Share

85

Author: Plearn9
last update Last Updated: 2025-08-24 17:11:09

มาถึงห้องพักทั้งคู่ก็รีบอาบน้ำชำระร่างกายแล้วขึ้นนอนบนเตียงพักผ่อนจากความเหนื่อยล้ากันอย่างจริงจัง รู้สึกตัวตื่นขึ้นมาอีกทีก็ดึกมาแล้ว ธูปค่อย ๆ ลืมตาขึ้นมาเพราะรู้สึกเหมือนมีคนกำลังทำอะไรกับร่างกายเขาอยู่และภาพตรงหน้าที่เขาเห็นก็คือกุ๊กไก่กำลังทายาและนวดขาให้เขา

"พี่ทำอะไรอ่ะ"

"ตื่นแล้วเหรอ"

"อืม"

"ฉันเห็นนายเดินมาตั้งไกลแถมยังแบกของหนัก ๆ อีกด้วยเลยคิดว่านายคงปวดร้าวไปทั้งตัว"

"พี่เองก็เดินมาไกลเท่ากับผมนั้นแหละ"

"แต่ฉันก็ยังสบายกว่านายเยอะ...ทายาเสร็จแล้วก็ไปล้างหน้าเถอะ ฉันสั่งข้าวเอาไว้ให้แล้วจะได้มากินพร้อมกัน" กุ๊กไก่ตอบแล้วก็ลุกออกไป ธูปสังเกตเห็นสีหน้าของกุ๊กไก่แปลกไปไม่ค่อยสดใสร่าเริงเลยรู้สึกเป็นห่วง

"ไม่สบายหรือเปล่า" กุ๊กไก่ส่ายหัวตอบแล้วเดินไปเปิดตู้เย็นรินน้ำใส่แก้ว ธูปไม่ถามอะไรมากเขาลุกไปล้างหน้าแล้วมานั่งที่โต๊ะเพื่อทานอาหารพร้อมกันกับกุ๊กไก่

"อร่อยนะเนี่ย" ธูปพูดเสียงแจ๋วแต่กุ๊กไก่กลับไม่ตอบอะไรเลย เขาก้มหน้าก้มตาทานข้าวของตัวเองอย่างเงียบ ๆ จนธูปไม่สบายใจ เขาวางช้อนลงแล้วมองไปที่กุ๊กไป่ชัด ๆ

"พี่เป็นอะไร"

"เปล่า"

"เปล่าแล้วทำไมไม่คุยกับผม"

"ฉันแค่เหนื่อยเฉย ๆ"

"งั
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • My little boy ปูนปั้นน้อยของเฮีย   85

    มาถึงห้องพักทั้งคู่ก็รีบอาบน้ำชำระร่างกายแล้วขึ้นนอนบนเตียงพักผ่อนจากความเหนื่อยล้ากันอย่างจริงจัง รู้สึกตัวตื่นขึ้นมาอีกทีก็ดึกมาแล้ว ธูปค่อย ๆ ลืมตาขึ้นมาเพราะรู้สึกเหมือนมีคนกำลังทำอะไรกับร่างกายเขาอยู่และภาพตรงหน้าที่เขาเห็นก็คือกุ๊กไก่กำลังทายาและนวดขาให้เขา"พี่ทำอะไรอ่ะ" "ตื่นแล้วเหรอ""อืม""ฉันเห็นนายเดินมาตั้งไกลแถมยังแบกของหนัก ๆ อีกด้วยเลยคิดว่านายคงปวดร้าวไปทั้งตัว""พี่เองก็เดินมาไกลเท่ากับผมนั้นแหละ""แต่ฉันก็ยังสบายกว่านายเยอะ...ทายาเสร็จแล้วก็ไปล้างหน้าเถอะ ฉันสั่งข้าวเอาไว้ให้แล้วจะได้มากินพร้อมกัน" กุ๊กไก่ตอบแล้วก็ลุกออกไป ธูปสังเกตเห็นสีหน้าของกุ๊กไก่แปลกไปไม่ค่อยสดใสร่าเริงเลยรู้สึกเป็นห่วง"ไม่สบายหรือเปล่า" กุ๊กไก่ส่ายหัวตอบแล้วเดินไปเปิดตู้เย็นรินน้ำใส่แก้ว ธูปไม่ถามอะไรมากเขาลุกไปล้างหน้าแล้วมานั่งที่โต๊ะเพื่อทานอาหารพร้อมกันกับกุ๊กไก่"อร่อยนะเนี่ย" ธูปพูดเสียงแจ๋วแต่กุ๊กไก่กลับไม่ตอบอะไรเลย เขาก้มหน้าก้มตาทานข้าวของตัวเองอย่างเงียบ ๆ จนธูปไม่สบายใจ เขาวางช้อนลงแล้วมองไปที่กุ๊กไป่ชัด ๆ"พี่เป็นอะไร""เปล่า""เปล่าแล้วทำไมไม่คุยกับผม""ฉันแค่เหนื่อยเฉย ๆ""งั

