“So saan kayo pupunta nila Tita Belle at Chase after nito, Ate Rich?” curious na tanong ni Riye habang kumakain kami.
Umayos naman ako sa pagkakaupo at sandaling ibinaba sa plato ko ang hawak na kutsara para kunin ang baso na may lamang juice at uminom doon.
“Si Mama, mauuna nang umuwi kasi a-attend siya sa meeting ng mga homeowners sa village, kami ni Chase dadaan sa ophthalmologist niya at barbershop.” saad ko sabay turo ng buhok ng kapatid kong medyo mahaba na.
“Sama ako Ate Rich, mahaba na rin ang buhok ko.” sabi ni Rio habang kumakain ng desert.
“Ako na ang maggugupit ng buhok mo.” biglang singit ni Sir Troy.
Napanguso naman ang kapatid niya habang ako ay sumimangot. Napaka-kill joy talaga.
“Kuya naman, minsan lang eh. Lagi na lang ikaw ang nagugupit ng buhok ko. Tinatawanan tuloy ako ng mga kaklase ko kapag nakikita nilang hindi pantay ang buhok ko.” Reklamo ng kaniyang kapatid dahilan para matawa kaming lahat na nasa lamesa.
“Naku, iyong barbero na naggugupit dito kay Chase, magaling.”
Napalingon kami kay Mama. Hindi ko maiwasang mapangiti nang sa wakas ay nagsalita na rin siya. Natural para kay Mama ang pagiging mahiyain at ubod nang tahimik nito kahit saan mapunta. Habang kami naman ni Chase ay likas na madaldal. Ang sabi ni Mama, namana raw namin iyon kay Papa. Napabuntong-hininga ako habang nakatingin kay Mama. Kung siguro buhay pa ngayon si Papa, baka hindi palaging malungkot si Mama. Kung hindi lang sana siya naaksidente noon, siguro kumpleto pa rin kami hanggang ngayon. May mga pagkakataong nalulungkot ako kapag nakikita kong tahimik si Mama. Ang totoo niyan, hindi naman talaga siya ganito katahimik noon. Noong nawala lang talaga si Papa naging ganito na siya.
Nang bumaling ang tingin ko kay Sir Troy ay nakita kong nakatingin siya sa akin. I smiled and nodded a bit bago ko ibinalik ang aking atensiyon sa pagkain ng desert na mango graham.
“Siya nga pala ate Rich, yung mga librong ginamit ko sa course kong legal management ay ibibigay ko kay Chase as my graduation gift.”
Awtomatikong umawang ang bibig ko. Si Chase naman ay napasuntok pa sa hangin dahil sa sobrang tuwa.
“Talaga, Riye? Naku. Maraming salamat. Malaking tulong iyon sa amin lalo na at ang mamahal ng mga librong kailangang bil’hin kapag tumuntong na sa kolehiyo iyang kapatid ko.”
Ngumiti lang si Riye at halatang masaya siya sa kaniyang desisyon. Sa buong oras na pananatili namin doon ay puro tawanan lamang ang maririnig sa aming lamesa. Naunang nagpaalam si Mama dahil nagtext na raw ang President ng Homeowner Association. Nakamasid lang kami ni Sir Troy sa tatlong batang masayang nagkukulitan papuntang parking.
“Siya nga pala, a-attend ako tayo ng wedding ceremony at after party ng pinsan ko sa Palawan bukas ha. Baka makalimutan mo.”
Kumunot ang noo ko nang marinig ang sinabi niya.
“Anong pinagsasabi mo? Sinong pinsan mo ang ikakasal?”
Humarap siya sa akin at pinameywangan ako. Dinaig niya pa ako sa pagiging ma-attitude sa hitsura niya ngayon. Pigil na pigil ko tuloy ang aking sarili na matawa dahil sa totoo lang, hindi bagay sa kaniya ang mag-inarte.
“How dare you forget it? Ilang beses ko iyong binanggit sa iyo last month. Sinabi ko pang ilagay mo sa memo pad mo para hindi mo makalimutan.”
