Tinanggihan ko ang pamana ni Arman.
Tama si Veronica, kung mayroon man na dapat magmana ng mga naiwang yaman ni Arman ay siya iyon dahil siya ang kadugo at hindi ako.
Ayoko na sa huling sandali ay tatanggap ako ng yaman mula sa kan'ya. Hindi ako ang nararapat na humawak ng Hacienda Miraflor dahil wala naman ako sa panahon na binubuo pa lamang ito ng kan'yang ama.
Hindi ako bahagi ng hacienda kaya hindi ko lubos maisip na nagawang ipamana sa akin ni Arman ang lahat ng kan'yang ari-arian. Ako na bata pa at walang karanasan sa pagpapatakbo ng isang negosyo.
"Sandra, you need to accept it." Nang isang linggo pa ako hinihikayat ni Attorney Sheldon na tanggapin ang pamana ni Arman pero mariin ang pagtanggi ko.
Akala ko ba'y ayaw niya sa akin dahil ako ang sinisisi niya sa pagkamatay ng kaibigan niya? Pero bakit narito siya sa aking harapan at nagtatiyagang makiusap sa akin.
"Hindi ba't kapag tinanggap ko iyan ay para ko na din pinatunayan ang akusasyon mong gusto ko talaga na mamatay si Arman para makuha lahat ng yaman niya?"
Mariin na napapikit si Attorney Sheldon tila nauubusan na ng pasensya sa akin. Hinila niya ako patungo sa tabi ng mascott stand ng isang kilalang fastfood chain kung saan ako nag-pa-part time job.
Kanina ko pa siya nakitang naghihintay sa akin sa labas hanggang sa matapos ang shift ko.
"I'm sorry, okay? Kailangan ka namin ngayon, kailangan ka ng mga trabahador. Kung hindi mo tatanggapin ang pamamahala sa hacienda, Mr. Morales will take over at sigurado akong makikipagtulungan sa kan'ya si Veronica para makuha ang Hacienda Miraflor."
Masarap sana pakinggan ang sinabi ni Attorney Sheldon, kailangan nila ako, ngunit hindi ko alam kung paano pamamahalaan ang iniwan ni Arman kaya mas mabuti pang huwag ko na lamang itong tanggapin.
"Mas mabuti nga kung mapupunta ito kay Veronica, 'di ba't kapatid naman siya ni Arman. Walang masama doon dahil nasa mabuting kamay ang hacienda kapag nailipat sa kan'ya ang pamamahala."
Napakamot ng ulo si Attorney Sheldon. Hindi niya yata inaasahan na magiging mahirap ang pagkumbinsi niya sa akin dahil hindi ko talaga matatanggap ang pamana mula sa kaibigan niya.
Tinap ko ang balikat niya katulad nang nakita kong ginagawa ni Arman sa kan'ya sa tuwing namomoblema siya.
"Wala akong alam sa pag-ma-manage ng isang negosyo attorney. Sigurado akong babagsak lamang ang hacienda kapag nasa pamamahala ko ito. Pasensya na."
Naglakad na ako paalis ngunit napatigil ng magsalita muli si attorney. Tunay nga na abogado siya. Ayaw magpatalo sa isang argumento.
"Mas mabuti nang nasa pangalan mo ang hacienda, Sandra. Sa oras na malipat ito kay Veronica ay mawawalan ng trabaho ang mga naninilbihan dito dahil balak niyang ipagbili ito sa mga negosyanteng nais magpatayo ng subdibisyon sa lugar."
Ang huling sinabi ni attorney ang hindi nagpatulog sa akin kinagabihan.
Ano ang gagawin ng isang kagaya kong estudyante sa Hacienda Miraflor? Wala akong alam. Kahit pa sabihin ni Attorney Sheldon na gagabayan niya ako sa pagpapatakbo nito ay nakakatakot pa din ito.
Kinabukasan ay hindi na si Attorney ang naghintay sa akin sa labas ng fastfood chain, na pinagtatrabahuhan ko, kun'di si Manang Dory. Siya ang nag-alaga kay Arman simula pagkabata.
