LOGINShare
บทที่ 47 คิดถึงเป็นบ้า
Last Updated:
2025-07-29 09:24:44
Latest chapter
My sinner brother ความผิดที่ฉันเสพติด บทที่ 55 พักใจ
“นายครับ…” เอมเปิดประตูเข้ามายามเที่ยงเพื่อมาดูอาการเจ้านาย หลังจากที่มาหาเขาแล้วตอนเช้าจึงพอทราบเรื่องราวไปบ้าง คิเลียนนั่งอยู่บนโซฟาอย่างไร้ชีวิตชีวา แววตาคลอเอ่อล้นไปด้วยหยาดนํ้าตาจนแทบกลายเป็นสายเลือดได้ เห็นแบบนั้น เอมก็หนักใจไม่รู้จะพูดเรื่องสำคัญที่นำมาเพื่อแจ้งนายให้ทราบออกปากยังไงดี แค่นี้คิเลียนก็แทบเหมือนตายทั้งเป็นอยู่แล้ว “มีอะไรรึเปล่าเอม…” มือหนาปัดนํ้าตาที่คลอเอ่อออก แล้วหันไปถามลูกน้องเสียงแผ่วๆแทบไร้เรี่ยวแรง “เอ่อ… ตอนนี้ที่บริษัท พูดได้ว่ากำลังอยู่ในช่วงยํ่าแย่ครับ… เนื่องจากข่าวคราวที่มาแรงอยู่ตอนนี้ทำให้หุ้นตกแรงมากจนพนักงานเอาไม่อยู่แล้วครับ” เอมก้มหน้าก้มตาจำใจแจ้งนายไป เพราะนี่มันเรื่องใหญ่ที่มีแต่ผู้บริหารเท่านั้นจะแก้ไขได้ “เอ่อ… แต่ถ้านายยังอยากพักอีกสักวันสองวัน—” “เดี๋ยวกูเข้าไป…” เอมชะงักปาก มองนํ้าหยดใสๆที่คลอเต็มเบ้าตาของผู้เป็นนายซํ้าแล้วซํ้าเล่าไม่ว่าจะปัดออกไปเท่าไหร่ก็ไม่มีทางแห้ง “แต่กูขอกินข้าวจานนี้ก่อนนะ ฮึกก… กูสัญญากับนัญไว้แล้ว ว่าจะไม่อดข้าว จะใช้ชีวิตให้ดี ฮึกก” คิเลียนพูดเสียงพร่า เตือนตัวเองกับคำสัญญาที่ให้ไว้กับคนตัวเล็ก มื
My sinner brother ความผิดที่ฉันเสพติด บทที่ 54 รํ่าลาแสนทรมาน
คิเลียนพาลัญชนากลับคอนโดท่ามกลางสายฝนหาดใหญ่ พอกลับมาทั้งคู่ก็แยกกันอาบนํ้า จนตอนนี้คิเลียนยืนเป่าผมให้ลัญชนาที่เอาแต่นั่งเงียบ แววตาหม่นหมองไร้ชีวิตชีวา จนเขาอดไม่ได้ที่หัวใจจะกระตุกวูบไปตามๆเธอ เป่าผมให้เธอจนแห้ง มือหนาก็พรางหยิบเซรั่มบำรุงมาทาให้พร้อมกับนวดครึงศีรษะเธอไปพรางๆ “นัญ…” เขาอยากจะถามเธอกับสิ่งที่ค้างคาอยุ่ในใจว่ามันใช่ตามที่เขาคิดรึเปล่า ทว่าปากหยักกลับหนักอึ้ง ไร้ซึ่งความกล้าจะถามออกมาตรงๆ เมื่อความกลัวมันแทรกเข้ามา กลัวว่าถ้าหากหญิงสาวเกิดตัดสินใจอะไรบางอย่างแล้วเขาจะรับมันไม่ได้… “นัญไปหาป๊ามาค่ะ…” เสียงแหบพร่าเอ่ยบอกเขาช้าๆ เหมือนรู้ว่าภายไต้แววตากังวลคู่นั้นกำลังคิดอะไร “แล้วป๊าก็เล่าทุกอย่างให้นัญฟังแล้วนะคะ…” ประโยคคำบอกเล่าที่ทำเอาคิเลียนชะงักกึก เขาไม่กล้ามองตาเธอ พอๆกับที่เธอไม่กล้าเงยมองเขา ต่างคนต่างก้มหน้างุดอยู่หน้ากระจกบานใหญ่ มือเล็กกำชายเสื้อตัวเองแน่น สัญญากับเขาไว้แล้วแท้ๆว่าจะจับมือกันฝ่าฟันทุกอุปสรรคไปด้วยกันให้ได้ ทว่าตอนนี้ทุกอย่างมันเกินคาด ความจริงที่จิตใจเธอไม่อาจรับได้เลย… ความตั้งใจที่คิดไว้ต้องมาพังทลายลง… หมับ! มือหนาสวมกอดร่าง
My sinner brother ความผิดที่ฉันเสพติด บทที่ 53 ปมลึกในหัวใจ
“ค…ความจริง? ความจริงอะไรคะป๊า ฮึกก” เสียงสั่นพร่าถามผู้มีพระคุณด้วยแววตาสั่นไหว มันหมายความว่ายังไง ยังมีเรื่องอะไรที่เธอไม่รู้อีก “ฮึกก… ป๊าขอโทษลูก นัญป๊าขอโทษฮึกก ความจริง… นัญไม่ใช่ลูกบุณธรรม แต่เป็น ลูกจริงๆของป๊า…” หัวใจดวงน้อยกระตุกวูบไปถึงตาตุ่ม ร่างกายเธอชาวูบเหมือนถูกสาบให้ไม่มีแม้แต่เรี่ยวแรงจะขยับ นํ้าสีใสไหลก้องลงอาบสองพวงแก้มล่วงหล่นใส่มือผู้เป็นพ่อที่กุมหน้าเธอไว้ ลัญชนาชะงักกึกอยู่แบบนั้นพักใหญ่ คำถามและความสับสนมากมายแทรกเข้ามาในโพรงประสาทจนปวดหัว นี่มัน… เรื่องอะไรกัน “ป…ป๊าพูดว่า ยังไงนะคะ…” เธอถามยํ้าเสียงสั่นพร่า แววตาไม่อยากจะเชื่อในสิ่งที่ได้ยิน มองดูคนเป็นพ่อตอนนี้ที่ใบหน้าผอมซูบเต็มไปด้วยความรู้สึกผิดกัดกิน “ฮึกก นัญ… เป็นลูกสาวของป๊ากับผู้หญิงอีกคน… แม่ของลูกกับป๊าเคยคบกันแต่ต้องเลิกราไปเพราะเหตุบางอย่าง…” “ล…แล้วแม่หนู เป็นใคร…?” คิ้วบางขมวดเป็นปม ทุกอย่างมันสับสนไปหมด แล้วถ้าแบบนี้เธอเป็นใครกันแน่ แล้วแม่ล่ะ แม่เป็นใครชื่ออะไร แล้วทำไมเธอถึงมาอยู่ที่นี่เติบโตมาในบ้านที่ไม่แม้แต่จะเคยยอมรับว่าเธอเป็นลูกในสายเลือด “แม่ของลูก…ฮึกก ชื่อสิริธร ตอน
My sinner brother ความผิดที่ฉันเสพติด บทที่ 52 ความจริงอะไร