Naitakip ko ang aking palad sa aking bibig nang maalala ang araw na bumisita sa kaniyang opisina ang pinsan niyang si Richard Cruz na ubod nang guwapo at talaga namang type. Ang kaso engage na pala ito at ikakasal na. Naghatid lang ito ng invitation card kay Sir Troy.
“Naalala ko na. Yung guwapo mong pinsan na crush na crush ko ang ikakasal tama ba ako?”
Sinamaan lang ako nito ng tingin nang marinig ang sinabi ko. Para namang ngayon niya lang narinig mula sa bibig ko ang tungkol sa pagkakagusto ko sa pinsan niya. Ang open ko kaya sa kaniya. At isa pa, hopeless case naman ang pagkakagusto ko roon dahil halatang mahal na mahal nito ang kasintahan. Isa sa na naman sa mga crush ko ang mabubura sa listahan ko. Hays.
“Tigil-tigilan mo nga ‘yang lungkut-lungkutan effect mo riyan. Alam kong marami ka pang crush kaya hindi ka mabo-broken basta-basta.” saad niya sabay tulak sa akin at nauna nang naglakad papuntang parking.
Aray ha. Hindi kasama sa job description ko ang maging punching bag niya. Nang makarating ako sa parking area, nakita ko siyang nakatayo sa labas ng kaniyang sasakyan. Inikot ko naman ang paningin ko upang hanapin ang kapatid ko. Nagulat pa ako nang ibaba ni Rio ang bintana at itinuro si Chase na nakaupo sa gitna nila ni Riye.
Anong ginagawa ng kapatid ko sa loob?
“Ang bagal mong kumilos. Bilisan mo at sumakay ka na.”
Napatingin ako kay Sir Troy nang umikot siya sa front passenger seat para pagbuksan ako ng pinto. Ngumiti ako at umarteng nagpapabebe.
“Gentleman yarn?”
Imbes na ituloy niya ang pagbubukas ng pinto ay napahinto siya at nakasimangot na humarap sa akin.
“Isa pang pang-aasar, Richelle. Sisiguraduhin kong iiwan kita rito.”
Agad naman akong tumahimik at nagpanggap na izini-zipper ang aking bibig gamit ang aking daliri. Napapailing na bumuntong-hininga siya at umikot na pabalik sa driver’s seat.
Nagmadali kong binuksan ang pinto ng passenger seat at sumakay roon. Mahirap na baka nga iwan talaga ako.
Tahimik ang naging biyahe namin. Kaya pala dito kami sumakay ay para makasabay na si Rio at si Sir Troy kay Chase na magpagupit. Hindi naman gaanong mahaba ang buhok ni Sir Troy pero dahil nga a-attend siya ng kasal ng pinsan niya, kailangan mabawasan iyon ng konti para magmukha siyang malinis lalo.
Nakamasid lang kami ni Riye sa kanilang tatlo habang sabay-sabay pumuwesto sa upuan. Mabuti na lang pagdating namin ay patapos na ang ibang costumer.
“Ma’am Richelle, paano po ang gupit nitong boyfriend niyo?”
Nanlaki ang mga mata ko nang marinig ang tanong ni Kuya Jester na isa sa mga magagaling na barbero ng shop. Pakiramdam ko nalunok ko ang dila ko at hindi agad na nakapagsalita. Narinig ko ang hagigikan nina Rio at Chase habang si Sir Troy naman ay pinagmamasdan ang reaksiyon ko sa salamin kung saan siya nakatitig. Wala siyang reaksiyon sa sinabi ni Kuya Jester. Umiwas ako agad nang tingin sa kaniya.
“Ha-ha, patawa ka Kuya. Boss ko ‘yan.” sagot ko.
Gusto kong sapakin ang sarili ko dahil bigla nalang akong kinakabahan. Usually naman noon, hindi ako ganito mag-react. Tinatawanan ko lang noon ang mga ganitong biro ng iba kong kasama sa trabaho kasi panay tanong sila kung ni minsan daw ba ay hindi ako nagkagusto kay Sir Troy. Mariin akong tumatanggi noon with conviction pa. Tapos ngayon ganito. Bakit ba ang abnormal mag-react ng puso ko ngayon?
“Ah, akala ko boyfriend mo na eh. Bagay pa naman kayo. Ano masasabi mo, Sir?”