"Saksi si Arman sa pagsusumikap ng kan'yang ama na mapalago ang Hacienda Miraflor. Mula sa mayamang pamilya ang ina ni Arman, na si Doña Miraflor, kaya ganoon na lamang ang kagustuhan ng kan'yang ama na mabigyan ito ng katumbas o higit pa sa karangyaan na namulatan nito. Subalit sa hindi inaasahang pangyayari ay maagang itong kinuha ng langit . Binalot ng kalungkutan at hinagpis si Don Victorino. Dahil dito, napabayaan niya ang hacienda. Sa murang edad ay si Arman na ang umako ng pamamahala dito. Mahalaga sa kan'ya ang hacienda dahil ito ang alaala ng magulang niya, kaya nasisiguro kong pinagkakatiwalaan ka niyang tunay para ilipat niya sa pangalan mo ito."
Hindi ko inaasahan na iyon ang sasabihin sa akin ni Manang Salve.
Alam kong mahalaga ang hacienda para kay Arman pero hindi ko alam na mayroon pala itong malalim na kahulugan.
"Aamin kong hindi kita gusto para kay Arman dahil nararamdaman kong hindi mo siya mahal, pero sa tuwing nakikita ko ang saya sa kan'yang mga mata kapag kasama ka niya ay panatag na ako. Minahal ka niya ng buo kahit alam niyang hindi mo kayang tumbasan iyon. Ngayong wala na siya, sana iparamdam mo man lamang na mahalaga siya sa pamamagitan ng pagbibigay ng pag-asa sa mga taong umaasa sa hacienda."
Pag-asa? Ang isang katulad ko ay inaasahan ni Manang Dory na magbibigay ng pag-asa sa mga taga-hacienda? Ganito ba katindi ang pagkadisgusto nilang mapunta kay Veronica ang pamamahala? O baka totoo ang sinabi ni Attorney Sheldon na mayroong maitim na balak ang half-sister ni Arman sa hacienda.
Hindi niya na ako hinayaan pang makapagsalita nang iniabot niya sa akin ang isang nakatiklop na papel kung saan nakasulat ang aking pangalan sa ibabaw.
"Nakita ko ito sa drawer ni Arman. Sana'y makatulong ito sa pagdedesisyon mo."
Pagkatapos kong tanggapin ang sulat ay umalis na siya at naiwan akong tulala sa papel na nasa aking kamay.
Binisita ko ang puntod ni Arman at doon binuksan ang sulat.
Dear Cassandra,
I don't know why I am even writing this letter. Matanda na ako para magbigay pa ng love letter pero gusto kong sumabay sa mga bagay na ginagawa nh mga taong kasing-edad mo. I wish we were born on the same time. Baka kung ganoon ay mamahalin mo ako kaagad.
I am sorry kung ikinukulong kita sa pagmamahal ko, subalit ito ang tama. Ganito rin magmahal si papa kay mama. Nakita ko kung paanong unti-unti siyang minahal ni mama nang lumago ang haciendang mula sa dugo at pawis niya. Kaya nasisiguro kong mamahalin mo rin ako sa takdang panahon.
Ikaw ang gusto kong katuwang sa pagpapalago pa lalo ng Hacienda Miraflor, ikaw lamang at wala nang iba pa.
Mahal kita Cassandra. Mahal na mahal.
