เข้าสู่ระบบ"What the hell!?" My eyes can't believe what it's seeing right now.
Tatlong pares ng mga mata ang bumagsak sa akin "Woah chicks!" Excited na ani ng lalaki na sa tantiya ko ay kaedad lamang namin. Sunod kong narinig ay isang sipol na alam ko na para sa akin. Nagpabalik-balik ang tingin ko sa dalawang lalaki na natanggal lang nung narinig ko na ang bungisngis ng tao na siyang ipinunta ko dito. The way she giggles and by the looks of a small pot in front of them. I know that Carina is as high as the peak of Mount Everest. I may be a rebel but I will never use a pot or any form of drugs that could ruin lives. Inalis ko ang tingin ko kay Carina para balingan ang mga kasama nito. "What did you do to her!?" Galit na sigaw ko at saka ko inisang hakbang ang pagitan namin nung lalaki na nagsabi na chicks ako. "Get your hands off me." Mahina pero may diin na utos nito. Base on his accent, pansin na kaagad na may kaya din ito. Although hindi na nakakapagtaka ang bagay na ito dahil mayaman ang pamilya ni Carina kaya sigurado na mayaman din ang mga kaibigan nito. "Alex chill, they're are fun to be with. Don't ruin it." Malambing ang paraan ng pagkakasabi ni Carina kaya naman sa halip na manatiling galit ay matamis ko itong nginitian at saka ko ito sinimulang akayin papunta sa kwarto nito. Pero may mga kamay na mahigpit na humawak sa akin na naging dahilan para mabitawan ko ang kaibigan ko at mapalupagi sa sahig. "What the hell!" Reklamo ko at akma ng mananakit pero naging maagap ang may hawak sa akin at napigilan nito ang dapat ko sanang gagawin. "GET OFF ME!" Sigaw ko habang pilit na kumakawala sa lalaking may hawak sa akin. "You are feisty, I like that." Ani nito habang malawak ang pagkakangisi. Nakaramdam ako ng matinding pandidiri kaya naman hindi ko napigilan ang sarili na duraan ito sa mukha. For a split second natulala ito na para bang hindi makapaniwala sa nagawa ko pero mabilis na naglaho ang ngisi nito at ang pagkakatulala nito ay napalitan ng nakakamatay na tingin. "Bitch!" Sigaw nito sa mukha ko at saka ako sinampal ng dalawang beses sa magkabila kong pisngi. Umugong sa magkabila kong tainga ang ginawa nitong pagsampal sa akin. Pero hindi na ako nabigyan pa ng panahon para makapagreact dahil nasa tabi ko na ang isa pang lalaki na may hawak na isang syringe. Paisa-isa nito iyong pinipiga dahilan para tumalsik ang ilan sa laman ng syringe. "W-What is that?!" Tanong ko ng hindi inaalis ang tingin sa syringe na hawak nito. Hindi maganda ang kutob ko sa lalaking ito at may hinala na ako sa kung ano ang pinaplano nito. Pero hindi ko alam kung paano ko tatakasan ang nakaambang panganib sa akin dahil mahigpit ang pagpigil na ginagawa ng kasama nito. I look at my friend desperately seeking for her help, dahil kaibigan niya ang mga ito at makikinig ito sa kaniya, but what I saw shattered not just my heart but also my whole being into tiny little pieces. My friend, someone I treat like my own sister, smiling at me as if she's expecting this to happen. How? How did I not see this coming?'' I look away at Carina to face the man in front of me. "Please, don't do this. I'll do everything, just don't drug me.'' Pagmamakaawa ko. But, they just laugh. They laugh as if it was a joke. ''Really, you are willing to do everything, even spreading your legs for us?'' Naninigurado nitong tanong. Bakas pa rin ang kasiyahan sa tono ng boses nito pero wala na akong pakialam dahil kailangan ko ng makaalis dito. Magkakasunod akong tumango. Nagtinginan ang dalawang lalaki and for a moment ay nakakita ako ng chance na makaalis pero narinig ko ang matalim na boses ni Carina sa likod. ''Why bother asking to spread her legs, when she can do that after we drugged her?'' Mabilis akong bumaling kay Carina.''What are you doing?! I thought we are friends?!'' Singhal ko. Bumulanghit ng tawa si Carina bago nagsimulang maglakad. Pagkatapos