Share

Chapter 6: Twins

Penulis: Mrsdane06
last update Terakhir Diperbarui: 2023-03-15 11:39:43

John Jacob POV

I am at the lobby. I am tired and rushing to go home because I had a long and tiring day  when I heard a tiny voice.

“Kuya Gio, he looks like you. Maybe he is our daddy.” I squinted and my bodyguards were alerted. The kids in the reception area are staring at me. The girl pointed  at me with her right hand while her left hand was carrying a huge doll. She is wearing a house dress while holding  her sibling after she pointed at me. “See that man over there Kuya? He looks exactly like you!” 

I’m alarmed because I have always been cautious when it comes to sleeping around with random women. I made sure I used rubber. But, that one incident five years ago is the exception. When I woke up from that wondrous night I shared with the only virgin in my life. 

“Bossing, baka napagkamalan lang kayo ng mga bata. Hindi pwedeng basta na lang kayo maniwala sa mga bubwit na yun,” ani Randy. “Boys, huwag kayong pakampante.” He signalled the others to be on the lookout.

“Relax, mga bata lang ang mga yan. At ano ang magagawa nila para saktan ako?” I walked near the kids. “Hello, kids.” I greeted them. The smile on the little girl’s face was so heartwarming. Her sibling looked at me. And I swear, I can see him as the younger version of myself. His piercing grey eyes evokes protectiveness towards his sibling. The young man instantly grabbed his sister and hid it in his back. I chuckled at his gesture.

“Vivienne, what did mommy tell us? Just don't approach a random stranger.” 

“But he is not just a random stranger! He looks like our daddy. He looks exactly like you, except you are still a child.” She pouted and wanted to come in front of me but his brother was serious about his declaration. He pulled his sister and resisted my persuasion.

Gusto kong matawa sa pagiging protective ng batang lalaki. He acts like a real gangster!

“You are so OA kuya. Look! He wants to talk to us, right?” She looked at me and I swear her eyes are giving me that come and get me vibe.

My heart melted by her words. Lumuhod ako sa harap nilang dalawa at binuksan ang aking bisig. I want to hug them both. “Come to Daddy, kids.”

Ang batang babae ang unang lumapit sa akin kahit na pinigilan ito ng kapatid. Tiningnan ko siya sa kanyang mata. “It’s, okay young man.”

“Kuya, what are you waiting for?” pangungulit ng batang babae. Hinila nito ang kapatid at ito na ang kumuha ng aking bisig para ipagsalikop sa maliit na katawan ng kapatid. Kaya, napipilitan man lumapit na ito sa akin. 

I hugged them tightly and it felt like home. I feel like they are indeed my kids, except that I didn’t know their mom. Nang bitawan ko sila ay tinanong ko kaagad ang batang lalaki.

“Okay, introduce yourselves first,” nakangiti kong utos sa dalawa. 

“I am Vivienne Rae Cordero, four years old and this is my twin, Kuya Giovanni Race Cordero. You can call me Vie and call my kuya, Gio, daddy. You are our daddy now, please,” ani Vivienne. Gusto kong matawa sa pagpapa-cute ni Vivienne while Gio looks grumpy. It’s very obvious that he is just putting up with his twin sister.

“So, how do you get here? I assume you are both still young and yet here you are.” I am looking for an answer. I wanna know their mother. 

“We get here from our apartelle by riding a taxi. My mom works here.” May dinukot na kapirasong papel si Gio sa kanyang jogger. The paper is crumpled. I reached for the paper and straightened it. The name Guia Cordero is in it. It’s an email from the HR, a job confirmation letter. I squinted as I am trying to recall who Guia Cordero is. Tiningnan kong muli ang batang babae at naaalala ko sa kanya ang bagong Chief Marketing Officer.

Checkmate. So, if these kids are mine, Guia Cordero was the woman I slept with five years ago!

“Mommy!” sigaw ni Vivienne. 

Napalingon ako. There is a shock in Guia’s face while looking at us. May mga sinabi si Gio na hindi ko masyadong maunawaan kasi biglang naging bingi ako sa lahat. It felt like the world stopped spinning for a while. 

“Kuya Gio, Vivienne, why are you here? Bakit niyo tinakasan si Nanay Nelia? tanong ni Guia. Maingat niyang kinuha ang kambal sa aking bisig. She instantly hugged them and put them away from me.

“Hey, what are you doing, Guia? Why are you taking away my kids?” tanong ko. Ngayon mas higit kong nabistahan ang itsura ni Guia. Siya nga ang babae na nakapiling ko five years ago.

“With all due respect, Mr. Larsen, they are my kids not yours. So, if you don’t mind, we need to go home,” Guia spat.

“Whoah, you’re not sure about that either. How can you explain that I look like them?” I insisted that the kids stay. I signalled my bodyguards to be alert. So, they are on guard, encircling us.

“Pwede naman po na maging kamukha ang mga hindi related. Now, if you excuse us, we need to leave.” Aalis na sana si Guia but Randy stopped her.

