John Jacob POV“Halika na Miss Clemente. Sumama ka na sa amin ni Boss JJ. Isasabay ka na namin. Kailangan na makausap ni bossing si Miss Cordero,” sabi ni Randy.“Eh, Sir JJ bakit po kailangan ninyong makausap si Ma’am Guia? May kasalanan po ba siya sa inyo?” tanong ni Riza sa akin.“None. I just want to confirm my theory regarding the birth of her twins.” Narinig ko ang pagsinghap ni Riza at ang pagtakip ng kanyang mga kamay sa labi nito.“Don’t tell me Sir JJ na ikaw ang tatay ng kambal?” Shock is an understatement from Riza’s voice.“That’s why you need to cooperate. Boys, let's go. Miss Clemente. Please come with us if you want your superior to be happy,” I said.Riza giggled like a teenager. Halata sa mukha niya na gusto niya ang ideya na sinabi ko sa kanya.Sumakay na kami ng aking sasakyan. Ibinigay niya kay Michael ang address na apartelle and luckily, hindi aabot sa isang oras ang biyahe papunta doon.“Ito po yong apartelle, Sir JJ.” Bumaba na si Riza at sumunod kaming lima.
Guia POVParang naghiwalay ang katawang lupa ko at kaluluwa nang makita ko ang anak kong nahulog sa hagdan. tumayo nga siya nang tanungin ko pero kaagad naman na nawalan ng malay si Vivienne.Tinawag ko na yata ang lahat ng santo habang nasa sasakyan kami ni Sir JJ. Halos hindi mo na matingnan si Gio na seryoso lang ang mukha.“Walang bang mas mabilis na takbo itong sasakyan ninyo?” mataas ang tinig kong tanong sa driver ni Sir JJ. Hindi man lang sumagot ang apat na halatang kinakabahan. Gusto kong magwala sa loob ng sasakyan dahil sa kawalan nila ng response sa akin.“Ano mga pipi ba kayo?” singhal ko. Parang sasabog ang utak ko sa sinapit ng anak ko ngayon ay nasa bisig ni Sir JJ.Hinampas ko ng ubod lakas ang kanyang braso at dinuro ko siya. “Kasalanan mo ito! Kung hindi ka sumunod sa apartelle, hindi naging matigas ang ulo ni Vivienne!” akusa ko.“Mommy, calm down.” Hinawakan ni Gio ang aking braso at tuluyan akong niyakap. “Vivienne, will be okay.”Tuluyan na akong napaiyak haban
Guia POVHindi ko alam kung anong gusto palabasin ni JJ Larsen. Sa pagkakaalam ko, ako ang ina. At walang karapatan ang mokong na yun na basta na lang angkinin ang anak ko. Over my dead body! Magtutuos talaga kami.“Mommy, don’t be angry. You look like a dragon ready to spit fire!” komento ni Gio. Bigla akong tinubuan ng hiya sa sinabing yun ng anak ko. Kailangan kong kalmahin ang sarili ko sa harapan ni Gio.“Kuya Gio, sorry if I am angry okay? Ayaw lang ni Mommy na may nakikialam sa buhay natin. Halika na, puntahan na natin ang kapatid mo,” saad ko. Hinahanap namin ang room 308. Hindi na ako kumatok sa pinto. Para saan pa? Total naman ay bastusan ang gusto ni JJ Larsen, pwes pagbibigyan ko siya. “Mommy, I said calm down. Your teeth are grinding. Don’t be too harsh. He is still your boss. Paano kami kung mawawalan ka ng work?” ani Gio.Again, reality hit me hard. Tama nga naman ang anak ko. Umuwi kami ng Pilipinas para sa malaking sahod na alok ng JJL Ads Ltd. Why do I constantly fo
Guia POV“Vivienne, you better rest baby. Kailangan maging okay ka na kaagad anak. We can’t afford to pay for this expensive hospital suite,” saad ko. Kaya ko naman bayaran ang bill pero mas nag-aalala ako na magkakaroon na kaagad siya ng absent sa kanyang skwela“What’s the rush? I can pay for this hospital room even if my daughter needs to stay for a week here,” singit ni Sir JJ. “And I can also inform the school and file for absences. Siguro naman ay excused ang anak ko.”Umarko ang kilay ko sa sinabi niya. So, he is certain na anak nga niya ang kambal! “While you haven’t proven that she is indeed your child, I have all the rights to decide what is best for my kids. Are we clear, Mr Larsen?” tanong ko.Ang kaninang nakangiti na si Sir JJ ay naging seryoso na dahil sa sinabi ko. “Mommy, don’t be dense. Let daddy stay with us,” singit ni Vivienne. “Right, Kuya Gio? I want daddy to stay with us, please mommy.” GUsto kong sigawan si Vivienne for being too persistent. Pero, kapag gag
