บทที่ 23 จูบที่ร้อนแรง

“คุณไปนั่งพักเถอะค่ะ เดี๋ยววิจัดการเอง”

เสียงหวานเปล่งขึ้นอย่างอ่อนโยน ในขณะที่ยืนจัดของเข้าตู้เย็นอย่างใจจดใจจ่อเมื่อกลับมาถึงบ้าน

“ได้ยังไงกันครับ ของเยอะแยะขนาดนี้”

“วิบอกคุณแล้วว่ายังไงก็กินไม่หมดหรอกค่ะ คุณเล่นไปกวาดขนมมาทั้งชั้นขนาดนั้น”

เซบาสเตียนอมยิ้มกรุ่มกริ่ม มองดูคนตัวเล็กที่บ่นอุบอิบออกมาโดยไม่รู้ตัวว่าตอนนี้เธอเหมือนภรรยาที่บ่นสามีผู้ฟุ่มเฟือยขนาดไหน

“ไม่หมดก็โทรเรียกผมมากินด้วยสิครับ แค่คุณโทร ผมก็พร้อมทิ้งทุกอย่างมาหาคุณทันที”

เอาอีกแล้ว เธอต้องมาเขอะเขินกับคำพูดผู้ชายคนนี้อีกแล้ว หัวใจดวงน้อยที่เพิ่งจะได้พักตอนนี้กลับลุกขึ้นมาเต้นแข่งกันตุบตับไม่ยอมฟังเธอเลยสักนิด ไม่รู้หรอกว่าเขาเพียงแค่หยอกหรือจริงจัง แต่เธอนั้นกำลังหวั่นไหวอยู่ไม่เกินจริง

“ค..คุณไปนั่งเล่นที่ห้องนั่งเล่นรอก่อนก็ได้ค่ะ ตรงนี้วิจัดการเองได้จริงๆ”

วิเวียนรีบหาคำพูดแก้เขิน ก้มหน้างุดบ่ายเบี่ยงหัวข้อสนทนา อยากจะซ่อนไม่ให้เขาเห็นใบหน้านวลที่แดงฉํ่าไปด้วยความเขินอาย แต่ชายอันตรายอย่างเขาก็ยังฟังออกจากนํ้าเสียงตะกุกตะกักของเธออยู่ดี

“ไม่เอาหรอกครับ ผมอยากอยู่ไกล้ๆ คุณ คุณอยู่ไหนผมก็จะอยู่นั่น”

ยังไม่มีท่าทีจะหยุด ยิ่งเห็นเธอเสียอาการยิ่งรุกเข้าไปใหญ่ มือหนายื่นเข้าไปยันข้างตู้เย็นพร้อมโน้มหน้าเข้าไกล้คนตัวเล็กจนเธอเสียอาการรีบหันหน้ามามองด้วยความตื่นตันใจ สองสายตาประสานเข้ากัน ตอนนี้เธอเหมือนตกอยู่ในภวังค์แห่งมนสะกด หลงไหลอยู่ในแววตามีความหมายนั่น

เขาดูอันตรายแต่กลับเต็มไปด้วยพลังงานที่ชักชวนให้หลงไหล

“จำได้มั้ยครับ คุณติดหนี้ผมเมื่อกี้”

ใบหน้าหล่อยื่นเข้าใกล้ในระยะประชิด อยู่ในท่าที่กำลังจะจูบแต่หยุดกระซิบบอกเธอเสียงกระเส่าก่อน ทำเอาคนตัวเล็กแทบลืมตาไม่สนิท หายใจไม่ทั่วท้อง

“ด..เดี๋ยววิคืนให้—-อื้มม!”

ริมฝีปากบางถูกกระโจนเข้าครอบงำทันทีที่ยังไม่ทันได้พูดเสร็จ เจ้าร่างกายไม่รักดีรีบตอบสนองรับสัมผัสเขาอย่างมูมมาม สองคนหลับตาพลิ้มสัมผัสถึงความหวานแต่ก็เร่าร้อนในเวลาเดียวกัน มือเล็กทาบอยู่บนแผงอกแกร่งค่อยๆ กำเสื้อเขาแน่นตามความร้อนแรงที่เขามอบให้

เรียวปากบางถูกเขาบดขยี้จนเกิดเสียงจ๊วบจ๊าบไปทั่ว มือหนาซุกซนเลื่อนจากท้ายทอยลงมาลูบวนอยู่ช่วงเอวบาง ก่อนจะค่อยๆ เลื่อนลงตํ่าเรื่อยๆ จนถึงบั้นท้ายงอน คนตัวเล็กเกิดหวั่นใจเล็กน้อยแต่เขาก็ดึงเธอกลับไปเคลิบเคลิ้มกับรสจูบแสนหวานได้ ฝ่ามือหนาทาบอยู่บนก้นงอนสวยและค่อยๆบีบเคล้นเล่นในขณะที่เจ้าของมันกำลังเมามันส์กับรสจูบหวานที่เขาป้อนให้

“อื้มมมม…”

เสียงครางเล็กรอดเล็ดออกมาจากลำคอประสานกันกับเสียงจ๊วบจ๊าบ อ้าปากงับบดขยี้ดูดเลียตอบสนองกันอย่างเมามันส์ เขาพาเธอหลงไหลไปกับมันจนเวลาล่วงเลยผ่านไปหลายต่อหลายนาที ยิ่งปลุกเปลวไฟในตัวให้ร้อนรุ่มขึ้นมา แม้ไอเย็นจากตู้เย็นที่เปิดไว้จะกระทบเข้าสู่ผิวหนังก็ไม่อาจดับความร้อนรุ่มในกายได้

