หมับ!
"มีอะไรคะ?" อันนี้ที่กำลังยืนทำความสะอาดของใช้ลูกอยู่ก็เอ่ยถามผู้เป็นสามีที่เข้ามาสวมกอดเธอจากด้านหลังโดยไม่ให้ซุ่มให้เสียง เธอเกือบทำของใช้ลูกตกแล้วแหนะ "ป่าว แค่อยากอ้อน" เสียงออดอ้อนอู้อี้อยู่แผ่นหลังขาวเนียน ฮันนี่เธอยังคงสวยและทำให้เขาพิศวาสอยู่เสมอ แม้ว่าเธอจะผ่านการมีลูกมาแล้วก็ตาม "หื้ม? อ้อนเอาอะไรคะ?" เธอขมวดคิ้วยกยิ้มบางๆ แม้รู้ว่าอาการที่เขาเป็นอยู่ตอนนี้มันคืออาการอะไรก็เถอะ สักพักเธอก็พลิกตัวกลับมามองหน้าเขาด้วยรอยยิ้ม อยากเห็นคุณพ่อจะอ้อนไปถึงเมื่อไหร่ "อ้อนอะไรเบบี๋ก็รู้นิค้าบ" พอผู้เป็นภรรยาเดาทางได้ ก็อ้อนขี้นมากกว่าเดิม ใบหน้าหล่อเหลาฝังลงไปกับซอกคอขาวเนียนของเจ้าหล่อน พร้อมกับเสียงอู้อี้เอาแต่ใจราวกับเด็กน้อย หมับ! "หึ เอาไว้คืนนี้นะคะ" สุดท้ายเธอก็ยิ้มออกมาแล้วเอ่ยบอกในสิ่งที่รู้อยู่แล้วว่าที่เขามาอ้อนเพราะต้องการอะไร มือบางบีบแก้มใสเบาๆ อย่างหมั่นเขี้ยวคุณพ่อลูกหนึ่งขี้อ้อน "ค้าบบ" พยักหน้าหงึกๆ ราวกับเด็กน้อยสำนึกผิดแล้วซุกหน้าเข้ากับซอกคอภรรยาอีกครั้ง ได้กลิ่นหอมๆ ก็ยังดี . 23 : 45 PM "อื้อ~" เสียงหวานครางอื้ออึงในลำคออย่างรู้สึกถึงสิ่งที่กำลังรบกวน เธอเผยอหลับไปตอนไหนก็ไม่รู้ จำได้ว่าเล่นกับลูกในห้องเพราะเจ้าตัวเล็กงอแง ร่างเล็กถูกวางลงบนเตียงอย่างเบามือโดยที่เขาคร่อมอยู่ข้างบนจุมพิตร่างเล็กอย่างนุ่มนวล "ที่รัก พี่ไม่ไหวแล้ว" เสียงแหบพร่าเอ่ยออกมาอย่างหื่นกระหาย จากนั้นก็เสื้อผ้าอาภรณ์ของเขาและภรรยาก็หายออกไปจากร่างกายอย่างรวดเร็ว บทรักก็เริ่มขึ้นอย่างเร่าร้อนแต่เป็นความเร่าร้อนที่มีความสุข เธอชอบทุกครั้งที่สามีสัมผัสเธอ รสรักของเขามันทำให้เธอชอบและหลงไหลจนแทบถอนตัวไม่ขึ้น ปึก! "อ๊ะ จะจุก อื้อ!" ใบหน้าหวานเหยเกน้อยๆ เนื่องจากความจุกเสียดที่ได้รับ ช่วงนี้เธอเอาแต่โฟกัสเจ้าตัวเล็กอย่างเดียวจนลืมปรนนิบัติสามีบนเตียงไปเสียสนิท เธอออดอ้อนทางสีหน้าและแววตา ตอนนี้เธออึดอัดมากๆ อยากให้เขาขยับจะแย่ เรียวขาสวยขยับเล็กน้อย จากนั้นก็เกี่ยวรัดเอวสอบแนบแน่น ริมฝีปากอวบอิ่มเม้มปากแน่น ดวงตากลมโตเหลือบไปมองช่วงล่างที่สอดประสานกันแน่น