LOGINShare
บทที่ 39 บังอาจมาจับเมียกู
Last Updated:
2025-06-01 09:06:24“ไปครับที่รัก ขึ้นห้องกันดีกว่า”
“เพิ่งจะกินข้าวเสร็จเองนะคะ อาหารยังไม่ทันได้ย่อยเลย เราไปเดินเล่นกันก่อนมั้ยคะ“ พอมื้ออาหารเสร็จก็ไม่วายที่จะชวนเมียขึ้นห้องทันที ไม่รู้จุดประสงค์คืออะไร แต่ดูจากสายตาไม่น่าไว้ใจสักนิด ”เดินไปทำไมครับ ออกกำลังกายบนเตียงก็ย่อยได้“ คนพูดไม่นึกอาย กล่าวตามใจออกมาได้หน้าตาเฉย จนภรรยาตัวน้อยหน้าร้อนผ่าวขึ้นมา เปล่งถ้อยคำดุสามีแก้ความเขินอาย ”สามีพูดอะไร ป๊าก็นั่งอยู่ทั้งคน“ “ป๊าแก่จะตาย ไม่มาสนใจเรื่องสามีภรรยาหรอก จริงมั้ยครับป๊า” “ไปกับมันเถอะลูก ขืนอยู่ต่อแก้วชานี่คงได้ไปถึงหัวมัน” เบรย์เดนหันมาพูดกับลูกสะใภ้จากที่นั่งจิบชาหลังอาหารอยู่หัวโต๊ะดีๆก็ถูกไอ้ลูกเวรมันลากไปเกี่ยวในหัวข้อสนทนา วิเวียนยิ้มแหย ได้แต่ยอมขึ้นห้องตามสามี ขืนอยู่ต่อคงได้เกิดศึกสองพ่อลูกขึ้นอีก อีกเหตุผลที่เธอไม่ชอบใจเท่าไหร่ก็คือสาวใช้คนใหม่ที่เอาแต่มองสามีเธอด้วยแววตามีนัยนับตั้งแต่เจอหน้า ปกติเธอไม่ใช่คนใจแคบหรืออคติกับใคร ทว่าครั้งนี้กลับรู้สึกไม่ถูกชะตากับเด็กสาวเบตตี้สักเท่าไหร่ หรือเธอจะคิดมากไปเองกันนะ… “เอ้า แล้วนี่ก็ยืนบื้อทำอะไรอยู่ล่ะ มาเก็บจานสิ“ เป็นเบรย์เดนที่แทรกขึ้นเมื่อลูกสาวกับลูกสะใภ้ได้เดินขึ้นห้องจนลับตาไปแล้วแต่สาวใช้คนใหม่ยังคงเอาแต่จับจ้องสายตามองตามสองคนไม่ลดละ จนเขาต้องแทรกเสียงกล่าวเรียกสติเพื่อให้เธอกลับมาทำหน้าที่ตัวเอง ”ข..ขอโทษค่ะ“ เด็กสาวสดุ้งตกใจรีบก้มหน้าเดินมาเก็บจานตามคำสั่งของนายใหญ่ “แต่ละคน หัวกูจะปวด” ชายวัยกลางได้แต่ส่ายหน้าไปมาแสดงถึงความเหนื่อยใจ ยังไม่วายที่จะได้ยกแก้วชาขึ้นมาจิบเพื่อผ่อนคลายก็มีเสียงรบกวนจากอีกคนดังแทรกขึ้นมาก่อนเจ้าตัวจะโผล่หน้ามาจากด้านหลัง “นายใหญ่บ่นอะไรครับ” ”ไอ้นี่อีกคน“ เบรย์เดนได้แต่ถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ด้วยความเบื่อหน่าย ก่อนจะหยัดกายลุกขึ้นจากเก้าอี้แล้วยกแก้วนํ้าชาเดินหนี “เดี๋ยวสิครับนาย!