จากที่ลูบไล้บีบเคล้นอยู่ตรงบั้นท้ายงอน เรียวแขนหนาเลื่อนลงตํ่ากว่าเดิมสอดเข้าไต้ก้นงอนพรางออกแรงยกตัวเธอขึ้นในขณะที่เรียวปากยังคงประสานกัน คนตัวเล็กเกิดสดุ้งเล็กน้อยแต่ก็ไม่ได้ขัดขืนอะไร ตอนนี้เธอกำลังถูกอารมณ์ความหลงไหลเข้าครอบงำ นั่งอยู่บนลำแขนหนาที่กำลังพาเธอเดินไปยันโซฟาห้องนั่งเล่น

เรียวแขนเล็กคล้องลำคอหนาอัตโนมัติ สองคนนั่งอยู่บนโซฟาโดยวิเวียนนั่งคล่อมอยู่บนตักแกร่ง มือหนากอดรัดเอวบางเข้าแนบชิดกับหน้าท้องตัวเอง กว่าจะปล่อยเรียวปากบางเป็นอิสระได้ก็เล่นเอาจนเธอแทบขาดอากาศหายใจ

“แฮกๆ …”

สองสายตาค่อยๆ ลืมขึ้นประสานกันอย่างมีความหมาย ใบหน้ายังคงอยู่ในระยะประชิดกัน ลมหายใจอุ่นรดกระทบผิวหนังกันอย่างสัมผัสได้

“วิเวียน…”

เสียงทุ้มแผ่วเรียกชื่อเธอขึ้นเบาๆ ในระยะไกล้ แววตาเธอกำลังวูบไหวอย่างเห็นได้ชัด รอฟังคำถัดไปที่กำลังจะออกมาจากปากชายตรงหน้า โดยไม่รู้เลยว่าจะเป็นคำที่เธอไม่คาดหมาย

“ผมชอบคุณ”

วิเวียนอย่างกับถูกมนต์สะกด เธอสตั้นไปสักพักกับคำสารภาพที่ไม่เคยคาดคิด ทุกอย่างเกิดขึ้นไวจนหัวใจดวงน้อยเต้นตามไม่ทัน

“หัวใจผมมันเต้นให้คุณตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอหน้าร้านดอกไม้…”

“ว..วิ…”

“ไม่เป็นไรครับ ผมแค่อยากบอกให้คุณได้รู้ไว้ ไม่ได้จะเอาคำตอบเลย แต่ผมจะจีบคุณ”

“ค..คุณแน่ใจหรอคะ มันอาจจะแค่อารมณ์ชั่ววูบ”

“ชุ่ว….”

นิ้วเรียวแตะลงบนเรียวปากเล็กที่กำลังพ่นคำพูดไร้สาระออกมา มันไม่ใช่อารมณ์ชั่ววูบหรืออะไรทั้งนั้น เขาอยากครอบครองเธอ ทั้งร่างกายและหัวใจ อยากได้เธอมาเป็นแม่ของลูกนั้นไม่เคยเกินจริง

“ผมแน่ใจครับ แน่ใจมากด้วย มันไม่ใช่อารมณ์ชั่ววูบ แต่เป็นความรู้สึกที่มาจากลึกเข้าไปข้างใน ผมจะจีบคุณไปเรื่อยๆ แล้วพอถึงเวลาที่ผมจะเอาคำตอบ คุณจะไม่มีสิทธิ์ปฏิเสธผม เพราะถึงคุณจะพยายามปฏิเสธยังไง ผมก็จะยัดเยียดตำแหน่งภรรยาเซบาสเตียนให้คุณ”

“อ..อะไรกัน แบบนั้นก็ได้ด้วยหรอคะ”

“ได้สิครับ เพราะผมอยากได้คุณ”

ไม่เพียงแต่พูดเปล่า แต่พ่อคุณมันยังใช้สายตาออดอ้อนไม่พอแนบหน้าลงซบอกอวบ ไม่รู้ว่าตีเนียนแอบแต๊ะอั๋งหรืออะไร แต่ตอนนี้ใบหน้าหล่อมันซุกอยู่กลางอกตูมแล้ว แถมเงยหน้าขึ้นมองคนตัวเล็กตาแป๋วออดอ้อนเป็นลูกหมา ทำเอาอีกคนแข็งทื่อไม่กล้าแม้แต่จะขยับ ต่างจากก้อนเนื้อกลางอกที่กำลังลุกขึ้นเต้นตุบตับแข่งกันจนแทบจะทลุออกมา

“เสียงหัวใจคุณเต้นแรงมากจนผมได้ยินเลยครับ มันกำลังเต้นให้ผมอยู่แน่ๆ”

น่าอายชะมัด เจ้าหัวใจไม่รักดี ทำเธอขายหน้าจนอยากจะมุดดินหนี ตอนนี้เธอเหมือนถูกมนต์สะกด จะหลบตาก็อาย จะขยับหนีก็เขิน จะดันเขาออกเจ้าร่างกายมันก็ไม่ขยับ เธอตกอยู่ในความอัดอั้นนั้นไปหลายนาที แต่โชคดีที่อยู่ๆก็เหมือนพระเจ้าช่วย ส่งสายเรียกเข้ามายันโทรศัพท์มือถือของเขาให้เกิดเสียงดัง นำพาเธอหลุดพ้นจากภวังค์

ครืดดดดดดดดด!! ครืดดดดดดดดดด!!