LOGINณ เพนเฮ้าส์หรูใจกลางเมือง
ปัง! ปัง! ปัง! "ปล่อยฉันออกไปนะ ปล่อยฉันไปเดี๋ยวนี้!" เสียงเล็กโวยวาย เธอถูกสามีจับตัวมาและขังเธอไว้ที่นี่หลายวันแล้ว เธอเบื่อหน้าเขาจะแย่แล้ว "ไม่ได้ครับนายหญิง นายสั่งเอาไว้ ผมไม่อยากขัดคำสั่ง" ลูกน้องหนึ่งคนที่ยืนอยู่หน้าห้องเอ่ยขึ้นด้วยความลำบากใจไม่แพ้กัน คนหนึ่งก็เจ้านาย อีกคนก็ภรรยาเจ้านาย "ไอ้พวกบ้าเอ้ย!" บัดซบ! แกร๊ก! "ร้องแหกปากอะไรที่รัก" เฟลิกซ์ที่เปิดประตูเข้ามา หลังจากที่ออกไปธุระบางอย่าง เขาเดินเข้าใาในห้องด้วยแววตาเจ้าเล่ห์ ดวงตาคมเข้มเหลือบมองร่างภรรยาที่เนื้อตัวเต็มไปด้วยรอยขบกัดและรอยดูดเต็มไปหมด "ฉันไม่ใช่ที่รักแก ป่านนี้เมียแกคงล้นประเทศไปหมดแล้ว!" เธอตวาดใส่สามีด้วยความโมโห เธอเกลียดๆ อุตส่าห์คิดว่าหลุดพ้นแล้วนะ ยังตามราวีเธอไม่เลิก "กลับบ้านกับผมเถอะคริส ผมขอโทษ ผมยอมทุกอย่างแล้ว แม่ผมท่านยอมรับคุณแล้วนะ ท่านอยากขอโทษคุณด้วย ที่รัก" เฟลิกซ์เอ่ยเสียงอ่อน พยายามอ้อนวอนภรรยาสาวให้กลับบ้านกับตน "เหอะ! กลับไปให้แม่คุณรวมหัวกับว่าที่ลูกสะใภ้คนใหม่แกล้งฉันงั้นเหรอ ที่ยอมรับไม่ใช่เพราะอะไรหรอก แม่คุณรู้ฐานะที่แท้จริงของฉันมากกว่า ว่าฉันไม่ได้จน ไม่มีหัวนอนปลายเท้าอย่างที่แม่คุณคิด!" เธอตอกกลับเน้นๆ ด้วยความโกรธ ดูถูกเธอว่าเธอเป็นเด็กไม่มีหัวนอนปลายเท้าแล้วหวังมาเกาะเขา เหอะ! บ้านเธอรวยเป็นหมื่นๆ ล้าน ใช้เงินจนตายก็ไม่หมด! "พี่ขอโทษ พี่สัญญาว่าจะปรับปรุงตัวใหม่ จะไม่เป็นคนที่ขี้ขลาดยอมฟังแม่อีกแล้ว เรื่องของพี่กับผู้หญิงคนนั้นมันไม่ใช่อย่างที่คริสคิดเลยนะ เราไม่ได้นอนด้วยกันจริงๆ เชื่อพี่นะที่รัก" เฟลิกซ์อ้อนวอน "แต่ถึงคุณไม่ได้นอนกับผู้หญิงคนนั้น คนอื่นคุณก็นอกใจฉันอยู่ดี กลับไปเถอะ แล้วเซ็นใบหย่าให้ฉัน เรื่องระหว่างเราสองคนมันไม่มีทางกลับไปเป็นเหมือนเดิมได้หรอก ฉันกำลังจะแต่งงาน ฉันนอนกับคนอื่นไปแล้ว ร่างกายของฉันไม่ได้เป็นแค่ของคุณคนเดียวอีกต่อไปแล้ว" เธอเชิดหน้าพูดด้วยท่าทางที่หยิ่งทะนง "พี่จะไม่ยอมให้เธอแต่งงานกับใครทั้งนั้น! พี่เป็นเจ้าของเธอ อีกอย่างผู้ชายคนนั้นมันก็มีเมียอยู่แล้ว