บทที่ 15 คิดได้ แต่ทำไม่ได้

ยิ่งมืดยิ่งเหงา มูฟวี่ไนต์จึงบังเกิด ดูหนังคนเดียวมันก็ได้แต่ดูหนังกับใครสักคนมันก็ดีกว่า

“เบียร์ไหมคะ”

“ไม่ดีกว่า..อันตราย” พอแอลกอฮอล์เข้าปากประสิทธิภาพของความคิดความอ่านก็ลดถอย แต่ความหื่นจะเพิ่มขึ้นซึ่งตอนนี้เขากำลังพยายามกดมันไว้อยู่ แต่ถ้ามีแอลกอฮอล์มากระตุ้น มันอาจจะพลุ่งพล่านออกมาแล้วควบคุมไม่อยู่เพราะฉะนั้นอย่าดื่มจะดีกว่า

“อย่ากัด เดี๋ยวอดใจไม่ไหว” ไนท์เอ่ยเตือนคนตัวเล็กที่กำลังกัดริมฝีปากตัวเองเพื่อกลั้นยิ้มเอาไว้

เขารู้ที่ยิ้มเพราะเธอเข้าใจความหมายของคำว่า ‘อันตราย’ ที่เขาบอก เธอยิ้มเหมือนเป็นเรื่องขบขัน แต่คนอดกลั้นอย่างเขายิ้มไม่ออกเลย

“อื้มมม” เสียงครางเบาๆ ในลำคอเล็กเมื่อโดนกดจูบหนักๆ โดยไม่ทันตั้งตัวก่อนคนจู่โจมจะผละออกแล้วถอนหายใจพรืดใหญ่ ยกมือเสยผมลวกๆ แล้วเดินไปนั่งที่โซฟา

บอกเดี๋ยวอดใจไม่ไหว แต่ความเป็นจริงแล้ว ไม่ใช่ ‘เดี๋ยว’ แต่อดใจไม่ไหวแล้วต่างหาก

ทำไมนับ 1 2 3 …มันยากจังวะ ในใจเขาตอนนี้ 1 แล้วจะไป 4 5 6 เลย

‘พี่ไม่อยากให้ความสัมพันธ์ระหว่างเราเริ่มต้นด้วยเซ็กซ์’

พึ่งบอกเธอไปไม่ถึงชั่วโมงเลยด้วยซ้ำ แต่ใจมันล่ำๆ จะกลืนน้ำลายตัวเองเสียแล้ว

อย่านะโว้ย!

นานิเข้าไปหยิบขนมขบเคี้ยวสองห่อกับน้ำอัดลมสองกระป๋องในห้องครัวแล้วเดินกลับมาหย่อนก้นนั่งลงข้างคนตัวสูงที่โซฟาห้องนั่งเล่น

“ดูเรื่องไหนดีคะ”

“เราเลือกเลยครับ”

“แอคชั่นหรือไซไฟดีค่ะ” นานิยังอยากได้ความเห็นจากไนท์ นิ้วกดรีโมทในมือเลื่อนดูหนังในแอพ N*****x

“ได้หมด”

“งั้นโรแมนติกเนาะ”

“กวนละ”

“ฮ่าฮ่า หยอกๆ ค่ะ”

ไนท์ครางอึมในลำคอคาดโทษคนตัวเล็กที่นั่งขบขันหลังจากได้แหย่เขาเล่น เห็นแล้วหมั่นเขี้ยว อยากลงโทษเธอด้วยปาก แต่ก็ต้องห้ามใจเพราะกลัวใจตัวเอง

“งั้นเอาเรื่องนี้ดีไหมคะ เรายังไม่ได้ดู พี่ดูยัง?”

“ยังเหมือนกัน”

หนังแอคชั่นไซไฟถูกเลือกฉ่ายในค่ำคืนนี้ โดยผ่านการตกลงของทั้งสองฝ่าย

ปกติผู้หญิงมักชอบหนังรักโรแมนติก แต่สำหรับนานิเธอค่อนข้างชินกับการดูหนังแนวนี้เนื่องจากดูกับพี่ชายบ่อยครั้ง ซึ่งเธอก็ชอบไม่ต่างจากรักโรแมนติกเลย

ด้านไนท์ชอบแนวไซไฟ แนวแอคชั่นเหมือนผู้ชายทั่วไป รักโรแมนติกเป็นช้อยท์สุดท้ายที่เขาจะเลือก แต่ถ้าเธออยากดูเขาก็ดูด้วยได้

แต่ผู้ชายกับผู้หญิงอยู่ด้วยการสองต่อสองควรเลี่ยงหนังรักโรแมนติกเพราะอาจจะมีเลิฟซีนที่จัดจ้าน ซึ่งก่อให้เกิดอารมณ์ได้

เลี่ยงได้เลี่ยง!