“Please, Guia, we need to make sure that the kids are really mine.” I almost begged her, which I don’t usually do. But, what can I do? Seeing the kids calling me Daddy made me ecstatic. It’s very unlikely for me to feel this way. It is like a bond we instantly shared the moment I saw them.

“Please mommy, sama tayo kay Daddy,” Vivienne requested. She pouted and clasped her hands as she looked at Guia. Meanwhile, Gio was just observing us like an investigator and his knowing stare. 

“Vivienne, don’t insist.” Sa wakas ay nagsalita na rin si Gio. “Mr. CEO, you might be our Daddy but you need to respect my Mommy. A no is a no. Please understand. Vivienne, let’s go,” anito.

I gasped upon hearing what Gio said. As I looked at Guia, she managed to smile a bit while Vivienne was defeated. He is indeed a little boss. 

“Okay fine. I’ll go with you two. But, Daddy, you can come and visit us at our humble apartelle. It’s not that grand, not as grand as Nanay Jo’s house in Sydney. I am sure you know where we live.” Tumalikod na si Vivienne kahit nakasimangot na sumama sa kapatid at ina. She waved her tiny hands at me so I waved back.

“Bossing, nakakatakot ang batang lalaki. Mukhang namana yata sa inyo ang pagiging bossy,” ani Michael. Siniko siya ni Randy, ang head of security ko.

“Itanong mo nga sa HR kung saan nakatira na apartelle si Miss Cordero, Michael. Hihintayin ka namin dito,” utos ko. Pwede ko naman sanang tawagan pa si Cynthia Manalo, but knowing her, masyado siyang babad sa trabaho.

Umalis na si Michael at habang hinihintay namin siya, binuksan ko ang company database kung saan naroon ang lahat ng mga employee profile. I scanned through Guia Cordero’s Curriculum Vitae. Tama nga ang hinala ko. Nakalagay doon sa personal information ang araw ng kapanganakan ng kambal. Five years after that one fateful night.

I stood when I saw Michael coming back. May hawak na siyang papel, kasunod niya ang sekretarya ni Guia.

“Good afternoon, Sir JJ,” anito.

“Bossing, sa iisang bahay lang po nakatira itong sekretarya ni Miss Cordero. Isabay na lang po natin siya para hindi na tayo maligaw pa.”

Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi
Komen (4)
goodnovel comment avatar
Adora miano
Ang Ganda ng kwento
goodnovel comment avatar
Adora miano
hahaha grabe na
goodnovel comment avatar
Anna Valderama
nice one kuya Gio......
LIHAT SEMUA KOMENTAR

Bab terbaru

  • Mr. CEO, Marry My Mommy   Epilogue

    Epilogue Nanganak si Guia ng isang malusog na batang lalaki at Jonas Frederic Larsen ang pangalan ng sanggol. Hango ang pangalan mula sa mga yumaong abuelo na sina Jonas at Federico. Walang pagsidlan ang tuwa ni Jacob lalo at tulad ng kambal, siya pa rin ang kamukha ng bagong silang na anak. "Malay mo, Guia sa susunod na anak natin kamukha mo na," natatawang saad ni Jacob habang kalong ang anak. Kaagad namang umasim ang mukha ni Guia sa sinabi ni Jacob. Hindi sa ayaw na niyang pagbigyan ang asawa sa hiling nito na dagdagan ang anak nila pero natatawa na lang siya sa mukha ni Jacob habang nanganganak siya. "Talaga ba? Kapapanganak ko lang tapos ngayon hihirit ka ng bagong anak? Shame on you, John Jacob Larsen! Nakakatawa kaya ang mukha mo sa delivery room." Imbes na mainis natatawa na lang si Guia sa sinabi niya lalo at ni-record pala ni Dylan ang panganganak niya . At doon nga sa recording ay kitang kita kung paano halos mawalan ng malay si Jacob dahil sa sob

  • Mr. CEO, Marry My Mommy   Chapter 91

    Guia POV "Jacob, what's the meaning of these?" Minuwestra ko ang kamay ko paturo sa naka set up ng wedding venue. Para namang eksena sa pelikula kung lumapit sa akin si Jacob. Literal na pakiramdam kong tumigil ang ikot ng mundo. Gusto ko lang naman sanang kumain ng steak at ano itong may sorpresa pang nalalaman? Tatayo sana ako pero pinigilan ako ni Jacob. "Just stay put, Guia. Hindi ka pa pwede ma-stress. Yes, your guess is as right as it is. Ikakasal tayo ngayon. I can't wait to spend my life with you. Ayoko ng palampasin ang pagkakataon na ito. We both have peace with our past and our family issues are almost solved. Wala ng makakapigil pa sa tuluyan mong maging isang Mrs. John Jacob Larsen." Napantastikuhan ako sa sinabi ni Jacob. Why does he sound so unromantic and yet his action speaks otherwise? Lalo pang lumapit ang violinist sa amin at doon ko lang napansin na napapalibutan na pala kami ng mga tao. Hindi ko sila namalayan kanina dahil abala akong ip

