CHAPTER 23

||PAST||

"MAG-IINGAT ka roon Sandra, anak, ha? Huwag magpapasaway, huwag kung saan-saan pupunta dahil ang mga taga-Maynila ay hindi katulad dito sa atin..." Ani Nanay habang tinutulungan akong mag-impake ng mga damit ko. Sa katunayan ay panglimang beses na niyang sinabi ang mga katagang iyon. "Ang tukso ay kaliwa't kanan lamang, parang awa mo na ay lumubay ka kapag pakiramdam mo'y kakaiba na. Ikaw lang ang nag-iisa naming anak kaya pinaka-iingatan ka namin."

Itinigil ko ang aking ginagawa at hinarap si Nanay. Ngumiti ako upang ipakitang ayos lamang ako ngunit nanginig ang aking mga labi.

"Naku, Nanay ko... Hinding-hindi ako papadala sa tuksong iyan, 'no!" Mayabang kong saad at umirap pa. "Pag-aaral ang ipinunta ko roon at hanggang doon lamang po iyon, Nanay. Para po sa inyo ng Tatay ay magpupursige ho ako. Mahal na mahal ko po kayong dalawa at talagang mamimiss ko kayo!" Bahagyang nanginig ang aking boses, nagiging emosyonal. "At kapag nakatapos na ako, hindi ninyo na kailangang mag