จะแต่งงานแย่งผัวเขารึไง!?" ชายหนุ่มเอ่ยเสียงเข้มอย่างไม่พอใจ "เหอะ! สุดท้ายพี่ก็ไม่เคยเลิกสันดานเดิม พอง้อไม่ได้ก็ลักพาตัวมาข่มขืน ไอ้หน้าตัวเมีย ไอ้ซาดิสม์!" เธอด่าทออย่างสติแตก เธอเบื่อจากเรื่องบ้าๆ นี่เต็มทนแล้ว "ไอ้หน้าตัวเมียนี่แหละที่มันเป็นผัวเธอ! มานี่!' เฟลิกซ์ฟิวขาดเมื่อภรรยาต่อว่าแรงๆ แต่ก่อนเธอไม่เป็นแบบนี้ เธอเชื่อเขา ว่านอนสอนง่ายมากกว่านี้ด้วยซ้ำ! หมับ! "อ๊ะ!" ร่างเล็กตกใจเมื่ออีกฝ่ายกระชากเธออย่างแรงแล้วโยนเธอลงบนเตียง ก่อนจะยันตัวตนมาขึ้นคร่อมทันที แคว๊ก! มือหนากระชากเสื้อเชิ้ตของภรรยาจนขาดวิ่น ก่อนจะโน้มหน้าเข้าไปกดจูบดูดดื่ม ซุกไซร้ซอกคอระหงและขบกัดขบเม้มอย่างแรง ไล้ลิ้นเลียเรื่อยๆ จนถึงเต้าอวบอิ่มแล้วตวัดลิ้นใส่ยอดอกสีสวยรัวๆ พร้อมกับกดจูบดูดดื่ม ส่วนอีกมือก็บีบขยำราวกับกลัวว่ามันจะน้อยใจ! "อื้อ ปะปลอยนะ อร๊าง!" เธอห้าม พยายามไม่ส่งเสียง แต่ทว่าก็หยุดเสียงครวญครางนี้ไม่ได้เลย เธอเสียวซ่านไปหมด ร่างกายทรยศไม่รักดีกับโอนอ่อนไปตามการเล้าโลมของผู้เป็นสามี จ๊วบ จ๊วบ อื้มม แผล็บ! แผล็บ! "พี่จะทำให้เออลืมผู้ชายคนอื่นไปได้เลย โดยเฉพาะมัน!" แววตาแข็งกร้าวจ้องมองเธอด้วยน้ำเสียงที่ตวาดลั่น เพียงครู่ ร่างกายของทั้งสองก็เปลือยเปล่า เรียวขาสวยถูกจับอ้าออกกว้าง จากนั้นแก่นกายใหญ่ก็ถูกสอดใส่เข้ามาทีเดียวเต็มแรง! ปึก! "อ๊ะ อึก จะเจ็บ" เสียงหวานสั่นเครือ ริมฝีปากสั่นระริก เธอหลับตาลงด้วยความเสียใจเมื่อผู้ชายที่รักกำลังบังคับฝืนใจเธออีกครั้ง เขาไม่สนใจความรู้สึกของเธอเลยว่าเธอนั้นจะเจ็บปวดเพียงใด "อ๊าส์ แน่นเหมือนเดิม ตอดควxโตรตดี!" มาเฟียหนุ่มแหงนคอคำรามด้วยความพอใจ เมื่อร่างกายของเธอยังสร้างความสุขให้เขาเหมือนเดิม กลับมาเอาครั้งนี้ไม่เสียเปล่า เขาไม่ยอมเสียเธอให้ไอ้ผู้ชายคนไหนหรอก คนที่เธอเคยนอนด้วย เขาก็สั่งคนไปเก็บพวกมันจนหมดเรียบร้อยทุกคน แม้ว่าจะเสียใจที่เธอนอนกับคนอื่น แต่เขาไม่สนใจหรอก เขาเข้าใจว่าที่เธอทำแบบนั้นลงไปก็เพราะกำลังประชดประชันเขาเพียงเท่านั้น ปึก! ปึก! ปึก! "อึก อ๊ะๆ จะจุกนะ อร๊างๆ! โอ้ย!" เสียงหวานครวญครางออกมาดังลั่น