MRF 4: First Fight

¤Katerina¤

"Are you alright? You didn't get hurt, did you?" Tanong ni Achilles habang sinisipat ang kanyang mukha kung may galos ba siyang natamo.

"Ayos lang ako Achilles," aniya at nag-angat ng tingin. Nakita niya ang ilang sugat sa mukha ni Achilles lalo na ang galos sa gilid ng labi nito. Wala sa loob na hinaplos ni Katerina ang mga ito.

"Does it hurt?" Malumanay niyang tanong.

"Yeah, a little," tugon ni Achilles.

Napabuntong hininga siya at maya-maya pa ay pinalo ang binata.

"Ouch! Ba't ka ba nanakit?" Reklamo ng lalaki.

Inirapan niya ito. "Bakit ka ba kasi nagtapang-tapangan kanina! Paano kung hindi mo pala kayanin ang mga yun!" Inis na turan niya at humalukipkip.

Tiningnan naman siya ni Achilles na para bang napakaimposible ng sinasabi niya. "Anong gusto mo? I'll let them touch you and take you with them?" Anito sa matigas na boses.

Napalunok siya. Kung hindi nakialam si Achilles kanina ay malamang na tuluyan na siyang tinangay ng mga manyak na yun. "P—pero kahit na! Nasaktan ka tuloy," malungkot niyang saad.

Mahinang natawa ang binata. "Malayo sa bituka ito Katerina. And besides, why don't you just thank me rather than picking a fight?" Tinaasan siya nito ng kilay.

"Fine! Thank You," aniya at inirapan ang binata.

"Uh-uh you're not sincere on that, ikiss mo na lang kaya ako para mawala ang hapdi nito," nakangusong saad nito at unti unting inilapit ang mukha sa kanya with matching pikit pikit pa.

Biglang nagrigodon ang puso niya kaya napalunok siya at ipinilig ang kanyang ulo para bumalik siya sa huwisyo.

"Tigilan mo'ko Achilles ha, baka gusto mong paluin ko yang sugat mo."

"Ito naman, 'di mabiro," nakasimangot nitong maktol.

"Achilles!" Tili ng matinis na boses ni Louella habang tumatakbo patungo sa kinaroroonan nila. "Grabe ang galing-galing mo talagang sumuntok! Hindi ka lang pala pogi at yummy, magaling ka rin sa bakbakan," agad na puri nito kay Achilles pagkarating.

Napaismid siya.

"Talaga?" Tanong ni Achilles.

"Syempre naman." Pagsang-ayon nito.

"Magaling talaga ako sa kahit anong bakbakan Louella," pilyong saad nito sa dalaga na siyang ikinapula ng pisngi ni Louella dahil sa kilig.

Umirap siya sa hangin dahil sa inaakto nito.

"Naku, may sugat ka pala. Halika sa bahay, gagamutin kita," alok ng dalaga. Napataas ang kilay ni Katerina at hindi na nakatiis.

"Sa bahay ko siya nakatira, Louella, kaya ako ang gagamot sa kanya at hindi ikaw," mataray niyang saad at hinila si Achilles papalayo.

Narinig ni Katerina ang mahinang tawa ni Achilles nang makalayo sila kay Louella. Tiningnan niya ito ng masama subalit hindi parin nawala ang ngiti sa labi ng lalaki. Nang mapansin ng binata ang pagkapikon niya ay kinagat nito ang pang-ibabang labi upang pigilin ang pag ngiti.

"Ba't pangiti ngiti ka? Gusto mo siya ang gumamot sayo?" Nakapamewang niyang tanong.

Umiling naman ang lalaki. "Diko kase alam na selosa ka pala," nakangiting tukso ni Achilles sa kanya.

"Luh! Assuming!" aniya saka tinalikuran ang lalaki upang maiwasan na mahalata nito ang pamumula ng kayang pisngi.

Naglakad siya patungo sa may puno ng niyog kung saan nakatali ang limang lalaki. Sumunod naman sa kanyang likuran si Achilles. Puno ng pasa at sugat ang mga pirata. Bahagya naman siyang nakaramdam ng awa sa sinapit ng mga ito pero kasalanan din naman nila.

"Anong gagawin natin sa kanila Mang Tonyo?" Tanong ni Katerina sa isa sa matatanda nilang kapitbahay.

"Pumunta na si Ben sa presinto Katerina, yun nga lang ay aabot pa ng ilang oras yun kaya babantayan muna namin sila," anito kaya napatango-tango siya.

Naramdaman niya ang pagtabi ni Achilles sa kanyang tagiliran kaya nilingon niya ang binata at nakita niya ang talim ng tingin nito sa mga nakagapos. Nang marahil ay naramdaman nito ang kanyang pagtitig dahilan para lumingon ang binata sa kanya subalit malamlam na ang mga mata nito. Taliwas sa kanyang nakita kani-kanina lamang.

"Let's go?" Untag nito sa kanya.

Napakurap-kurap naman siya bago tumango at nagpaalam sa mga kapitbahay na naroon saka sila umalis. Habang naglalakad ay hindi mawaglit sa isip niya ang mga nangyari. Kung gaano kagaling sa pakikipaglaban si Achilles kanina at ang mga nakakatakot na titig ng binata. Nasanay siya na laging nakangiti o nakangisi si Achilles. Naalala niyang parang pamilyar ang mga mata nito kanina subalit hindi niya maalala kung saan niya nga ba ito nakita.

