Chapter 21.1

Lance Mcneil's POV

"May bigla akong naalala."

Lumakas ang tibok ng puso ko. Tila nanuyo rin ang lalamunan ko.

Maya-maya pa ay gumuhit ang gitla sa noo ni Stacey.

"Sabihin mo nga sa'kin kung bakit ka nandito?"

I cleared my throat.

"Just checking you."

"Really?" Pinaningkitan niya ako ng tingin. "Hindi dahil sa utang ko?"

Kung naaalala niya 'yong fifty million, ibig sabihin, mayroon siyang naaalala sa'kin 

Bigla tuloy akong naging interesado. Mabilis akong lumapit sa kanya.

"Tell me, anong naaalala mo sa'kin?"

Umarko ang kilay niya sa'kin. 

"If you want to talk to me, buksan mo muna 'yong ibang ilaw."

Awtomatiko naman akong napatingin sa kisame. 

Anong problema sa ilaw? Ayos lang naman 'yong liwanag nito. Hindi naman madilim. Nakikita naman namin ang isa't-isa. Sakto lang dahil hindi rin naman masyadong maliwanag.

"Gusto ko