ทั้งเสียวทั้งจุก ทั้งเจ็บ! เธอเจ็บที่อีกคนโน้มใบหน้ามาขบกัดลำคอของเธอเต็มแรงจนได้กลิ่นเลือด แม่งเป็นคนหรือหมาวะ! ปึก! ปึก! ปึก! "อร๊าย เบาหน่อย อ๊ะๆ อื้อ จะเจ็บนะ อร๊าง!" เธอเหลือบมองใบหน้าหล่อของเขาอย่างไม่สบอารมณ์ เมื่ออีกคนกระชากเรียวขาทั้งสองข้างของเธอยกขึ้นพาดบ่า จากนั้นก็โหมแรงทั้งหมดกระแทกกระทั้นร่องรักของเธอเต็มแรง ราวกับโกรธมันนักหนา แต่ก็คงจะโกรธอยู่แหละ เพราะมันไม่ได้ใช้กับเขาแค่คนเดียวแล้วหนิ ปึก! ปึก! ปึก! ปึก! ปึก! ปึก! "อ๊าส์ ฉีกแล้ว เข้าโครตลึก ชนมดลูกเลยว่ะ ไม่จุกได้ไง" มาเฟียหนุ่มกระตุกยิ้มมุมปากร้ายๆ เมื่อเห็นใบหน้าภรรยาเหยเกเพราะเจ็บและจุกจากแรงรักของเขา มือบางปัดป่ายหาที่พึ่ง สุดท้ายแล้วเธอก็บีบหัวไหล่ของเขาพร้อมกับจิกเล็บลงไปเพื่อระบายความเสียวและความเจ็บปวดนี้ ปึก! ปึก! ปึก! "อ๊ะๆ อย่ากระแทก อีก ระแรง อร๊าง จะจุกนะ อ๊าๆ" ยิ่งเธอต่อต้าน เขาก็ยิ่งทำแรงๆ ตอนนี้เขาแกล้งเธอโดยการบีบบี้ขยี้เม็ดกระสันของเธอจนสะโพกของเธอส่ายไปมา เขายิ่งชอบใจ จากนั้นก็เปลี่ยนมาบีบเอวคอดกิ่วของเธออย่างแรง เขาลงโทษเธอซ้ำๆ จนกว่าจะให้เธอหลาบจำว่าจะไม่พูดในสิ่งที่เขาไม่ชอบอีก จนเธอเพลียหลับไปทั้งที่เขายังคงขยับเข้าออกอยู่อย่างนั้น เห็นที่ว่าหลังจากนี้เขาคงต้องจัดการขั้นเด็ดขาดก่อนจะเสียเมียไปจริงๆหลายปีต่อมา "ป๊ะป๊า~~" เสียงน้อยๆ ออดอ้อนของน้องปานตะวัน สาวน้อยผู้เป็นลูกสาวของคริสติน่าและเฟลิกซ์ ตอนนี้ก็อายุราวๆ ห้าขวบแล้ว คริสติน่าตัดสินใจย้ายออกมาสร้างครอบครัวด้วยตัวเองกับผู้เป็นสามี เฟลิกซ์เองก็บินไปกลับระหว่างอังกฤษอยู่บ่อยครั้ง แต่ถ้าไม่มีงานสำคัญเขาก็ไม่ได้กลับไป เนื่องจากอยากใช้เวลาอยู่กับครอบครัวซะส่วนใหญ่ ส่วนเรื่องครอบครัวเธอ ตอนแรกก็โกรธมากๆ แหละ ต่อให้ขอโทษขอขมาก็ยังมีเคืองๆ อยู่ เธอก็เลยตัดสินใจย้ายออกมาอยู่เป็นส่วนตัวดีกว่า แต่พอวันที่เธอคลอดน้องตะวันออกมาพวกท่านก็แวะมาเยี่ยม จากที่เคยโกรธเคือง แต่ทว่าพอเห็นหน้าหลานก็ใจอ่อน วันนี้ก็เหมือนกัน วันศุกร์ ปานตะวันเรียนวันสุดท้ายของสัปดาห์แล้ว ทานข้าวอาบน้ำเรียบร้อยก็จะให้คุณพ่อไปส่งที่บ้านหาคุณตากับคุณยายที่บ้าน"รีบไปอาบน้ำแล้วมาทานข้าวด้วยกันนะคะ ทั้งพ่อทั้งลูกเลย ทานข้าวเสร็จหนูค่อยไปนอนกับคุณยาย" หญิงสาวเอ่ยด้วยรอยยิ้มบางๆ จากนั้นก็จัดเตรียมโต๊ะอาหารเพื่อรอลูกสาวและสามีลงมาทานข้าวเย็นด้วยกัน .