เธอเสียวจนแทบจะไม่ไหวแล้ว จากนั้นเอวสอบก็เริ่มขยับ จากช้าๆ ขึ้นเร็วๆ ถี่ๆ เรื่อยๆ จนร่างเล็กผวาเปล่งเสียงครวญครางดังขึ้นเรื่อยๆ ตับ! ตับ! ตับ! "อ๊ะ อ๊า ฮะฮันนี่สะเสียว" ร่างเล็กสั่นคลอนส่งเสียงครวญครางอย่างรัญจวนในขณะที่เรียวขาถูกจับพาดบ่าแกร่งหนึ่งข้างส่วนอีกข้างถูกจับกดบนเตียงแนบแน่นเพื่อง่ายต่อการกระแทก หมับ! ตับ! ตับ! ตับ! "อ๊าส์ มะไม่ไหวแล้ว ซี๊ด! อ๊าส์! โครตเสียวเลยที่รัก" เขาเอ่ยเสียงแหบพร่า ก่อนจะซุกใบหน้าลงซอกคอหอมอย่างหลงไหล ใบหน้าหล่อเหลาคมเข้มเงยหน้าคำรามด้วยความเสียวซ่าน จากนั้นเลื่อนมืออีกข้างไปบีบขยำเต้าอวบอิ่มสองข้างของคนตัวเล็กอย่างหื่นกระหาย จนเนื้อปริ้นตามง่ามนิ้ว บ้างก็สลับกับบีบขยี้ยอดอกสีสวยของเมียเด็กอย่างหลงไหล ตับ! ตับ! ตับ! ตับ! ตับ! ตับ! "อ๊ะ อ๊ะ! อึก! จุกไปหมด อร๊าง เสียวจัง" หญิงสาวครางดังลั่นห้องครางกระเส่าผสมปนเปไปหมดไม่รู้ว่าอะไรเป็นอะไร ทั้งจุกทั้งเสียวไปหมด ตับ! ตับ! ตับ! "อร๊าง เอวดีมาก อ๊ะๆ มะไหวแล้ว อ๊ะ อร๊า!" เม็ดเหงื่อผุดขึ้นเต็มกรอบหน้าหวาน จากนั้นเธอก็ถูกพลิกตัวกลับไปนอนคว่ำบนเตียง โดยที่อีกคนกำลังช้อนหลังเธอแนบแน่น ส่วนช่วงล่างของเขาและเธอก็ยังสอดประสานกันแนบแน่น "ซี๊ด อ๊าส์ ฮันนี่แน่นมาก ไม่ไหวที่รัก สะเสียว โอว!" ไบรอันเปล่งเสียงครางดังลั่นไม่ต่างจากเมียเด็กใต้ร่าง ยิ่งเอาเท่าไหร่ก็ยิ่งหลงไหลมากขึ้นกว่าเดิม ตับ! ตับ! ตับ! "อึก ไม่ไหวแล้ว อ๊ะ อร๊าง สะเสียวจัง จะเสร็จแล้ว อร๊อย~" เสียงหวานเปล่งเสียงครางกระเส่า ในขณะที่ร่างกายสั่นคลอนแคลนอย่างหนัก เต้าอวบสวยสั่นกระเพื่อมเต็มแรง ทว่าไม่นานก็ถูกมือหนาบีบขยำและบดขยี้ยอดอกของเธอ จากนั้นยิ่งเสียวมากกว่าเดิมอีก! แทบไม่ไหวแล้ว อยากเสร็จ! "อ๊ะ อร๊าง มะไม่ไหวแล้ว อร๊อย อย่าขยี้ตรงนั้น ซี๊ด!" ดวงตาคู่สวยฉ่ำปรือ เธอเสียวจนน้ำตาคลอ อยากปลดปล่อยจะไม่ไหวแล้ว ยิ่งตอนนี้เองสอบก็ระรัวกระหน่ำแก่นกายใหญ่เข้าสู่ร่องรักของเธออย่างเอาเป็นเอาตาย ตับ! ตับ! ตับ! ตับ! ตับ! ตับ! "อ๊ะๆ เร็วๆ เลยค่ะ อึก! อื้อ มะไม่ไหว อ๊ะ อ๊ะ! อร๊าย กรี๊ด!!" ร่างเล็กกรีดร้องสุดเสียง