“ ”แล้วมึงจะเดินตามกูทำไมวะไอ้รอย” “ผมมีเรื่องจะขอความช่วยเหลือครับ” “เฮ้อ… เออๆตามมา” รอยรีบยิ้มแฉ่งเดินตามเจ้านายต้อยๆ ในใจก็พรางคิดเรื่องที่กำลังจะขอความช่วยเหลือจากนายใหญ่ไปด้วยความดีใจ งานนี้เขาได้เอาคืนเซบาสเตียนแน่ ”มีอะไรก็ว่ามา“ เสียงทุ้มกล่าวถามลูกน้องหนุ่มหลังจากที่หย่อนก้นนั่งลงบนเก้าอี้โต๊ะหินอ่อนสวนหลังบ้าน พรางในมือก็ยกแก้วนํ้าชาขึ้นจิบไปด้วย “ผมอยากได้เมียสักคนครับ!” “แค่กๆ…“ ชายวัยกลางแทบสำลักนํ้าชากับคำพูดของลูกน้อง จนต้องรีบวางแก้วลงไว้บนโต๊ะแล้วหันมองรอยที่กำลังจ้องเขาด้วยสีหน้าจริงจัง “นายโอเคมั้ยครับ“ ”มึงพูดว่าไงนะ“ เบรย์เดนถามสวนลูกน้องสีหน้าเหนื่อยใจ นี่มันเรื่องบ้าอะไรอีก “ผมอยากมีเมีย” อีกครั้งที่รอยตั้งหน้าตั้งตาจริงจังจ้องเข้าไปบนหน้าเจ้านายบ่งบอกว่าตัวเองไม่ได้ล้อเล่น ”ผมพูดจริงนะครับ นายช่วยหาเมียให้ผมสักคนสิครับ” ”มึงจะบ้ารึไง อยากมีเมียก็หาเองดิวะ“ “ก็ผมพยายามแล้วมันหาได้ง่ายๆที่ไหนล่ะครับ ใครมันจะไปเหมือนบอสที่แค่นั่งหว่านเสน่ห์ก็มีแต่ผู้หญิงเดินปรี่เข้าหา” เบรย์เดนถึงกับต้องยกมือขึ้นกุมขมับ แต่ละเรื่องที่เขาต้องเจอกับปัญหาของคนรอบข้างแต่ละวัน เหนื่อยกับลูกชายเวรแล้วต้องมาเหนื่อยกับลูกน้องเวรอีก “ไม่รู้แหละครับ ยังไงนายก็ต้องหาเมียให้ผม เพราะลูกชายนายนั่นแหละครับ เห็นหน้าผมทีไรก็เอาแต่ขิงๆอยู่ได้ ผมจะต้องไม่น้อยหน้าบอส!“ ”อย่าว่าแต่ขิงมึงเลย ขนาดกูพ่อแท้ๆมันยังมาอวด นับอะไรกับมึงล่ะ แต่กูก็ยังไม่คิดอยากจะได้เมียเพิ่มเลย มึงจะเป็นเดือดเป็นร้อนอะไร“ ”ก็นายแก่แล้วนี่ครับ ส่วนนั้นคงจะเริ่มทำงานลำบากแล้ว“ รอยบ่นอุบอย่างไม่คิดหน้าคิดหลัง ตอนนี้คิดอยู่แต่ว่าอยากเอาชนะบอสเท่านั้น จนลืมตัวไปว่าตัวเองนั้นกำลังขอความช่วยเหลืออยู่ “ไอ้นี่! จะไปไหนก็ไปเลยไป ก่อนกูจะปาแก้วนํ้าชาใส่มึงอีกคน“ “แต่นายครับ—-“ ”ไปไกลๆตีนกูเลยไอ้รอย“ เสียงทุ้มสั่งเด็ดขาดด้วยความรำคาญ จนรอยต้องกลืนคำพูดที่เหลือลงคอแล้วเก็บปากเงียบก่อนจะโดนเข้าจริง สุดท้ายก็ต้องเดินคอตกออกไป ความช่วยเหลือก็ไม่ได้ ใจร้ายกันทั้งพ่อทั้งลูก คนมันแค่อยากได้เมียเอง… เหอะ! . . ห้าวันต่อมา…. “เสียงผู้ชายที่ไหน!?