เวลาต่อมา"อร่อยมั้ยคะคนเก่ง ทานเยอะๆ นะ คุณแม่ทำสุดฝีมือเลยค่ะ" เสียงหวานพูดกับลูกสาวของตนด้วยท่าทีที่อ่อนโยน"ขอบคุณค่
หมับ!"มีอะไรคะ?" อันนี้ที่กำลังยืนทำความสะอาดของใช้ลูกอยู่ก็เอ่ยถามผู้เป็นสามีที่เข้ามาสวมกอดเธอจากด้านหลังโดยไม่ให้ซุ่มให้เสียง เธอเกือบทำของใช้ลูกตกแล้วแหนะ"ป่าว แค่อยากอ้อน" เสียงออดอ้อนอู้อี้อยู่แผ่นหลังขาวเนียน ฮันนี่เธอยังคงสวยและทำให้เขาพิศวาสอยู่เสมอ แม้ว่าเธอจะผ่านการมีลูกมาแล้วก็ตาม"หื้ม? อ้อนเอาอะไรคะ?" เธอขมวดคิ้วยกยิ้มบางๆ แม้รู้ว่าอาการที่เขาเป็นอยู่ตอนนี้มันคืออาการอะไรก็เถอะ สักพักเธอก็พลิกตัวกลับมามองหน้าเขาด้วยรอยยิ้ม อยากเห็นคุณพ่อจะอ้อนไปถึงเมื่อไหร่"อ้อนอะไรเบบี๋ก็รู้นิค้าบ" พอผู้เป็นภรรยาเดาทางได้ ก็อ้อนขี้นมากกว่าเดิม ใบหน้าหล่อเหลาฝังลงไปกับซอกคอขาวเนียนของเจ้าหล่อน พร้อมกับเสียงอู้อี้เอาแต่ใจราวกับเด็กน้อยหมับ!"หึ เอาไว้คืนนี้นะคะ" สุดท้ายเธอก็ยิ้มออกมาแล้วเอ่ยบอกในสิ่งที่รู้อยู่แล้วว่าที่เขามาอ้อนเพราะต้องการอะไร มือบางบีบแก้มใสเบาๆ อย่างหมั่นเขี้ยวคุณพ่อลูกหนึ่งขี้อ้อน"ค้าบบ" พยักหน้าหงึกๆ ราวกับเด็กน้อยสำนึกผิดแล้วซุกหน้าเข้ากับซอกคอภรรยาอีกครั้ง ได้กลิ่นหอมๆ ก็ยังดี.23 : 45 PM"อื้อ~" เสียงหวานครางอื้ออึงในลำคออย่างรู้สึกถึงสิ่งที่กำลังรบกวน เธอเผ
"ที่รัก ลูกนอนแล้ว เวลาผมแล้ว" เฟล็กซ์เอ่ยด้วยใบหน้ายิ้มแย้มอย่างดีใจจนแทบเก็บอาการเอาไว้ไม่อยู่ ในขณะที่ภรรยาของตนกำลังแอบทำหน้าเบื่อหน่ายไม่ให้เห็น "เห้อ ฉันเพลียค่ะ เอาไว้ก่อนนะ" เธอเงยหน้าขึ้นมาจากผ้าห่มผืนหนามาบอกเขาเสียงอู้อี้อ่อนเพลีย "คุณบอกว่าจะนอน แต่ไม่นอน" เฟลิกซ์ขมวดคิ้วยุ่ง ภรรยาบอกว่าง่วงนอน แต่ไหงหยิบมือถือขึ้นมาอ่านอะไรก็ไม่รู้ ไม่สนใจเขาเลยสักนิด และไม่เห็นบอกว่าจะนอนอย่างที่ปากบอกเลยด้วยซ้ำ "ก็ไม่ได้ใช่ เช็คข่าวบ้าง