LOGINShare
Chapter 186 - Celeste and Chester (WAKAS)
Last Updated:
2025-04-25 11:50:41
Related chapters
One Fateful Night With My Ninong Chapter 187 - Caleigh Devika Villamor
The Billionaire's Vengeful Obsession (Caleigh and Drako) BLURB: He swore to destroy her... but ended up craving her instead. *** Caleigh Villamor thought coming home was the right thing to do—para sa ama niyang isang respetadong surgeon na ngayon ay nasa likod ng rehas matapos ang isang operasyon na nauwi sa trahedya. But fate had other plans. Drako Valderama, the ruthless billionaire heir of a real estate empire, is out for revenge. Anak si Caleigh ng lalaking sinisisi niya sa pagkamatay ng ama niya. Kaya ang tanging plano ni Drako: wasakin ang mundo ni Caleigh... simulan sa puso niya. Isang gabi. Isang pagkakamaling hindi na mababawi. “Huwag mo akong mahalin, Caleigh. Dahil kahit kailan… hindi kita patatawarin.” Pero paano kung ang puso niyang puno ng galit… ay siya ring unang bumigay? ••• Chapter 1 Caleigh Devika Villamor Hindi ko na maalala kung ilang beses kong tiningnan ang cellphone ko habang nakaupo ako sa gilid ng kama. Nasa gitna ako ng paghahanda para sa finals
Last Updated : 2025-04-26One Fateful Night With My Ninong Chapter 188
Magkahalong kaba at pangungulila ang nararamdaman ko habang papasok ako sa kulungan kung saan nakakulong si Daddy. Naalala ko pa ang mga huling usapan namin ni Mommy Celeste tungkol sa kaso niya — lahat ng mga plano, mga detalye ng paglilinis ng pangalan niya. Kung paano kami nagsusumikap na maayos ang lahat at mapawalang-sala siya.Naglakad ako sa harap ng prison gates, ang mga paa ko parang puno ng bigat na hindi ko kayang itagilid. Gusto ko lang makita si Daddy, maramdaman na nariyan siya, kahit nakakulong siya — para matulungan siyang magsimula muli. Para magkausap kami ng maayos.Bago ko pa man marating ang entrance, naramdaman ko ang malamig na hangin na bigla na lang dumampi sa aking mukha. Bago ko pa man magawang lumingon, may malamig na kamay na humawak sa aking bibig, at may naramdaman akong matalim na bagay na itinutok sa tagiliran ko.“Huwag kang maingay,” bumulong ang boses. Hindi ko matukoy kung anong klaseng boses ito — parang lalaki, pero may kakaibang lamig na humahal
Last Updated : 2025-04-27One Fateful Night With My Ninong Chapter 189
Magkahalong pagod at pagkalito ang bumangon sa katawan ko nang magising ako mula sa isang mahabang pagkakatulog. Lumingon ako sa paligid ko, at agad ko namang naalala kung saan ako naroroon — isang mental hospital na hindi ko alam kung paano at bakit dito ako kinuling ni Drako. Ang ilaw sa kwarto ay malupit sa mata ko. Para akong binangungot, at ang matalim na amoy ng disinfectant ay tumusok sa ilong ko. Ang mga pader, kulay puti at malamlam, ay nagbigay ng pakiramdam ng pagkakulong na hindi ko kayang tanggapin. Hindi ko kayang tanggapin na narito ako. Ilang sandali pa, narinig ko ang pagpasok ng isang nurse sa kwarto ko. Tinutok nito ang atensyon ko, at ang sakit ng ulo ko ay parang sumabog dahil sa liwanag at tunog sa paligid. “Miss Villamor, gising na po kayo,” malumanay na wika ng nurse, isang babae na may malumanay na ngiti. Pero ang ngiti niyang iyon ay hindi kayang magpalambot sa akin. “W-What time is it?” tanong ko, at halos pumulandit na ang mga luha ko. Hindi ko kayang ma
Last Updated : 2025-04-28One Fateful Night With My Ninong Chapter 190
