UMUWI ng maaga si Nickson para makausap si Olive. Pinuntahan niya kaagad ang asawa niya sa kuwarto nito."Asawa ko, please open the door," pakiusap ni Nickson habang kumakatok sa pinto. Nag-antay pa siya ng ilang minuto pero walang sumasagot o bumikas ng pinto. Pinihit niya ang door knob. Nagtataka siyang hindi na iyon na nakalock.Pumasok siya sa loob nang kuwarto ng asawa niya. Wala sa loob si Olive. Pumunta siya ng banyo pero wala pa rin ito r'on. Nilapitan niya ang closet at binuksan. Nakahinga siya nang maluwag na kompleto ang mga damit ni Olive. Dali-dali na lumabas siya sa kuwarto ng asawa at diretsong pumunta sa parking lot.Naisip ni Nickson na baka umuwi ito sa magulang nito para magpalamig at para huminga nang sama ng loob. Kaya inistart na niya ang makina ng kanyang kotse at pupuntahan niya ang asawa niya sa bahay ng biyenan niya."Asawa ko. Pease naman, oh. Don't you ever leave, please," mga pakiusap na sabi ni Nickson sa isip niya. Hindi niya kaya na basta na lamang siya
BINUKSAN ni Olive ang pinto ng kuwarto niya. At dali-daling bumalik sa kama saka naupo. Naramdaman ni Nickson na bumukas ang pinto ng kuwarto ni Olive. Pinunasan niya ang mga luha niya at tumayo. Sinilip pa niya si Olive kung anong ginagawa nito sa loob ng kuwarto. Tahimik lang itong nakaupo."Puwede bang pumasok?" paalam na tanong ni Nickson. Tiningnan lng siya ng asawa niya at hindi sumagot. Lakas loob na pumasok sa loob ng kuwarto si Nickson. Nilapitan niya ang asawang nakaupo. At agad lumuhod sa harapan ni Olive.Nanlaki ang mga mata ni Olive. "Hoy! Ano bang ginagawa mo?!" galit na tanong niya.Napaangat ang tingin ni Nickson sa asawa. "Kung ito lang ang paraan para mapatawad mo ako, asawa ko. Gagawin ko. Kahit lumuhod ako araw-araw sa harapan. Kahit pa magkakalyo ang tuhod ko kakaluhod, okay lang. Hindi mo deserve na umiyak at masaktan ko," sagot ni Nickson at niyakap na ang asawa niya habang nakaluhod pa din.Punas naman nang punas si Olive ng mga luha niya. Kawalan ng respeto
BALIK sa normal ang pagsasama nina Nickson at Olive. Kaya naging masaya ang pagsasama nila ngayon. Naging mas malambing si Olive kay Nickson. At kahit si Nickson ay ipinapakita nito na mahal niya talaga si Olive. Pero hindi pa tin sila nagtatabi at hindi naman pinipilit ni Nickson ang asawa niya.Malapit na ang graduation nina Nickson. Napagsasabay pa ni Nickson at ang pag-aaral at ang pagmamanage ng kompanya nila.Masiglang umuwi si Olive ng bahay nilang mag-asawa. Nadatnan niya ang asawa na nasa sala. Mukhang hinintay siyang umuwi. Napatayo si Nickson ng makita ang asawa na pumasok sa bahay nila."Hi, asawa ko. How was your day today?" nakangiting tanong nito habang papalapit kay Olive."Well, okay naman. Maaga ka ata umuwi?" sagot at tanong ni Olive. Nang makalapit si Nickson sa kanya ay niyakap siya nito sa beywang. Saka hinalikan siya sa labi ni Nickson. Napangiti si Olive."I miss you. Kaya umuwi ako ng maaga. Go to your room at magpalit ka na ng damit mo. 'Yong maganda and allu
NAGMAMADALI na tumatakbo papasok si Olive sa loob ng bahay. Hindi na nito nagawang kausapin pa ang asawa niya simula noong nasa kotse sila pauwi. Ang sama ng loob niya na marinig ang kanyang mga pagkukulang. Doon pa mismo sa unang date nila Nickson makikita ang babae nito.Nag-aalala naman si Nickson. Kaya hinawakan niya sa braso si Olive."Wait, can we talk?" ang pakiusap ni Nickson. Pabalya naman na tinanggal ni Olive ang kamay nito na nakahawak sa braso niya.Lumamlam ang mga mata ni Nickson habang pinagmamasdan ang asawang galit na galit sa kanya."Nickson, I just realised na tama si Crissa! Nagpapanggap lang tayo. And on my part it was my fault. At natatakot ako. Alam kong dadating ang araw na maghahanap ka ng ibang babae na pupunuan ang mga pagkukulang ko sayo bilang asawa mo. And I hate it! Asawa mo lang ako sa papel!"Sampal sa kanya na mag-asawa lang sila sa papel. Nagpapanggap lang silang sweet sa harapan ng ibang mga tao. Pero ang totoo ay nabuo lamang ang kasal dahil sa ka