แปปเดียวก็นอนแล้ว ได้ยินมั้ยคะว่า ง่วง จะนอน" เธอตอบเสียงอู้อี้เพราะมุดหน้ากับผ้าห่ม จะทำเรื่องอย่างว่าทุกวันเลยรึไง เธอก็เหนื่อยเป็นนะ เหนื่อยเลี้ยงเจ้าตัวเล็กและยังต้องมาเหนื่อยเอาใจสามีบ้ากามอีก "แล้วเคยขัดขืนได้รึไงกัน" เขายกยิ้ม ทำเป็นไม่สนใจไปเถอะ พอเอาเข้าจริงสุดท้ายก็ยอม สุดท้ายก็อ้าปากครางดังลั่นห้อง ปากบอกว่าไม่เอาๆ สุดท้ายก็ให้ผัวอย่างเขาเอาอยู่ดี ครางจนลืมไปเลยว่าลูกนอนอยู่ห้องข้างๆ . เวลาต่อมา.... "อื้อ อย่ากวน" เธอคิดว่าการที่เธอผล็อยหลับไปเขาจะหยุดคิดที่จะทำเรื่องอย่างว่ากับเธอ แต่ไม่เลย ไม่เหลือ!! สุดท้ายเธอก็ถูกจับพลิกกลับมาห
2 ปีต่อมา "อ๊า ซี๊ด!! สะเสียว" เธอครางกระเส่าภายในห้องนอนใหญ่เมื่อลิ้นหนาของเขาตวัดเลียกลีบแคมสาวสีชมพูของเธอปาดไปปาดมาจนเอวเล็กลอยหวือขึ้นกลางอากาศเนื่องจากความเสียวมาเยือน อื้อ ทำอะไรคะ" เธอถามทั้งที่รู้อยู่แล้วว่าเขาต้องการอะไรแต่แค่แกล้งถามไปก็เท่านั้น เขาคลอเคลียขนาดนี้ไม่รู้ก็บ้าแล้ว เหนื่อยจากการเลี้ยงลูกแล้วยังต้องมาเหนื่อยกับผัวอีก! แจ๊ะ แจ๊ะ แจ๊ะ! "อื้ม อยู่นิ่งๆ ผมไม่ไหวแล้ว คุณสนใจแต่ลูกช่วงนี้ ผมอยาก ให้ผมเถอะคริส" เขาล็อคสะโพกเล็กเอาไว้ก่อนจะตวัดลิ้นรัวๆ หลังจากเอ่ยประโยคคำขอร้องเซ็กส์จากภรรยาสาว แจ๊ะ แจ๊ะ แจ๊ะ! "อ๊ะๆ สะเสียวจัง อร๊าง มะไม่ไหว" เธอเปล่งเสียงครางออกมาเต็มที่เมื่อเขานั้นทั้งขบเม้มและดูดกายสาวของเธอราวกับว่ามันเป็นของอร่อยยังไงยังงั้น มือบางปล่อยจากผ้าปูเตียงมาขยำเส้นผมดกดำของเขาอย่างใช้เป็นที่พึ่งระบายความเสียวซ่าน ส่วนเรียวขาสวยถูกจับพาดบ่าแกร่ง ปลายเท้าสวยจิกเกร็งหัวไหล่ของเขาซึ่งเขานั้นไม่ได้ห้ามเพราะรู้ดีว่าภรรยานั้นเสียวซ่านมากขนาดไหน จ๊วบ จ๊วบ ซูด! "อื้ม" เสียงครางในลำคอของเฟลิกซ์ดังขึ้นฮึมฮัมอย่างพอใจแล้วขบเม้มขบดูดน้ำหวานที่กำลังไหลชะโลมกุห
