Tumayo si Davina saka niya pinagpag ang mga kamay niya at tipid na ngumiti kay Caspian.“Ang akala ko ba ay hindi ka makakauwi kaagad?” pilit niyang itinatago ang kaba niya at pilit na ginagawang normal ang boses niya.“Answer my question Davina, what are you doing in my library and in my things?” malamig at blangko pa rin niyang tanong. Bahagyang humugot ng hininga si Davina saka siya ngumiti na para bang hindi naapektuhan sa malamig at seryosong tinig ni Caspian.“Naisipan ko kasing ayusin ang mga gamit mo rito dahil wala naman akong magawa. Pasensya ka na kung kailangan ko pang pakialamanan at hawakan ang mga personal things mo. Ibabalik ko na lang.” saad niya saka sinimulan nang pulutin ang mga libro at ibabalik na sana sa mga kinalalagyan nila nang pigilan na siya ni Caspian.“It’s okay, even I don’t want you to clean the house, ikaw ang bahala. May nakalimutan lang ako kaya ako bumalik.” Aniya saka may kinuha sa likod ng swivel chair niya kung saan natatabunan ng malalaking libr
Pabalik-balik na naglalakad si Davina sa sofa nang makauwi siya sa bahay ni Caspian habang kagat kagat ang kuko. Hindi niya alam kung anong gagawin niya, masyado siyang naguguluhan. Maaari bang magkamali siya sa nakita niya? Posibleng may pagkakapareho lang sila ni Caspian sa lalaking nakuha sa cctv?Hindi niya naman siguro kailangang mag-alala dahil sinabi naman sa kaniya ni Jillian na ibinigay niya na lahat ng kailangan niyang malaman pero paano kung malaman din ng ama niya ang tungkol dito?“Damn it!” inis niyang mura, gulong gulo ang isip niya. Hindi pa niya alam kung anong magiging desisyon niya. Hirap na hirap siyang magbitiw ng desisyon. Alam niyang kailangan niyang gawin kung anong tama para sa batas pero tila ba nanghihina ang mga kamay niyang humawak ng baril at itutok iyun kay Caspian.“Ano bang nangyayari sa’kin? Davina, ayusin mo ang sarili mo.” pakiramdam niya hindi niya na rin kilala ang sarili niya. Kilala siyang walang puso, magaling na isang agent at walang kinikilal
Halos maalimpungatan si Davina sa kinahihigaan niya nang marealize niyang nakahiga na siya sa kama niya, ang pagkakaalala niya kagabi ay sa sofa na siya nakatulog at hindi na nakakain pa ng hapunan. Mabilis siyang bumangon sa kinahihigaan niya at tila ba isang malamig na tubig ang bumuhos sa buong pagkatao niya.Iniisip kung paano ba siya nakalipat sa kwarto niya.“Umuwi ba siya?” nagtatakang tanong niya na lang sa sarili, tinutukoy si Caspian. Tiningnan niya ang side table niya para sana itago ang folder na ibinigay sa kaniya ni Jillian tungkol sa mga nalalaman niya kay Dead Angel pero nanigas na lang siya sa kinatatayuan niya nang hindi niya na yun dun makita.Mabilis niyang hinalungkat ang mga gamit niya pero tila unti-unti nang gumagapang ang kaba sa dibdib niya. Hindi niya yun naitago kagabi dahil ang alam niya ay hindi uuwi si Caspian.“Hindi kaya, nasa kaniya na ang folder na yun? No way, hindi pwede. What did you do Davina?!” inis niyang sinabunutan ang sarili dahil paano nga
Nang wala na ring bala ang baril ni Davina ay hinugot niya na rin ang balisong na nasa tagiliran niya ganun na rin si Caspian.“I guess, we are not meant to love each other but we are meant to be to kill each other and I’m sad knowing that. You are an amazing woman Davina but I’m sorry.” Seryoso at blangkong wika ni Caspian. Diretso lang ding nakatingin si Davina kay Caspian at sabay na silang tumakbo palapit sa isa’t isa habang hawak hawak ang nagkikislapang mga kutsilyo nila na alam mong kunting dikit lang sa balat mo ay mag-iiwan na ng sugat.Itinutok nila sa leeg ng isa’t isa ang mga kutsilyong hawak nila. Matatalim ang mga tinging iginagawad sa isa’t isa.“I’m sorry too if I need to kill you Caspian. Ayaw ko ng may madamay at mamatay pang mga inosenteng tao dahil sa kasamaan mo.” matigas na wika ni Davina habang nasa leeg ni Caspian ang kutsilyo niya. Wala namang emosyon ang makikita kay Caspian, nakatitig lang si Caspian kay Davina pero sa mga mata niya, wala kang makikitang gal
