WARNING: R-18
Nang magpatuloy kami sa biyahe ay hindi ko alam kung kakayanin ko pa bang tumingin sa kaniya. Hiyang-hiya ako at alam kong pulang-pula na rin ang mukha ko ngayon. I can’t imagine that I let him do that to me. That we did that thing inside his car. Ang aga-aga pa pero ginawa namin ‘yon?!
I want to slap myself at this moment. Okay lang sana kung halik lang. But he massaged and tasted my boob just a kid asking for his Mom’s milk. Oh my Jesus Christ!
“Louise, are you okay?” he asked.
“Ah, yes.” Sagot ko naman nang hindi tumitingin sa kaniya. I was looking at the familiar scenery of vehicles, trying to forget what happened a while ago.
“Louise, look at me.” utos niya.
Hindi ako nagpatinag sa sinabi niya. Hindi ko sinunod ang utos niya. Mas lalo ko pang ipinokus ang aking atensiyon sa mga sasakyan. Pero sa loob-loob ko ay hindi ko maitago ang kabang
WARNING R-18Nauna akong nagising sa aming dalawa. Mukhang napagod talaga siya sa ginawa namin. I totally understand. Siya rin naman kasi ang gumalaw at kumilos kanina. Nakatagilid ang kaniyang posisyon pero nakaharap pa rin siya sa akin. Nang mapatingin ako sa digital wall clock na nasa kuwarto niya ay napagtanto kong alas diyes na pala ng umaga. Ibig sabihin, halos isang oras din akong nakatulog. Our body was covered with blanket. Gustuhin ko mang bumangon pero hindi ko magawa dahil nakayakap sa akin ang kaniyang kaliwang braso. Kung sakaling gumalaw ako, paniguradong magigising siyaKaya imbes na bumangon ay pinagsawa ko na lang ang mata ko sa pagtingin sa maamong mukha ni Troy. Iniangat ko ang kamay ko para sana ilapat sa kaniyang pisngi nang bigla niyang hawakan ang kamay dahilan para mapasinghap ako. Nakita ko agad ang pagngisi ng kaniyang labi at unti-unting pagmulat ng kaniyang mga mata. Masuyo ang tingin na ibinigay niya sa akin.
Hindi ko alam kung anong isasagot ko sa tanong ng mga kapatid ni Troy. I was shocked when I see the both of them sitting on the sofa in their living room. Even Troy’s eyes widened when he saw the two of them.“What are you doing here?” he asked.Umayos sa pagkakaupo ang dalawang kapatid niya at ngumisi. Rio’s eyes darted on our hands kaya mabilis akong napabitaw roon. Troy cleared his throat and walked towards Riye and Rio.“Hindi ba dapat nasa school kayo ngayon?”Riye rolled her eyeballs.“Duh. Wala naman kaming gagawin do’n at isa pa, tapos na yung practice namin para sa graduation.” sagot nito saka tumayo.“Kami rin. Ayoko namang tumambay ng school, nakakatamad doon.” simpleng sagot ni Rio.Troy scoffed.“At talagang sa dinami-rami ng araw na gugustuhin niyong umuwi, ngayon pa talaga?”Agad napahawak si Rio sa kaniyang dibdib
“Akala ko gagabihin kayo eh.” bungad ni Mama sa amin nang makapasok kami sa loob ng bahay.Ilang beses ko nang sinabi kay Troy na okay lang kahit hindi niya ako ihatid sa loob para makauwi na siya nang maaga pero ayun, mapilit pa rin talaga ang loko.“Pasensiya na Tita Grace, nagpatulong po kasi ako kay Louise na mag-asikaso ng mga gamit na dadalhin namin bukas sa biyahe.” sagot naman ni Troy.Napahinto si Mama sa pagwawalis sa sala at makahulugang tumingin sa akin bago bumaling kay Troy.“Ibig sabihin ay talagang tuloy kayo bukas?”Hindi ko alam kung bakit kailangan pa iyong tanungin ni Mama na para bang kinukumpirma niya ang desisyon ni Troy.“Wala ka bang nakakalimutan kung anong meron bukas?” tanong ni Mama.Gusto ko siyang sawayin dahil sa sinabi niya. Hindi ko na nga binubuksan ang ganoong usapan kay Troy dahil baka biglang mag-iba ang kaniyang mood t
“Puwede ba akong magpatugtog ng music?” tanong ko sa kaniya.Hindi pa man kami nakakalabas ng Metro Manila, ramdam ko na agad ang pagkabagot dahil panay kaming naiipit sa traffic.“Sure.” nakangiti niyang sabi.I leaned closer to the music player and push the power button. Agad namang tumugtog ang musika na pamilyar sa aking pandinig. Ang title noon ay ‘Til I Met You na kinanta ni Angeline Quinto. It’s also the official soundtrack of one of my favorite movie, She’s Dating the Gangster.Napahinga ako nang malalim at sumandal sa backrest ng inuupuan ko. My face was facing the window. Kitang-kita ko ang mga sasakyan na na-stuck sa traffic gaya namin.“I remember this song. Kaso iba pa yung kumanta noon. I forgot the singer but the song is the same.”Napalingon ako kay Troy na ngayon ay nakangiti sa akin. I didn’t know that he knows songs like this. Love song kasi ito. Eh
