ELIHAAko ay naglilinis ng mansyon. Inutos sa akin kanina ni Deriba, dapat daw ay walang alikabok. Sa palagay ko naman ay mauubos ang alikabok sa mansyon nila dahil kanina pa ako nakatitig sa maid nila."Lera! Ikaw ba 'yan?""Paumanhin ngunit sino si Lera?""Hindi mo ba ako kilala, Lera? Ako 'to si Eliha!""Ikaw nga si Eliha, ang asawa ng mataas na bampira na si Keegan.""'Yun lang? Hindi mo ba natatandaan na ako ang kaibigan mo at kagrupo sa isang samahan ng mga gangster?!""Ipagpatawad mo ngunit nagkakamali ka yata, Eliha.""Siguro nga ay nagkakamali ako dahil ang kaibigan kong si Lera ay patay na. Namatay siya noong nagkaroon ng gangster fight sa pagitan namin at isang gangster group. Pero kamukha mo kasi talaga siya. At imposible naman siguro na mag-travelled siya sa Dipsa Chupar dahil patay na siya."Nag-bow lang ang maid sa akin na mukhang naiilang sa mga sinasabi ko. Umalis na siya. Napakamot na lang ako sa ulo dahil ang lakas ng tama ko. Naaawa ako kay Lera noong mga panahon n
ELIHA"Pakawalan lahat ng bilanggo at ipila nang maayos!" sigaw ni Deriba. Hindi ako tumatayo dahil inaantok pa ako. Wala akong pakialam sa kanila. Bakit? Sila ba si Keegan?May nagbukas sa kulungan ko at hinila ako palabas. "Pumila ka d'yan at tumayo nang tuwid!" sigaw ng isang lalaki. Umirap lang ako sa kanya. Marami na ring nakapila na mga bilanggo. Ang sarap nilang hikayatin na tumakas kami rito kaso baka madamay sila sa parusa ni Eliza. "Tumingin ang lahat sa akin!" utos ni Deriba, "lahat kayo ay gagamitin namin sa darating na gera sa pagitan ng mga bampira. Huwag niyong tangkain na tumakas o hindi makisama dahil babaliin ko lang ang inyong mga ulo."Nag-bow ang mga bilanggo at sinakop ng alulong nila ang paligid. Ang sama naman nila Deriba, bakit nila naaatim na ikulong ang kalahi nila?"Eliha, lumuhod ka," utos ni Deribia na kararating lang. "Why should I do that?" "Ginagamitan mo na naman ba ako ng mahika?!""Of course not, you are just a waste of time."Sinakal niya ako,
ELIHA "Self, kapag nahihirapan ka ngayon na gusto mo nang sumuko ay isipin mo na may bukas pa. Kapag nahirapan ka bukas ay isipin mo na may bukas pa rin. At kapag mas nahirapan ka bukas ay isipin mo ulit na may bukas pa. Hanggang sa kakaisip mo na bukas ka na lang sumuko ay magugulat ka na lang dahil nalagpasan mo ang bawat araw na gusto mong sumuko."Kinukumbinsi ko ang sarili ko ngayon habang ako ay nasa loob ng kulungan dahil nawawalan na ako ng pag-asa na magkita kami ni Keegan. Lumipas na kasi ang isang buwan ngunit hindi pa rin nila tinutupad ang kanilang pangako na ibabalik ako sa mansyon ng mga Vampyres. Pumasok sa kulungan ko ang kamukha ni Lera na maid. "Magpalit ka raw ng suot.""Bakit? Pakakawalan na ba raw ako?""O-oo, E-Eliha." Inabot niya sa akin ang dalawang kasuotan na mukhang kakaiba. "Salamat!""P-pero huwag kang maging masaya kaagad Eliha, dahil may mangyayari mamaya na hindi mo ikagagalak."Sinuri kong mabuti ang aking susuotin. Ang damit at mahabang mukhang pan
ELIHAAko, si Deriba at Deribia ay nakaupo sa upuan habang nakikinig kay Eliza. "Sa ngayon ay kailan muna nating magpalakas," sabi niya na mayroong pagtitimpi. "Sinabi ko na sa inyo na malakas ang mag-asawa, pero ayaw niyong makinig," sambit ni Deribia."Mayroon pa namang ibang araw, hija.""Oo na, Eliza. Tsaka kung aalis ka ngayon, maaari mo bang isama na pauwi ang iyong anak?"Tumango lang si Eliza. Sa wakas! Makakaalis na ako rito.Hinawakan ako ni Eliza at sabay kaming naglaho. Nasa mansyon na niya kami."Ina, maaari na ba akong umuwi sa aking asawa?""Sa tingin mo ba ay papayagan pa kita pagkatapos ng nangyari?""Ina naman! Sinunod ko naman kayo 'di ba? Gusto ko lang makita ang asawa ko at makasama!""Hindi maaari, Elija. Manahimik ka rito sa mansyon.""Ina, nagmahal ka na ba? Naramdaman mo na ba 'yung ganitong pakiramdam na may gusto kang makita at makasama?""Oo naman." Lumayo siya sa akin at may hinalo sa malaking jar. "Pero bakit ganito kayo sa akin?! Naramdaman at naranas