"มาทานข้าวก่อน อย่าทำหน้าบึ้งแบบนั้นสิ" เฟลิกซ์เอ่ย เขาปลุกเธอขึ้นมาทานข้าว แต่ทว่าเธอกลับมานั่งทำหน้าบึ้งตึงอยู่คนเดียวบนโต๊ะอาหารเพราะถูกเขาปลุกจนขัดใจ "แล้วจะมาปลุกทำไม ปกติบ่ายๆ ฉันถึงจะตื่น" พูดแต่ก็ทานอาหารตรงหน้าโดยการตักซุปมิโซะขึ้นมาชิมเล็กน้อย สักพักใบหน้าหวานเบ้ออกมาเพราะกลิ่นที่เหม็น"เป็นอะไร ไม่ชอบเหรอ แต่ช่วงที่ไปฮันนีมูนที่ญี่ปุ่น คริสชอบทานมากๆ นะ" ขมวดคิ้วแล้วหญิงเอาช้อนที่เธอวางไว้ขึ้นมาตักซุบตรงหน้าขึ้นมาชิม"มันก็อร่อยเหมือนเดิมนะ ไม่ได้หมดอายุหรือว่าเสียเลยนะ" เขาขมวดคิ้วบอกเธอ คริสติน่าแปลกไปเรื่อยๆ ในสายตาของเขา ไม่รู้ว่าเธอเป็นอะไรกันแน่ หรือว่าจะป่วย"ก็ใช่ แต่ตอนนี้ไม่ชอบ อึก!" เธอกำลังจะพูดแต่ทว่าก็ต้องรีบปิดปากวิ่งเข้าไปในห้องน้ำโดยทันทีอ้วก! แหวะ! "คริสเป็นอะไรคริส เป็นอะไรคะ!?" เฟลิกซ์ที่รีบตามเข้ามาก็เอ่ยถามเสียงตื่นตระหนกตกใจเพราะจู่ๆ คนรักก็บอกว่าเหม็นอาหารแล้วรีบวิ่งมาอาเจียนเดี๋ยวนั้นอึก แหวะ! อ้วก!"ไม่ต้องมา อึก ยุ่ง!" เพราะเขานั่นแหละที่เอาอาหารนั่นมาจนเธอต้องมาอาเจียนแพ้ท้องอยู่แบบนี้ไง"ขอโทษ ไม่คิดว่าคริสจะเหม็นขนาดนี้" เขาเอ่ยเสียงอ่อนด้ว
สุดท้ายเธอก็นั่งทานข้าวที่เขาซื้อมาอยู่ดี ไม่ได้ใจง่ายยอมกินของเขาหรอกนะ ลูกเธอหิวต่างหากหล่ะ ย้ำว่าลูกหิว แต่น่าแปลก แทนที่เธอจะเหม็นอาหาร แต่กลับชอบทานซะงั้น เมื่อวานกลับไปทานข้าวที่บ้าน แต่เธอกินไม่ได้ เหม็น แต่ก็โชคดีที่ไม่มีใครสงสัยอะไรเธอ "มาทางไหนก็กลับไปสิ รบกวนเวลานอนคนอื่นเค้า" เธอเอ่ย จากนั้นก็ลุกขึ้นหมายจะเดินกลับเข้าไปในห้อง ในเมื่อเขาเป็นคนหาอาหารมาให้เธอทาน งั้นก็ทำความสะอาดล้างถ้วยล้างจานไปแล้วกันหมับ! "มีอะไร?" เธอเอ่ยด้วยสีหน้าที่หงุดหงิดเพราะจู่ๆ เขาก็ถือวิสาสะเดินเข้ามาจับมือเธอไม่ให้เดินไปที่ห้อง "ห้องนอนอยู่นู้น ส่วนตรงนั้น ประตูห้องน้ำรับแขก" /// อะไอ้บ้า! จะพูดทำไมเนี่ย เธออายไปหมดแล้วนะ"หึ" เฟลิกซ์หัวเราะออกมาเบาๆ เพราะคนตรงหน้าเขินแทบแทรกแผ่นดินหนี โครตเขินอ่ะบอกเลย ใครไม่เขินก็บ้าแล้ว"จะมาหัวเราะอะไร กลับไปเลยนะ" เธอเอ่ยปากไล่แล้วชี้นิ้วไปทางประตูห้องเพื่อให้เขากลับไป .หมับ!"อ๊ะ มากอดทำไมเนี่ย!? อึดอัด" เธอกำลังจะเคลิ้มหลับอยู่แล้วเชียว แต่ทว่าก็มีอ้อมแขนแกร่งของเขาเข้ามาสวมกอดจากด้านหลังเสียก่อน "อยู่นิ่งๆ สิ เห็นมั้ยนั่น ฝนกำลังจะตก ฟ้าร้องแล้ว