Guia POV“Well, I see you are still in denial, Guia. You still can’t accept that I was the man you slept with, five years ago” anito. Lumapad ang ngiti ni Sir JJ at buong giliw niya akong tinitigan na para akong isang specimen sa ilalim ng microscope. Naku, talaga kong hindi lang kasalanan ang manakit ng lalaki ay baka nasuntok ko na siya. Nanlaki ang mga mata ko nang titigan niya ang aking mga labi. Automatiko kong tinakpan ng aking palad ang labi ko.“Huwag mo akong titigan ng ganyan. Sinasabi ko sayo Mr. Larsen!” banta ko pa. Pero, ang totoo kinakabahan ako kahit maraming tao sa cafeteria. Binaling ko ang tingin sa kasama niyang dalawang bodyguard. Pigil ang mga ngiti ng dalawa at halatang gustong mambuska sa kanilang amo. “May nakakatawa ba?” asik ko.“Wala po Ma’am,” nakayukong saad ng dalawa. Tumalikod ang mga ito at nahuli ko pa na sinenyasan pala ito ni Sir JJ na lumayo muna kaya dumistansya sila sa amin.“Speak now, Miss Cordero. Gusto kong sabihin mo sa akin ang mga patakar
“Are you nuts? Bakit mo nasabi ‘yan? Hindi naman porket may anak ka sa isang babae ay mag-a-assume ka na gusto ka ng babae?” Hindi ako makadama ng kilig sa mga sinasabi ng boss ko. Magkaiba kami ng mundo. Oo, mayaman ang angkan namin, pero hindi man lang kami makakapantay kahit kalahati sa yaman ng mga Larsen. “What’s wrong if I pursue the mother of my kids? It’s the most natural thing to do. You know what Guia? If you don’t like me, fine. But, you will not stop me from wanting my kids to live with me. I will do anything just to make sure they stay with me.”Hindi ko makita ang biro sa mga sinabi ni Sir JJ sa akin. May sasabihin pa sana ako nang magsalita ang isa sa bodyguard ni Sir JJ. Kaagad ako binalot ng takot na ilayo nito sa akin ang kambal.“Sir, kailangan na po natin bumalik sa silid ng anak ninyo. Umiiyak na ang iyong prinsesa.”Sa sinabing yun ng bodyguard, tumalilis ng takbo si Sir JJ. Nagulat pa ang ilang nurse na naroon sa mabilisang pagtakbo lalo at matangkad at gwapo
JJ POVI can’t understand what Guia is getting at. A lot of women would be instantly at my beck and call just to be with me. Then, why does she keep on resisting and refusing me? I must admit, it hurts my pride more than I can imagine.Magsasalita na sana ako nang tumunog ang aking cellphone. I waved my hand at Guia and went out of the room. Nang tingnan ang screen, ang aking Mayordoma na si Trining ang nasa linya.“Manang, napatawag kayo?” tanong ko kaagad. Bihira na tumawag ang aking mga kasambahay sa akin, not unless emergency ang kanilang kailangan. “Hijo, pwedeng umuwi ka ngayon? Nagkakagulo na naman sa baba. Narito ang mga tiyuhin ng kapatid mong si Jacques at nagwawala. Kanina pa yan inaawat ng security personnel pero ayaw pa rin,” anito. Bakas sa boses ni Manang Trining na na-stress na siya sa mga kaganapan. Siya lang ang tanging tao na may tiwala ako. Ang aking naging tagapag-alaga simula nang si Mama ay naging miserable.“Sige po, uuwi na kaagad kami.” Binaba ko na ang cell
Guia POV“Mommy, where is our dad?” tanong kaagad ni Vivienne nang magising bandang hating gabi. Kinusot-kusot pa niya ang kanyang mata at humikab. Hindi kaagad ako naka sagot sa tanong niya. Hindi ko alam kung paano ipaliwanag sa anak ko na hindi pa ako sigurado kung ama nga nila ang lalaking daddy na ang tawag nilang magkapatid. Minsan makulit talaga ang anak ko at hirap siyang tumanggap ng explanation. Napabuga ako ng hangin bago nagsalita“He went home.”Vivienne’s face suddenly changed. Naging mapungay ang kanyang mata at tumulis ang kanyang nguso. “I thought he would be with us,” dismayado nitong saad. She looks disoriented and disappointed at the same time.“But, I am here, baby. I just went home to change my clothes to smell fresh for you.”Kapwa kami napalingon ni Vivienne sa bumukas na pinto. Speaking of the devil, and the devil has come. He brings with him a basket of fresh fruits, a bouquet of flowers, and a stuffed toy. Sumikdo ang aking dibdib habang pinagmamasdan ang k