  • My little boy ปูนปั้นน้อยของเฮีย   84

    ธูปกับกุ๊กไก่นั่งกันอยู่คนละฝั่ง ซึ่งระหว่างที่นั่งรถมาด้วยกันกุ๊กไก่ยังคงทำหน้าบูดบึ้งไม่คุยกับธูปสักคำส่วนธูปก็เอาแต่จ้องเขาเหมือนอยากจะชวนคุยแต่ก็ไม่กล้า "เลิกจ้องฉันสักทีได้ป่ะ" กุ๊กไก่ทนไม่ไหวหันมาดุธูป "นี่พี่โกรธผมเหรอ" "ฉันไม่ได้โกรธ" "เห็นอยู่ว่าโกรธ" กุ๊กไก่ถอนหายใจแล้วกอดอกหันหน้าไปมองทางวิวทางด้านนอกแทน "ผมขอโทษ...ผมไม่ได้อยากให้เราทะเลาะกันจริง ๆ แต่ที่ผมพูดแบบนั้นก็เพราะว่า-" "เพราะว่านายเบื่อที่ฉันเรื่องมากและก็ขี้งกใช่ไหมล่ะ...ขอโทษนะที่ฉันทำให้ทริปของนายมันพังแบบเนี่ย" "ไม่ใช่แบบนั้นสักหน่อย ผมแค่อยากให้เราได้มาถึงที่พักไว ๆ จะได้พักผ่อนแล้วก็หาอะไรอร่อย ๆ กินกัน ตั้งแต่เช้าพวกเรายังไม่ได้กินอะไรกันเลยแถมตอนที่พวกเราเดินหารถมันก็ร้อนมาก ๆ ผมเห็นเหงื่อพี่แตกเต็มตัวไปหมดเกินพี่เป็นลมขึ้นมาผมคงรู้สึกผิดที่พาพี่มาลำบากแบบนี้" น้ำเสียงที่ฟังดูเสียใจของธูปทำให้กุ๊กไก่เย็นลงทันที เขาหันกลับมาหาธูปมองดูใบหน้าที่กำลังฉายแววเศร้าอยู่ "ช่างมันเถอะ ฉันเอง...ฉันเองก็เรื่องมากจริง ๆ นั่นแหละ" "ผมรู้นะว่าพี่ไม่ได้เรื่องมากหรอกแต่พี่แค่เกรงใจผม พี่กลัวว่าผมจะต้องจ