Sumasaiyo,
Arman
Mahirap pagsabayin ang pag-aaral at ang pagtatrabaho sa hacienda.Nagsimula ako sa pinakababa mula sa pagtatanim ng cacao, pag-ani nito at pag-de-deliver sa mga kliyente. Lahat ng ito ay si Mang Carpio ang nagturo sa akin.Pagdating naman sa mga teknikal na bagay ay si Attorney Sheldon ang umalalay sa akin. Labis siyang pinagkakatiwalaan ni Arman dahilan upang sa kan'ya ako ihabilin nito.Tinanggap ko ang responsibilidad bilang bagong tagapamahala ng Hacienda Miraflor. Ayokong sabihin na sa akin na ang kayamanan na iniwan ni Arman, gusto kong itatak sa aking isip na inako ko ito upang mapangalagaan ang hacienda na pinakapinahahalagahan niya.Maluwag na sa loob ko ngayon na akuin ang responsibilidad na naiwan ni Arman.Hindi madali ang pagsisimula ko sa hacienda. Naroon ang pang-aakusang mga titig ng mga trabahador at empleyado."You stole everything that was supposed to be mine! Sa amin ang Hacienda Miraflor. Sigurado akong
Hindi lamang diskarte at talino ang pinabago ni Attorney Sheldon sa akin, maging ang paraan ng aking pananamit ay nag-iba rin.Pinasadahan ko nang tingin ang aking walk-in closet at napahinto sa tapat ng mga nakahilerang damit na pang-opisina. Marami akong biniling mga bagong damit kaya nahihirapan akong pumili kung alin doon.Ang pagsa-shopping lamang kasi ang nagpapawala ng pagod ko mula sa trabaho. Wala akong maraming kaibigan bukod kay Lesie at kay Attorney Sheldon, na maaaring mag-aya sa isang bar o 'di kaya'y outing.Kinuha ko ang pencil cut na light blue skirt at ipinares ito sa puting tank top. Inibabawan ko iyon ng blazer bago bumaba mula sa aking kwarto."Magandang umaga po," bati sa akin ni Kuya Joel, ang dapat sana'y driver ko pero mas madalas nang si tatay ang pinagmamaneho niya ngayon."Nasaan po si tatay?" tanong ko. Palaging wala si tatay dahil kung saan-saan sila nagpupunta ni Vivian. Hindi ko na siya nakakausap man lang kaya sa mg
"I am sorry Miss Cassandra. I was just mesmerized by your beauty. Partida pa na nakabusangot ang mukha mo nang araw na iyon kaya nais ko sana na pangitiin ka. Unfortunately, mukhang nainis pa yata kita. Again, my apologies."Binasa ni Lesie ang sulat na nakapaloob sa bulaklak na mula kay Mateo."Ang taray! May pa-flowers pa si Mr. Supplier," kinikilig niyang komento."Lesie, throw it. Ano'ng akala niya sa akin makukuha ako sa mga gan'yan? This is business! How unprofessional. And don't call him Mr. Supplier dahil sinabihan ko na si Engineer Alba na maghanap ng iba."Hindi ko nagustuhan ang papuring mga sinabi niya sa akin kahapon at ang pagpadala niya ng bulaklak at sulat ngayon.Pakiramdam ko kasi ay ipinamumukha niya sa akin na madali akong mauuto ng matatamis na mga salita at papuri. Hindi niya iginalang ang posisyon ko sa kompanya.Ibinabalik niya ang imahe na mayroon ako noon. At hindi ko nagustuhan ang bagay na iyon.
Panay ang tingin sa akin ni Mateo habang binabagtas namin ang daan patungo sa lugar na sinabi ni Kuya Joel. Mabuti na lamang ay nasundan niya ang mga lalaking kumuha kay tatay."Are you okay?" Sa wari ko ay kanina niya pa ito gusto itanong."Yes, pero pwede mo pa ba'ng bilisan?" Nakita ko ang pag-aalangan niya sa aking kahilingan ngunit sinunod niya pa din ito.Mariin akong kumapit sa seatbelt. Dumoble ang kabang nararamdaman ko. Simula kasi ng maaksidente ako ay binabalot na ng kaba ang aking puso sa tuwing bumibilis ang takbo ng kotseng aking sinasakyan. Pero wala akong choice ngayon kun'di labanan ang takot na ito. Kailangan ako ng aking ama.Itinuro ko kay Mateo ang kotseng dala ni Kuya Joel, na nakaparada sa tabi ng daan."Dito na lang ako. Thank you Mateo. "Hindi ko na hinintay pa ang kan'yang sagot. Bumaba na ako at nagtungo sa kotse kung nasaan si Kuya Joel.Nang makita ako ni Kuya Joel at binuksan niya ang pintua
