Chapter 13

Mahirap pagsabayin ang pag-aaral at ang pagtatrabaho sa hacienda. 

Nagsimula ako sa pinakababa mula sa pagtatanim ng cacao, pag-ani nito at pag-de-deliver sa mga kliyente. Lahat ng ito ay si Mang Carpio ang nagturo sa akin.

Pagdating naman sa mga teknikal na bagay ay si Attorney Sheldon ang umalalay sa akin. Labis siyang pinagkakatiwalaan ni Arman dahilan upang sa kan'ya ako ihabilin nito.

Tinanggap ko ang responsibilidad bilang bagong tagapamahala ng Hacienda Miraflor. Ayokong sabihin na sa akin na ang kayamanan na iniwan ni Arman, gusto kong itatak sa aking isip na inako ko ito upang mapangalagaan ang hacienda na pinakapinahahalagahan niya. 

Maluwag na sa loob ko ngayon na akuin ang responsibilidad na naiwan ni Arman.

Hindi madali ang pagsisimula ko sa hacienda. Naroon ang pang-aakusang mga titig ng mga trabahador at empleyado. 

"You stole everything that was supposed to be mine! Sa amin ang Hacienda Miraflor. Sigurado akong plinano mong maaksidente si kuya Arman at minanipula ang last will and testament niya! Hindi ka niya kaano-ano pero sa'yo ipinamana ang buong ari-arian niya? That is ridiculous!"

Ang mga salitang ito ni Veronica ang pinaniwalaan ng ilan sa mga trabahador. 

May mga pagkakataon na nagsagawa sila ng pag-aalsa sa harap ng hacienda upang paalisin ako. Natatakot silang baka bumagsak ang Hacienda Miraflor kung ang isang katulad kong walang alam sa negosyo ang magpapatakbo.

Higit sa lahat ay binilog din ni Veronica ang isip ng ilan na ako ang may balak na gawing subdibisyon ang lugar.

Tumagal ng isang buwan ang pangyayaring iyon hanggang sa napatunayan namin sa mga tao na si Veronica ang tunay na may masamang balak sa hacienda.

"Tandaan mo ito Sandra, babawiin ko ang lahat ng ari-arian na dapat ay sa akin." Huling mga salita niya sa akin bago siya magtungo sa ibang bansa.

Hindi ko alam kung ano ang kwento sa likod ng pagiging magkapatid nila sa ama ni Arman. Wala akong ideya kung bakit hindi siya binigyan ng kapatid ng parte sa hacienda.

Sa paglipas ng mga taon ay pinatunayan kong mabuti ang hangarin ko sa plantasyon na iniwan ni Arman.

Nakuha ko ang tiwala ng mga tao sa hacienda hanggang sa matanggap nila ako. Unti-unti ko din na natutunan ang pagpapatakbo ng negosyo. 

Nakapagtapos ako ng kolehiyo at kasabay noon ay ang pagsisimula ng totoo kong trabaho sa hacienda. 

Pormal akong ipinakilala sa mga investors, empleyado, at mga tauhan bilang bagong may-ari ng Hacienda Miraflor.

Ang aking ama ay nagtrabaho rin sa plantasyon ng cacao bilang katuwang ni Mang Carpio subalit lumipas lamang ang isang taon ay nag-iba na ang pag-uugali nito. Hindi na ito tumutulong sa amin sa hacienda bagkus ay humihingi na lamang ng pera sa akin. Paiba-iba na rin ang babaeng iniuuwi niya at wala na akong nagawa pa doon.

Naging maayos ang pamamahala ko sa hacienda sa nagdaan pang taon. Napalawak namin ang plantasyon ng cacao. Mayroon na kaming nabiling ilang lupain sa mga karatig bayan ng Hacienda Miraflor, upang pagtaniman ng tubo.

"Why do we need to build a chocolate factory? Alam mong tinanggihan ito noon ni Arman." Hindi talaga matatapos ang aking araw na hindi nakikipagdiskusyon kay Attorney Sheldon.

"We now have a large cacao plantation and sugar cane attorney, 'di ba mas maganda kung gagawa rin tayo ng sariling tsokolate. In that way mas maraming tao ang mabibigyan natin ng trabaho. Iyon naman ang gusto ni Arman, ang makatulong sa marami."

Alam kong ayaw ni Arman na magpatayo ng pabrika sa kadahilanang magkukulang ang supply ng cacao pero ngayong sobra-sobra pa ang aming naaani, sa tingin ko ay ito na ang tamang panahon para mas lalo pang palaguin ang hacienda.

Ayokong hayaan na lamang ang hacienda sa kung paano ito iniwan ni Arman sa amin. Gusto kong lumago pa ito at balang araw ay makapag-export sa ibang bansa.

"But Sandra, are you sure about it? May I just remind you na mula kay Mr. Morales ang kalahati ng pondong gagamitin sa pagpapatayo ng pabrika. You know his agenda."

Tama siya, tinanggap ko ang proposal na ito ni Mr. Morales, na noon niya pa iginigiit. 

"Attorney, pinag-aralan ko itong mabuti bago ako nagdesisyon just how you taught me. I am aware of Mr. Morales' game. Actually, I can play with him, the way I want it."

Marahas siyang bumuntong hininga tila hindi na kinakaya ang katigasan ng aking ulo.

Magsasalita na sana siya subalit naputol ito sa ere nang bumukas ang pintuan ng aking opisina. Nauwi iyon sa pag-irap nang makita niyang si Lesie ang pumasok.

"Can you knock?" naiinis nitong tanong.

Magsisimula na naman silang magtalo kaya bago pa man iyon mangyari ay nagpatuloy na ako sa pagsasalita.

"Lesie, please call Engineer Alba. Set an appointment with him." 

Mas lalong nangunot ang noo ni Attorney dahil sa utos ko. Hindi yata siya makapaniwala na kaya kong sumuway sa kan'ya.

Kung dati-rati ay panay lamang ang pagsang-ayon ko kay Attorney Sheldon sa pagdedesisyon tungkol sa hacienda ngayon ay natuto na ako. 

Lahat naman ng natutunan ko ay mula sa kan'ya. He raised me to be an independent and decisive woman, na hindi padadaig sa mga negosyanteng may masamang motibo sa negosyong iniwan ni Arman.

Naalala ko pa kung paano ako sinubukang landiin ng ilang matatandang investors ng kompanya upang pirmahan ko ang mga dokumentong nagsasabing ipinagbibili ko na ang shares ko. Nais nilang makuha ang buong pamamahala rito.

Iniisip nilang mabilis nila akong mauuto dahil  mula ako sa club, pero ngayon ay gusto kong patunayan na nagkakamali sila.

Hindi na ako ang dating Sandra na kailangang sumayaw sa club at makipagrelasyon sa isang mayamang lalaki kapalit ng pera. 

Kaya ko nang kitain ang perang ibinabato sa akin noon sa entablado, kapalit ng isang senswal na sayaw. Kaya kong higitan pa iyon ng may moral at dignidad.