ANG kagabi ang pinakamasayang gabi para sa mag-asawang sina Nickson at Olive. Ang aminin sa isa't isa ang nararamdaman. At sabihin kung gaano nila kamahal ang bawat isa.Nakangiting pinagmamasdan ni Nickson ang asawa na mahimbing na natutulog sa kanyang tabi. Alas kuwatro na ng madaling araw ay gising na kaagad siya. Masaya siyang katabi na ang asawa sa iisang kama na natutulog. Pero wala pa ring nangyayari sa kanila. Mas gusto ni Nickson na maghintay. Ayaw niyang madaliin ang lahat para sa kanilang dalawa. Ang importante ngayon ay alam na nilang pareho na mahal nila ang isa't isa.Hinahaplos niya ang buhok ng asawa. Habang nakayakap ang isang kamay sa beywang ni Olive. Nakangiti na humiga siya ay isinandal ang ulo ng asawa niya sa dibdib niya. Saka muling ipinikit ang kanyang mga mata at natulog.Naalimpungatan si Nickson sa liwanag na nagmumula sa bintana ng kuwarto na tumatama sa kanyang mukha. Pupungas-pungas ng mga mata at naidilat. Nabugaran kaagad niya ang magandang mukha ng as
TINIKMAN ni Olive ang kanyang niluluto. Nalasahan niya na masarap na kaya pinatay na niya ang stove. At pumunta ng lamesa. Inihanda ang dalawang plato, baso, kutsara at tinidor. Tiningnan niya ang relo niya."Seven o'clock na. Tamang-tama pala na natapos ko kaagad ang niluluto ko. Baka dumating na ang aking mahal na asawa," masayang sambit ni Olive.Pumunta siya ng kusina para r'on na lamang hintayin si Nickson. Trenta minutos na siyang nakaupo wala pa din si Nickson. Nang mabagot ay kinuha niya ang remote control ng TV at binuksan. Naghahanap ng magandang palabas. Tutok ang kanyang mga mata sa pinapanood. Pahikab-hikab na rin siya. Kaya muli niyang tiningnan ang kanyang relo sa wrist niya."Ten na ng gabi? Ang bilis naman ng oras. Alas diyes na kaagad. Bakit kaya wala pa si Nickson?" nagtatakang tanong ni Olive sa isipan. Kumakalam na ang sikmura niya sa gutom. Pero ayaw pa niyang kumain kung hindi kasabay ang asawa niya.Nagpasya siyang i-off ang TV at tumaas na sa kuwarto nilang ma
"OLIVE, malapit na ang graduation ng asawa mo. Anong plano mo?" tanong ni Ashley. Nasa canteen sila ng University. Dalawang linggo na ang lumipas, bigla ang pagbabago ni Nickson sa kanya. Palaging gabing-gabi na ito umuuwi. Minsan pa nga ay inuumaga nang umuwi ng bahay. Hindi naman siya nagtatanong dahil natatakot siyang malaman na niloloko na naman siya ng asawa niya."Hindi ko pa alam. Hindi ko pa nakakausap ang asawa ko tungkol diyan," malungkot na sagot ni Olive."Huh? Akala ko ba nagkaaminan na kayo. Anong nangyari?" nagtatakang tanong ni Yza.Parang kailan lang ay masayang-masaya ang kaibigan niya na nagkukuwento. Ang saya sa labi nito ay halos walang pagsidlan.Nagbabadya ang luha ni Olive sa tinanong ng kaibigan. "Akala ko nga rin magiging okay na ang pagsasama namin ngayon na inamin namin ang nararamdaman. Pero ramdam ko na ngayon ang panlalamig ni Nickson. Hindi ko alam kung bakit," mangiyak-ngiyak na sagot ni Olive.Nasasaktan siya sa mga pinaggagawa ni Nickson sa kanya nga
MATAMLAY na bumangon si Olive at pumunta ng banyo para maligo. Wala siyang ganang pumasok. Masamang-masama ang loob niya dahil sa asawa niya. Kung asawa pa bang matatawag. 'Di na sila nagkikita ni Nickson sa bahay. Maliit lamang ang bahay nila at kakalog-kalog sila sa loob, pero 'di pa rin sila magkita.Nahihirapan man siya sa sotwasyon nilang dalawa at sa pagsasama niya. 'Di siya bibitaw. Hindi siya magagalit, hihintayin niyang magsabi ang asawa niya ng problema nito. Puwede pa naman nilang maayos ang lahat. Magtutulungan silang dalawa, iyon sila bilang mag-asawa. Magkaramay sila sa lahat, sa saya at sa lahat ng hirap. Maging sa pagsubok man.Bumaba na si Olive sa kusina pagkatapos maligo. Halos wala na talaga siyang kasama sa bahay nila. Mag-isa na lamang siya. Umupo siya sa stool, nakapalumbaba."Nakakapagod ng umiyak. Puwede kayang maging masaya na lamang ako palagi?" panay ang tulo ng luha niya. Clueless pa rin siya sa mga nangyayari sa kanilang dalawa ni Nickson. Hindi naman nag