Kabanata 4:Ang pustahan.

Napabuga ng hangin si Calex habang papasok ng bar. Naiinis siya dahil nasulot ang isa sa malaking mag-iinvest sana sa kanilang kumpanya. Agad niyang tinungo ang table nina Luke at Dustin nang matanawan niya ang mga ito.

"Hey bro! What's up?" nakangiting bati sa kanya ni Dustin.

Nakasimangot siyang umupo sa tabi ng dalawang kaibigan, saka agad nagsalin ng hard red wine at agad ding ininom iyon.

"Bad trip, bruh!" palatak niyang sabi, sabay salin ulit ng wine at ininom muli iyon.

"What happened?" tanong pa nito sabay tingin kay Luke na tila humihingi ng sagot dito. Isang buntong-hininga ang ginawa ni Luke saka sumagot.

"Nasulot lang naman ng isang kakumpetensya ang dapat sana'y malaking mag-iinvest sa kumpanya." Naiiling na pagkakasabi nito.

"What? Isang Calex Saavedra na agawan? At sino naman ang magaling na nang-agaw na ‘yon?" natatawang tanong nito, tila hindi makapaniwala.

"Sino pa? Wala nang iba kundi si Ezzikel Montereal."

Muli ay sagot ni Luke na umiiling. Muntik nang maibuga ni Dustin ang iniinom nito nang marinig ang pangalang iyon.

"What?! Isang pipitsuging kumpanya naagawan ang isang malakas at makapangyarihang Calex Saavedra!" natatawa pa nitong sabi.

Eh kaya nga siya nagngingitngit sa inis at galit—dahil sa liit ng kumpanyang iyon ay nagawa pang sulutin ang dapat ay para sa kanya. Sa kumpanyang pag-aari ng kanilang pamilya. Sinamaan niya ng tingin si Dustin.

"Shut up!" asik niya rito, saka muling tinungga ang laman ng kanyang baso. Nailing at natawa na lang ito, saka nagsalin ng alak sa sariling baso.

Maya-maya pa ay may itinuturo ito sa kanya sa di-kalayuan.

"About Ezzikel, bro... nakikita mo ba ang nakikita ng mga mata ko?" sabi nito sabay tingin sa may bar top.

Agad niyang sinundan ng tingin kung saan ito nakatingin, at napangisi siya nang makita ang itinuturo ni Dustin—walang iba kundi ang girlfriend ni Ezzikel na umiinom. Kahit kailan talaga, malinaw ang mata ng kumag niyang kaibigan, lalo na pagdating sa kalokohan.

"Bro, pagkakataon mo na. Kung nasulot niya ang para sa 'yo, baka—"

"Deal!" agad at mabilis niyang sagot sa iba pa sanang sasabihin ni Dustin. Isang nakakalokong ngiti ang pinakawalan nito.

"Anong pusta mo?" nakangising tanong sa kanya ni Dustin, sabay inom ng alak sa kanyang baso.

Naiiling na napangiti siya rito. Sinasabi na nga ba niya—di na bago sa kanya ang gano'ng pustahan sa mga babaeng kanilang natitipuhan. O mas mabuting sabihing napagti-trip-an nila ng kanyang mga kaibigan. Ngunit wala yatang kadala-dala ang isang ito sa kapupusta sa kanya, kahit madalas na matalo.

"Are you sure na pupusta ka?" makahulugan at nangingiti niyang tanong sa kaibigan.

Nakangising tumango ito sa kanya.

"Okay. Then I want your house na nasa Taal."

Muli ay sagot niya sa kaibigan. Matagal na niyang gusto ang bahay-bakasyunan nito, na kahit anong pilit niyang bilhin ay ayaw ibenta. Maganda ang tanawin doon. Isa pa, tahimik at malapit sa bahay ng kanyang mga magulang sa Batangas.

"Bro, pwedeng iba na lang? 'Wag lang ‘yon," maya-maya'y saad nito, na tila nag-iisip pa ng ibang ipapantapat sa pustahan.

Isang ngisi ang kanyang pinakawalan saka matigas na umiling.

"Bro, 'yon ang gusto ko. Wala nang iba."

"Okay. Deal. How about you? Anong ipupusta mo?"

"My Bugatti. I know matagal mo nang gusto 'yon," nakangiti niyang sagot dito. Ngunit sa loob-loob niya, hinding-hindi nito makukuha iyon. Gagawin niya ang lahat para manalo—hindi dahil sa bahay, kundi dahil sa kagustuhang makaganti kay Ezzikel. Malas lang nito dahil siya pa ang nakabangga—para kang bumangga sa malapad at matigas na pader.

"Okay, deal." Sagot nito na hindi maitago ang ningning ng mga mata dahil sa Bugatti na ipinusta niya. As if naman makukuha ng lukong kaibigan ang ipinusta niya.

"How about you, Luke?" baling niya sa kaibigan at pinsang si Luke na umiiling lang habang pinakikinggan ang kanilang usapan.

Alam na niya ang isasagot nito, pero tinanong pa rin niya, nagbabakasakali.

"Pass na ako sa mga ganyang laro. Napagdaanan ko na 'yan. Kaya ‘wag n’yo na akong isali sa mga kalokohan na 'yan," iiling-iling na sagot nito.

Sabi na nga ba. Iyon ang madalas na isagot ni Luke sa kanila ni Dustin.

Pareho silang natawa ni Dustin sa naging sagot nito.

"Bro, sabi ko naman sa ‘yo, ‘wag mo nang tangkain pa na tanungin ‘yan. Alam naman nating nasa kapangyarihan na ni Brelle ‘yan," muling saad ni Dustin na sinabayan pa ng malalakas na tawa.

Kahit siya ay napatawa rin. Sobrang laki ng ipinagbago ni Luke buhat nang makilala nito si Brelle isang taon na ang nakalipas. Katulad din niya ito dati—sobrang maloko sa babae. Pero ngayon, dinaig pa yata ang maamong tupa. Minsan ay napapaisip pa siya kung baka nga ginayuma ito ni Brelle dahil sa sobrang laki ng ipinagbago.

"Mga ulol!" sagot ni Luke kay Dustin at saka binato ito ng takip ng iniinom nilang wine.

Natatawang iniwan niya ang dalawang kaibigan saka nilapitan ang punterya. Agad niyang tinungo ang girlfriend ni Ezzikel na nasa bar top at umiinom. Noong una ay lihim niya itong pinagmamasdan at napangiti siya sa nakita.

Maganda ang kurba nito. Napakagat-labi pa siya nang dumako ang tingin sa mapupulang labi nito. Wow! Di niya aakalaing maganda ang girlfriend ni Ezzikel.

"Sorry, Mr. Montereal. Nagkamali ka ng binangga mo," anang kanyang isip, saka isang nakakalokong ngiti ang pinakawalan niya.