“ เซบาสเตียนตวาดลั่นใส่คนในสาย เมื่อคุยกันอยู่ๆกลับมีเสียงผู้ชายแทรกเข้ามา แถมยังเป็นเสียงที่กำลังจีบเมียเขาอยู่อีกด้วย เอกสารงานที่กองอยู่ตรงหน้าถูกเขาปัดปิดหมดก่อนเจ้าตัวจะรีบหยัดกายลุกขึ้นแล้วเดินตรงดิ่งออกจากห้องไป ไม่สนคนในสายที่พยายามอธิบายหรือแม้กระทั่งเลขาสาวที่ยืนอยู่ตรงหน้าเพื่อรอรับลายเซ็นผู้บริหาร ไม่เกินสิบห้านาที รถคันหรูก็วิ่งเข้ามาจอดเทียบท่าหน้าร้านดอกไม้ของภรรยาด้วยความหัวเสีย ไม่รู้ว่าระหว่างทางแซงมาแล้วกี่คัน รีบเปิดประตูรถเดินตรงดิ่งเข้าไปในร้านก็ถึงกับหัวเสียขึ้นมาทวีคุณ เมื่อเสียงชายที่แทรกเข้ามาในสายไม่ใช่ใครที่ไหน แต่เป็นศัตรูหัวใจอย่างแมกซ์ตัน! แล้วตอนนี้มันก็กำลังยืนจับมือนุ่มอยู่ด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้ม มือนั่นที่เขาเป็นเจ้าของเพียงคนเดียว มือที่ไม่ว่าใครหน้าไหนก็ไม่มีสิทธิ์มาแตะแม้แต่ปลายเล็บ ตอนนี้มันกำลังบังอาจมาจับ เซบาสเตียนความอดทนขาดผึง มุ่งเข้าไปกระชากคอเสื้อชายอีกคนออกจากตัวคนรักง้างหมัดจะซัดเข้าเบ้าหน้าที่หมั่นไส้มานาน แต่ก็ต้องหยุดชะงักเมื่อคนตัวเล็กไหวตัวทันรีบเข้ามาชักแขนหนาเพื่อหักห้ามเอาไว้ “สามีอย่า!”
Latest chapter
Obsessed มาเฟียผู้เชิ่ดชูเมียดั่งเทพธิดา บทที่ 45 เชี่ยแล้วมั้ยล่ะ
เช้าของวันถัดมา ในบ้านดูเงียบขรึมทว่าในคลัวกลับวุ่นวายเต็มไปด้วยเหล่าสาวใช้ที่กำลังเตรียมมื้ออาหารให้กับเจ้านาย “มื้อเช้าวันนี้เตรียมแค่สำหรับนายใหญ่นะ“ ป้าแม่บ้านผู้เป็นหัวหน้าเหล่าสาวใช้กล่าวขึ้นในขณะที่มือจัดเตรียมนำผักไปล้างนุ่นนี่ ก่อนเสียงจากสาวใช้คนใหม่สวนถามขึ้นมาทันที ”แล้วคุณชายกับผู้หญิงคนนั้นล่ะคะ“ ”ต๊าย! ไปเรียกนายหญิงแบบนั้นได้ยังไงยัยเบตตี้“ หัวหน้าแม่บ้านรีบหันมาตำหนิเสียงดุ เมื่อสาวใช้ผู้มาใหม่ทำทีเหมือนจะไม่เคารพนายหญิงของคฤหาสน์ จนเบตตี้ต้องก้มหน้าขอโทษเสียงแผ่ว ”ขอโทษค่ะ…“ ”อย่าให้ได้ยินอีกล่ะ ขืนไปเข้าหูคุณชายหรือนายใหญ่เข้า แกจะโดนเฉดหัวออกจากที่นี่โดยไม่รู้ตัวเอา“ “ค่ะ…“ ”ท่านทั้งสองออกไปทำงานแต่เช้าแล้วเหลือก็แต่นายใหญ่ เอ้ารีบๆทำเข้าล่ะ จะถึงเวลามื้ออาหารแล้ว“ หัวหน้าแม่บ้านวัยกลางคนแม้จะดูเหมือนดุหน่อยแต่ก็ยอมอธิบาย แต่ดูเหมือนสาวใช้คนใหม่จะแส่รู้กว่าที่ตนคิด เมื่อเธอเริ่มที่จะชักคำถามต่อๆมาไม่หยุด ”แล้วคุณชายจะกลับมาเมื่อไหร่หรอจ้ะ“ ”ก็น่าจะหัวคํ่าแบบทุกวันนั่นแหละ หยุดถามเรื่องไม่เป็นเรื่องและรีบๆทำงานแกไปได้ละ แล้วฉันก็ขอเตือนไว