ELIHANagbago ang direksyon ko, hindi na sa bahay namin. Nakakapanghinayang dahil umasa lang ako. At himala na umiyak si Dad sa harapan ko na parang nagsisisi.Nakasakay ako ngayon sa maliit na bangka habang nasa gitna ng kulay itim na dagat. Nakakakilabot naman dito pero kinuha ko na lang ang dalawang sagwan na nasa tabi ko. Hindi ako marunong gumamit nito pero kakayanin ko. Habang ginagamit ko ang dalawang sagwan para makausad sa hindi ko alam na direksyon ay hindi ko maiwasang ngumiwi dahil sa lakas ng alon. Pero ipinagpatuloy ko lang ang aking ginagawa dahil mahirap na, baka kung anong nilalang ang nasa ilalim ng itim na dagat. Maya-maya pa ay bumungad sa akin ang kapatagan ng isang gubat. Mabilis akong nag-sagwan para makarating kaagad sa lupa pero biglang nawala ang gubat, naging alon lang ito na malaki kaya napalayo ako ng direksyon. Hanggang sa biglang tumaob ang bangka na sinasakyan ko at naging isang maliit na bangka na lang ito. Pinipilit kong maglangoy kahit na nahihirapa
ELIHA Nakangiti ako habang tinititigan si Keegan na nakahiga sa aming kama. Unti-unting bumukas ang maganda niyang mga mata. Nakita ko kung gaano kasabik ang mga mata niya sa akin pero bakit kakaiba ang aking nararamdaman?Niyakap niya ako nang mahigpit pero hindi siya nagsalita ng kahit na ano. "H-hindi ka ba masaya na nandito ako? Mas gusto mo ba na si Eli ang nag-alaga sa 'yo?"Nagulat ako nang yakapin niya akong muli at hinimas ang buhok ko. "Hindi sa gano'n, ayaw ko lang na mas mag-alala ka sa akin dahil sa aking kalagayan.""Keean, kagatin mo ako at s******n ang dugo ko. That's my order! Ang ibig sabihin no'n ay 'yun ang utos ko."Hinawakan niya ang pisnge ko at hinimas. "Hindi ko gagawin sa 'yo 'yun, mahal. Maaari bang respetuhin mo na lang ang aking desisyon?"Yumuko ako sa sinabi niya. Ipinatong naman niya ang isa niyang kamay sa ulo ko at hinalikan."Kukuha lang ako ng maiinom mo." Tumalikod ako nang mabilis dahil masama ang loob ko. Hindi ko kasi lubos maisip kung bakit n
ELIHA S********p ngayon ni Keegan ang leeg ng kanyang ina dahil ito ang utos ni ina. Nang matapos si Keegan ay humarap siya sa akin na maraming dugo sa kanyang bibig. "Malakas ka na ba, aking anak?""O-oo, ina, salamat po at paumanhin dahil sa aking nagawa sa 'yo.""Wala akong hindi gagawin para sa 'yo, anak. Noong dumating ka kasi sa amin ay naging masaya at naging payapa kami ng iyong ama." Niyakap ni ina si Keegan at ganoon din ang ginawa ng aking asawa. Maya-maya pa ay humarap sa akin si ina at ngumiti. "Eliha, okay na ang aking anak. Ingatan mo siya palagi at sa habambuhay."Nag-bow ako kay ina sabay niyakap ko rin siya. "Mukhang nagdiriwang ang lahat! Ano ang nangyayari? Paumanhin kung ako ay dumalaw ng walang pahintulot."Naramdaman kong nagulat si Keegan at si ina nang lumingon kami sa nagsalita. Siya ay isang matanda na matipuno at guwapong bampira na mayroong itim na kapa at korona. Hari ba siya?Nagbigay ng galang si ina at si Keegan sa pamamagitan ng pag-bow kaya ginaya
ELIHA"Nais kong magkaroon tayo ng pagdiriwang!" masayang sambit ni haring Keg habang kaming lahat ay nasa lamesa. "Bakit? Ano ang nais mong ipagdiwang?" kuro ni ama. "Para sa aking anak na si Prinsipe Kein, pupunta siya rito mamaya. Ayaw niyo bang bigyan siya ng selebrasyon?""Gano'n ba? Wala namang problema, hahayaan kong magkaroon tayo ng selebrasyon para sa Prinsipe."Ngumiti si haring Keg bago nag-bow kay ama. Bakit parang may mali sa mga mata ni Keg?"Mahal, kung may pagdiriwang mamaya ay dapat maghanda tayo. Halika, may ipapakita ako sa 'yo." Inakbayan ako ni Keegan at patuloy kaming naglakad papasok sa kwarto.Inalalayan ako ni Keegan na umupo sa kama dahil mayroon daw siyang kukunin sa cabinet. Maya-maya pa ay may dala siyang isang green gown. "Gusto mo bang isuot ito, mahal ko?""Para sa akin ba talaga 'yan, Keegan? Sa sobrang ganda niyan ay palagay ko ay hindi 'yan bagay sa akin."Lumapit siya sa akin sabay hinawakan ako sa balikat. "Para sa akin ay lahat ng isusuot mo a