isda.

Naglakad sila palapit sa mga kapitbahay. Present halos ang lahat at masayang kumakain. Boodle fight ang tema ng agahan kaya mas lalong nakakagana.

"Hello everybody! Am I late?"

Lumingon sila sa nagsasalita na animo nasa beauty pageant kung maglakad—si Louella.

"Tamang tama ang dating mo Louella, dumulog ka na dito," aya ni Aling Norma na sa anak.

"Dito na lang po ako nay, tatabi ako kay Achilles," anito at maarteng naglakad sa gawi nila.

Lantaran ang paghahayag ni Louella sa nararamdaman nito kay Achilles na siyang binabalewala ng binata. Panay din ang papansin nito na ikinairita niya pa lalo.

"Wag ka dyan Louella, masisira mo ang view ni Achilles at Katerina," harang ni Mira sa babae.

"Oo nga naman. Halika dito Louella ha," may pagbabanta sa tinig ni Aling Norma.

Nakasimangot namang tumalima ang dalaga at padabog na naupo sa tabi ng ina.

"Dito ka sa tabi ko Katerina," boses ni Rico.

Isa sa mga kapitbahay niya ang lalaki. Anak ito ni Aling Tasya at Mang Ben. Unang mga araw pa lang niya doon ay napansin na niyang may pagtingin sa kanya ang binata na kanya lamang isinantabi.

Gwapo din naman si Rico at may matipunong pangangatawan dahil siguro batak sa pagkarga ng mga huling isda pero wala siyang nararamdamang kakaiba para sa lalaki. Tanging pagiging kaibigan lang.

"Dito na lang ako sa tabi ni Mira, Rico," magalang niyang tanggi.

Hinila din niya si Achilles palapit sa kanya na ngayon ay tahimik na at biglang nagseryoso. Hindi nagtagal ay masaya na silang kumain ng agahan. Napatingin siya kay Achilles na maganang nagkakamay ng pagkain. Naalala niya pa noong unang beses itong nakipagsalo sa kanila.

Nagsimula na sila sa kainan noon nang mapansin ni Katerina na hindi kumibo si Achilles at nakakunot ang noo habang nanonood sa mga kasamahan nilang magana ng sumubo.

"Kain na tayo Achilles," aya niya rito.

"How? Is there no spoon and fork here?" Tanong nito.

"Hmm no, at kakain tayo gaya ng sa kanila. Halika na at mauubusan tayo ng ulam," aya niya ulit at hinila na ito papalapit sa mesa.

Unang subok ni Achilles ay nagkandahulog-hulog pa ang kanin nito. Panay naman ang kanyang hagikgik dahil nakakatuwa itong tingnan habang pinaghihirapang pormahin yung kanin na isusubo sana ng lalaki. Nakaramdam siya ng awa sa binata kaya sinubuan niya ito. Sa una ay nag-atubili pa si Achilles na tanggapin pero kalaunan ay magana na itong kumain.

"Why are you smiling?"

Napalingon siya kay Achilles at naputol ang pagbabalik tanaw niya nang magsalita ito sa kanyang tabi.

"Naalala ko lang noong unang subok mo ng ganito. Nakakatuwa ka kasi noon."

Umiling ang laki saka tipid na ngumiti.

"Ayieee! Anong binubulong bulong ninyong dalawa dyan?" Malakas na tanong ni Mira.

Lahat ng naroon ay napalingon sa gawi nilang dalawa ni Achilles. May mga mapanuksong ngiti din na nakapaskil sa labi ng mga ito.

"Alam niyo, bagay na bagay talaga kayo," tukso ni Mira.

"Mira!" Agad niya naman niyang sinaway ang babae dahil nakaramdam siya ng hiya at pag init ng pisngi.

"Aba syempre, gwapo at maganda. Bagay na bagay talaga," sakay naman ni Mang Ben.

"Naku! Paniguradong magandang lahi talaga ang magiging bunga kapag nagkatuluyan kayo," dagdag pa ni Aling Norma.

Nakaramdam siya ng pagkailang lalo na't titig na titig din si Achilles sa kanya. Pinamulahan siya ng pisngi at pakiramdam niya ay sobrang init ng paligid.

"Tama na yan, nahihiya na si Katerina sa inyo oh," saway ni Mang Alberto sa kanila.

"Tss, ano naman magiging kinabukasan ni Katerina dyan gayong wala ngang maalala yan tsaka nakikitira lang naman yan dahil walang sariling pamamahay at pera," biglang saad ni Rico.

Hindi nagustuhan ni Katerina tabas ng dila ng lalaki ngunit bago paman siya makasagot ay umeksena na si Louella.

"Wala talagang kinabukasan si Katerina dahil ako ang future ni Achilles no," anito at inirapan pa si Rico.

"Tumigil ka nga Louella, nakakahiya kay Katerina yang pinagsasabi mo," saway ni Aling Norma sa anak ngunit sumimangot lang si Louella.

"Bakit ako mahihiya eh hindi naman sila mag-jowa, diba Katerina?" Baling ni Louella sa kanya.

Napabuntong hininga siya. Kung pwede pa lang angkinin na boyfriend niya si Achilles ay ginawa na niya para magtigil na ang babaeng ito pero parang nakakahiya naman yata yun.

"Tama ka Louella, hindi ko boyfriend si Achilles," may diing bigkas niya.

"Oh diba?" Baling ni Louella sa ina.

Tumaas naman ang sulok ng labi ni Rico. "Hindi talaga papatulan ni Katerina si Achilles dahil wala naman yang maipagmamalaking kahit ano. Naawa lang naman siya dyan kaya niya pinatira sa bahay niya. Diba Katerina?" Baling ni Rico sa kanya.

Kung hindi lang ito anak ng mag asawang Tasya at Ben ay pinagsabihan na niya ito subalit dahil malaki ang respeto niya sa dalawang matanda dahil sa kabaitan nito ay nagtitimpi siya. Lumingon siya kay Achilles at hindi nakaligtas sa kanyang paningin ang pagtagis ng bagang ng lalaki.

"Itikom mo yang bibig mo Rico ha! Hindi kita pinalaki para magsalita ng ganyan," saway ni Aling Tasya dito.

Sasagot pa sana si Rico pero naantala ito nang humahangos na dumating ang binatilyong si Empoy sa kinaroroonan nila. Bakas din ang takot sa mga mata ng lalaki.

"M—mang Ben! Nandito sina—," hindi na natapos ang sasabihin ni Empoy ng mula sa likuran nito ay lumitaw ang limang matipunong lalaki.