Prologue

Prologue

Ada’s Point of View

Naglalakad ako sa isle habang nakatitig sa lalaking nag-aantay sa dulo ng simbahan na nakasuot ng puting gown na pangkasal at hindi maalis ang gulat sa emosyon ng mukha ko, nang makilala ang lalaking pakakasalan ko.

Si Nik, ang lalaking nagligtas sa akin nang may magtangkang g******a sa akin sa party ng matalik kong kaibigan na si Jane at hindi ako makalaban dahil sa kalasingan, ang lalaking nakasama ko sa pagbabakasyon sa La Union ng isang gabi at ang unang lalaking nakahalik sa akin.

Ngayon ko lang nakilala ang mapapangasawa ko sa araw pa mismo ng kasal ko dahil matapos ipagkasundo ni Papa sa Tatay ng mapapangasawa ay hindi man lang nag-aksaya ng oras ang lalake, na makipagkita para makilala ako ng personal. Kaya ngayon ay nagulat siya na iisa pa lang ang lalaking hinahanggaan at ang mapapangasawa ko.

Nang makalapit na kami ni Papa kay Nik ay inabot ni Papa ang kamay ko sa kaniya na tinanggap naman niya. Bumilis ang tibok ng puso ko lalo pa at seryosong nakatitig sa akin si Nik.

“Ingatan at alagaan mo ang anak ko,” bilin ni Papa kay Nik kaya napatingin ako sa kaniya.

“Opo,” tipid na tugon ni Nik.

Tumingin sa akin si Papa at nakangiti siya saka hinaplos ang pisngi ko dahilan para makadama ng lungkot dahil ngayon ay ikakasal na ako at mapapalayo na kay Papa. Hindi man ganoon kabuting ama si Papa sa amin ni Ate Anastasia ay mahal na mahal ko pa rin siya. Lumaki ako na hindi naramdaman si Papa dahil lagi siyang abala sa trabaho at sa tuwing makakasama ko siya ay parang tau-tauhan niya kami ituring na laging pinapasunod sa lahat ng gusto niyang gawin.

Kagaya na lang ang pagpapakasal ko sa anak ng matalik na kaibigan ni Papa. Ipinagkasundo na lang niya ako na hindi man lang inaalam sa akin kung papaya ba ako o hindi subalit dahil wala naman akong magagawa ay umayon na lang din ako na walang kahit anong narinig sa akin si Papa. Napabuntonghininga ako at doon na kami iniwan ni Papa.

“It’s nice to see you again.”

Napalingon ako nang marinig ang pagsasalitang iyon ni Nik at napansin ang nakangising labi niya sa akin.  Hindi siya mukhang masaya sa kasal na ito kagaya ko at mas nakikita niya na parang galit o disappointed siya sa kinahinatnan ng buhay nila ngayong araw. Hindi ko na nagawa pang magsalita dahil nag-umpisa na ang pari sa pagsasalita habang dama ko ang ilang habang patuloy ang kasal naming ngayong araw.

Sa isang beach resort kami nagpunta matapos ang kasal kasama ang kanilang mga magulang at pati na rin ang mga imbitado. Lahat ay masaya maliban lang sa aming dalawa ni Nik na hindi man lang nag-usap at puro pekeng ngiti lang ang ginawa ko sa mga imbitadong bumabati sa kanila.

Nakakapagod ang buong maghapon at matapos ng kasal ay sa penthouse sa hotel din na alam kong pagmamay-ari ng pamilya ni Nik kami dumiretso. Napuno ng kaba ang dibdib ko dahil ngayon ay kaming dalawa na lang ang magkasama sa isang lugar at hindi ko alam kung paanong magsisimulang kausapin si Nik.

“Are you hungry? We can order food,” alok sa akin ni Nik dahilan para mapatingin ako sa seryosong mukha niya.

Ang gwapo pa rin niya kahit seryoso ang mukha niya at bumagay sa katawan niya ang suot nitong blue na suit na kanina ay hindi ko masiyadon napansin.

