Chapter 5: Realization

Nagising si Ada sa loob ng kanilang kwarto ni Grayson. Unang hinanap niya ang wall clock. Alas dose na pala ng umaga. Nagtaka siya kung sino ang nagdala sa kanya dito pagkatapos mawalan ng malay.

Maya-maya'y may narinig siyang yapak ng paa sa labas ng kwarto. Nang bumukas ang pintuan, pasipol-sipol na pumasok ang kanyang best friend na si Alexa. May dala itong tray ng pagkain. Nang maamoy niya ito, naramdaman niyang kumukulo ang kanyang sikmura sa gutom. Hindi pa pala siya kumakain simula kaninang umaga.

“L-Lex?”mahinang tawag ni Ada sa kaibigan.

“Ay pwet na kulubot! Gising ka na pala! Wala ka namang pasabi! ’Wag ganoon, madam!” gulat na sambit ng kaibigan. Halos matapon na ang laman ng tray nitong dala. Mabuti nalang at nailapag kaagad ito sa malapit na bedside table.

“Sorry...” nanghihinang sabi niya. “T-Teka bakit ka nandito?”

“Ay, grabe siya, oh! Bakit bawal ba ako dito?” nakapout na sabi nito.

“Hindi naman sa ganoon. Kasi–”

“Tinawagan lang naman ako ng magaling mong asawa para kuhanin ka sa bahay ng biyenan mong dragon. Nawalan ka daw ng malay.” Pinagkrus pa ang kamay nito sa dibdib sabay irap sa kanya.

Si Alexa lang ang bukod tanging nakakaalam sa kung anumang nangyayari sa kanila ni Grayson. Siyempre, ito ang kakampi niya sa lahat. Gusto pa nga nitong pagdivorce-in na sila agad noong one month palang silang kasal.

“A-Ah, thank you, best.” Nginitian niya ito ng pilit.

“Walang anuman. Gagawin ko ang lahat para sa‘yo. Alam mo naman 'yon, 'di ba? Kung hindi mo kayang alagaan ang sarili mo, sana naman ah alagaan mo para sa akin.”Tinaasan siya nito ng kilay at saka umiwas ng tingin.

Natahimik si Ada. Alam niya ang tinutukoy nito. Tungkol kay Grayson na naman. Alam na kaagad ni Alexa ang dahilan sa tuwing magkakaganito siya. Madalas siyang nahihimatay sa stress at pagod noon pa man.

“Sorry. I'll try my best.” Bumangon siya at tiningnan ang kaibigan.

“Oo na. Kahit puro pangako ka nalang.” Kinuha nito ang tray at nilapag sa harapan niya.

“Thank you. Hindi ko alam ang gagawin kung wala ka,” marahan niya itong nginitian.

“Sige na. ’Wag mo na akong bolahin pa. Kumain ka na at aalis na rin ako. Babalik pa ako sa clinic.”

Kinuha nito ang sling bag at isinukbit sa balikat. Nag-flying kiss pa ito bago umalis.

Binalot ng katahimikan ang buong kwarto. Hindi niya maiwasang mapatingin sa picture frame kung saan nakalagay ang larawang kuha noong gumala sila sa mall at naglaro ng arcade games noong nakaraang birthday ni Grant. Ang saya nilang tatlo. Habang tinitigan niya ito, biglang pumalit sa pwesto niya si Sofia. Muli na namang bumigat ang kanyang pakiramdam.

Nanumbalik sa kanyang sistema ang lahat ng ginawang panloloko ni Grayson sa kanya mula noon hanggang ngayon. Parang naka-fastforward sa utak niya ang mga imaheng kasama ni Grayson si Sofia na nagsasaya at naglalambingan, ang mga matatamis na pagpapalitan nito ng mensahe...

Dito niya napagtanto na may rason naman pala si Grayson. Pero ang labis na ikinagalit niya ay kung bakit hindi ito kaagad nakipaghiwalay sa kanya. Bakit kailangan niya pang pagdusahin siya ng matagal kung nagkabalikan na pala sila ni Sofia?

Napakasakit at napaka-unfair nito sa part niya! Hindi pa ba sapat na kabayaran sa patulong nito sa kanyang ina ang paninilbihan niya rito ng limang taon bilang asawa? Hindi pa ba sapat na mahalin at alagaan niya ng buong puso ang adopted son nito? Kailangan pa bang sirain nito ang buong pagkatao niya?

Sa relasyong ito, si Ada ang palaging accommodating at mapagkumbaba. Kahit nagmumukha na siyang tanga at sunud-sunuran, bakit hindi man lang makita ni Grayson ang mga sakripisyo at paghihirap niya?

Oo na't kasalanan ni Ada ang mahalin ang isang taong hindi naman dapat mahalin. Maliwanag pa sa sikat ng araw ang kanilang kasunduan na walang feelings ang dapat mainvolve dito. Pero hindi niya pa rin maiwasang magmahal. Kaya deserve niya ang kinahinatnan ngayon, ‘di ba? Ang landi-landi niya kasi!

Kung may ibang paraan lang sana siya noon, hinding-hindi siya magpapakasal ng padalos-dalos. Ang lahat ng ito ay para sa kanyang ina. Hindi siya pwedeng magsisi ngayon dahil nangako siyang gagawin niya ang lahat para makalabas ito sa kulungan.