Chapter 52: True Feelings

Alexa

Kung nakamamatay lang ang tingin ay baka kanina pa bulagta sa sahig itong si Ludwig.

Magana siyang kumakain ngayon. Samantalang ako ay inis na inis sa kanya. Pangiti-ngiti pa ang mokong. Palibhasa naisahan na naman niya ako kanina.

And yes, may nangyari ulit sa amin. Nakakainis! Bakit nagiging marupok ako sa kanya? Hindi pwede 'to!

"Hey! Lalamig 'yang pagkain. Gusto mo bang subuan kita?" tanong nito sa akin habang may naglalarong ngiti sa mga labi.

Inirapan ko muna siya bago ko sagutin ang tanong nito. "Ikaw, Ludwig tantanan mo ako, ha. Sasamain ka talaga sa 'kin."

"What? I'm just asking you if you want me to feed you. Bakit ang sungit mo? Naglilihi ka na ba agad? Ang bilis naman," nakangising komento nito.

Binato ko ito ng unan pero nagawa niyang masalo.

Nagsimula na lang akong kumain at hindi na siya tinignan o kinausap pa.

Sa totoo lang naninibago ako sa bagong ipinapakita niya. Hindi ako sigurado kung parte pa