"Seryoso siya dun?" Hindi makapaniwalang tanong ni Nolan sa sarili.
Hindi niya sinipot si Lucilia, bagkus sinundo niya si Leland at Lilah at nagulat pa siya ng makitang puro pasa at kalmot si Lilah. Nabagot kakaintay si Lucilia kay sumakay na sila sa kotse. "Mommy, are we going home na?" Tanong ni Lilo. "No. Ito ang huling beses na pupunta tayo sa mga Marquez." Saad ni Lucilia saka nag drive. Tuwang-tuwa si manang Esther ng makita si Lucilia at Lilo na pumasok sa pintuan ng bahay. "Madam, miss, mabuti naman po at bumalik na kayo." Salubong sa kanila ni manang Esther. "Pumunta lang kami dito para mag impake." Saad ni Lucilia. Nalungkot naman agad si manag Esther. Ang akala niya kasi ay tuluyan ng bumalik ang mga amo niya. "Siya nga po papa nasa living room sina sir kasama si miss Lilah." Nagtungo naman roon sina Lucilia at Lilo. "Naku, sinuswerte lang talaga yung mga matatabang babae na iyon at hindi ko sila pinatulan dahil kung hindi sila ang bugbug sarado ngayon at hindi ako, aray!" Sigaw ni Lilah. "Dahan-dahan naman sa pagdiin." Saad pa nito. Nililinisan kasi ni Nolan ang mga sugat ni Lilah sa mukha. "Nolan, be gentle." Saad pa nito. "Tita Lilah, masakit po ba?" Tanong ni Leland. "No, makapal ata ang mukha ko kaya hindi masak-aray!" Saad nito pera napatili parin naman ng diniinan ni Nolan ang bulak kaya natawa ito ng mahina. Nakatitig lang sa kanila si Lucilia. Napaka maalaga ni Nolan pagdating kay Lilah samantalang sa kanya ay hindi. Minsan niyang nasugatan ang sarili habang naghihiwa noon pero wala namang pake si Nolan nun pero ngayong puro pasa at kalmot si Lilah ay todo alaga ito. Mukhang mas importante talaga ito sa kanya kaysa sa sariling asawa. Napatingin sa gawi nila si Lilah. "Lucil, nakauwi ka na pala." Saad nito. Hindi lumingon si Nolan pero alam niyang nandiyan na sina Lucilia. "Marumi ang damit ni Lilah, ikuha mo siya sa taas." Utos ni Nolan pero hindi nakinig si Lucilia. Umakyat sina Lucilia papuntang kwarto niya saka nag imapake. Maya-maya ay bumaba ito na may dalang malaking maleta. Pati si Lilo ay may dalang back pack na sakto lang sa kanya. "Lucil, saan ka pupunta? Bakit ang laki ng maleta mo?" This time, napalingon na si Nolan. "What are you doing?" Tanong nito. Hindi nagsalita si Lucilia. Hinubad niya ang singsing saka ito inilapag sa mesa na nasa harap nila. "Are you crazy?" Inis na tanong ni Nolan. Napatingin si Lucilia sa ring finger ni Nolan, simula nung ikasal sila ay hindi ito sinout ang wedding ring nila. Pero ngayon kitang-kita niya na may couple watch sina Lilah at Nolan. Natawa si Lucilia. "Naka couple watch kayo? Pero hindi mo manlang sinout noon yung relong ibinigay ko sayo." Saad ni Lucil. "Lucil naman, makaluma naman yung relong ibinigay mo eh. Kung sinout iyon ni Nolan ay malamang pagtatawanan siya nun." Natatawang saad ni Lilah. "By the way, nasabi sa akin ni Nolan na galit ka pa kaya ibili raw kita ng regalo." May kinuha itong itim na box. "Here. For you." Binuksan niya ito at bumungad sa kanya ang gold necklace na may pendant na emerald. Pero halata sa itsura na fake ito. Napatingin si Lucil sa kwintas na suot ni Lilah na kapareha nito pero halatang ito ang tunay. Itinuro iyon ni Lucil. "Paano kung sabihin ko na iyan ang gusto ko?" Tanong ni Lucil. Napangitj ng peke si Lilah. Balak niya sanang ipasuot kay Lucil yung fake na necklace para pagatawanan siya ng mga taong makakakita. "Sure, ibibigay ko sayo lahat ng gusto mo." Nakangiting saad ni Lilah saka hinubad yung necklace na suot niya saka ito ibinigay kay Lucil. Isinout naman ni Lucil sa kanya yung pekeng necklace. "This suits you better." Nakangiting saad ni Lucil. Napipilitan nalang na ngumiti si Lilah at naging ngiwi pa ito. Naiinis siya dahil naisahan siya ni Lucil. Imbis na isuot atly itinapon ni Lucil sa basurahan yung necklace. Napaawang naman ang bibig ni Lilah. "Lucil, kung may galit ka sa akin, sabihin mo. Why ruin a good necklace?" Tanong nito. "Kung nanghihinayang ka, pulutin mo saka isuot mo ulit." Saad ni Lucil. Saka