CHAPTER 29

We are dancing in a slow, romantic song. Holding her waist tighter, slowly swaying. Looking at her tantalizing eyes, it's very beautiful.

Nangunot ang aking mga kilay dahil sa mahina niyang pagtawa.

"Why?" Natatawang tanong ko.

"Kanina mo pa ako tinititigan, anong nangyayari sayo?" tatawa-tawa niyang sabi.

"Everyone was staring at you , do you know that?"

"What? But why?" Tanong niya tsaka niya tingnan ang mga tao sa paligid namin.

"Because you are so beautiful. Ba't pakiramdam ko, ikaw ang may birthday?" natatawa kong sabi.

"Nakakailang." sabi niya at itinago ang mukha sa aking dibdib.

"Do you know how proud I am?"

"Proud for what?"

"I'm proud because you're mine." malambing kong sabi habang patuloy kaming sumasayaw.

"And I'm the luckiest girl." sagot nito at iniangat ang kanyang mukha upang tingnan ako sa aking mga mata.

"I'm the luckiest girl because you’re mine." nakangiti niyang sabi kaya hindi ko napigilan ang aking sariling hapitin siya at yakapin ng mahigpit. Hindi ko maipa