Ep13 ข้อแลกเปลี่ยน

หลายวันต่อมา

"นายนัดฉันมามีอะไร?" ฮันนี่เอ่ยถามอีกฝ่ายกลับด้วยท่าทีหยิ่งยโส

"นี่น่ะเหรอผู้หญิงที่เป็นเมียเก็บว่าที่คู่หมั้นคริส" เสียงราบเรียบของเฟลิกซ์เอ่ยขึ้น เขาจ้องมองผู้หญิงตรงหน้าที่นัดมาอย่างสำรวจ

"อยากให้ฉันช่วยมั้ยหล่ะ เธอคงไม่อยากเสียไอ้ลีโอไปหรอกใช่มั้ย ลำพังแค่ผู้หญิงอย่างเธอคงไม่มีปัญญาสู้อะไรกับคุณหญิงอรจิราได้หรอก" เสียงราบเรียบเอ่ยขึ้นในขณะที่แววตาจ้องมองฮันนี่ด้วยแววตายากจะคาดเดา

"เหอะ! ฉันไม่ได้โง่หรอกนะคะที่จะไม่รู้ว่าคุณกำลังหลอกใช้ฉัน เพราะผู้หญิงคนนั้นคือเมียเก่าคุณ" ฮันนี่มองผู้ชายตรงหน้าอย่างนึกสมเพช เป็นมาเฟียซะเปล่าแต่ไม่มีปัญญาแย่งเมียตัวเองกลับคืนมา

"เขาเรียกว่าเจรจาต่างหาก เธอได้มัน ส่วนฉันก็ได้คริสคืน ผลประโยชน์ทั้งสองฝ่ายแบบนี้ ฉันว่าเธอควรคิดดีๆ มากกว่านะ" เฟลิกซ์จ้องมองหญิงสาวตรงหน้าด้วยความเจ้าเล่ห์ ในขณะที่สายตาก็เหลือบมองสาวเจ้าตรงหน้าอย่างนึกสนใจ จะว่าไปผู้หญิงคนนี้ก็ใช่ว่าจะสู้คริสติน่าไม่ได้ ไม่น่าหล่ะทำไมไอ้ลีโอถึงหลงขนาดนั้น

"เหรอคะ? หึ ถ้ามีปัญญาจริงก็คงจะคิดได้ตั้งแต่แรกว่าควรทำอะไร ไม่ใช่ให้สองคนรอวันแต่งงานกันอยู่แบบนี้!" เธอไม่มีความจำเป็นอะไรต้องทำเรื่องชั่วๆ กับผู้ชายคนนี้ เพราะยังไงเธอก็เชื่อว่าคริสติน่าจะรักษาสัญญา

"ปากเก่ง" เสียงราบเรียบเอ่ย

"มีแค่นี้ใช่มั้ยที่อยากจะพูด!?" เธอกระแทกเสียงถามอย่างเบื่อหน่ายเสียเวลาและน่ารำคาญ

"ถือว่าฉันยื่นข้อเสนอให้เธอแล้วนะ"

"ไหนบอกว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นเมียเก่าคุณไง คราวนี้ฮันนี่เอ่ยถามกลับไปอีกครั้ง

"ก็ใช่ อันที่จริงฉันก็สามารถจัดการเองได้เพราะฉันกับคริสยังไม่ได้จดทะเบียนหย่ากัน" เขาแค่ต้องการยื่นข้อเสนอให้ผู้หญิงตรงหน้าก็เท่านั้น

"เหอะ ไร้สาระจริงๆ" ฮันนี่แค่นหัวเราะในลำคออย่างนึกรำคาญ มือบางหยิบกระเป๋าสะพายแบรนด์ดังของตนที่ลีโอซื้อให้แล้วลุกขึ้นยืนหมายจะเดินออกไป

"เลือกเอาแล้วกันนะว่ายอมเป็นเมียน้อยจริงๆ?" เฟลิกซ์พูดแทงใจดำอีกฝ่ายออกไป จนสาวเจ้าหยุดเดินชะงัก

"ฉันไม่ใช่เมียน้อย!? ผู้หญิงคนนั้นมาทีหลังต่างหาก!" เธอหันตวาดใส่ผู้ชายตรงหน้าอย่างไม่ชอบ เธอเกลียดที่สุดคือคำว่าเมียน้อย

"เหอะ มันก็ไม่ต่างอะไรหรอก เธอได้แต่งงานกับมันรึเปล่าหล่ะ คนที่ได้แต่งงานต่างหากคือเมียตัวจริง ส่วนเธอก็ไม่ต่างอะไรจากเมียน้อย" เฟลิกซ์แสยะยิ้มออกมาอย่างนึกสมเพชเพราะผู้หญิงตรงหน้าคิดไม่ได้สักที