“H-hindi. Busog ako,” tanggi ko. “N-Nik, kilala mo na ba ako bago nangyari ang kasal—“

“No. I was also surprised to see you earlier. You will be my wife, the woman who agreed to the agreement to marry me,” tugon sa akin ni Nik.

“B-bakit kasi hindi ka nagpakilala noong una pa lang na ipinagkasundo tayo para sana hindi tayo nagkagulatan,” tugon ko naman.

“Dahil wala akong pakealam sa babaeng mapapangasawa ko,” walang gatol na sabi ni Nik sa akin.

Gulat na napatingin ako sa kaniya dahil hindi ko inaasahan na diretsahang sasabihin niya sa akin ang katagang iyon at parang wala siyang pakealam sa mararamdaman ko.

“I know that the reason why she will marry me is because of my wealth and my name. So do you think I will be interested in getting to know you?” dagdag pa ni Nik na may halo nang pang-iinsulto sa kaniya.

“N-nagkakamali ka. H-hindi ako ganoong klase ng babae,” nauutal kong tugon.

“Bakit natatakot ako? Hindi ko dapat maramdaman ang takot dahil iniinsulto ako ng lalakeng kaharap ko at dapat matapang kong ipaglaban ang sarili ko,” sigaw ng isip ko.

“Hindi ba? Kung ganoon bakit ka nagpakasal sa akin? Ang sabi ni Dad ay wala ka man lang naging pagtutol sa kasal na ito at pumayag ka kaagad?” tanong ni Nik sa akin.

“D-dahil wala rin akong magawa! Hindi ko kayang tutulan ang gusto ni Papa—“

“Iyan naman ang dinadahilan ng lahat ng mga babae. Wala silang magawa dahil mahina sila,” putol ni Nik sa sasabihin ko sana.

Nasaktan ako sa lahat ng mga sinasabi ni Nik ngayon sa akin at nagbago ang tingin ko sa kaniya dahil nakilala ko siyang mabait at gentle man na tao noon kahit pa saglit na pagsasama lang nila iyon.

“I was disappointed to know that you are just like other women whose only desire for a man like me is wealth, so even if they don't know who to marry, they will still marry just for wealth. Behind your gentle face hides an ambitious woman.”

Nakagat ko ang aking labi upang pigilan ang luhang maaaring pumatak sa mga mata ko dahil sa masasakit na salitang narinig ko mula kay Nik.

“Pero dahil nandito na rin naman tayo ay tatanggapin ko na rin. Since you have already chosen to agree on this marriage agreement, I hope you are also prepared for the consequences that you will face. And I was hoping you could make me happy tonight on our honeymoon,” sabi pa ni Nik na ikinalaki ng mga mata niya.

Pero mas nagilalas ako sa unti-unting pag-alis ni Nik sa mga saplot niya habang matiim ang pagkakatitig niya sa akin na may halong pagn*n*sa sa mga tingin niya sa akin.

“Sulitin natin ang gabing ito dahil bukas ay aalis ako at magpupunta ng Russia para asikasuhin ang negosyo ko.”

“Aalis siya iiwanan niya ako?” hindi makapaniwalang tanong ko sa isip.

Matapos ang gabing ito ay iiwanan ako ni Nik para sa negosyo. Ganoon ako kaayaw ni Nik na makasama kaya kinabukasan ay aalis siya at hindi man lang nila magagawang kilalanin ang isa’t-isa lalo pa at mag-asawa na kami.

Nakadama ako nang matinding lungkot. Hindi sana ako makakapasok sa ganitong sitwasyon kung hindi nagdesisyon si Papa na ipakasal sa lalaking hindi ko kilala at hindi sana sasama ang tingin sa akin ni Nik kung hindi kami umabot sa ganitong kasunduan. Muli ay unti-unting bumabalik sa alaala ko ang nakaraang pangyayari bago sumapit ang kasal naming ito ni Nik.