“นัญจะเข้าไปคุยกับป๊าเองค่ะ นัญอยากสู้ อยากพยายามเพื่อความสัมพันธ์ของเราบ้าง นัญไม่อยากเอาแต่หลบอยู่หลังเฮียคิลแล้วให้เฮียเป็นคนยอมจำนนทุกอย่างอีกแล้ว” เสียงเธอแผ่วเบาทว่าชัดถ้อยชัดคำ บ่งบอกถึงความชัดเจนที่มาจากใจจริง แต่หัวใจคนฟังกลับสั่นไหวยามที่เธอบอกจะเข้าไปคุยกับผู้เป็นพ่อเอง แบบนั้นก็เท่ากับว่าเธอจะรู้ทุกอย่าง แล้วถ้าหากเธอรับไม่ได้ล่ะ ถ้าหากเธอเปลี่ยนใจขึ้นมาล่ะ ความสับสนและกังวลโลดแล่นเข้ามาในโพรงประสาท คิเลียนรีบกระชับกอดตัวเล็กแน่น “อย่าเลยนัญ ให้เฮียจัดการเองเถอะนะครับ แค่นี้เฮียจัดการเพื่อเราได้ เฮียจะพยายามคุยกับป๊าเอง นัญไม่ต้องไปหรอกนะ นัญแค่ไม่ไปไหน อยู่ตรงนี้กับเฮียก็พอ อยู่เป็นแสงสว่างให้เฮียในขณะที่ทุกอย่างมันมืดแปดด้าน อยู่เป็นสมบัตรลํ้าค่าให้เฮียได้ทะนุถนอมรักษา เฮียไม่ต้องการเห็นผู้หญิงที่ตัวเองรักต้องมามีบาดแผลหรอกนะ” “เฮีย—-” “นะครับ… เฮียขอนะ ทำเพื่อเฮียได้มั้ย เฮียขอแค่นี้…” นํ้าเสียงของเขาเว้าวอนและขอร้องเธอจนลัญชนาปฏิเสธไม่ออก เธอเงียบไม่ตอบอะไรอีก แล้วกลับมานอนซุกหน้าเข้าแผงอกอบอุ่นอีกครั้ง ตอนนี้ทั้งห้องปกคลุมไปด้วยความเงียบ ต่างคนต่างตกอยู่ในภวังค
My sinner brother ความผิดที่ฉันเสพติด บทที่ 51 เจ็บปวดห่วงใย
เกร๊ก… เสียงเปิดประตูดังขึ้นเบาๆ ร่างเล็กบนโซฟาที่นั่งเป็นกระวนกระวายรีบดีดตัวลุกขึ้นแทบจะทันที ก็เห็นเอมพยุงคิเลียนที่สภาพโซซัดโซเซเข้ามาเต็มสองตา เสื้อผ้าเปรอะเปื้อนด้วยเลือด ใบหน้าซีดเผือดจนแทบไม่เหลือเค้าความแข็งกร้าวอย่างที่เธอเคยคุ้น ลัญชนารีบถลันเข้าหาเขาด้วยหัวใจร้อนรนสุดขีด “เฮีย—” หมับ!! ยังไม่ทันที่เสียงของเธอจะสิ้น ร่างหนาก็ดึงเธอเข้าไปกอดแน่นดั่งต้องการดูดซับความอบอุ่นจากเธอ ลัญชนาไม่ได้เอ่ยถามอะไรออกมา มือเล็กค่อยๆยกขึ้นกอดตอบแผ่วเบา กลัวว่าจะไปแตะโดนแผลที่เต็มแผ่นหลัง มือไม้ของเธอสั่นระริกด้วยความรู้สึกมากมายประดังประเดเข้ามาในหัว เขาต้องไปเจอกับอะไรมากันแน่ ถึงได้กลับมาในสภาพย่ำแย่ขนาดนี้ “ฮ…เฮียเจ็บมากมั้ยคะ… ไปโรงพยาบาลกันเถอะนะคะ ไปทำแผลนะ” เสียงเล็กสั่นพร่า ขณะที่อีกฝ่ายยังคงโอบกอดเธอไว้แน่นราวกับกลัวว่าเธอจะหายไปตรงหน้า “เฮียไม่เป็นอะไรครับ… ขอแค่มีนัญ เฮียทนได้…” น้ำเสียงแผ่วเบาแทบเป็นเสียงกระซิบ มันแทงเข้าไปถึงกลางหัวใจของเธอจนแทบหายใจไม่ออก เขาเจ็บแทบตายขนาดนี้ แต่สิ่งเดียวที่เขาคิดถึงก็ยังคงเป็นเธอ… “เฮีย… ฮึกก ไม่ต้องพูดแล้ว ให้นัญทำแผลให้นะคะ…” น้ำ