Hindi ko alam kung ilang oras akong nanatiling nakaluhod sa malamig na sahig ng silid na iyon, habang ang puso ko'y dahan-dahang nababasag sa bawat segundo ng katahimikan. My mind was a mess, swirling between anger, desperation, and fear. Parang pinipilipit ng isang malupit na kamay ang bawat hibla ng kaluluwa ko. Hanggang sa bumalik ang pinto sa isang malamig na tunog ng pagbukas. Muling pumasok si Drako — suot pa rin ang itim na coat na parang mas lalong nagpapatingkad sa kasamaan na dala niya. Sa kamay niya, isang maputing folder, manipis pero mabigat sa tingin. Tumingala ako sa kanya, mga mata kong namamaga sa pag-iyak. Hindi ko na inalintana ang itsura ko. Wala nang saysay ang pride kung buhay ng ina ko ang nakataya. Tahimik siyang lumapit sa akin at inilapag ang folder sa maliit na table sa tabi ko. "This is your way out," malamig niyang sabi, habang tinititigan ako na para bang isa akong kriminal na kailangang pagbayaran ang lahat. Nanlambot ang katawan ko. Nanginginig ang
Last Updated : 2025-04-28One Fateful Night With My Ninong Chapter 191
Tahimik ang buong mansion, pero ang tibok ng puso ko ay parang kulog na umaalingawngaw sa bawat sulok. Ilang oras na ang lumipas simula nang iwan ako ni Drako sa gitna ng mararangyang dingding, ngunit hanggang ngayon, hindi pa rin bumababa ang bigat na nakapatong sa dibdib ko. Sa wakas, isang kasambahay ang lumapit. Mahinahon ngunit walang emosyon ang mukha niya. "Ma’am, your room is ready," magalang niyang sambit. Tumango lang ako. Hindi ko na kayang magsalita pa. Tahimik ko siyang sinundan, pataas sa grand staircase, habang ang bawat hakbang ay parang nagpapalalim ng sugat sa puso ko. Pagpasok ko sa kwarto, halos mapatigil ako sa paghinga. The room was breathtaking — crystal chandeliers, a bed fit for royalty, walls covered with intricate gold designs. Lahat ng bagay sa paligid ko ay isang paalala na nabili na ang kalayaan ko. Parang nilalason ang bawat detalye ng kwarto. Parang sinasakal ako ng kagandahan. Iniwan ako ng kasambahay, marahang isinara ang pinto. Napaupo ako s
Last Updated : 2025-04-28One Fateful Night With My Ninong Chapter 192
Pagkasarado ng pinto ng mansion, agad kong inalis ang engagement ring na ilang oras kong tiniis sa daliri ko. Parang biglang lumuwag ang dibdib ko, pero hindi iyon sapat para tanggalin ang inis at galit na sumisikip sa puso ko. Hindi pa man ako nakakahinga nang maluwag, narinig ko ang mabibigat na yabag ni Drako papalapit sa akin. "You were perfect," malamig niyang sabi habang tinatanggal ang necktie niya. Napalingon ako sa kanya, ang mga kamay ko ay nakakuyom sa gilid ng katawan ko. "Don't you dare call this perfect," mariin kong sabi, ang boses ko ay nanginginig sa galit. "You're a monster, Drako." Tumaas ang isang kilay niya, tila ba naaaliw lang sa galit ko. "Monster?" paulit-ulit niya, bahagyang natawa. "Hindi ba dapat ako ang nagsabi niyan sa pamilya mo?" Napasinghap ako sa sakit ng paalala niya. Pero hindi ako nagpatinag. "I want to see my parents," matigas kong sambit, hindi na ako nagpaligoy-ligoy. "You promised." Pumikit siya sandali, bago humakbang palapit. His pr
Last Updated : 2025-04-28One Fateful Night With My Ninong Chapter 193
Hindi ko namalayan ang paglipas ng oras habang nakatulala sa kisame ng aking silid. Matagal bago humupa ang pag-iyak ko. Pero kahit tumigil ang luha, nanatili ang bigat sa dibdib ko — parang isang unspeakable burden na hindi ko basta kayang iwaksi. Wala akong balak bumaba. Hindi ko balak makita ang pagmumukha ni Drako kahit kailan. Pero ilang sandali lang, kumatok ang isang tauhan niya sa pinto ko. Hindi ko man makita ang mukha, rinig ko ang takot sa boses nito. "Ms. Caleigh, Sir Drako is waiting for you downstairs... for dinner. Hindi raw po kasi kayo kumain kanina." Nag-init ang dugo ko. Dinner? After everything? He expects me to sit with him like everything is fine? Hindi ako kumilos. Maya-maya, muling kumatok ang lalaki, ngayon ay may kasamang mariing babala. "Sir Drako said... if you don't come down, he will come up." Napasubsob ako sa palad ko. Hindi ko na kayang makipagtaguan pa. Ayokong humantong pa sa isa na namang pilitang eksena. With a heavy heart, bumangon ako at
