KABANATA 4

“Mga lalaki nga naman kung may makitang masarap at nakakatakam na dessert, iiwanan nila ang paborito nilang pagkain.”

Sa sinabi ni Grace sa halip na makagaan ng kanyang nararamdaman ay mas lalong umusbong ang sakit na nararamdaman ni Alex. Tinignan niya ang slice ng chocolate cake sa kanyang harapan. ‘Dessert’

Nang mapansin ni Grace ang pagtamlay ni Alex, bigla siyang naguilty sa sinabi.

“I’m sorry. I didn’t mean it. Nakakainis kasi iyang fiance mo. Matapos ka niyang buntisin, ganun pa ang maririnig mo sa kanya. Kakagigil talaga.” Marahas na hiniwa ni Grace ang steak na nasa kanyang plato na para bang iniimagine niya na si James iyon.

“Huwag ka ngang OA diyan. Kung makareact naman to kala mo siya ang fiance.” Pabirong nagrolyo pa ng mga mata si Alex sa kaibigan na ikinatawa nila parehas.

“Oo nga pala. Sorry naman.” Nag-peace sign si Grace sabay ngiti na kita ang buong ngipin sa harap. Kahit na mas matanda si Grace ay tila mas bata pa ito mag-isip kapag magkasama silang magkaibigan.

“Pero seryoso. Anong plano mo? Sasabihin o ba sa kanya ang tungkol dyan sa bata? Itutuloy niyo pa rin ba ang pagpapakasal kahit na marami ng red flags kang nakikita sa kanya?” Tanong ni Grace na nagpatahimik sa dalaga.

“Hindi ko alam,” sgot niya.

Nawalan ng ganang kumain si Alex at tila ba ba gusto niya ring isuka lahat ng pagkain na kinain niya mula kanina. Nagpaalam si Alex na pumunta sa restroom kay Grace at iniwan ang kaibigan sa lamesa nila. Sa di inaasahan, may nabangga si Alex na isang binatang lalaki. Muntik na siyang matumba, sa takot niyang mahulog sa sahig, napayakap siya sa lalaki at sa di inaasahang pagkakataon, sumigaw ang binata.

“Manyak! Tulong! Hinihipuan ako!” Sigaw ng isang binata na nakapagbigay ng atensyon sa mga kumakain at sa staff ng restaurant. 

“Sorry, di ko sinasadya.” Paghingi ng tawad ni Alex ngunit di siya pinakinggan ng binata.

“Tulungan niyo po ako bigla niya akong niyakap. Hinihipuan niya po ako.” sumbong ng lalaki.

Dahil sa nangyari ay dinala sila sa presinto upang dun magharap. Napag alaman nila na isang menor de edad lamang ang lalaki kaya gusto nitong kasuhan si Alex ng sexual harrasment at child abuse. 

“Hoy! Sinungaling kang bata ka! Hindi kita minomolestya noh!” Gigil na sabi ni Alex bago niya binaling ang tingin sa mga police na tinitigan siya mula ulo hanggang paa.

“Sir, this is ridiculous. Hindi ko po siya hinipuan. Nabangga ko po siya oo. At natakot lamang akong mahulog sa sahig kaya ay napayakap ako sa kanya.” Paliwanag niya.

“No, sir. Nagsisinungaling po ang manyakis na yan.” Sabat ng binata sabay turo kay Alex. 

“Ganito na lang po mam. May magpapatunay po ba sa inyo kung talagang totoo ang sinasabi mo? May kasama ka po ba?” Tinanong ng isang pulis.

Napailing at di makapaniwala si Alex sa sinapit niya ngayon. ‘Bakit ba sa dinami dami ng sitwasyon ito pa ang mapupunta sakin. At napagkamalan pa talagang manyakis?! Woah, Alex ikaw na!’ Nababaliw niyang kastigo sa sarili.

“Meron po. Pero di ko po siya matawagan ngayon at may emergency po sa hospital at nasa operating po siya sa mga oras na ito. Pero sir, nagsasabi po ako ng totoo. Kahit tingnan niyo pa po ang CCTV. Para makita niyo kung sino ang nagsisinungaling at hindi.”

Pinanuod ng mga pulis ang video na kuha sa CCTV at napag-alamang nagsasabi nga ng totoo si Alex. Kaya humingi ng paumanhin ang pulis sa nangyari.

“Hintayin nalang namin ang guardian mo bata. Hindi ka makakaalis sa presintong ito hanggang wala ka pang guardian.”

“Ms. Bautista gusto niyo po bang magfile ng case against this child?” Tiningnan ni Alex ang binata na nagngangalang Oliver Perez bago sumagot sa police officer.

“No need. Pero gusto ko makausap ang kanyang magulang.” sagot ni Alex.

“Ayon po sa kanyang ID, ate po ang nilagay niya sa emergency contact. Iyon din ang sabi niya. Pero nakausap na po namin ang guardian at papunta na po siya rito.”

Di nagtagal ay dumating na ang guardian ni Oliver.

“Ate!” Tawag ni Oliver sa nakatatandang kapatid, na siyang ikinalingon ni Alex sa kanyang likuran.

Ngunit sa di inaasahan isang pamilyar na pigura ng babae ang kanyang nakita. Maganda, makinis at kulay porselana ang balat, mamula mulang pisngi at matangkad. Sa kanyang tindig at postura, makikita sa kanya ang pagka sopistikada. Kung siya pa ay isang lalaki mahuhumaling siya sa ganda nito. Ngunit ang nagpagulat sa kanya ay ang lalaking katabi nito sa kinatatayuan. Si James Alexander Lopez… ang kanyang fiance.

Nagulat pa siya nang batiin ni Oliver si James. “Bayaw!”

‘Bayaw?’ tanong ni Alex sa sarili. ‘Paano siya naging bayaw?’ Nakakunot noo nitong tanong sa isip.

Nagpang-abot ang mga tingin ni Alex at James, na ikinaigting ng panga ng huli.

“Alex,” Bati ni Ivy.

“Ivy,” tipid na sagot ni Alex.

Si Ivy Sanchez ay asawa ng matalik na kaibigan ni James na si Bryan Sanchez. Naging biyuda si Ivy nang masangkot sa isang car accident ang asawa dalawang buwan na ang nakalipas.

‘Bakit sila magkasama? Ito ba ang laging inaasikaso na importante ni James sa tuwing umaalis siya?’

Nagbaba ng tingin si Alex sa nakapulupot na kamay ni Ivy sa braso ni James, na siyang ikinuyom ng mga kamao ni Alex. Nang mapansin naman ni Ivy na ang mga mata ni Alex ay nakatingin sa kanilang mga braso, ay nagbawi ito ng kamay mula kay James.

‘Ayos ah… Hindi siya nagpapahawak saakin sa braso niya kasi mabigat daw pero sa babaeng ito pwede? Anong meron sa biyudang ito? Anong relasyon ang meron sila? Siya ba ang gusto ni James? Pero napakaimposible kasi asawa siya ng best friend niya na si Bryan. Pero bakit nga ba sila magkasama? At sa dinami dami ng sitwasyon pa… Bakit dito pa ako sa presinto naabutan ni James? Ang malala may ipinaparatang pa sakin na hindi ko naman ginawa.’

Napuno ng mga tanong at pangamba ang isipan ni Alex. Tanong na gusto niyang sabihin sa fiance. Pero natatakot din siyang malaman na baka lahat ng hinala niya ay totoo.