  • Mr. CEO, Marry My Mommy   MCMMM90

    MGuia POV "Mommy, is your dad dying?" tanong ni Vivienne. At dahil sa sinabi ng anak ko, pumatak ang aking luha. Hindi ko mapigil ang sarili na tingnan si Tita Jo na impit ang pag-iyak. Sinenyasan ko siya na dalhin ang mga anak ko sa labas. Tumango siya at niyakag ang kambal na lumabas. "Let's give your mom and your grandpa some privacy," saad pa ni Tita Jo. Tumalima naman ang mga anak ko. Pero, hindi ako iniwan ni Jacob. Tiningnan ko siya at saka tiningnan ang kamay ni papa na hawak niya pa rin. "Gusto kong h-humingi nang patawad sa lahat ng pagkukulang ko sa 'yo, anak." Mahina at pautal na bumigkas si papa. Lalong sumakit ang lalamunan ko sa sinabi niya. Gusto ko siyang yakapin pero puno ng mga swero at tubo ang kanyang katawan. Hirap din ako na yumuko lalo at mabigat na rin ang aking maumbok na tiyan. Ramdam ko ang paghaplos ni Jacob sa aking braso at minuwestra niya ako na ilapit ang aking tainga kay papa. "Gusto mong yumuko para marinig mo pa lalo ang

  • Mr. CEO, Marry My Mommy   chapter 89

    Guia POV Matapos ang komprontasyon sa living room at pagpapalayas ni Jacob kay papa, hindi na ito nagtangka pang bumalik pa. Nabalitaan ko na lang na naubos na pala ng mag-ina niya ang kanyang pera. Masyadong tinutukan ng mga ito ang pagkuha ng abogado para maabswelto lang si Melinda. But, there is nothing they can do about it. Masyadong malakas ang ebidensya laban sa kanya. Tadtad ng CCTV ang buong resort kaya talagang madidiin siya. "You can give the case a rest, Jacob," suggestion ko pa sa kanya. Isang malalim na paghinga ang narinig ko mula kay Jacob. Nasa library kami habang busy siya na tapusin ang mga gabundok na papeles na kailangan niyan pirmahan. "You are asking me as i wasted Jacques effort to save me, Guia." Hindi man lang nag-aksaya ng panahon si Jacob na tungnan ako. Nahihimigan ko ang lungkot sa boses ni Jacob. Is it regret? Regret that after all they've been through, Jacques chose to save him when in fact he could have let Jacob die. Nagsisis

  • Mr. CEO, Marry My Mommy   Chapter88

    Guia "Ano kayo 'yon, tita?" tanong ko pa. Nanlalamig na ang aking kamay at iniisip pa lang na baka mapahamak ang kambal ay tila gusto kong mabaliw. "Kumalma ka nga, Guia. Isipin mo na buntis ka. Magtiwala ka naman kay Jacob," sita pa ni tita sa akin. Hinuli niya ang kamay ko at kaagad na umasim ang kanyang mukha. "Malalampasan din natin ang lahat ng ito. Ikakasal ka kay Jacob bago ka manganak." Tumayo ako at nagpumilit na lumabas ng silid. "Kita mo itong buntis na ito. Ang kulit mo talaga! Mananagot ako kay Jacob 'pag may nangyaring masama sa 'yo!" yamot na saad pa ni Tita Josephine habang hinihila ako pabalik. Nakahawak na ako sa seradura ng pinto pero malakas si tita. "Puputi yata lahat ng buhok sa katawan ko sa tigas ng ulo mo!" asik na niya sa akin. "Hindi ninyo ako maintindihan eh!" naiinis ko na ring sagot. Papadyak akong humakbang pabalik sa upuan. Tumulis ang nguso ko sabay halukipkip. Hmp! "Hindi naman ako takot na hindi matuloy ang kasal nga

  • Mr. CEO, Marry My Mommy   chapter 87

    Jacob Mabuti na lang talaga at naisipan kong i-check si Guia sa dressing room. kinulong ko na talaga si Alberta. Nagtataka ako lalo at hindi pamilyar sa akin ang kasama niyang assistant. Tama nga ang sinabi ni Randy sa akin. Pupuslit ang kapatid ni Guia para manggulo. "Bossing, kinulong na namin si Alberta at papunta na rito ang kakilala kong pulis," pagbibigay alam sa akin ni Michael. "Hindi pa ba dumarating si Randy?" tanong ko. Kanina pa dumating sina Guia at hindi ko mahagilap ang tauhan ko. Nang tingnan ko si Michael, may gumuhit na pag-aalala sa kanyang mukha. "Bossing, nasalisihan tayo. Nasa mansyon pa si Randy at kakagising lang. May 'di kilalang tao ang tinambangan siya sa garahe at nagpanggap na siya," mahinang usal ni Michael habang binabasa ang isang text message mula sa kanyang cellphone na hawak. Dumagundong kaagad ang kaba sa aking dibdib. Sino ang pangahas na nagpanggap na si Randy? Hinamig ko ang sarili ko at kaagad na pinindot ang

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status