KABANATA 5

“Excuse me po. Kayo po ba ang guardian ni Oliver Perez?” Tanning ng isang pulis.

“Ay opo ako po si Ivy Sanchez. Kapatid ko nga po itong batang to.”Sagot ni Ivy sabay batok sa nakababatang kapatid.

“Ano na naman ang ginawa mo?” Pagsesermon niya.

“Iyan ate. Siya yung nag attempt ng hipuan ako.” Sagot ni Oliver sabay turo kay Alex.

Di makapaniwalang tinuro ni Alex ang sarili. “Ako?! Hoy, Bata kanina ka pa! Sinabi ngang aksidente lang lahat ng iyon.” Depensa ni Alex.

“Totoo po ang sinasabi ni Ms. Bautista. We checked the CCTV footage at isang malaking misunderstanding lang po ito. Kaya lamang po ay nagcause ng abala ang kapatid niya at pwede po siyang kasuhan ni Ms. Bautista kung gugustuhin niya pong magsampa ng kaso, maiiwan ang kapatid mo dito. Sa edad po niya ay pwede na po siyang makulong. Pero tingin ko na po ay magkakilala po kayo, pag-usapan niyo nalang po at magkasundo.” Pagpapaliwanag ng pulis.

“Okay na po. Di kami magrereklamo,” sabat ni James na ikinagulat ni Alex.

‘Seryoso? Ni hindi man lang niya ako tanungin kung okay lang ba sakin since pangalan at pagkatao ko ang nasira dito. O baka naman pinapanigan niya ang kumag na ito.’

“Pasensya na sa nangyari, Alex. Ako na humihingi ng paumanhin sa kapatid ko. Loko-loko kasi talaga to. Hindi ko na alam kung anong gagawin ko sa batang ito.” Paghingi ng paumanhin ni Ivy.

“Okay lang.” Sabat ni James.

‘Siya na ba ang bago kong tagapagsalita ngayon? Kanina pa to sabat ng sabat. Ni hindi man lang napakinggan ang sasabihin ko.’ May pagkasarkastikong litanya ni Alex sa sarili. 

Nagulat na lamang si Alex nang hinawakan ng mahigpit ni James ang kanyang braso hanggang sa makarating sila sa parking lot. Bakas sa kanyang pagkakahawak na galit ito. Huminto si Alex at bayolenteng binawi niya ang kanyang kamay mula sa pagkakahawak ni James. Masama niyang tinignan ang nobyo habang hawak hawak ang kanyang brasong namumula dahil sa higpit ng hawak ni James.

“Ano bang problema mo?” Inis na tanong ni Alex.

“Bakit mo ginawa iyon? Ano ba nangyayari sayo? Dahil ba ito sa mga narinig mo kaya ka umaaktong nagrerebelde ngayon?” Naguguluhang napatingin si Alex sa nobyo.

‘Hindi ba niya narinig ang sinabi ng pulis? O sadyang hindi siya naniniwala sa akin?’

“Sinabi ko na kanina. Hindi ko nga-”

“Saan mo siya hinawakan? Hinupuan mo ba talaga siya?” Nagngingitngit sa galit na tanong ni James kay Alex.

Napanganga na lamang si Alex sa pinagsasabi sa kanya.

Sa sampung taon nilang magkasama sa iisang bubong, ngayon niya lang naramdaman ang ganito. Tila ba may bumara sa kanyang lalamunan at hirap siyang makapagsalita. Nag-iinit na din ang gilid ng kanyang mga mata, sensyales ng pagbabadyang pagpatak ng kanyang mga luha.

‘Nagagalit ba siya dahil akala niyang ginawa ko talaga ang binibintang saakin? O di kaya ay nagseselos siya?’

Ang kaninang sakit na naramdaman ay napalitan ng kagalakan sa pag-iisip na baka nagseselos ang mahal niya.

‘Kasi kung talagang wala siyang pakialam sa akin, o kung kapatid lamang ang turing niya, di siya magrereact ng ganito.’

“Wala akong ginawa sa bata. Muntikan lamang ako mapaupo sa sahig, kaya sa takot kong matumba, napayakap ako sa kanya.” Paliwanag ni Alex.

“Hoy! Babaeng manyakis!” Sigaw ni Oliver sa di kalayuan, dahilan upang maputol ang usapan nila.