นั่งดูหนังได้สักพัก ร่างสูงก็เลื้อยตัวนอนลงหยิบหมอนสีหวานที่อยู่ใกล้มือมาหนุนนอนเพราะรู้สึกเมื่อย การขยับตัวของอีกฝ่ายทำให้นานิหันไปมองก่อนจะหลุบตามองหมอนใบโปรดที่เธอมักใช้หนุนนอนเวลาดูนั่งที่โซฟานั่งตาละห้อย

“เมื่อยก็นอนลงมา แต่หนุนแขนพี่แทนนะ ส่วนหมอนขอยืมก่อน” หมอนนี้ทั้งนุ่มทั้งหอม หอมเกลิ่นตัวเจ้าของห้องเลยขอแลกเปลี่ยนเป็นแขนแกร่งแทน

นานิเอื้อมมือไปหยิบเอาผ้าห่มสีชมพูพาสเทลสีเดียวกับหมอนที่ไนท์หนุนอยู่มาปกคลุกขาเรียว เนื่องจากกระโปรงที่มียาวเพียงแค่หน้าขาเท่านั้น

ด้วยความที่เป็นสาวไซต์มินิ ขนาดส่วนสูงก็มินิเช่นกัน นานิเลยหลีกเลี่ยงการใส่กระโปรงที่มีความยาวเลยหัวเข่า ส่วนใหญ่ก็ใส่ประมาณกลางหน้าขา ถ้าเป็นกระโปรงนักศึกษาก็จะใส่ยาวมาหน่อยตามกาลเทศะ

“ถ้าพี่เมื่อยบอกเรานะ”

“ครับ”

ความสัมพันธ์ว่าก้าวกระโดดแล้ว ยังสู้ความใกล้ชิด ความสกินชิประหว่างเธอกับเขาที่มันก้าวกระโดดเร็วยิ่งกว่ารถไฟเหาะ

ภาพและเสียงจากทีวีเริ่มไม่เข้าโสตประสาต เมื่อเลื่อนสายตาลงต่ำมองคนในอ้อมแขน แต่กลับเจอเต้าขาวอวบกระแทกตาเข้าเต็มๆ

บททดสอบความเป็นคนดีมาแล้วสิ

เจ้าของเต้าอวบอิ่มไม่รู้ตัวหลอกว่าของรักของหวงกำลังถูกมองด้วยสายตาหื่นกระหาย เพราะเธอกำลังตั้งใจมองภาพเคลื่อนไหวในทีวีจอใหญ่

และคงไม่รู้ว่าของที่แม่ให้มาเกินตัวมันกำลังเอ้อล้นเลยคอเสื้อออกมา เสื้อที่เธอใส่มันไม่ได้เปิดเผยเนื้อตัว แต่ด้วยเพราะเธอนอนอยู่และเขานอนอยู่ในระดับที่สูงกว่าเขาเลยเห็นจังๆ

กลิ่นหอมคารมเมลมันทำให้สมองมึนเบลอ เต้าขาวอวบอิ่มมันทำให้เขาไม่สามารถเลื่อนสายขึ้นไปมองทีวิเจอใหญ่ตรงหน้าได้อีก ทุกครั้งที่เธอขยับตัวร่างกายของเราก็เสียดสีกัน ทุกวินาทีมีแต่ความทรมาน!

ฮึก!

ลมหายใจของเธอสะดุด หัวใจเต้นถี่กระชั้น ในวินาทีที่นิ้วเรียวยาวแต๊ะลูบวนที่หน้าท้องที่เปิดเปรยเนื่องจากเธอใส่เสื้อครอปเอวลอยอยู่ เธอใช้ผ้าห่มปกปิดส่วนนั้นแล้ว แต่ไม่รู้ว่าผ้าห่มถูกรั้งลงตอนไหน

ความจริงก็เริ่มเกร็งตัวตั้งแต่มือใหญ่วางแหมะที่สะโพก แต่ยังคิดว่าเจ้ามือแค่ลืมตัว แต่พอเริ่มลูบไล้ เคล้นคลึงหนักเบา ลมหายใจร้อนอุ่นปัดเป่าข้างหู ตามด้วยริมฝีปากคลอดเคลียไปด้วย เลยเริ่มรู้สึกถึงสัญญาณอันตราย

“พี่..ทะ ทำอะไรคะ”

“เอากันไหมนานิ” ไนท์เอ่ยออกไปด้วยน้ำเสียงแหบพร่า ถามออกไปอย่างไม่อายปาก ทั้งที่คำถามนี้จะเป็นการกลืนน้ำลายตัวเองก็ตาม

“ไหนบอกไม่อยากให้ระหว่างเราเริ่มต้นด้วยเซ็กซ์ไงคะ”

“ลืมมันไปเถอะนะ คิดซะว่าพี่ไม่เคยพูดแบบนั้น ตอนนี้พี่อยากเอาเรา”

ตอนคิดอ่ะมันง่าย แต่ตอนทำอ่ะมันยาก!

“หิวมากเหรอคะ”

“ไม่ใช่แค่หิวมาก แต่หิวโซ” อดอยากปากแห้งมาหลายเดือน ร่างกายต้องการการปล่อยน้ำแบบที่ไม่ใช่ปล่อยในมือตัวเอง

“แต่วันนี้ไม่ได้จริงๆ ค่ะ เราเป็นวันนั้นของเดือน”

“..” ผิดหวังนิดหน่อยเพราะเท่าที่ตีความหมายจากคำตอบ คือถ้าไม่เป็นประจำเดือนก็มีอะไรกันได้

แต่วันนี้คงต้องขอพึ่งมือนุ่มๆ ไปก่อน ยังไงก็ฟินกว่ามือตัวเองล่ะวะ

“ใช้มือทำให้พี่หน่อยได้ไหมหรือจะใช้ปากก็ได้” ให้เธอเลือกเลยตามสะดวก ส่วนเขาสะดวกรับทั้งสองแบบ “เอาที่เราสะดวกครับ”

“มะ..มือค่ะ ” มือดูเป็นขั้นพื้นฐานมากกว่าปาก อีกอย่างนี้จะเป็นครั้งแรกที่เธอได้สัมผัสส่วนนั้นของผู้ชายอันเป็นๆ จะให้แทงเข้าปากเลยคงไม่ไหว “แต่เราทำไม่เป็น”

“ไม่เป็นไรครับ เดี๋ยวพี่สอน