Last Updated : 2025-04-29One Fateful Night With My Ninong Chapter 194
Tahimik ang sala habang nakaupo ako sa malambot na sofa, nakatutok ang mata sa TV screen. Isang lumang pelikula ang pinapanood ko, pero ang isip ko, kung saan-saan pa rin lumilipad. Hindi ko maalis ang bigat sa dibdib ko — ang matinding pagnanais na makawala sa lugar na ito. Pilit kong kinakalma ang sarili ko. Kahit paano, sa panonood, nakakalimot ako — kahit ilang minuto lamang — sa reyalidad ng pagkakakulong ko dito. Subalit bago pa man ako tuluyang makalubog sa eksena ng palabas, isang presensya ang sumingit sa tahimik kong mundo. Muling bumukas ang pinto, walang katok, walang paalam. Tumambad sa akin si Drugo, may dala-dalang ngiti na hindi ko matukoy kung alin ang mas nangingibabaw: ang pang-aasar o ang panganib. "Hey there, little dove," aniya, malumanay ang boses habang dahan-dahang lumapit. "Mind if I join you?" Agad akong umayos ng upo, bahagyang dumistansya, pero pinilit kong maging kalmado. "Wala akong kailangan sa 'yo," malamig kong sabi. Pero hindi nagpaapekto si Dr
Last Updated : 2025-04-29
Latest chapter
One Fateful Night With My Ninong Chapter 236
Napahawak ako sa tiyan ko, pilit pinapakalma ang sarili habang nakatitig sa dalawang lalaking nakatayo sa harapan ko.Parang huminto ang mundo ko. Ang puso ko ay tila lalabas sa dibdib ko sa sobrang kaba. Hindi ko na malaman kung dahil ba ‘yon sa takot o sa unti-unting pananabik na sana ay makita ko na ang tunay na Drako. Pero paano kung mali ang piliin ko? Paano kung sa maling braso ako muling sumandal?“Drako…” bulong ko habang unti-unting umatras. “Which one of you is my husband?”Nagkatinginan ang dalawang lalake, pareho silang seryoso. Parehong may taglay na kumpiyansa at 'yon ang mas lalong nakakatakot.The one on the left stepped forward. “Caleigh, it's me. Don’t be scared. You know my eyes. You know my voice.”Pero hindi siya nagpatalo. 'Yung isa ring Drako, sumunod sa hakbang.“No. She knows me. Don't mess with her. Baby, come here.”Halos masuka ako sa pagkalito. Napahigpit ang hawak ko sa tiyan ko, at hindi ko na napigilan ang paglabas ng mga luhang kanina ko pa pinipigil.
One Fateful Night With My Ninong Chapter 235
Isinandal ko ang likod ko sa headboard ng kama habang nakatitig sa screen ng cellphone ko. Nakangiti ako habang ka-video call si Drugo, ang pinsan ni Drako. Hindi ko napigilang mapatawa sa mga kwento niya, lalo na nang ikuwento niyang nagkagulo ang opisina nila dahil lang sa nawawalang siopao."You should've seen Tito Ramon," natatawang sabi ni Drugo. "He was about to launch a full-scale investigation just to find out who took it.""Seriously? Over siopao?" tawa ko rin habang nangingilid ang luha ko sa kakatawa."It was his favorite!" giit ni Drugo, sabay acting na parang detective. "I will not rest until justice is served!"Mas lalo pa akong natawa. Biglang bumukas ang pinto ng kwarto ko at pumasok si Drako, hawak ang isang baso ng tubig. Tumigil siya sa paglalakad nang makita niya kung sino ang kausap ko.“Drugo,” malamig niyang tawag, ngunit hindi niya pinigilan ang sarili niyang titigan ako.“Drako!” masiglang bati ni Drugo. “Hey, pinsan. Just making your wife laugh, you should t
One Fateful Night With My Ninong Chapter 234