ng ilang segundo ay huminto ito sa tapat ng sofa at pabagsak na naupo bago sinimulang sindihan ang pot na nasa harapan nito. ''Friends? Don't make me laugh. I don't do friends.'' Sagot nito ng hindi ako tinatapunan ng tingin. Dahil sa naging sagot nito ay isa-isang bumalik sa akin ang mga panahon na magkasama kami at saka ko lang napagtanto na walang araw na hindi kami nag-away or nagkaroon ng pagtatalo at napagtanto ko rin na hindi nito kinlaro na magkaibigan kami, tanging ako lang ang nag-assume na magkaibigan kaming dalawa. ''Hoy! Tiran mo naman kami!'' Reklamo ng lalaking may hawak sa akin dahilan para bumalik ako sa kasalukuyan. ''Bilisan niyo na kasi!'' Sigaw ni Carina. Naging hudyat ang sigaw nito para kumilos ng mabilis ang lalaking may hawak ng syringe. Kung sa ibang bagay ito ay baka nagwala na ako pero hindi ko na kaya pang manlaban kaya naman hinintay ko nalang ang lalaki. ''Hindi mo sana dadanasin ito kung lumayo ka kay Carina.'' Mahinang bulong ng lalaking may hawak sa akin. Paano ako lalayo sa taong nagpakita sa akin ng care at affection? Paano ko lalayuan ang isang tao kung nakita namin sa isa't-isa ang bagay na hindi nagawang ipakita sa amin ng pamilya namin? Habang malalim ang iniisip ko ay naramdaman ko ang mahapding tusok ng karayom. I swayed my arm out of reflex pero para lang itong nag-swayed sa hangin. Hindi ko alam kung ilan ang exact na dosage ng drugs na itinurok sa akin pero alam ko na sobrang taas nito dahil nagsimula akong mamanhid at manlambot ilang segundo lang ang nakakalipas. Hindi ko na naramdaman ang pagbitaw sa akin nung lalaki basta ang alam ko nalang ay bumagsak na ako sa sahig na parang isang unan. ''My m-mind i...is g...go...oing b...blank. C...Carina, h...help m...me.'' For the last time I look at Carina while begging but she is already busy pleasuring the man who put me into this state.CAPTOR 6: HER PLEAReigan point of view"AAAHHH!!!" Pumailanlang sa apat na sulok ng silid ang nakakabinging sigaw ni Sophia pagkatapos lumapat sa hita nito ang isang nagbabagang bakal. Napatayo ito na hawak ang hita habang naghahabol ng hininga. As if the air will help her to ease the pain.Inalis ko ang bakal sa hita nito para muling painitin. Nanginig ang katawan nito at mabilis na bumagsak dahil doon."W-Why?" Maikling tanong nito. Hindi ako sumagot, tinitigan ko lang mga mata nito na hilam na sa luha pero hindi ko magawang maawa, mas lalo pa akong nakaramdam ng kasiyahan dahil sa nakikita kong paghihirap nito. "W-Why are you doing this to me?" May pagmamakaawa sa boses nito nung muli niya akong tanungin."You don't get to ask me questions." Simpleng sagot ko ay sinenyasan ko si Andrian na muli nitong ilagay ang bakal sa hita. Mabilis na tumingin sa akin si Andrian, bakas sa mga mata nito ang pagdadalawang isip at pagtutol pero isang matalim na tingin ang iginanti ko dito dahila
REIGAN POINT OF VIEW "Did you do what I asked you to do?" Tanong ko not breaking eye contact sa dalawang tao na nasa harapan ko. Mukhang naintimidate ang mga ito dahil mabilis silang nag-iwas ng tingin sa akin. Napangiti ako dahil kitang-kita ang guilt sa expression ng mga ito habang kaharap ako. Sa kabilang banda ay nagngingitngit ako sa galit dahil sa ginawa ng mga lalaking ito sa kapatid ko. "Y-Yes, w-we did her so good." Sagot nung isa sa mga kaibigan ni Carina ng hindi nakatingin sa akin. "S-Sigurado na hindi nito makakalimutan ang ginawa namin." Dugtong naman ng kaibigan nito na may kasamang pagtawa. But the laugh came out awkward. Ngumisi ako. "I will make sure na hindi niyo rin makakalimutan ang gagawin ko sa Inyo." Mahinang bulong ko. Napangiti ako nung narinig ko ang magkasunod na pagsinghap. Pero walang nagtangkang umalma sa mga ito. "Get out and make sure to be ready whenever I need you." I said dismissively. Nag-unahan na parang daga sa paglabas ng opi