Gusto kong lapitan si Kuya Jester at ihampas sa ulo niya ang bag na hawak ko. Nagdala na nga ako ng extra costumer para sa kaniya, tapos gaganituhin niya pa ako.
“Bagay na bagay kami niyan.” sagot naman ni Sir Troy. Dahilan para mapahiyaw sina Chase at Rio, halatang-halata na inaasar ako. Si Riye naman ay panay ang hagikgik sa tabi ko. Hindi ko akalaing pagtutulungan nila ako nang ganito.
“Si Ate, namumula.” nakangising sabi ng kapatid ko kaya napatingin naman ako agad sa salamin. At oo nga, tama ang kapatid ko. Ang mukha ko ubod nang pula. Parang kulay nang nahihinog na kamatis.
“Kinikilig na ‘yan si Ate Rich.” segunda pa ni Rio.
Sinimangutan ko lang silang dalawa at nagpanggap na hindi apektado. Inabala ko na lang ang sarili ko sa pags-scroll sa I*******m at Twitter hanggang sa hindi ko na namalayan na nakaidlip na pala ako. Isang mahinang tapik sa aking balikat ang nagpagising sa akin. Nang magmulat ako ay nakita ko ang mukha ni Sir Troy na sobrang lapit sa mukha ko. Dahil sa labis na pagkabigla ay naitulak ko ang mukha niya palayo gamit ang palad ko. Kinusot ko agad ang mata ko ay inilibot ang aking paningin para hanapin ang kapatid ko.
“Lumabas na sila. Inutusan ako ni Chase na gisingin ka kasi ang lalim nang pagkakatulog mo.”
“Huh?”
“Ilang beses ka na niyang sinubukang gisingin pero hindi ka magising.”
Dedepensahan ko pa sana ang sarili ko kaso nabigla ako nang bigla niyang hawakan ang dalawang kamay ko at hinila ako patayo sa sofa. Umatras ako agad palayo sa kaniya nang makitang sobrang lapit namin sa isa’t isa.
“Tsk. Sleepyhead.” saad niya bago nauna nang naglakad patungo sa labas.
Humiwalay na kami sa kanila ni Chase dahil may iba pa kaming dadaanan ng kapatid ko.
“Ate, yung totoo, wala ka ba talagang gusto kay Kuya Troy?” tanong ng kapatid ko habang naglalakad kami papasok ng opisina ng kaniyang doctor sa mata.
Sinamaan ko siya nang tingin.
“Bakit ba paulit-ulit niyong tinatanong sa akin ‘yan. Last year pa ‘yan ah.”
“Kaya nga, last year ko pa tinatanong pero hindi mo pa rin sinasagot.”
Huminto ako sa paglalakad at hinawakan sa magkabilang balikat ang kapatid ko.
“Chase, hindi ko gusto si Sir Troy, Okay?”
Mabilis naman siyang nagkibit-balikat.
“Hindi aki naniniwala.” aniya saka naglakad nang mabilis papalayo sa akin.
Sa mga oras na ito, sa totoo lang, gusto ko na lang maglupasay sa sahig. Bakit ba kasi ayaw maniwala ng kapatid ko? Ako kaya ang Ate niya. Dapat naniniwala siya sa sinasabi ko. Dapat naniniwala siyang wala akong gusto sa boss ko. Ano ba naman ‘yan?!
“Andami mo namang dadalhin, ate.” puna sa akin ng kapatid kong si Chase.Nandito siya ngayon sa kuwarto ko dahil sira ang aircon sa kuwarto niya. Dinala niya lahat ng librong ginagamit niya sa eskuwelahan at itinambak ang mga iyon sa working table ko. Sinamaan ko siya nang tingin at sinenyasang tumahimik. Sa pagkakaalam ko kasi, nandito siya para mag-aral at hindi mag-ingay. Busy ako ngayon mag-asikaso ng mga gamit na dadalhin ko sa Palawan para sa kasal ng crush ko na pinsan ni Sir Troy.“Real talk ate, parang dinaig mo pa yung lalayas sa dami ng dress na dadalhin mo.”Pinagtaasan ko nang kilay ang kapatid ko. Lakas maka-comment huh. Palibhasa walang alam sa nangyayari sa akin. Porket hindi niya kilala ang boss ko bilang reklamador at maarte. Kung sa tutuusin, kung kaya ko lang dal’hin ang buong closet ko sa Palawan ay gagawin ko. Paniguradong boss ko na naman kasi ang mamimili ng isusuot ko.“Maganda ba?