My sinner brother ความผิดที่ฉันเสพติด บทที่ 50 ความจริงที่เจ็บยิ่งกว่าโดนแส้ฟาด
“ไปเอาแส้มา! ฉันจะฟาดมันจนกว่าจะยอมฟังฉัน!” เสียงแข็งกร้าวของชายวัยกลางสนั่น แต่นั่นไม่ได้ทำให้คิเลียนสะท้านเลยสักนิด จะตีจะเขี้ยนจะฆ่าเขาให้ตายก็ไม่มีทางที่จะมีอะไรมาเปลี่ยนใจเขาได้ทั้งนั้น เพี๊ยะ! เปี๊ยะ! เปี๊ยะ!! เสียงแซ่ฟาดลงกลางแผ่นหลังหนาซํ้าแล้วซํ้าเล่าอย่าไม่ออมแรง จนเสื้อผ้าขาดหลุดลุ่ยเลือดชํ้าเต็มจนเริ่มไหล ทว่ากลับไม่มีแม้แต่เสียงครวญครางแห่งความทรมานเล็ดลอดออกมา มีแต่เสียงหายใจแผ่วๆบางคราเมื่อต้านรับความเจ็บไม่ไหว เขากัดฟันแน่น อดทนขั้นสุดไม่มีทางยอมพ่อเด็ดขาด เปี๊ยะ!! แรงเฮือกครั้งสุดท้ายก่อนที่คิเลียนจะทรุดลงคุกเข่าด้วยความเจ็บ ทว่าเขายังคงไม่ยอมปริปากยอมผู้เป็นพ่อออกมาสักคำ หรือแม้กระทั่งคำขอร้องไดๆทั้งสิ้น จนชายวัยกลางมือไม้สั่น ยกแซ่ขึ้นจะฟาดลงอีกครั้งด้วยหยาดนํ้าตาเอ่อคลอเต็มเบ้า “สรุปแกจะไม่ยอมฉันใช่มั้ย คิเลียน!!” มือที่ถือแซ่ค้างกลางอากาศ ท่องถามลูกชายด้วยหัวใจที่กระตุกวูบ “ฮึกก… ผมจะไม่มีทางยอม ต่อให้ป๊าจะเขี้ยนผมให้ตายคาตรงนี้ก็ตาม” แม้ตอนนี้ร่างกายจะอ่อนฮวบเลือดท้วมตัว แผลถลอกเต็ม กับเสื้อผ้าเนื้อดีที่ขาดหลุดลุ่ยไม่เหลือสภาพ แต่เขายังคงยืนกรานหนักแน
You may also like
คนในใจเขากลับมา เลยต้องปิดเรื่องท้อง
ลั่วหูโยว233.2K viewsล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก
น้ำหมึกหิมะ96.8K viewsชายายอดเสน่หา
อักษรามณี17.6K viewsHot Love ของรักท่านประธาน
ณดารินทร์159.0K viewsคาถาพันธุ์
inglada372 viewsลุงคนนี้เป็นมาเฟีย(25+)
หญิงแก่291 viewsForbidden Family - เสพต้องห้าม
ภูผาสีน้ำเงิน151 viewsเกิดใหม่อีกครั้ง...ก็ยังเป็นซุปตาร์
หลงเวลา /จู้หมิง525 views
