LOGIN“Ciara,” ani Colton, napabuntong hininga pa ito na parang kalmado na kamo but obviously done with the drama, “why don’t you change first? May mga spare clothes dito. Mas mabuti kaysa nakababad ka sa malamig na fabric.”
Luca inhaled sharply, makikita sa mukha nito na may selos na pumitik sa dibdib niya, kahit he's forcing to hide it in his neutral na expression. “Kaya ko naman—” Ciara started. Pero Colton already stood up, chair scraping lightly. “Insisting na basa ka, hindi ibig sabihin kaya mo na mag-stay like that. I can lend you something. Halika na.” Luca’s eyes narrowed. He didn’t say anything… pero kita sa panga niya ang tension, para bang alam niyang walang ibang choice si Ciara kundi sumunod. And he hated that. Hindi naman niya gustong lamigin ang asawa. Ciara looked at him, asking silently if it was fine. Luca forced a breath. “Go.” Pagod na sabi nito, nguKinabukasan, maagang nagising si Luca at Ciara kahit hapon pa ang schedule nila. Parang mas magaan na ang hangin sa pagitan nila ngayon, wala na ‘yong tahimik na may halong tampuhan. Si Ciara, nakasandal kay Luca habang nagkakape, at paminsan-minsan, napapangiti kapag tinitingnan siya ng asawa. Ang landi na agad na haliparot pa, ah. “Okay na tayo, ha?” sabi ni Luca habang nag-aayos ng relo. “Ayoko nang paulit-ulit ‘to.” Ngumiti lang si Ciara, aapaw na naman pagkahyper nito. “Okay na, promise. Wala nang drama, wala nang selos-selos. Kahit maghubad pa si Dr. Collins sa harap ko, wa’kong pakialam.” Napatawa si Luca, as if naman papayagan niya 'yun. “Good. Kasi baka ako ang magwala sa clinic niya.” “Behave ka, asawa ko,” sabi ni Ciara, sabay kurot sa braso niya. “Doctor ‘yon, hindi model.” Pagdating nila sa clinic ni Dr. Collins, tahimik lang ito ngayon, sila na rin ata 'yung huki na pasy
The second Luca and Ciara stepped into the house, the tension between them just exploded. Hindi pa man nakakabawi ng hininga si Ciara, narinig na niya ang malakas na pagsara ng pinto sa likod nila. “Luca—” She hadn't even finished talking when Luca abruptly grabbed her by the waist and kissed her aggressively. The heat radiating from him was palpable, his shoulders bowed by a heavy, rigid anger that made the muscle in his jaw jump. Parang hindi halik ng asawa, kundi ng lalaking gusto lang manakop. Hinawakan pa siya ni Luca sa batok at mas diniinan pa ang halik. “L-Luca, please—” tinulak niya ito nang marahan saka lumayo ng kaunti, hingal na hingal pa rin, “can we not do this right now? I’m tired. Let’s just rest. May check-up tayo bukas, okay?” Pero imbes na kumalma, tumawa lang si Luca. A single, joyless laugh escaped him, sounding less like humor and more like a choked sob, heavy and laced with malice.
“Ciara,” ani Colton, napabuntong hininga pa ito na parang kalmado na kamo but obviously done with the drama, “why don’t you change first? May mga spare clothes dito. Mas mabuti kaysa nakababad ka sa malamig na fabric.” Luca inhaled sharply, makikita sa mukha nito na may selos na pumitik sa dibdib niya, kahit he's forcing to hide it in his neutral na expression. “Kaya ko naman—” Ciara started. Pero Colton already stood up, chair scraping lightly. “Insisting na basa ka, hindi ibig sabihin kaya mo na mag-stay like that. I can lend you something. Halika na.” Luca’s eyes narrowed. He didn’t say anything… pero kita sa panga niya ang tension, para bang alam niyang walang ibang choice si Ciara kundi sumunod. And he hated that. Hindi naman niya gustong lamigin ang asawa. Ciara looked at him, asking silently if it was fine. Luca forced a breath. “Go.” Pagod na sabi nito, ngu
Colton’s eyes shifted, just for a second. And that second was enough for Ciara to read it. He didn’t believe a word of what Luca said. Althea sensed the tension and quickly changed the topic. “So, Ciara, what do you do? May work ka ba or business?” Ngumiti naman si Ciara, this time totoo na. “Dati, may online shop ako. Pero after the wedding… Luca asked me to stay home first.” “Oh?” Althea raised an eyebrow. “I see.” Her tone was friendly, pero may halong curiosity. Colton spoke before Luca could jump in again. “I’m sure Ciara is more than capable. If she wants to go back to business or work after treatment, pwede naman. Hindi ko pipigilan.” Ciara's head snapped up. Her eyebrows pulled together, and she squinted at him, a slight wrinkle appearing between her brows as she tried to process the moment. Luca took another sip of wine, eyes narrowing.
Kinakabahan man si Ciara, kinakailangan niya pa rin itong itago. Kahit simpleng paghinga, parang nahihirapan siya, lalo’t kanina pa nakatitig si Luca sa kanya sa loob ng sasakyan. Para bang kahit pagbukas ng bibig niya ay may mali na agad. Bukod pa roon, bukas na ang next check-up nila kay Dr. Colton. Hindi nito alam kung paano siya mag-a-act kapag kaharap na naman ang doktor. Kanina pa naglalaro sa isip niya ang mga tanong na baka biglang magwala na naman si Luca. Minsan, pakiramdam niya ubos na ubos na ang pasensya nito sa asawa. Pagdating nila sa malaking bahay ni Dr. Collins, bumukas agad ang pinto. Napasikip ang dibdib ni Ciara. Nakatayo si Colton sa may foyer, napakarelax nito at cool, nakaitim na long sleeves na nakarolyo ang manggas hanggang siko. Masyadong gwapo naman ng doktor na 'to. Well, hindi lang alam na parang may panganib din na dinadala. He gave Ciara a polite but lingering look before shifting his eyes t
Alas-singko na ng hapon, kakakatapos lang ni Ciara magluto ng hapunan nang marinig niya ang ugong ng kotse sa garahe. Agad niyang pinatay ang kalan at nagpunas ng kamay, saka nagmamadaling lumabas ng kusina. Pagpasok sa sala, nadatnan niya si Luca na pagod na pagod, hinuhubad ang necktie habang pabagsak na naupo sa sofa. Umupo si Ciara sa tabi nito. “Bakit hindi ka sumipot kanina sa clinic ni Dr. Collins?” tanong nito, she managed to control and calm her voice, even though she was clearly irritated. “Tumawag ang office,” sagot ni Luca na parang walang pakialam, binubuksan na isa-isa ang butones ng polo. “Pabalik na sana ako sa clinic pero tinawagan ako ni Mama, sabi niya umuwi ka na raw.” Napakunot ang noo ni Ciara. “Paano ka natawagan ni Mama kung patay naman phone mo buong hapon?” Napangisi naman si Luca, hindi na sineryoso ang tanong nito. “Huwag mo na akong kinukwestyon, Ciara.” Humigpit naman ang hawak ni Ciara sa laylayan ng damit nito. “Dapat sinam







