Chapter 7

Ximena

Ang siste, hindi natuloy ang meeting ni Sir Roccaforte sa isang negosyante dahil sa hindi inaasahang pangyayari at ni-reschedule later afternoon kaya nandito na kami agad sa mansyon ng kanyang lolo at lola.

“Hello, hija. Kamusta ka?” Ngiting ngiti ang matandang babae habang nakatingin sa akin, ni hindi pinapansin ang kanyang apo na nasa tabi ko. Kakatapos lang namin magbeso, bagay na kinagulat ko pero mabilis din akong nakahuma.

Pinakilala ako ni Sir Roccaforte sa dalawang matanda, sina Lolo Alejandro at Lola Isabel. Gaya ng sinabi niya kanina, girlfriend ang papel ko sa buhay ng aking amo ngayon.

“Mabuti naman po.” Bahagya pa akong yumukod bilang paggalang.

“At totoo nga ang sinabi ng herodes na Azael na ito na may nobya na siya,” tugon ng matandang lalaki, halatang hindi makapaniwala. Kung pwede lang ay maubo ako dahil sa sinabi niya pero kailangan kong pigilan, kung hindi, mawawalan ako ng trabaho.

“Lolo, bakit naman ako magsisinungaling tungkol sa bagay na ‘to?” tanong ng amo ko bilang tugon. Hindi ko naiwasan na iunat ang aking likod ng maramdaman ko ang kanyang kamay na napunta sa aking tagiliran bago ako kinabig palapit pa sa kanya.

“Hindi ko akalain na napaka-sweet pala ng apo ko pagdating sa kanyang nobya. Tignan mo Alejandro at talagang dikit na dikit sa kanya.” Hindi alam ng matanda kung gaano na ka-awkward ang pakiramdam ko.

Tumingin ako sa aking amo na nakatingin din pala sa akin kaya alanganin na lang akong ngumiti.

Sobra na ang kabang nararamdaman ko lalo at nararamdaman ko ang kamay ng aking amo sa aking tagiliran na panay ang himas. Hindi kaya nagte-take advantage na siya sa akin?

Hindi naman siguro.

Si Azael Roccaforte ay kinikilala bilang most sought after bachelor hindi lang dito sa lungsod kung hindi sa buong bansa. Kilala siya ng mga tao lalo na ang mga nasa larangan ng pagnenegosyo.

Sa pagkakaalam ko siya ay 27 years old na. Mataas ito, nasa 5’10 or higit pa. Maputi, maganda ang katawan kaya bagay na bagay dito kapag naka-suit. Nagmumukha itong modelo. Matangos ang ilong, mapungay ang brown niyang mga mata, pangahan kaya lalaking-lalaki ang dating at higit sa lahat, itim ang textured fringe haircut niya.

Kung hindi ko lang siya amo ay malamang pinagpantasyahan ko na. Bakit? Dahil hindi ko malalaman na sobrang sungit niya.

“Hija, ano naman ang nagustuhan mo sa aking apo?” tanong ni Lola Isabel. Hindi ko malaman ang isasagot ko. Kakaloka, ano ba ang nagustuhan ko?

“Kita naman po ang kagwapuhan ni Si– I mean, Azael. Mabait din po siya, kapag tulog.” Sana ay kumagat sa humor ko ang dalawang matanda.

At ganon na lang ang paghinga ko ng maluwag ng biglang tumawa ang mga ito. “Totoo ka dyan, naku talagang kilala mo ang apo ko.”

Susme, at nakadagdag pa yata sa puntos ko ang sinagot ko sa kanila.

“Lo, naniniwala ka na ba na girlfriend ko si Ximena?” Nakangiti si Sir Roccaforte ng magsalita, kaya hindi ko alam kung pinersonal ba niya ang sinabi ko o hindi. Sana naman ay hindi niya ikagalit iyon. Gusto ko lang naman na maging palagay kahit na papaano.

Sa totoo lang naman ako, talagang masungit siya kapag gising at ang tanging oras na pwede siyang maging mabait ay kung tulog!

“Wala na akong masasabi pa hijo,” nakangiting tugon ng matandang lalaki bago bumaling sa akin. “‘Wag mo sanang pababayaan itong si Azael. Tandaan mo rin na apo ka na namin kaya kung sakali man na may gawin siyang hindi maganda ay ‘wag ka rin magdalawang isip na magsumbong sa amin ng lola mo at kami na ang bahala dito sa boyfriend mo, okay ba?”

“Okay na okay po, Lolo.” Bahagyang huminga ng malalim ang dalawang matanda. Halata na mukhang naging palagay na sila. “Wala po kayong dapat na alalahanin din sa akin dahil alam ko naman po na hindi rin ako papabayaan ni Azael.”

“Salamat, apo.” Nagpatuloy ang aming kwentuhan at naging palagay na rin ako. Parang ang bilis kong nasanay sa kanilang presensya.

Si Sir Roccaforte na tahimik lang sa tabi ko ay hindi man lang kami inistorbo at hinayaan kami ng kanyang mga lolo at lola sa pag-uusap ng mga maliliit pero masasayang mga bagay tulad na lang ng kabataan ng aking amo.

Pakiramdam ko ay ang dami ko agad nalaman ng tungkol sa lalaking kinikilala at tinitingala ng mga negosyante. Ang best part? ‘Yun ay tungkol sa kanyang kabataan na hindi lahat ay nakakaalam.

Sumapit ang tanghalian at niyaya na kami ng butler sa dining table. Tumayo ang dalawang matanda at ganon din naman kaming mag-amo.

Nagulat ako ng bigla na lang hawakan ni Sir Roccaforte ang aking kamay at sinalikop sa kanya.

“What?” taka niyang tanong. “You’re my girlfriend, right?”

“Ah, eh..”

“Let’s go.” Hindi na ako nakatugon pa at nagpatianod na ng tuluyan sa sitwasyon. Anyway, hindi lahat ay nabibigyan ng pagkakataon para pansamantalang maging kasintahan ng isang Azael Roccaforte.