ngumiti. "Hindi ba nandito ka para makipag reconcile kay Nolan?" Tanong ni Lilah. "I'm not here for reconciliation. Hindi ko na kayang tumira sa isang bobong kasama ka, Nolan." Inilapag ni Lucil ang divorce papers sa mesa. "Ito ang divorce papers, pirmahan mo na sa lalong madaling panahon." "Nababaliwa ka na." Saad ni Nolan. "Mas mababaliwa ako kung patuloy pa akong makikisama sayo." Tiningnan ni Nolan ang divorce papres at natawa siya ng makitang makikihati si Lucil sa kalahati ng post-marriage property. "How can you know so much about the liquid funds and fixed assets under my name?" Manghang tanong ni Nolan. "Hindi mo na kailangang malaman kung paano ko nalaman kung ilang assets meron ka. I've been a full-time wife for seven years. Now it's time to settle accounts." "The funds, cars, houses, land, and equity under your name, we'll split it in half, and you have to give the child 200,000 in child support every month until she comes of age." Dagdag pa ni Lucil. "Dahil ba sa akin kaya makikipag hiwalay ka kay Nolan?" Singit ni Lilah. "Pwedi mo ring lakasan pa para marinig ng lahat ng tao dito ang sinasabi mo." Saad ni Lucil. "Mommy, bad ka. Bakit naman bibigyan ka ni daddy ng kalahati ng property niya?" Tanong ni Leland. "Kasi binigyan ko siya ng anak saka pinagsilbihan ko siya for seven years. I think deserve ko naman yun." "Pwes hindi ako sasama sayo." "Huwag kang mag alala wala akong balak na isama ka. Ikaw ang heir ng mga Marquez kaya hahayaan kita kasama nila. Malinaw na nakasulat diyan na ang custody lang ni Lilo ang gusto ko at hindi si Leland." "Pirmahan mo na." Dagdag pa ni Lucil. "Hindi mo kaya ng wala ako, Lucil." Saad ni Nolan. "Kakayanin ko." Matigas na saad ni Lucil. "Kaya pumirma ka na." "Fine. Pipirma ako. Gusto kong makita kung paano ka babalik at magmamakaawa para tanggapin ulit kita." Pinirmahan ni Nolan ang divorce papers saka itinapon sa mukha ni Lucil. "Don't worry, hindi mangyayari 'yan." Pinulot niya yung mga divorce papers saka umalis kasama si Lilo.Pagkagising ni Lucil kinabukasan ay nakapagluto na ng breakfast si Donovan at naroon na rin sa dining area ‘yong mga Bata, kapwa nakaligo at nakabihis na.“Mukhang may lakad yata kayo?” Nakangiting Tanong ni Lucil. Bumungisngis Naman agad si Lilo.Lumapit naman si Donovan saka iginiya na maupo na si Lucil. “Hon, Kasi balak ko sanang ilabas itong dalawang makukulit na ito at mag bonding kaming tatlo. Okay lang ba sa’yo ‘yon?”“Bakit Hindi Ako kasama?” Nakangusong Tanong ni Lucil.“Napansin ko Kasi lately na stress ka na dahil sa dalawang ‘to kaya Ako na muna ang bahala sa kanila. Tapos Ikaw, pweding dito ka lang sa bahay mag relax ka.”“Pwedi rin bang lumabas Ako?” Napaisip Naman si Donovan dahil dun.“Pwedi Naman basta isama mo si Aime, Hindi pweding mag Isa ka lang.” Natuwa Naman si Lucil kaya ngumiti at tumango na siya. Sabay-sabay na rin Silang nag agahan. Nagkukulitan pa nga habang kumakain iyong dalawang Bata. Pero para kay Lucil mas okay na iyon kaysa magbangayan nang magbangaya
Lunes ng Umaga, sobrang matao ang airport nang araw na iyon. Ang tunog ng mga gulong ng maleta sasahig, halong tawanan at paalam ng iba’t-ibang pamilya, at ang paalala mula sa intercom ay nagsilbing musika ng paligid. Sa gitna ng abala, nandoon sina Selene at Wilden, kapwa nakangiti, damang-dama Ang excitement at saya ng unang biyahe nila abroad bilang mag-asawa.“Promise, this time, Hindi na kita tatakasan.” Nakangiting Saad ni Selene kay Wilden. Napangiti naman si Wilden saka pinisil ang ilong ng Asawa.Magkahawak kamay Naman sila habang inayos ang boarding pass nilang dalawa. Sa gilid nila, nakatayo ang kanilang mga magulang, parehong may halong ngiti at pag-aalala sa kanilang mga mata.“Anak,” ani ng Ina ni Selene, mahigpit ang pagkakahawak nito sa kamay ng anak. “Ang bilis ng panahon…parang kahapon lang Nung pinapaalalahanan kita kung paano mag-ingat sa eskwela tapos Ngayon, ikinasal ka na, at aalis na. Tuluyan ka nang mahihiwalay sa amin ng papa mo.” Napangiti si Selene, ngunit