“Wow himala, ang konti ng dadal’hin mo.” puna ng kapatid ko sa akin habang inaasikaso ko at chinicheck nang mabuti ang mga gamit na dadal’hin ko.“Pasalamat na lang din talaga ako kay Sir Troy dahil binilihan niya ako ng damit na susuotin. Makakahinga ako nang maluwag dahil konti lang ang bibitbitin ko.” sagot ko naman pagkatapos kong isara ang zipper ng maleta.Nanatiling nakatayo ang kapatid ko sa may pintuan mukhang hinihintay ako nitong matapos. Nakita kong hawak nito ang kaniyang necktie. Bumuntong-hininga ako at naglakad palapit sa kaniya at kinuha sa kamay niya ang necktie. Pinatuwid ko siya sa pagkakatayo para maayos kong maitali ang necktie niya.“Magka-college ka na, hindi ka pa rin marunong magsuot ng necktie.”Tipid siyang ngumiti habang natitig sa akin.“Nandiyan ka naman ate.”Nginisihan ko siya at tinulak palayo ang kaniya mukhang gamit ang palad ko. &nb
Alas dos na ng hapon nang makarating kami sa Pier. Bumaba muna kami ng sasakyan para bumili ng ticket sumakay muli para dumaan sa nagtitimbang ng sasakyan. Pagkatapos namin ay pansamantala muna naming iniwan ang sasakyan para magtungo sa grocery store at bumili ng kape at makakain. Ilang oras din kasi ang biyahe sa barko, just in case na magutom kami, bumili na ako ng mga puwedeng kainin. Paglingon ko sa pinakadulong bahagi ng estante ay may nakita akong kandila roon. Napalingon ako kay Sir Troy na abala sa pagkuha ng energy drink sa fridge ng café. Itinuro ko ang kandila sa tindera at sinabing bibili ako ng dalawang piraso. Mabuti na lang at pumayag itong pagbentahan ako ng tatlong piraso dahil may store na hindi nagbebenta ng per piraso.Nang makapagbayad na si Sir Troy ay sinabi kong mauna na siyang bumalik sa sasakyan. Kumuha na rin ako ng lighter at isinama sa kandila na nasa cashier’s desk.Napabuntong-hininga ako habang tinatanaw si Si
Gabi na nang makarating kami sa Pier ng El Nido. Inunahan ko na si Sir Troy na bumaba dahil antok na antok na ako at hindi man lang ako nakatulog sa buong biyahe dahil sa sobrang sama ng loob ko sa kaniya. From time to time na tatayo siya at maglalakad sa kung saan ay pinapanalangin kong madulas siya o hindi kaya ay madapa.“Louise!”Napalingon naman ako kay Millard nang tinawag nito ang pangalan ko. Awtomatikong gumuhit ang ngiti sa mga labi ko at kumaway pa ako rito. Naka-kotse rin pala ito. Kung wala lang sanang nakapagitan na sasakyan sa amin, edi sana mas nakikita ko pa siya nang malapitan ngayon. Kumaway rin ito sa akin na siya namang nagpakilig sa akin. Bakit feeling ko habang tumatanda kami lalo siyang gumuguwapo? He’s aging like a fine wine. Baka yummy rin!“Aray!”Inis na pinagmasdan ko si Sir Troy na pasimpleng dumaan sa harapan ko. Kung umarte ang kumag na ‘to parang hindi niya inapakan ang paa
