CHAPTER 14

CELINE'S POINT OF VIEW

ILANG linggo na ang nakalipas at katulad pa rin ng dati. Wala naman nagbago bukod sa hindi na ako sinusungitan ni Ivan, pinakita at pinararamdam niya naman na sa akin na mahal niya ako at hindi ko na dapat pang kwestunin 'yon.

Day by day, he make an effort to me. Pinaghahandaan ng almusal, sinasamahan manood ng paborito kong k-drama sa T.V. Ginagawan ng mga masasarap na meryenda.

Hindi ko tuloy din maiwasan na matuwa sa mga pinaggagawa niya.

Minsan pa nang magkaroon kami ng movie marathon at nakatulog ako sa sofa, nagising na lang ako na nakahiga na sa sofa at may kumot. Hindi na ito nagabala pang abalahin ang tulog ko para gisingin ako.

Siya tuloy ang unang hinanap ng mata ko pag gising ko. Nawala agad ang lungkot sa mata ko dahil nakita ko itong natutulog na mayroong sapin at nasa baba ko. Mahimbing itong natutulog. Hindi ko maiwasang mapangiti.

Ang kagaya niya ay alam kong hindi sanay mahiga sa matigas at malamig na sahig. Ngunit doon siya natulog, na kahi