  • My little boy ปูนปั้นน้อยของเฮีย   83

    ปูนปั้นตื่นขึ้นมาหลังได้ยินเสียงนาฬิกาปลุกที่ตัวเองตั้งไว้ก่อนนอนเพราะกลัวว่าจะลุกไม่ทันนัดของดาริน เขาเอื้อมมือไปหยิบโทรศัพท์มาปิดเสียงกลัวมันจะดังรบกวนเทียน เขามองดูเทียนที่นอนถอดเสื้อแล้วก้มลงไปจุ๊บที่แก้มของเขาจากนั้นก็ลุกขึ้นเพื่อไปอาบน้ำเตรียมตัวแต่ยังไม่ทันได้ก้าวขอลงจากเตียงเทียนก็ดึงเขาลงมากอดไว้ในอกซะแล้ว"แกล้งหลับเหรอ" "เปล่าซะหน่อยแต่พอดีมีคนมาขโมยจุ๊บเลยตื่น""ตื่นแล้วก็ปล่อยผมต้องไปอาบน้ำเตรียมตัวไปทำบุญกับแม่อีก""ไปตั้ง 7 โมงค่อยอาบก็ได้หรอก""ไม่ได้เดี๋ยวไม่ทัน""ก็พี่อยากกอดหนูหนิหน่า" "พอเลย! จะมาอยากกอดอะไร" ปูนปั้นว่าแล้วเอามือไปจับที่เป้าของเทียน"เนี่ย! แข็งแต่เช้าเลยไม่ต้องมาอ้างว่าอยากกอดหรอก""เอ้า~ อ้างที่ไหนก็พี่อยากจริง ๆ""พอ ๆ ๆ ปล่อยเลยจะไปอาบน้ำ" ปูนปั้นว่าแล้วแกะมือของเทียนออกจากตัวเองจากนั้นก็ลุกขึ้นออกจากเตียง"นอนไปเลยแล้วก็เก็บกระเป๋าผมไปใส่รถด้วยหลังจากทำบุญเสร็จจะได้กลับคอนโดกัน""สั่งเป็นแม่เลยนะ รู้เปล่าทุกคนที่นี่ไม่มีใครกล้าออกคำสั่งพี่เลยนะ""ก็ลองดู! ถ้าผมกลับมาแล้วลุงยังไม่จัดการให้เสร็จวันนี้ก็เตรียมกลับไปส่งผมที่บ้านได้เลย""โห่~ ดุจ

  • My little boy ปูนปั้นน้อยของเฮีย   82

    ปูนปั้นเปิดประตูเข้ามาใรห้องก็เจอกับเทียนที่นั่งพิงหัสเตียงทำหน้าบูดบึ้งอยู่ "เป็นอะไรอ่ะลุง...ห้าาาา~ อื้มมม~ เมื่อยจัง" ปูนปั้นนพูดไปก็ห่าวไปแถมยังบิดขี้เกียจโชว์เทียนไปอีกหนึ่งสเตป "ก็-" "งั้นผมไปอาบน้ำก่อนนะ" เทียนยังไม่ทันได้งอนปูนปั้นก็หนีไปอาบน้ำก่อนซะงั้น "อะไรว่ะ! นี่ดูไม่ออกจริง ๆ ดิว่างอนอ่ะ" เทียนว่าแล้วก็หยิบหมอนมาโยนลงไปที่พื้นด้วยความหงุดหงิด หลังจากปูนปั้นออกมาจากห้องน้ำเขาก็รู้สึกงงนิหน่อยที่เห็นโยนล่วงอยู่ที่ปลายเตียงจึงได้เก็บขึ้นมาวางบนเตียงให้แทนเพราะคิดว่าเทียนอาจจะเผลอทำตก ท่าทางฟึดฟัดหายใจแรงของเทียนทำให้ปูนปั้นรู้สึกสงสัยเข้าไปอีก "เป็นอะไรอ่ะ...วัยทองเหรอ" "พี่ไม่ได้แก่ขนาดนั้นสักหน่อย" "แล้วเป็นไรอ่ะตั้งแต่ผมกลับมาห้องลุงก็เอาแต่เมินผมตลอดเลย ผมไปทำอะไรให้ลุงโกรธอีกล่ะ" "ช่วยดูด้วยว่าตอนนี้มันกี่โมงกี่ยามแล้ว กว่าจะกลับมาได้นึกว่าตะนอนกับแม่พี่ซะล่ะ" "เอ้า! ก็แม่ลุงไม่ยอมปช่อยผมกลับหนิผมจะกลับมาได้ไง" "ปฏิเสธไง...ก็พูดไปสิว่าง่วงแล้ว ผมขอตัวกลับก่อนอะไรก็ว่าไป" "ฮึ่ม~ นี่ลุงงอนผมเพราะเรื่องแค่นี้เนี่ยนะ ผมอยู่ในบ้านนะลุงไมได้ออกไปเที่ย