Hindi maipaliwanag ang sayang nararamdaman ni Davina, ngayon niya lang ito naramdaman. Sa maraming taon na naging matigas ang puso niya, naging sarado ang isip niya sa pagmamahal, ngayon masaya na siya sa nararamdaman niya.Isang malalim na buntong hininga ang pinakawalan niya ng maalala niya ang dapat niyang trabaho. Ano bang dapat niyang sabihin sa Daddy niya, paano kapag nagtanong na ito sa misyon niya? Napahilot na lang siya sa sintido niya dahil hanggang ngayon wala pa rin siyang naiisip na paraan. Hindi pa rin niya alam kung anong ipapaliwanag o sasabihin niya.Paniguradong kasusuklaman na siya ng ama o baka mas lalo na siyang itakwil nito sa pamilya, pero mas malala kapag tinanggal siya sa trabaho dahil sinira niya ang unang rule sa trabaho niya.“Damn!” mahina niyang mura, tumingala siya sa kisame na para bang may makukuha siyang sagot dun.Isang oras na siyang nakababad sa bath tub niya pero hindi pa rin siya umaahon. Tanghali na sila nakabangon nang magmake love sila ni Casp
Halos lahat ng team ni Davina ay aligaga na nagpunta sa office ni Mr. Flores dahil ipinatawag silang lahat na under ni Davina.“Sa tingin mo, ano kayang ipapagawa sa atin ni Sir?” tanong ni Jillian kay Rose na isa rin sa team ni Davina.“Hindi ko rin alam baka maaaring may kinalaman kay Davina.” Seryoso niya namang sagot. Napatigil naman si Jiliian at biglang kinabahan. Paano kung nalaman ni Mr. Flores na ibinigay ni Jillian ang folder na nagpapatunay sa pagkatao ni Caspian?Napalunok na lang siya at muling sumunod sa mga kasama niya. Inayos niya ang expression ng mukha niya para kung sakaling tanungin siya ni Mr. Flores, masagot niya ng maayos ang lahat ng tanong.Magkakasama na silang lahat at sabay-sabay na sumaludo nang makarating sila sa office ni Mr. Flores.“Maupo kayong lahat,” utos niya sa mga ito na ginawa naman nila. Nakatayo si Mr. Flores sa tabi ng bintana niya saka niya hinarap ang mga tauhan ni Davina.“Alam niyo naman ng matagal ng hindi nakakabalik si Davina at hindi
Mabilis na niyakap ni Caspian si Davina para harangan ang pinalad niyang hinaharap. Nakayuko naman na si Davina dahil sa hiyang nararamdaman. Hindi siya sanay na ipakita sa ibang tao ang katawan niya, nagawa niya lang magsuot ng swim suit ngayon dahil si Caspian lang naman ang makakasama at makakakita sa kaniya.“Give me the robe, Sophia!” utos ni Caspian kay Sophia, napaismid na lang si Sophia pero wala siyang nagawa kundi kunin ang robe. Ibinigay naman na yun ni Sophia saka ibinalot ni Caspian kay Davina para takpan ang katawan niya.Umahon na silang dalawa at nakayuko pa rin si Davina. Nagsuot na rin si Caspian ng robe dahil nakaboxer lang naman siya. Napapairap na lang si Sophia dahil ang akala ba niya ay kasunduan lang ang nangyayari sa pagitan ni Caspian at Davina pero bakit may halikang nangyayari? Magkasama sa pool at parehong nakaswim suit lang.“Ano bang kailangan niyo at pumunta kayo rito ng wala man lang pasabi? You are entering my house without my permission.” Bakas pa ri
Naisipan ni Davina na umuwi na muna sa kanila dahil naalala niya ang tungkol sa notebook na hinahanap ng kung sino mang sindikato. Sigurado siyang patuloy pa rin siyang tinutugis dahil sa pag-aakalang nasa kaniya nga o kung may kinalaman ba siya sa notebook nilang nawawala. Kung hindi niya alam na nasa kaniya nga yun, kailangan niyang kumilos para hanapin bago pa siya maunahan ng mga taong pilit siyang pinapatay.“Davina, anak, you’re home.” Natutuwang salubong sa kaniya ng ina niyang nakaupo sa sofa habang sumisimsim ng paborito niyang tsaa.“Hi Mom, how are you?” nakipagbeso na muna si Davina saka niya ito nginitian at niyakap. “I miss you Mom,” malambing niyang wika sa ina.“I miss you too Baby, mabuti at nakadalaw ka rito. Kumusta ka naman? Hindi ka ba pinapahirapan ng Daddy mo sa trabaho mo?” naupo na muna si Davina saka nanguha ng cookies na kinakain ng ina.“Hindi kami magkasama ni Daddy, may sarili akong misyon na dapat kong tapusin but don’t worry Mom, walang mangyayari sa’ki