Pagdating namin sa Nacpan Beach ay dumaan muna kami sa specific place kung saan nag-fi fill out ng details at magbabayad bago kami tuluyang papasukin sa lugar. Hindi ko mapigilan ang sarili sa pagkamangha sa mga nagtataasang puno ng niyog at iba’t ibang mga magagandang halamang nakapalibot sa entrance ng resort. Pagkapark ng sasakyan ni Sir Troy sa parking area ay mabilis akong bumaba.“Hoy, hoy Richelle!”Mas lalo ko pang binilisan ang pagtakbo ko para mabilis makarating sa sand area ng Nacpan Beach Resort. Hindi ko na pinansin ang pagsigaw ni Sir Troy sa pangalan ko.“Wow. Parang paraiso.” bulong ko habang iniikot ko ang aking paningin sa malawak na karagatan. Ang buhangin ay ubod ng pino at ang kulay nito ay puti. Hinubad ko agad ang sapatos ko at excited na tumakbo-takbo sa buhangin. Hindi mainit ang buhangin dahil hindi mainit ang panahon ngayong araw. Ang haring araw ay natatabunan ng mga makakapal na ulap
Nang magpaalam ako kay Leon ay dumiretso na ako sa café kung saan naroon si Sir Troy. Pagbukas ko ng pinto ng café ay agad akong kumaway sa kaniya nang bumaling siya sa akin. Walang emosyon ang kaniyang mukha habang nakatingin sa akin.“Galit ka ba?” tanong ko sabay upo sa tabi niya.Sumimangot ako nang hindi pa rin siya kumikibo. Nakatingin lang siya sa akin.“Coffee po.” Sabi ng waitress sabay abot sa akin ng mug ng kape na nakapatong sa maliit na platito.Nakangiting tinanggap ko iyon. Pag-alis ng waitress ay humarap ako kay Sir Troy at kinurot ang kaniyang pisngi.“Galit ka?” Malumanay kong tanong.Nang hindi pa rin siya sumagot ay ngumuso na ako.“Don’t do it again, Richelle. Alam mo naman hindi ba sa sarili mo na hindi ka marunong lumangoy? Tapos hindi ka pa nag-iingat?”Ngumisi ako nang marinig ang sinabi niya. Tinusok ko pa siya sa kaniyang tagiliran at
Pagkabalik ko sa café ay sumalubong sa akin ang isang busangot na mukha ni Sir Troy.“Saan ka ba galing mag a ala-una y media na oh.” reklamo niya.Pagod na umupo ako sa tabi niya at bumuntong-hininga.“Anong nangyari sa’yo? Bakit ganyan ang hitsura mo? Dinaig mo pang nakipaghabulan sa sampung aso. At ano ‘yang nangyari sa sapatos mo?”Inis na yumuko ako at pinagpag ang mga kumapit na buhangin doon.“May isang batang walang modo lang ako na tinuruan ng leksiyon.” mahinang sambit ko.Inayos ko na rin ang pagkakali ng buhok ko. Nakakainis talaga ‘yong kumag na Hendrix na ‘yon. Naku, kapag kami nagkita ulit sisiguruhin kong may kaltok sa ulo na matatanggap ang lalaking iyon sa akin.“Ikaw, kumusta ang date mo?”Sinamaan niya ako nang tingin.“Hindi nga ako nakipag-date.”Inismiran ko siya. Bahala siya sa gusto niy
As much as I want to rest, hindi kaya ng konsensiya ko na iwan dito sa infirmary ng Hotel ang ina ni Leon dahil ako ang nag-asikaso rito. Ang sabi kasi ni Leon ay parating na ang private doctor ng kaniyang ina kaya mas mabuti raw na naroon ako. Nakaupo ako ngayon sa sofa at napipikit-pikit na. The whole day is tiring enough at gusto ko nang magpahinga. Nasa tabi ko si Leon at panay ang tingin niya sa akin tuwing hihikab ako. Si Hendrix naman ay nakaupo sa monoblock chair at nakahawak sa kamay ng Mama niya.Kanina pa siya sa ganoong posisyon, ilang beses na ring sinabihan ni Leon ang kapatid na puwede na itong umuwi pero talagang makulit ito. Umusod ako para makasandal sa backrest ng sofa nang biglang tumabi sa akin si Leon. Napatingin ako sa kaniya nang marahan niyang tapikin ang kaniyang balikat. May kung anong enerhiya ang nagyayaya sa akin na ihiga ang ulo sa balikat niya. Ang kaso ay nagdadalawang isip ako baka kasi isipin niya sinasamantala ko ang pagkakata