Obsessed มาเฟียผู้เชิ่ดชูเมียดั่งเทพธิดา บทที่ 44 ก็มีเมียน่าเอา
“อย่าไปตอแยมันเลยครับคนสวย เพื่อนผมมันรักเมีย คนชอบผิดศีลธรรมอย่างคุณ เหมาะกับขุมนรกอย่างผมมากกว่านะครับ” เป็นโอทิสที่เข้ามาแทรกพร้อมชูแก้วเหล้าเป็นการชวนหญิงสาวให้มาเล่นกับเขาแทน เมื่อเห็นหน้าเซบาสเตียนมันแล้วนึกสงสารหรอกนะ เพราะเห็นว่าเมียรออยู่ที่บ้านก็เลยยื่นมือเข้ามาช่วย “งั้นกูกลับก่อนละ” กล่าวเสร็จรีบหยัดกายลุกขึ้นจนสองแขนที่เกาะอยู่บนแขนเขาหลุดออก ก็รีบหันหลังเดินหนีออกไปอย่างไว ไม่สนเสียงเรียกที่ดังตามหลัง เพราะตอนนี้เจ้าแท่งเนื้อมันคิดทรยศคำสั่งเขาและเกิดตั้งชูชันขึ้นมาอย่างต้องการน่ะสิ . . . . แกร๊ก…. ”อ้าว สามีกลับมาแล้ว—-อุ๊บ!“ ดวงตากลมเบิ่กกว้างเมื่ออยู่ๆเขาก็พุ่งเข้ามาจับข้อมือเธอทาบลงกับเตียงพร้อมทั้งกระโจนจูบปิดปากเธอจนต้องกลืนคำพูดที่เหลือลงคอ เรียวปากเล็กถูกเขาจู่โจมอย่างหนักหน่วงโดยไม่ทันได้ตั้งตัว ตอนนี้เซบาสเตียนเหมือนสติขาดหลุดลุ่ย สองข้อมือบางถูกเขากดทาบกับเตียงแน่นทำไม่ได้แม้แต่จะขยับหนี ทั้งร่างกายเธอก็ถูกเขาทาบทับไว้ด้วยลำตัวหนาจนไม่สามารถดิ้นได้ นี่เขาไปโดนอะไรมาถึงได้ครั่งแบบนี้ “อ..อื้ออ สามี ย..หยุดก่อน” วิเวียนรีบกล่าวห้ามเส
Obsessed มาเฟียผู้เชิ่ดชูเมียดั่งเทพธิดา บทที่ 43 บททดสอบความซื่อสัตย์
“สามีว่าที่รักอย่าไปเลยดีกว่านะครับ ที่แบบนั้นไม่เหมาะกับเทพธิดาของผมหรอก” เซบาสเตียนคิดอยู่สักพักใหญ่เขาก็เลือกที่จะปฏิเสธภรรยาออกไป ไม่สามารถทำใจให้เธอไปเหยียบในที่แบบนั้นได้เลยจริงๆ “ทีสามียังไป” วิเวียนย้อน แววตาจับผิดจ้องอยู่บนใบหน้าคนที่พยายามอธิบายเพื่อจะห้ามปรามเธออย่างสุดฤทธิ์ “มันไม่เหมือนกันครับทูลหัว ที่ผมไปได้น่ะ เพราะว่าผมมัน…” “มัน? คุณมันอะไรคะ” วิเวียนย้อนถามอย่างจับผิด เมื่ออยู่ๆเขาก็หยุดพูดกลางคัน “เปล่าครับ เอาเป็นว่าเมียนอนมาร์คหน้าอยู่บ้านสบายๆรอผัวดีกว่า เดี๋ยวผัวกลับมานอนกอด ไม่กลับดึกแน่นอน” คนถูกจ้องจับผิดรีบบ่ายเบี่ยงบทสนทนา ตัดจบด้วยการตัดสินใจของเขาเอง ยังไงเขาก็ไม่มีทางยอมให้เมียตัวน้อยไปในที่นั้นเด็ดขาด พูดเสร็จก็รีบโน้มหน้าหอมแก้มเนียนไปฟอดใหญ่ด้วยรอยยิ้มกลบเกลื่อนสายตาจับผิดของวิเวียน “สัญญาว่าจะกลับก่อนเที่ยงคืนแน่นอนครับ” “ก็ได้ค่ะ” “เมียใครน่ารักที่สุด” ฟอด! พอเมียอนุญาตก็รีบก้มหน้าฟัดแก้มเนียนรัวๆด้วยความหมั่นเขี้ยวจนฝ่ามือเล็กต้องดันห้าม “อื้ออ พอแล้วว” . . . . . “กรี๊ดดดดด แกรรรรหล่ออ่าาา” พอได้ก้าวเท้า
