My Engineer รักร้ายนายจอมโหด (ต้าร์) บทที่ 66

“แล้วไงวะ กูอยากได้เพราะห้องนั้นเมียกูอยู่กูเลยซื้อแม่งเลย มึงจะอะไรนักหนาไอ้โซ่”

คนเอาแต่ใจวางโทรศัพท์ลงบนโซฟาก่อนจะลุกขึ้นเต็มความสูงอย่างไม่ยอมแพ้ ผิดก็ช่างแม่งคนยิ่งอารมณ์ไม่ดี ไอ้โซ่มันจะมาหาเรื่องเขาแค่เรื่องแค่นี้เหรอ ทีกับเมียมันมันยังทำนู่นนี่สารพัดตรรกะที่ไร้เหตุผลเลย

แล้วเขาจะทำอะไรไร้เหตุผลเพราะเมียไม่ได้เหรอ!

“พวกมึงใจเย็น ๆ” นักรบเอ่ยแทรกหลังจากเห็นเพทายส่งซิกให้เขารีบห้ามทัพ ไอ้โซ่น่ะมันแรงอยู่แล้วส่วนไอ้ต้าร์ก็ นั่นแหละเอาแต่ใจไม่ยอมใคร

“งั้นมึงก็รับผิดชอบงานนี้ไปแล้วกัน” โซ่ถอนหายใจ พูดทิ้งท้ายก่อนจะเดินออกจากช็อปไปเพราะต้องไปรับมิกิมาเรียน

นักรบมองต้าร์ยกยิ้มก่อนจะส่ายหัว มันเป็นแบบนี้มาตั้งแต่ไหนแต่ไรละ อายุเท่ากันเกิดปีเดียวกันแต่มันเกิดหลังเพื่อน กลายเป็นลูกหลานชายคนเล็กของบ้าน โตขนาดนี้มันยังทำตัวเอาแต่ใจอยู่เลย แต่ทุกคนก็ยอมให้มันรวมทั้งเขาด้วย!

“อารมณ์ดีแล้วก็ไปง้อเมีย”

“อะไรนะ” ต้าร์หันไปมองเพทายอย่างไม่เข้าใจ

“ทะเลาะกันไม่ควรปล่อยไว้นานรีบไปง้อ ผู้หญิงชอบดอกไม้ ชอบความโรแมนติก มึงก็ซื้อง้อเขาสักดอกสองดอกเดี๋ยวก็หาย”

“ดอกสองดอกเหี้ยไร กูรวยขนาดนี้ซื้อทั้งไร่มา