"We're here," anunsyo ni Achilles.

"H—huh?" Takang tanong niya.

"Ang sabi ko andito na tayo. You seemed space out. Are you sure you're alright?" Nag-aalalang tanong nito.

"Pumasok na tayo at gagamutin ko ang mga sugat mo." Aya niya rito. Sumunod naman sa kanya ang binata.

"Ahh!"

"Ouch!"

"Can you make it a little gentle!" Panay ang reklamo ni Achilles habang ginagamot ito ni Katerina kaya bahagya ng nainis ang dalaga.

"Ang arte mo naman!" Asik niya. "Kanina lang ang tapang mong makipaglaban huh, tapos ngayon dinahan-dahan na nga kita panay pa ang reklamo mo!" Dagdag pa niya at bumusangot ang mukha. Sumimangot din ang binata.

"Eh sa masakit eh! Did you know that wounds get painful afterwards? That's what I'm feeling right now." Napairap siya sa hangin. Sigurado siyang nagiinarte lamang ito.

"Hindi ko po alam Sir, wag po kayong galaw ng galaw para matapos na tayo," sarkastiko niyang saad dito.

Umayos naman ito ng upo at hindi na nagsasalita pero may munting ngiti itong sinusupil sa mga labi. Maya maya pa ay napapangiti narin siya kahit hindi niya alam kung bakit.

Napagpasyahan nilang dalawa na magpahinga muna. Siya man ay nakaramdam ng pagod dahil sa mga nangyari. Paano na lang kaya si Achilles gayong napalaban pa ito kanina.

Hindi namalayan ni Katerina na napahaba pala ang tulog niya. Nagising na lamang siya sa malakas na katok mula sa labas ng bahay. Napilitan siyang bumangon at binuksan ang pintuan. Bumungad ang humahangos at nag-aalalang mukha ni Empoy. Napakunot ang noo ni Katerina sa itsura ng kaharap. "Anong nangyari sayo Empoy?" Pag-aalala niyang tanong.

"Yung mga bandido ate, nawawala!" Bulalas ng binatilyo.

"Ano?! Paanong nawawala?"

"Papunta na daw silang presinto nang bigla na lang silang hinarang ng mga lalaking nakaitim at may suot na bonnet at mask tapos kinuha ang mga pirata!"

Bigla siyang kinabahan. Hindi kaya iniligtas ito ng mga kasamahan para balikan sila ni Achilles?

"Sandali lang Empoy ha, hahanapin ko lang si Achilles," paalam niya sa binatilyo.

"Nasa dalampasigan po siya kanina Ate," anito kaya niyaya na lang niya ang lalaki na samahan siya.

Habang naglalakad silang dalawa ay nagtataka sila ng makitang nagkakagulo ang dalampasigan. Naroon ang ibang kalalakihan habang parang may inawat na nag aaway.

Nang makalapit sila ay nagulat siya nang makita si Achilles at Rico na parehong pinipigilan ng kanilang kapitbahay. Parehing galit at nagpupumiglas ang dalawa.

"Achilles!"

Natigilan ang binata at lumingon sa gawi niya. Ang kaninang matapang na awra ni Achilles ay lumambot nang tumitig sa kanya. Galit siyang nagmartsa papalapit sa lalaki at hinila ito palayo kay Rico.

"Pasensya na po kayo," agad niyang hingi ng paumanhin sa mga naroon.

"Ayos lang Katerina, ilayo mo na lang muna si Achilles dito at baka mas lalo pang lumaki ang gulo," tugon ni Mang Tonyo sa kanya.

Nagpupuyos siya sa galit hanggang sa makarating silang dalawa sa bahay niya.

"Ano bang ginagawa mo Achilles!" Bulyaw niya rito.

"What?" Inosenteng tumingin sa kanya ang binata na parang wala lang dito ang nangyari kanina.

Napabuntong-hininga si Katerina. " Hindi mo dapat ginawa yun. Alam mo namang hindi ka tagarito at ganun din ako. Ano nalang ang iisipin ng mga kapitbahay natin sa nangyari? Na basagulero ka? Na naghahanap ka ng gulo porket magaling kang makipaglaban?"

"It's not my fault. I just told him what he can't do. Nagpapasikat lang naman ang totoy na yun eh tapos nagalit nung narealtalk na," inis na tugon ng binata.

"Kahit na! Hindi ko man alam kung anong pinag awayan ninyong dalawa pero sobrang bait ng mga magulang nun sa atin tapos ganyan kapa," dagdag pa niya.

Nakita niya ang pag-iling ng binata pati ang pag igting ng panga nito. "Fine, hindi na mauulit," anito at tinalikuran na siya.

Naiwan naman siyang nagtataka sa inasta nito pero ng mahimasmasan siya sa kanyang inis ay bahagya siyang nakaramdam ng konsensya. Marahil ay napuno narin ang binata sa pang aalipusta ni Rico pero hindi pa rin ito dapat nakipag away ng ganun. Napabuntong hininga na lang siya dahil ito ang unang beses na nagtalo sila at paniguradong kailangan niyang suyuin ang binata.