Share

Chapter 23

Hindi ko magawang umiyak.

Kung kanina ay nagmamakaawa ako sa taong iyon na huwag patayin ang ama ko, hinihiling ko nalang na sana binaril ko siya sa ulo at hindi sa braso. He's a monster, he deserves it.

Shortly after, I called Kuya Ash, but Ate Miranda answered the call.

Nasa ospital na kami matapos ang ilang minuto, laking pasasalamat namin ni Mommy Lexie dahil mabilis rumesponde ang rescue team. Kalmado lang si Ate Miranda habang inaalo si Mommy at kami naman ni Kuya ay nautusang bumili ng kakainin.

Kuya and I decided to have burgers for breakfast. Busog pa naman kami dahil kakakain lang namin kaninang madaling araw. Of course, I received lots of sermon because of what happened, especially the call I made.

“So, what happened?”

Blangko akong nakatingin sa aking kapatid na ngayon ay dinaluhan ako sa pag-upo sa counter ng burger place na ito. Abala pa kasi ang staffs sa paghahanda ng order namin, lalo na't binili namin ang mga masasarap sa menu.

I sighed. “I was out, went to grab s
Locked Chapter
Ituloy basahin ang aklat na ito sa APP

Kaugnay na kabanata

Pinakabagong kabanata

DMCA.com Protection Status