Obsessed มาเฟียผู้เชิ่ดชูเมียดั่งเทพธิดา บทที่ 42 อวดเมีย
“ป๊า!! ไอ้รอย!! หายไปไหนกันหมดวะ“ เซบาสเตียนตะโกนลั่นบ้านจนผู้เป็นบิดาที่นั่งอยู่สวนหลังบ้านต้องยอมเดินเข้ามาหาพร้อมทั้งสถบด่าไปด้วยอย่างหงุดหงิด “โว๊ะ ตะโกนหาพ่อแกรึไง“ “ก็ตะโกนหาพ่อจริงๆนะครับ” รอยที่ก้าวตามหลังมาสมทบอย่างไม่นึกคิด จนโดนนายใหญ่หันมาจ้องเขม็งจึงต้องรีบปิดปากเงียบ “มีอะไรของแก” เบรย์เดนหันมาสถบถามลูกชายเสียงดังอย่างไม่สบอารมณ์ แต่แล้วดูไอ้ลูกเวรทำหน้าเข้า มันมีกับเขาบ้างรึเปล่าไอ้คำว่าสามัญสำนึกเนี่ย เซบาสเตียนเหยียดยิ้มภูมิใจไม่สนสี่สนห้าสนว่าพ่อจะรำคาญเขารึเปล่า แต่สิ่งที่อยากทำตอนนี้คืออวดดอกไม้ที่เมียให้‘ นึกแล้วก็ชูดอกไม้ที่หอบไว้ในอ้อมแขนโชว์หราทั้งพ่อและลูกน้องที่ยืนอยู่ตรงหน้าด้วยความภาคภูมิใจ “ก็ไม่ได้มีอะไรมากหรอกนะครับ แต่ดูสิ เนี่ย! มีใครได้แบบผมบ้างรึเปล่าล่ะครับ เมียทำมาง้อด้วยตัวเอง ไม่ต้องอิจฉากันเอานะครับ“ ทั้งพูดก็ทั้งยิ้มจนทำเอาคนให้ดอกไม้อย่างวิเวียนยิ้มแหยตาม นี่สามีเธออาการหนักถึงขนาดนี้เชียว ส่วนเบรย์เดนก็ถึงกับถอนหายใจเฮือกใหญ่ด้วยสีหน้าสิ้นหวัง ไม่รู้จะสรรหาคำไหนมาด่าไอ้ลูกเวรนี่แล้ว “สรุปแกเรียกฉันมาเพื่อสิ่งนี้?” “น
Obsessed มาเฟียผู้เชิ่ดชูเมียดั่งเทพธิดา บทที่ 41 งอนเมีย
“บอส….” “บอสคะ…” เสียงจากคิร่าเลขาสาวดังเข้ามาในโสทประสาทเรียกสติคนที่กำลังเหม่อลอยกลับคืน เซบาสเตียนรีบกลืนนํ้าลายลงคอก่อนจะเมินหน้าหนีจากสิ่งล่อตาตรงหน้าที่โผล่พ้นมาให้เห็นสองร่องชัดเจน เหี้ยไรวะเนี่ย…. “บอสเป็นอะไรรึเปล่าคะ” คิร่าแสร้งถามเสียงอ่อย ทั้งที่ในใจกำลังเป็นสุขอยู่กับสิ่งที่เพิ่งเกิดขึ้น เธอเห็นถึงสายตาของเขาที่เหม่อลอยอยู่ตรงหน้าอกเธอเมื่อครู่เต็มสองตาเลยล่ะ แม้จะเพิ่งเข้ามาทำงานได้ไม่นานแต่ข่าวลือที่ว่าเจ้านายเป็นเสือตัวพ่อผู้ชอบมีเหยื่อสวยๆมาขยํ้าเล่นบนเตียงนั้นเธอได้ยินมันบ่อยครั้ง