“Love, naaalala ko pa kung paano nagsimula ang lahat sa simpleng bardagulan.Hindi ko akalain na sa likod ng asaran at inisan natin, doon ko pala mahahanap ang taong bubuo ng buhay ko.” Panimula ni Wilden. Nakangiti siya kay Selene habang sinasabi ang mga iyan. Inaalala rin ‘yong unang pagkakita nilang dalawa. Yong time na nilagyan niya ng makeup si Selene.“Alam kong sa simula, hindi ako ang pinili mo. At kahit masakit, tinanggap ko iyon dahil ang mahalaga sa’kin ay makita kang masaya. Pero noong nasaktan ka at iniwan, pinangako ko sa sarili ko: hinding-hindi na kita pababayaan. Doon ko mas napatunayan na ikaw lang ang babaeng handa kong ipaglaban, araw-araw.” Pagpapatuloy ni Wilden. Maya’t-maya rin niyang pinupunasan ang mga luha niya.“Ang iyakin mo pala.” Natatawang bulong ni Selene kaya mahinang natawa si Wilden. Kaya tumikhim muna siya saglit Bago nagsalita ulit.“Kaya ngayon, sa harap ng Diyos at ng lahat, pinapangako ko: na patuloy kitang mamahalin nang buo at tapat, na iingat
“Bago natin simulan ang kasalan itatanong lang natin kung may tumututol ba sa pag iisang dibdib nina Selene at Wilden Ferrer?” Tanong ng pari.“Ako, tumututol Ako! Kaya itigil ang kasal!” Sigaw ng Isang babae, kaya nagsipaglingunan ang lahat at Nakita nila ang Isang babae na may karga-karga na baby sa may pintuan ng simbahan. Gulat na napatayo si Wilden Nung makilala ang babae.“HINDIIIII!” Napabalikwas ng bangon si Selene habang sumisigaw. Pinagpapawisan siya at mabilis ang tibok ng kanyang puso. Kinuha niya ‘yong cellphone niya sa may bed side table at tiningnan kung Anong oras na. Pagtingin niya sa cellphone niya ay 5 am palang kaya bumalik siya sa paghiga sa kama.“Takteng panaginip ‘yon. Aish!” Napabalikwas ulit ng bangon si Selene dahil Hindi na siya mapakali dahil sa napanaginipan niya.Bumangon na siya at nagtungo sa banyo, naghilamos, at nag toothbrush. Pagkatapos ay lumabas na siya ng kwarto niya. Pinuntahan Naman niya sa guest room si Wilden. Kakatok palang sana siya nang b
Kinabukasan ay dumating na nga ng probinsiya sina Lucil at Donovan kasama ang mga anak nila pati na rin ang mga katulong nila. Masayang-masaya Naman na sinalubong ni Selene ang kanyang best friend.“Halika sa taas, Dali.” Saad ni Selene saka hinila papunta sa kwarto niya si Lucil. Wala namang nagawa si Lucil kundi magpahila nalang sa kaibigan niya.“Mag ingat kayong dalawa!” Paalala Naman ni Donovan dahil nag aalala siya na baka matapilok ‘yong dalawa sa may hagdan. Pero good thing dahil Wala namang nangyari.Pagkapasok na pagkapasok nila sa kwarto ni Selene ay umupo agad sila sa may kama. Ready na si Lucil na makinig sa kwento ni Selene.“Alam mo, nakakaloka ang mga nangyari nitong mga nakaraang araw. Pumunta ba Naman dito sina ma’am Sonya at sir Alfonso tapos Nung nalaman nila na buntis Ako at Hindi si Wilden ang ama ay kinaladkad nila ito paalis at sinabing Wala ng kasal na magaganap. Dinala nga nila sa Manila si Wilden.” Saad ni Selene.“Ginawa nila mama ‘yon?” Gulat Naman na Tano
“Ikinagagalak Kong masilayan muli ang iyong kagandahan, binibini.” Saad ni Aj. Napairap Naman si Selene.'Yeah right, si makalumang tao nga pala ito.’ sarkastiko na Saad ni Selene sa kanyang isipan. Makalumang tao ang bansag kay Aj dito sa probinsiya nila Kasi kung magsalita ito ay parang nasa 80’s at 90’s pa ito.Ngumiti nalang ng pilit si Selene dahil ayaw Naman niyang maging bastos sa bisita nila. Umupo na si Selene sa tabi ng mama niya at nasa harapan Naman niya sina Aj at ang ama nito na si Fidel.“Narito na rin Naman ang kaisa-isa niyong anak, mayor, itatanong ko na rin kung kailan ba gaganapin ang kasal nila ni Aj?” Tanong ni Fidel. Hindi agad na gets ni Selene ‘yong Tanong ni Fidel kaya Wala lang siyang pakialam. Kaso kalaunan ay na realize niya ang Tanong nito na tungkol ito sa kanila ni Aj kaya napakurap-kurap siya.‘Kasal? Kami ni Aj? No way!’ nagpa-panic na deep inside si Selene. Sinasabi na nga ba niya may Hindi magandang mangyayari ngayong araw. Unang kita niya palang ka