Enjoy reading!
KATRINAHindi pa kami nakakalayo ng Aurora ngunit halos magwala na ang puso ko sa sobrang sakit. Maya-maya ay biglang bumuhos ang malakas na ulan. Gumuhit din sa langit at kidlat at ang pagkulog. Napatingin ako sa cellphone ko at nakita kong alas singko na ng umaga. Tumambad din sa akin ang wallpaper ng cellphone ko na picture namin ni Bernard ang nakalagay. Masayang-masaya kami sa litratong iyon. Nakayakap siya sa akin mula sa likod at kapwa kami nakangiti at puno ng pagmamahal. Habang pinagmamasdan ko iyon ay muling nag replay sa isip ko yung mga sinabi niya kanina. “Bakit ganyan kadali sayong itapon ang lahat?! huh?! lahat ng pinagsamahan natin, lahat ng mga nangyari satin, bakit?!”Gumuhit iyon sa aking dibdib na para bang isang matalim na kutsilyo na tumusok sa aking puso. “Uhm… kuya Javier, bumalik na ho tayo ng Hacienda Del Riego.” Hindi ko alam kung anong pumasok sa isip ko. Biglang gusto kong makita si Bernard at kalimutan na ang lahat ng mga nangyari. “Buti pa nga sigu
KATRINA“Itigil na natin ‘to Bernard! Simula’t sapul mali na ‘to kaya wag na nating pahirapan pa ang mga sarili natin!”“No Katrina, I can’t.. Lahat gagawin ko para sayo, please give me another chance! If you want me to cut ties with them, fine! I’ll do it! Ikaw lang ang mahalaga sa akin ngayon sa buhay ko!” “Matagal ko na dapat ‘tong ginawa!” saad ko na tumayo at kinuha ang isang maleta. Inilagay ko iyon sa kama at pinaglalalagay ang mga damit ko doon. “Sandali! Anong ginagawa mo? Bakit ka nag iimpake? Aalis ka? Katrina naman! Wag ka namang ganyan oh, padalos-dalos ka!” dismayadong saad niya. “Wag na nating ipilit pa, Bernard!”“Katrina, wag mo naman isuko yung pagmamahalan natin oh! Talaga ba? Papansinin mo yung mga pinagsasasabi nila?! Wala akong pakialam sa sasabihin nila dahil mahal kita! Kayang kaya kitang ipaglaban sa kahit sino! Kahit magmukha pa akong tanga! Ikaw, kaya mo ba?!” saad niya na siyang nagpatigil sa akin sa ginagawa ko. “Bernard, mahal kita, alam mo yan!”“Ah
KATRINASa isang exclusive bar and resort sa Aurora ginanap ang reunion nila Bernard. Pawang mga kabataan na halos ka-edaran ni Bernard ang naroon kung kaya’t nahihiya ako ngunit hawak-hawak ngayon ni Bernard ang kamay ko habang pumapasok kami sa loob. Nang makapasok kami ay kaagad na sinalubong si Bernard ng mga kaklase niya kung kaya’t ako na mismo ang bumitaw sa kamay niya. “Pare, kamusta?” bati sa kanya ng isa sa mga kaklase niya. “Heto, okay naman, kayo kamusta?” saad niya. Nagkakamustahan sila habang ako naman ay tahimik lang sa tabi niya. “Oh, Bernard? Is that you? Hindi mo naman sinabi na isasama mo ang mommy mo.” saad ng isa sa mga kaklase niyang babae kung kaya’t napayuko ako. “No. She’s not my mom, she’s my girlfriend.” saad naman ni Bernard na umakbay sa akin. “Ikaw talaga! Palabiro ka, kahit kailan! Nice to meet you po, Tita!” saad pa ng isa na nagbeso sa akin ngunit hindi na maipinta pa ang mukha ko at gusto ko nalang maglaho. “Hey, I’m not joking! She’s Katrina.
KATRINA Ngayon ang araw ng birthday ni Jonas kung kaya't naisipan naming surpresahin siya mamaya pagkatapos ng trabaho. Napag-usapan namin pati ng mga empleyado niya na walang babati sa kanya ngayong araw. Kasabwat namin si Bernard at ipinaalam iyon sa buong staff dahil sa balak naming surpresa. Nagpahanda na rin si Cassandra ng mga lulutuin at nag-ayos na rin sila sa Mansyon. Itinuring na ordinaryong araw ng lahat sa office ang birthday ni Jonas. Kanina ko pa pansin na malungkot siya dahil birthday niya ngunit wala man lang bumabati. Sumilay ang ngiti sa aking mga labi. Nagtrabaho lang kami maghapon at nang gumabi ay nauna kaming lahat na umuwi sa kanya dahil 5:00 p.m. na. Naalala nilang lahat na mahigpit si Jonas sa oras kung kaya't saktong 5:00 p.m. ay wala na halos empleyado sa opisina dahil dumiretso na kaming lahat sa Mansyon. 6:30 p.m. na ng makauwi si Jonas at madilim ang buong paligid. Lahat kami ay handa na sa surpresa namin para sa kanya. Nang buksan niya
KATRINANang makabalik kami ay masaya kaming sinalubong ni Jonas at Cassandra. “Akala ko tinanan mo na eh,” kantyaw ni Jonas kay Bernard habang tatawa-tawa. “Edi nasampiga ako ni Cassandra!” saad naman ni Bernard na ngingisi-ngisi din. “Mga bwisit!” saad naman ni Cassandra habang ako ay nakangiti lang sa kanila. Sinalubong ko rin ang mga apo kong si Sanjo, Nica at Daniel. Si Sanjo ay binigyan ko ng biscuit habang ang kambal naman ay nilaro-laro ko. Halo ang mukha ni Jonas at ni Cassandra sa kambal nilang anak habang si Sanjo naman ay kamukhang-kamukha ni Jonas. Gwapo rin ito at maloko. Bigla ko namang naalala ang titulo at susi ng private Villa na ibinigay sa akin ni Giovanni kung kaya’t kinuha ko iyon sa mga gamit ko at ibinigay kay Cassandra. “Ano ‘to, Mommy?” tanong niya. “Yan yung titulo at susi ng Private Villa na ipinamana sayo ng pamilya Zobel.” tugon ko. “Ah, binigay na pala sayo ni Kuya Giovanni.” saad naman niya at binuklat ang titulo non at tinignan. Hindi ko iyon b
KATRINANamili muna kami ng ilang pasalubong bago kami bumalik ng Aurora. Bumabyahe na kami ngayon pabalik ngunit habang nagmamaneho si Bernard ay bigla siyang huminto sa tabi. “Oh, bakit tayo huminto?” tanong ko ngunit tumingin at ngumiti siya sa akin ng nakakaloko. “Bakit kasi ganyan suot mo? hindi na ako makapagpigil.” saad niya at sinunggaban ako ng halik. Nagulat ako sa ginawa niya kung kaya’t kumalas ako kaagad sa halik niya. Damn it, he was so wild! “Bernard, ano ba?! baka may makakita sa atin dito!” saway ko sa kanya. “Tinted naman ‘tong kotse ko kaya wala iyan,” saad niya at hinalikan ako ulit. “Bernard naman kasi!” saway ko sa kanya ngunit nakarating na kaagad ang kamay niya sa loob ng aking panty. Maxi dress lang ang suot ko ngayon dahil mainit at mataas ang sikat ng araw ng hapong iyon kung kaya’t mabilis ding naisilid ni Bernard ang kamay niya sa lace panty ko at inilalabas-masok na ang kanyang daliri sa loob ng aking hiwa. Awtomatikong nag-iinit na ang katawan ko