Pagkababa ko mula sa hagdan ay nakita ko si Drako na nakaupo sa harap ng grand piano. Malayo ang tingin niya, tila may iniisip na malalim. Kasabay ng bawat pagpindot niya sa ivory keys, naramdaman kong bumigat ang dibdib ko. Kung dati ay galit at takot ang nararamdaman ko tuwing kasama ko siya, ngayon ay kabaligtaran na. Gulong-gulo ako.Pero hindi iyon sapat na dahilan para manatili ako rito.Kailangang malinaw ang lahat. Kailangang malaman niyang hindi sapat ang mga lambing at ngiti para kalimutan ko ang lahat ng nangyari.Huminga ako nang malalim bago siya tinawag.“Drako.”Agad siyang napalingon, at nang magtagpo ang mga mata namin, parang may kung anong bigat ang gumaan sa mukha niya.“You’re awake,” ani niya, tumayo at lumapit sa akin. “How are you feeling?”“I’m fine,” sagot ko. “But we need to talk.”Tumango siya, at sabay kaming naupo sa malaking sofa sa receiving area. Ipinatong niya ang mga siko sa tuhod, at tinitigan ako na para bang hinihintay ang sentensiya mula sa bibig
One Fateful Night With My Ninong Chapter 233
Habang pinupunasan ko pa ang labi ko gamit ang tissue, marahan akong inalalayan ni Drako pabalik sa loob ng silid ko. Tahimik lang siya, pero dama ko ang kaba sa bawat hakbang niya—parang takot siyang may mangyaring masama sa akin. Pagpasok namin sa kuwarto, agad siyang naglakad papunta sa wardrobe at binuksan iyon. Kinuha niya ang isa sa mga nightgown ko—'yung kulay cream na may manipis na tela at lace sa dibdib. Hawak niya iyon habang nakatingin sa akin. “You should get changed. You're sweating,” mahinahon niyang sabi, pero may halong pag-aalalang hindi niya maitago. Tumango ako. “I will. Thank you,” sagot ko, pilit na ngumiti. Akala ko ay lalabas na siya ng silid, pero nanatili lang siyang nakatayo sa tabi ng kama. Nagtagpo ang mga mata namin. Tahimik lang siya. Parang naghihintayan kung sino ang unang magsasalita. “Drako,” binasag ko ang katahimikan. “Can you… give me a minute?” Tila nagulat siya. “I’ll stay. What if you collapse again? I want to make sure you’re okay.” Napa
One Fateful Night With My Ninong Chapter 232
Pagdilat pa lang ng mga mata ko ay agad na sumalubong sa akin ang malambot na liwanag ng araw na sumisilip sa mga mamahaling kurtina. Ngunit hindi iyon ang agad na pumukaw sa atensyon ko. Sa gilid ng kama, isang eleganteng gown ang maingat na nakalatag. Kulay champagne ito, na may mabining detalye ng mga burdang ginto sa laylayan, at tila sumisigaw ng isang gabing puno ng karangyaan. Isang uri ng damit na hindi mo basta-basta isusuot… lalo na kung wala ka naman sa isang engkantadong kwento. Napakunot ang noo ko. Bago pa man ako tuluyang makabangon, bumukas ang pinto. Maingat na pumasok si Drako, bitbit ang isang tray ng almusal—may gatas, prutas, at mainit na croissant. Isang simpleng tanawin na para bang kinuha mula sa pelikula. “Good morning,” aniya habang inilalapag ang tray sa bedside table. “Did you sleep well?” Napatingin ako sa kanya, pinagmasdan ang itsura niya—simpleng long sleeves at pajama pants. “Yeah, I guess,” maikli kong sagot. Ngumiti siya at naupo sa gilid ng k
One Fateful Night With My Ninong Chapter 231
Luminga ako sa paligid, halos hindi makagalaw sa kaba. Malapit ko nang maabot ang pintuan ng silid nang biglang may tumayong anino sa harapan ko. “Where are you going?” malamig na tanong ng lalaking kamukha ni Drako. Napaatras ako, halos madulas sa kinatatayuan ko. Ang mga mata niya ay naniningkit—hindi galit, kundi... uhaw. Uhaw sa isang bagay na hindi ko kayang pangalanan. “Get out of my way,” mariin kong sabi, pilit na pinapakalma ang nanginginig kong tinig. Ngunit hindi siya tumabi. Sa halip, lumapit pa siya at bigla na lamang isinandal ang kanyang palad sa gilid ng mukha ko, hinaplos ang pisngi ko na parang may karapatan siya. At bago ko pa man namalayan, idinikit niya ang labi niya sa labi ko. Pumikit ako at agad kong inipon ang lahat ng lakas na mayroon ako. Sa isang iglap, ibinaon ko ang tuhod ko sa maselang bahagi ng katawan niya. "Agh!" napaatras siya habang napangiwi sa sakit. “You sick bastard!” sigaw ko habang mabilis na binuksan ang pintuan at tumakbo palabas ng si
