CHAPTER 48

“Nagmahal na ako.” Tumingin si Aubrey kay Michael. Sa boses pa lang ng babae ay alam niyang totoo ang sinasabi nito. “Baliw na baliw ako sa taong iyon though he had so many flaws. Hindi ko alam kung bakit ko siya nagustuhan basta ang alam ko, mahal ko. I was blinded by the love.”

Natawa pa si Audrey subalit halata ang lungkot sa boses nito, kumbaga, pagak ang tawa nito.

Parehas ba sila ng sitwasyon? Katulad nito ay nagmahal na rin siya. Over the years ay nagmahal siya—sa parehong tao. At sa ikalawang pagkakataon ay bigo siya—sa pangalawang pagkakataon ay namatay na naman ang puso niya.

But he did not want to tell Aubrey about it. Mukhang malaki ang problema nito sa kaniya.

“Hindi ko alam na ganiyan pala magmahal ang isang Dr. Selviana. That was one of the luckiest person I never met.”

“Maswerte ba? Bakit hindi man lang niya naramdaman iyon?”

“Baka gago siya?” patanong na sagot niya.

This kind of conversation calms him. Kahit paaano, sa tulong na rin ng mabining hangin na pumapasok