Dumiretso kami sa ospital pagkatapos ng pangyayari, upang ipagamot ang ilang sugat ni tatay. Pinayuhan lamang siya ng doktor na manatili doon ngayong gabi upang maobserbahan.Pinauwi ko muna si Kuya Joel upang kumuha ng damit ni tatay. Naiwan kami ni Mateo doon."Salamat nga pala sa tulong mo kanina. Can I have your bank account number para mabayaran kita?" Inilabas ko na ang aking cellphone upang sana'y mag-transfer sa kan'ya ng perang ibinayad niya kanina sa lalaki pero umiling siya.Nangunot ang aking noo dahil doon."That man was under the police custody now. He'll be paying the damages kaya maibabalik rin sa akin ang perang ibinayad ko kanina," buong kompyansa niyang sabi.Hindi ko man lang alam na tumawag pala siya ng mga pulis. Natakot kasi akong gawin iyon dahil hawak ng mga armadong lalaki ang aking ama. Gayunpaman, tama ang kan'yang ginawa."Thank you. You can go home now masyado nang malalim ang gabi." Akala ko'y hinihintay niya a
"Bakit kunot na kunot yata ang noo natin dyan?" tanong sa akin ni Lesie habang kinukuha ang mga papel sa aking lamesa.Ibinaba ko ang hawak na cellphone at bumaling sa kan'ya."Ang kulit kasi ni Mateo. Nag-aayang mag-dinner mamaya. Sinabihan ko na nga na mayroon akong dinner meeting, midnight snack na lang daw."Simula nang tinanggap ko ang pakikipagkaibigan sa kan'ya ay araw-araw niya na akong pinapadalhan ng mensahe. Minsan nga ay hindi ko na ito pinapansin subalit kapag naiisip kong iniligtas niya kami ni tatay sa lalaking pinagkakautangan nito ay nakokonsyensya ako, dahilan upang reply-an ko siya.Panay din ang pag-aya niyang lumabas. Mauubusan na nga ako nang dahilan upang tumanggi. Hindi naman kasi kami ganito nina Lesie at Attorney Sheldon bilang magkakaibigan. Kung lumalabas man kami ay tungkol pa din iyon sa trabaho."Excuse me? I am your secretary and base on your schedule written on my calendar, wala kang dinner meeting mamaya," panghuhu
"We have a meeting with Mr. Tayas, owner of Heaven's Cake and Pastry, later 6pm," pagpapaalala sa akin ni Lesie.Nakakatuwa na mayroon na kaming nakakausap na mga kliyenteng nais kumuha ng tsokolate mula sa amin kahit hindi pa man tapos ang pabrika."Until what time?" tanong ko na siya namang pinagsalubong ng kan'yang plakadong kilay. Ngayon lamang kasi ako nagtanong ng ganoon sa kan'ya."Usually hanggang 8pm natatapos ang meeting natin with the client." Sa kabila ng pagtataka ay sinagot niya pa din ang aking tanong.Tumingin muna ako sa aking cellphone upang basahin ang huling mensahe doon."Can you make it until 7pm? May pupuntahan kasi ako."Ang kaninang nagtataka niyang tingin ay napalitan ng nagniningning na mga mata at ngiti sa labi."Dinner date ba ulit 'yang pupuntahan mo? Mukhang iniisa-isa niyo yata ang restaurant sa lugar natin."Hindi ko inaasahan na matutuwa ako ng sobra sa unang dinner namin ni Mateo kaya na
Sa paglipas ng mga araw ay mas lalo kaming napalapit ni Mateo sa bawat isa. Wala yatang araw na hindi kami nagkikita. At sa totoo lang ay masaya akong kasama siya."Mukha yatang napapadalas ang pag-alis mo?" sabi sa akin ni Vivian nang maabutan ko sila ni tatay na kumakain ng agahan sa dining area.Hindi pa siguro nagsasawa sa kan'ya ang aking ama kaya naririto pa din siya sa bahay."Alis na po ako 'tay." Hindi ko pinansin ang kan'yang tanong.Kakain sana ako ng breakfast kaya lang ay nawalan ako ng gana nang makita siya."Saan ka pupunta Sandra?" Simula nang mabugbog si tatay ay hindi na siya pumunta sa casino. Sana nga ay magtuloy-tuloy na."Papasyal lang po," maikli kong sagot."Kasama mo ba 'yong lalaking palaging naghahatid saiyo tuwing gabi?"Napataas ang aking dalawang kilay sa kan'yang tanong. Kung gayo'n ay nakikita niya pala kami ni Mateo sa tuwing hinahatid ako nito sa bahay.Tumango ako.&nbs