One Fateful Night With My Ninong Chapter 230
Pagkapasok ko pa lang ng condo ay mabilis akong bumagsak sa sofa, hawak-hawak ang dibdib kong naninikip sa dami ng emosyon. Galit, hiya, takot, pagod. Lahat iyon sabay-sabay kong nilunok kanina sa harap ni Drako. At kahit na wala akong balak umiyak, hindi ko napigilang mapapikit at hayaang dumaloy ang luha sa gilid ng aking mga mata. Napansin ko ang biglang pag-vibrate ng cellphone ko sa bulsa ng hoodie. Unknown number. Napakunot ang noo ko habang tinatanggap ang tawag. “Hello?” “Is this Mrs. Caleigh Valderama?” tanong ng boses sa kabilang linya—isang lalaking tila kabado at nagmamadali. “Yes, who’s this?” “This is from Saint Dominic Medical Center. There’s been an accident. The car registered under Mr. Drako Valderama... he’s been rushed here.” Parang huminto ang mundo ko. Luminaw bigla ang lahat ng ingay sa paligid—na para bang tinanggalan ng kulay ang paligid ko at pinuno ng isang nakakabinging katahimikan. “What... what do you mean accident?” namamaos kong tanong. Tumayo
One Fateful Night With My Ninong Chapter 229
Hirap na hirap akong huminga sa pagitan ng mga salitang paulit-ulit na bumabangga sa isip ko. Missing person. Ten million reward. Asawa ni Drako Valderama. Ako ang hinahanap ng buong bansa dahil sa kasalanang hindi ko naman ginawa. Dahil lang sa pagmamahal na hindi ko na kayang suklian. Dalawang araw na akong nakakulong sa loob ng condo. Hindi ako makatulog, hindi ako makakain nang maayos, at kahit ang ilaw mula sa bintana ay para bang naninindak. Para bang kahit anong oras ay may susulpot na lang para dalhin ako pabalik sa mundo niya kay Drako. Napabuntong-hininga ako habang yakap-yakap ang sarili. Tinangka kong tumawag muli kay Drugo, pero gaya ng dati—walang sagot. Maging ang mga mensahe ko ay seen lang. Hindi siya dumadalaw, hindi nagpaparamdam. Ilang araw na rin mula nang huli kaming nagkita. Hindi ko alam kung galit ba siya o may pinagdaraanan lang. Kumakalam na ang tiyan ko. Naghihimutok sa gutom. Wala na ring pagkain sa condo. Sa ayaw at sa gusto ko, kailangan kong lumabas.
One Fateful Night With My Ninong Chapter 228
Pagkauwi ni Drugo, agad ko siyang sinalubong sa may pintuan. Kita sa mukha niya ang pagod, pero hindi pa man siya nakakahinga nang maayos ay agad ko na siyang hinila papasok ng sala. Kailangan ko siyang makausap. Kailangan ko ng matino at makatotohanang desisyon para sa sarili ko—at para sa batang dinadala ko. "Can we talk?" tanong ko agad habang isinasara ang pinto. Napatingin siya sa akin at bahagyang tumango. "Of course. Did something happen?" Umupo ako sa sofa at pinilit ang sariling hindi magdalawang-isip. Nahihiya akong sabihin ang nasa loob ko, pero ayoko na ring patagalin. Wala akong ibang mapagsandalan ngayon kundi siya. "Drugo... I was thinking... baka p'wede akong magtrabaho na muna. Kahit anong trabaho na p'wede mong i-recommend sa company n’yo. Hindi ko na rin kasi alam kung hanggang kailan ako p’wedeng makisama rito. Nahihiya na ako sa 'yo." Sandaling natahimik si Drugo. Tinitigan niya ako na para bang sinusuri kung totoo bang ako ang nagsalita. Hanggang sa bigla siy