ยิ่งเห็นเขาเผลอมองเธอแบบนี้ยิ่งมั่นใจว่าแผนเธอสำเร็จไปเกือบครึ่งแล้ว… “แฮ่ม… คุณออกไปรอข้างนอก เดี๋ยวเซ็นเสร็จแล้วผมเรียก” “แต่ว่า…“ “ผมไม่ชอบพูดซํ้า” เสียงทุ้มตํ่าสถบขึ้นอย่างเด็ดขาด ทำเอาคนได้ยินเสียวสันหลังวาบ จนต้องกุมมือสองข้างแน่นจำใจทำตามที่เขาสั่งอย่างว่าง่าย ”งั้นก็ได้ค่ะ งั้นคิร่าจะไปรอข้างนอกนะคะ“ สายตาคมกริบมองตามแผ่นหลังที่ก้าวพ้นบานประตูออกไป ก่อนจะตั้งสติแล้วส่ายหน้ารัวๆปัดป่ายความคิดชั่วๆออกจากหัว “เหี้ยไรวะแม่งไอ้เซบาสเตียน! จะความรู้สึกไวเกินไป
Obsessed มาเฟียผู้เชิ่ดชูเมียดั่งเทพธิดา บทที่ 40 หึงเมีย
“สามีอย่านะ!” “เหอะ.. ไม่เจอกันนานอารมณ์การควบคุมตัวเองแย่ลงนะครับ” แมกซ์ตันที่อยู่ในท่าถูกเขากระชากคอเสื้ออยู่สถบขำออกมาอย่างยียวน ก่อนเซบาสเตียนจะยอมวางหมัดลงแล้วสบัดมือออกจากคอเสื้อจนอีกคนเซไปข้างหลัง “มึงมาทำไม!” “สามีใจเย็นๆ… คุณแมกซ์ตันเค้าแค่มาซื้อดอกไม้แล้วก็บอกลาเฉยๆ เพราะเค้ากำลังจะย้ายสาขาที่ทำงานไปต่างประเทศอาทิตย์หน้าแล้ว” วิเวียนอธิบายเสียงอ่อนให้กับคนหัวร้อนฟังเพื่อให้เขาใจเย็นลง ขืนปล่อยให้แมกซ์ตันเป็นคนตอบคงได้ต่อยกันเข้าจริงๆ สองคนยืนผสานสายตากันอย่างเดือดดาลไม่มีใครยอมใคร แต่ก็ดีกว่าใช้กำลังสู้กันนั่นแหละ “แหม่… ใจร้อนจังเลยนะครับ” “ลาเสร็จแล้วก็กลับไปได้ละ แล้วก็อย่าเสือกมาจับมือเมียกูอีก” ไม่พูดเปล่า มือหนาจับไหล่บางดันร่างอรชรเข้ามาแนบชิดตัวเอง ในขณะที่สายตาไม่ได้ละเลือนออกจากหน้าอีกคนที่กำลังเหยียดยิ้มกวนเขาอยู่ “สามี….” “ไม่เป็นไรหรอกครับคุณวิ ผมเข้าใจครับ คนใจร้อนก็มักจะชอบใช้กำลังแก้ปัญหาแบบนี้แหละครับ” แมกซ์ตันแขวะกลับด้วยถ้อยเสียงสุภาพต่างจากคำพูดลิบลับ แม่ง ไอ้เหี้ยนี่มันวอนโดนตีนชัดๆ ถ้าไม่ใช่ว่าเชื่อฟังคำพูดเมียนะ หน้ามันได้เละ
You may also like
บทพิสูจน์รักฉบับท่านประธาน
เซียงปู้อี๋77.1K viewsชายายอดเสน่หา
อักษรามณี16.9K viewsเรื่องสั้นอีโรติก HOT NC 25+++
C34.6K viewsท่านอ๋องเย็นชาและภรรยาแสนซน
ป่าดอกท้อ31.6K viewsรอยรัก...ของซาตาน
Rabbit family 85 199 viewsสาวกอดอุ่น
ชนิตร์นันท์525 viewsนางบำเรอที่เธอไม่รัก
Suwachee63 viewsขัดดอกต้องห้ามรัก
baiboau-เนื้อนวล889 views