Someone point of view "Are you really sure about this?" Mataimtim kong pinagmamasdan ang dahilan kung bakit wala na ang bunso kong kapatid nung narinig ko ang boses ng matalik kong kaibigan. "Pinasundo ko lang siya sa iyo, huwag mo sabihin na tinamaan ka kaagad sa kaniya?" Ganting tanong ko ng hindi ko inaalis ang tingin sa babae na mahimbing na natutulog. He laughed exasperatedly. "She's not my type." Sagot nito na alam na alam ko dahil ang ate ko ang gusto nito. Pero may asawa na ang ate ko. "I gotta go man, susunduin ko pa ang kapatid ko sa airport." Tumingin ako dito. "Ngayon pala ang dating ni Anya? I'm sorry hindi ako makakasama sa pagsundo." Anya is his older sister, she's a fashion designer na naka-base sa england. Bihira lang itong umuwi ng pinas kaya gusto nito na kumpleto kami sa pagsundo dito including my younger sister. Malungkot itong ngumiti at umiling bago tuluyan ng tumalikod. Pero bago ito tuluyang makalabas ng kwarto ay muli ko itong tinawag. Hum
"Your daughter is in danger Mrs. Montenegro. The drugs that she used has a high dosage." Said the strangers voice. Drugs? Who? Me?! Where am I? And why is my body hurting? I tried to lift a hand but failed, even a simple eye movement ay hindi ko magawa. "Is she dying?" That voice! It came from my mom. She's here and she sound hopeful? Well, ano pa ba ang aasahan ko sa tao na kinalimutan na yata na may anak siya. "No, but she will probably if I stop treating her!" The stranger snapped. She's most probably a doctor, otherwise my Mom will not gonna talk to her. "So?" I heard an exasperated laugh after my Mom's retort. "So!? That's it!? Are you hearing yourself right now!?" Galit na Singhal ng doctor. "Mukha bang hindi ko naririnig yung sarili ko!?" Ganting singhal naman ni Mommy. Their voices, it's making me feel nauseaus and terrible. I wanted to shout to stop them but I can't find my voice. "SHE'S YOUR DAUGHTER!" Mom laugh hysterically as if the docto
"What the hell!?" My eyes can't believe what it's seeing right now. Tatlong pares ng mga mata ang bumagsak sa akin "Woah chicks!" Excited na ani ng lalaki na sa tantiya ko ay kaedad lamang namin. Sunod kong narinig ay isang sipol na alam ko na para sa akin. Nagpabalik-balik ang tingin ko sa dalawang lalaki na natanggal lang nung narinig ko na ang bungisngis ng tao na siyang ipinunta ko dito. The way she giggles and by the looks of a small pot in front of them. I know that Carina is as high as the peak of Mount Everest. I may be a rebel but I will never use a pot or any form of drugs that could ruin lives. Inalis ko ang tingin ko kay Carina para balingan ang mga kasama nito. "What did you do to her!?" Galit na sigaw ko at saka ko inisang hakbang ang pagitan namin nung lalaki na nagsabi na chicks ako. "Get your hands off me." Mahina pero may diin na utos nito. Base on his accent, pansin na kaagad na may kaya din ito. Although hindi na nakakapagtaka ang bagay na ito d
"Hanggang kailan mo ba plano na maging pabigat!?" Parang hangin lamang na dumaan sa aking harapan ang mga katanungan ng aking Ina. I should be sad and devastated, I know in the pits of my stomach that I should feel sad pero hindi iyon ang naramdaman ko. Sa halip ay kasiyahan ang bumalot sa akin, kasiyahan na may kaakibat na pamamanhid. Ilang beses na nga ba nila akong binagsakan ng mga masasakit na salita? Hindi ko na mabilang na sa tuwing sinasabi nila ang mga katagang iyon ng paulit-ulit ay wala na akong maramdaman. Isang malutong na sampal ang nagpabalik sa akin sa kasalukuyan. Napatingin ako sa aking Ina na nanggagalaiti ang mga mata habang nakatingin sa akin. "Am I not talking to you Sophia Alexandra Montenegro!?" Ibig kong mapa-bulanghit ng tawa dahil para ng mapuputol ang mga litid ni Mommy sa leeg habang galit na galit na nakatingin sa akin at dinuduro ako. I bit my lower lip harder noong dumilim pa lalo ang mga tingin nito. "What is happening here?" Napaupo ako