เดิมทีที่เขาเข้าหาก็เพราะผู้หญิงคนนี้มีบางอย่างที่น่าสนใจเอามากๆ เขาก็หวังบางอย่างกับเธอเพื่อสร้างข้อแลกเปลี่ยน แต่ไม่คิดว่าจะดื้อมากขนาดนี้

"นายนั่นแหละโง่ เป็นมาเฟียซะเปล่า แค่เรื่องไร้สาระแค่นี้ก็ไม่ได้ มายืมมือผู้หญิง เหอะ ขนาดเมียตัวเองก็ไม่มีปัญญาเอากลับคืนมา" เธอพูดกลับด้วยท่าทีสมเพชเฟลิกซ์อย่างเปิดเผย จากนั้นก็เดินออกไปด้วยท่าทีเชิดๆ หยิ่งยะโส

"หึ น่าสนใจ" เขากระตุกยิ้มมุมปาก ผู้หญิงคนนี้ทำให้เขาคิดถึงคริสติน่าภรรยาของเขาในตอนนี้ แต่ก่อนคริสติน่าน่าเบื่อเอามากๆ เธอเรียบร้อยจนเกินไป แต่ทว่าตอนนี้เธอกลับแซ่บขึ้นมากๆ ทำให้เขาหึงหวงและอยากได้คืนกลับมา

"นายจะเอาผู้หญิงคนนั้นจริงๆ เหรอครับ?" เจย์เดนลูกน้องคนสนิทเอ่ยถามผู้เป็นนาย

"มึงก็รอดูไปแล้วกัน" เขาหัวเราะในลำคออย่างพอใจ จากนั้นก็เดินหนีออกไปเหมือนกัน ได้เวลาไปตามตื้อเมียแล้ว

.

"สรุปว่ายังไงลูก ตกลงแต่งงานจริงๆ เหรอ" มารดาของเธอเอ่ยถามอย่างตื่นเต้นเมื่อรับรู้ว่าการจับคู่เด็กทั้งสองครั้งนี้ไม่เสียเปล่าเมื่อทั้งสองมาบอกว่ากำลังลองศึกษาคบหาดูใจกัน

"ครับคุณแม่ ผมกับน้องตกลงกันแล้วว่าเราจะคบหาดูใจกัน แต่พอมีน้องอยู่ในชีวิตจริงๆ ผมกลับอยากแต่งงานกับน้องให้เร็วที่สุดเลยครับ เพราะน้องเหมือนจิกซอว์ส่วนหนึ่งในชีวิตของผมที่ขาดหายไป" ลีโอเอ่ยตามที่เตี๊ยมกันเอาไว้โดยไม่มีพิรุจเพื่อตบตาผู้ใหญ่

"จริงค่ะคุณแม่ หนูรักพี่เค้าค่ะ" เธอหันมายิ้มให้เขาอย่างจริงใจ แม้ว่าที่ทั้งสองพูดออกมานั้นมันจะคือการแสดง

หลังจากที่แสดงละครตบตาผู้ใหญ่มาสักพักใหญ่ๆ แล้ว เป็นอันตกลงว่างานแต่งจะเกิดขึ้นในอีกอาทิตย์หน้า โดยที่ทั้งสองแต่เตรียมตัวเป็นเจ้าบ่าวเจ้าสาวก็พอ ส่วนเรื่องธุระจัดการอย่างอื่นผู้ใหญ่จะทำเองทั้งหมด

"ลีโอ มาให้แม่ถามหน่อยซิ" คุณหญิงมาริษาเอ่ยถามลูกชายให้เดินเข้ามานั่งใกล้ๆ นางบนโซฟา

"ครับ แม่มีอะไร?"

"เรื่องผู้หญิงคนนั้นไปถึงไหน แกจัดการรึยัง อย่าให้หนูคริสรู้เด็กขาดว่าแกเลี้ยงดูเด็กนั่น" มาริษาเอ่ยเสียงเข้มให้ลูกสาวตัดผู้หญิงไม่มีหัวนอนปลายเท้าออกไปให้พ้น

"ผมรู้หน่าแม่ คริสเค้าไม่รู้เรื่องหรอก อีกอย่างผมคุยกับฮันนี่แล้วแม่ไม่ต้องเป็นห่วงหน่า" เขาตอบปัดๆ ทั้งที่ความเป็นจริงแล้วคริสติน่ารู้ตั้งแต่แรกๆ แล้ว