Hindi na nakuntento at lumapit pa ang binata sa kanila. Sumunod naman sa likuran niya ang nakatatandang kapatid na si Ivy. Hindi pa rin makaget-over si Alex sa nakita kaninang paghawak ni Ivy sa braso ni James na tila ba sanay na silang hawakan ang isa’t-isa. Kaya lumapit si Alex kay James at hinawakan ang kamay nito.

“Bakit kasama mo si bayaw? Siya ba ang bagong mong prospect na mahipuan?” Tanong ni Oliver kay Alex.

‘Magkaaway ba kami sa past life namin? Bakit ganito nalang ang pagkulo ng ulo niya saakin?’

“Sinabi nang tumigil ka na!” Nagulat naman si Alex nang malakas na pinalo ni Ivy ang likod ng kapatid dahilan upang mapa-aray si Oliver.

“Ate naman eh!” Reklamo nito.

“Tigilan mo na si Alex. Ikaw kung anu-anong kalokohan na naman pinasok mo. Pasalamat ka at mabait sila.” Sabay tingin ni Ivy sa dalawang magkasintahan.

“Sorry talaga Alex. Sobrang pilyo kasi nitong kapatid ko.” Sinserong paghingi ng tawad ni Ivy.

“Hindi naman ikaw ang may gawa, bakit ikaw ang nagsosorry.” Sagot ni James na hanggang ngayon ay nakakunot parin ang noo.

Maigting na tingin naman ang pinukol niya kay Oliver. “At ikaw. Sa susunod na mapapasok ka na naman sa trouble, wala ng ateng sasagip sayo,” pagbabanta niya.

“Sino ka ba? Wala kang karapatan na pagsabihan ako. Saka ako makikinig sayo kapag legal ka nang asawa ni Ate Ivy,” sagot ni Oliver.

“Oliver!” Isang malakas na pagsiko naman sa tagiliran ang ginawad ni Ivy sa kanya.

“Bakit ba? Bumibinggo ka na ate ah. Kanina ka pa nananakit.” Nakangusong reklamo ni Oliver.

“Tumigil ka na.” Pinandidilatan na ni Ivy ng kanyang mata ang kapatid sa inis dahil sa matabil na dila nito.

“Totoo naman diba? Kung hindi ka niya gusto, bakit ka niya sasamahan sa araw man o gabi? ISang tawag mo lang kahit anong oras pa iyan, pupunta kaagad si Kuya James.”

Napabitiw ng pagkakahawak sa kamay si Alex nang marinig niya ang kwento ni Oliver. Kaya pala hindi gabi-gabing wala ang fiance niya sa bahay nila at minsan pa ay umaalis ito ng biglaan, yun ay dahil sa babaeng nasa harapan nila ngayon.

Sa pagkakatanda ni Alex si Ivy ay asawa ng namayapang matalik na kaibigan ni James na si Bryan. Kaya okay lang na damayan niya ang namatayan, pero sa isip ni Alex dapat bang araw araw niyang sasamahan ang asawa ng namatayan?

“Ano bang pinagsasabi mo?” Tila ba nagulat si Ivy dahil di niya inaasahan na masasabi iyon ng kanyang kapatid. 

Papaluin sana ulit ni Ivy si Oliver nang nakaiwas ito, dahilan upang matumba ang babae. Bahagya ring nabangga si Alex at napaatras siya ng ilang hakbang saka nabangga ang kanyang likod sa nguso ng kotse ni James na nakaparada.

Ngunit nang makatayo ng maayos si Alex, nagulat na laman siya ng nagmamadaling nilapitan ni James si Ivy, nakaluhod ang isang tuhod at niyakap ang babae sa kanyang harapan.

Tila ba nagkapirapiraso ang kanyang puso sa nakikita.

“Ivy, okay ka lang? Saan masakit?” Nag-aalala na may halong pagkatarantang tanong ni James sa babae.

‘Nasaktan din ako, bakit di ako ang una mong tanungin?’ Gustong sabihin ni Alex ngunit tila ba umurong ang kanyang dila at di na nakapagsalita.

“Yung tiyan ko, James, masakit… Yung baby,” nanghihinang sagot ni Ivy kay James.

“Huwag ka mag-alala, dadalhin kita sa ospital.” Agad na binuhat ni James si Ivy in a bridal style at dali-daling pinasok sa loob ng sasakyan.

Tila naman na nanigas si Alex sa kanyang kinatatayuan sa kanyang nasaksihan at narinig. ‘Baby? Buntis si Ivy? Si James ba ang ama?’