Nanatili akong tahimik sa buong biyahe. We passed several food stations and fast food chains along the way, pero kahit anong pilit niya sa akin na kumain ay hindi ko iyon pinansin. I was just there, looking outside the window of his car, watching the lights coming from the posts that we’re passing by.“Louise, aren’t you going to eat?” muling tanong niya. Hindi ko pa rin siya sinagot. He decided to stop over once again to buy me a food but I didn’t touch it. Instead, lumabas ako ng kaniyang sasakyan para maghanap ng public comfort room kung saan puwede akong umihi. I suddenly felt the need to pee and I don’t think I can hold it.“Louise, wait.” I heard him shout. Huminto ako sandali at muling bumalik sa kaniyang sasakyan. I took off a page from my notebook and wrote something in it. Idinikit ko ang papel malapit sa kaniyang music player. I just wrote that I have to pee.Pumasok ako sa hindi gaanong ma
Nagpatuloy kami sa biyahe nang hindi nagkikibuan, masyadong masama ang loob ko para pansinin siya. Hindi ko maalis sa isipan ko ang kaniyang sinabi. How could he say that he loves me when he can’t even answer my question? Ganoon ba talaga kahirap iyon sagutin? Nakabaling lang ako sa labas ng bintana habang patuloy naming binabaybay ang daan patungong Sagada. May mga pagkakataong binubuksan ko ang bintana ng sasakyan para lumanghap ng hangin pero agad ko ring isinasara dahil malamig na ang hangin na tumatama sa balat ko.“Magkakasakit ka niyan.” saad niya.Hindi ko siya pinansin. Dahil may suot na akong hoodie jacket, nagdesisyon akong isuot mismo ang hood nito sa ulo ko para hindi ko makita ang side profile niya. Nang huminto ang sasakyan sa mismong sentro ng Sagada kung saan may gasoline station, nagdesisyon akong bumaba para maghanap ng CR na puwedeng pag-ihian.“Bilisan mo, Louise. Nag-text na yung may-ar
I didn’t sleep even though I feel sleepy the whole time I was waiting outside. Ang haba ng oras na itinagal ng operasyon. Nang lumabas ang Doctor ay agad akong napatayo sa aking kinauupuan. Nang makita ako nito ay agad itong lumapit sa akin at tipid na ngumiti.“Doc, kumusta po ang lagay ng Boss ko?”Bumuntong-hininga ito saka tuluyang ngumiti.“He’s safe now. Kailangan na lang namin na i-monitor siya sa ICU ng ilang araw bago puwede na siyang ilipat sa ward or kuwarto para roon magpagaling habang ini-eksamin namin ang kaniyang katawan. Kapag nagising siya kailangan niya pang dumaan sa iba’t ibang tests para masigurong maayos ang kaniyang kondisyon.”Tumulo muli ang luha ko. Hindi dahil malungkot ako kundi dahil sa wakas ay nakahinga ako nang maluwag.“I think you should rest too. You seemed tired.” saad nito. Tumango naman ako. Sinamahan ako ng nurse sa isang kuwarto na available
Nagmadali kaming pumunta sa Intensive Care Unit. Lakad-takbo ang ginawa namin nina Riye at Rio. Halos makabangga na kami ng ibang taong naglalakad sa area para lang makarating agad doon. Alam naming hindi kami pansamantalang papasukin nang sabay-sabay sa loob nito dahil mahigpit ang protocol na isa lang muna. At alam kong kailangan ng mga kapatid niya na makitang maayos ang kalagayan niya.“Ate Louise, gusto mo bang ikaw na ang pumasok?” tanong ni Riye.Umiling ako sa kaniya. Kung mayroon mang dapat na pumasok sa loob, si Riye ‘yon. Tumango naman ito at isinuot ang binigay sa kaniya ng nurse na damit at facemask. Nakamasid lang kami ni Rio sa kaniya mula sa labas. Seeing him awake and fine, pakiramdam ko ay nabunot na ang nakatarak na malaking tinik sa aking dibdib. Nakahinga na ako nang maluwag. Mabuti na lang at dininig ng nasa itaas ang panalangin ko.Narinig ko ang pagbuntong-hininga ni Rio kaya lumapit ako sa kaniya para ipat