  • My little boy ปูนปั้นน้อยของเฮีย   81

    ปูนปั้นก้าวลงจากรถตู้คันหรูจากนั้นดารินกับหล่งก็ได้เดินนำเข้าเขามาในบ้าน หล่งขอตัวขึ้นไปอาบ้ำพักผ่อนก่อนเพราะร่างกายของเขายังไม่แข็งแรงดีจึงต้องพักผ่อนให้มาก ๆ ตามหมอสั่ง เทียนขับรถตามหลังมาติด ๆ เขาถอนหายใจแล้วกวักมือเรียบบอดีการ์ดที่เดินตรวจดูความเรียบร้อยของบ้านให้เข้ามายกกระเป๋าของปูนปั้นลงจากรถเพื่อไปเก็บที่ห้องนอนของเขาจากนั้นเขาก็เดินเข้าไปในบ้านแต่เมื่อผ่านห้องรับแขกคิ้วของเขาก็ขมวดแทบจะติดกันเมื่ิอได้ยินเสียงของแม่ตัวเอง"ปูนปั้น! มานี่ลูก มานั่งตรงนี้สิลูก" เทียนถอยหลังกลับมาแล้วชะโงกหน้าเข้ามาในห้องนั่งเล่น ตอนแรกเขาก็คิดว่าแม่คงปล่อยให้ปูนปั้นขึ้นไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วแต่ที่ไหนได้เธอลากปูนปั้นมานั่งเล่นพร้อมขนม 4-5 อย่างวางเต็มโต๊ะ "แม่ครับ…" เทียนเดินเข้ามาทักทายทั้งสองคนแต่ยังไม่ทันจะได้เอ่ยอะไรต่อดารินก็รีบพูดแทรกขึ้นมาซะงั้น"ลองชิมดูนะ ขนมเนี่ยแม่บ้านของเราทำเองเลยสูตรเฉพาะไม่มีขายที่ไหนแน่นอน" ปูนปั้นเหล่มองเทียนที่เดินเข้ามาด้วยสีหน้าขอความช่วยเหลือเพราะเขาเพิ่งจะร่วมโต๊ะทานข้าวมาจากบ้านใหญ่จนแน่นท้องแล้ว"เอ่ย...แม่ครับผมว่า-" เทียนจะช่วยพูดให้แต่ดารินก็หันม

  • My little boy ปูนปั้นน้อยของเฮีย   80

    พายุและเจ๋งกลับมาถึงบ้านใหญ่ในช่วงค่ำเป็นเวลาที่เจ้านายกำลังนั่งทานมื้อเย็นด้วยกันพอดี "เดี๋ยวพี่เข้าไปรายงานคุณเทียนเลยผมต้องกลับไปดูแลความเรียบร้อยที่บ้านก่อน""ที่บ้านก็มีพวกแม่บ้านกับคนอื่นดูแลอยู่แล้วไม่ใช่หรอ""พี่เจสันกับพี่เวกัสยังอยู่ที่บ้านใหญ่ผมกลัวที่บ้านจะเกิดความวุ่นวายขอกลับไปดูแลก่อนดีกว่า" "นาน ๆ ทีพวกเราจะได้มีโอกาสกินข้าวด้วยกันไม่อยู่กินกับพวกกูก่อนเหรอ""ไว้วันไหนพี่กลับไปบ้านนู้นแล้วพวกเราค่อยมากินเลี้ยงฉลองมื้อใหญ่ด้วยกันเลยดีกว่า ผมจะให้คุณเทียนเลี้ยงต้อนรับพี่เอง" "เออ! กูไม่กลับไปหรอกเบื่อเด็กหน้ามึนแบบมึง""เอ้า?""สู้กูอยู่ดูแลพวกคุณผู้หญิงดีกว่า งานสบายเวลานอนเยอะแถมไม่ต้องออกงานทุกวันอยากทำอะไรก็ได้ทำ อิสระกว่าเยอะ" พายุเข้าใจทั้งหมดที่เจ๋งพูดเพราะเมื่อก่อนเขาเองก็เป็นคนรับผิดชอบงานตรงนี้ มันสบาย อิสระ ไม่อันตรายก็จริงแต่ออกจะน่าเบื่อไปหน่อยที่วัน ๆ มีแค่อยู่เป็นเพื่อน ดูแลเรื่องจิปาถะที่ไม่ค่อยถนัดเลยสำหรับผู้ชายแค่นั้น ได้กิน ได้นอนเกินเล่นไปวัน ๆ"ไว้คุณเปาเปาเขาจัดการหาคนเข้ามาเพิ่มแทนคนที่จากไปได้ก็คงจัดหาคนมาดูแลคุณผู้หญิงแทนพี่เองนั่นแหละจากนั้น

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status