มือบางกำผ้าปูที่นอนแน่น หน้าท้องแบนราบกระตุกเกร๊ง หน้าท้องแบนราบแขม่วไม่หาย ตอนนี้อ่อนเพลียและไร้เรี่ยวแรง เม็ดเหงื่อผุดขึ้นเต็มกรอบรูปหน้าและเนื้อตัวเปลือยเปล่า คราวนี้เหลือแค่อีกคนกระแทกเธออีกครั้งรัวๆ เพื่อเสร็จสมตามเธอไป "อ๊าส์! พี่จะเสร็จแล้ว อดทนหน่อยนะ จุกแปปเดียว" เขาเอ่ยเสียงแหบพร่าข้างใบหูเล็กและน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความหื่นกระหาย จากนั้นก็ซุกใบหน้าเข้าหาซอกคอขาวอีกครั้ง ลิ้นหนาตวัดเลียลำคอระหงราวกับโรคจิต แต่ทว่าไม่ใช่ มันแฝงไปด้วยความหื่นกระหายและรักใคร่หลงไหลมากกว่า ริมฝีปากหนาเปลี่ยนไปไล่ขบเม้มตั้งแต่ใบหู ลำคอ แผ่นหลังและลาดไหล่ ทั้งสลับกับบดจูบขบเม้มอย่างเร่าร้อน ตับ! ตับ! ตับ! "อ๊ะ อ๊า จุก~" เธอครางเสียงหวานเพราะเอวสอบกระแทกกระทั้นเร็วแรงขึ้น จากนั้นเธอจึงรับรู้ได้ถึงความจุกเสียดที่หน้าท้องน้อยเต็มที่! ตับ! ตับ! ตับ! "อดทนหน่อยนะคะ โครตเสียว ตอดควxโครตแน่นที่รัก" ลีโอเปล่าเสียงครางทุ้มต่ำแหบพร่าในลำคอออกมาไม่ต่างกัน เขากำลังมีความสุขยามที่ได้ร่วมรักกับภรรยาคนสวย ตับ! ตับ! ตับ! "อึก อ๊ะๆ สะเสียว อื้อ อ๊ะ อร๊าง มะมันทำของมันเอง อร๊าย ซี๊ด อึก อื้อ!" เสียงหวานทั้งครางทั้งพูดจนแทบฟังไม่ได้ศัพท์ เธอเหมือนจะเสร็จอีกรอบเลย "เมียจ๋า ต่อไปนี้ครางเสียงหวานๆ ให้ผัวฟังยาวๆ เลยนะคะ จากนี้ก็รอรับแรงกระแทกจากผัวยาวๆ" เขาเอ่ยเสียงแหบพร่า มือหนาบีบเอวคอดกิ่วอย่างหมั่นเขี้ยวจนเอวบางแดงเถือกไปหมด ผิวขาวๆ เต็มไปด้วยรอยแดงของรอยนิ้วมือ ตับ! ตับ! ตับ! "อึก อ๊ะ ฮันนี่นะเหนื่อย อร๊าง ปะปวดเอวไปหมดแล้ว" เธอทั้งครางจนเสียงแหบ ร่างกายเหนื่อยอ่อน เปลือกตาอ่อนล้าจนแทบจะหลับอยู่รอมร่อแล้ว เขาหล่ะนานเสร็จเสียจริง มีแต่เธอนี่แหละที่จะเสร็จอีกแล้วเนี่ย! ตับ! ตับ! ตับ! "เมียจ๋า พี่จะเสร็จแล้ว โครตเสียว ปวดเอว ยาวๆ เลยที่รัก พี่จะเสร็จให้แล้ว ตอดควxผัวรัวเลยนะที่รัก เมียจ๋าจะเสร็จอีกแล้วเหรอครับ ขมิบรัวเชียว" เขาเอ่ยอย่างกลั่นแกล้งเธอให้เขินอาย มือหนาบีบเค้นตามร่างกายนุ่มนิ่มอย่างหมั่นเขี้ยว "อึก อ๊ะ อร๊าง! สะเสียว! อร๊ายย!! กรี๊ดด!" เธอกรีดร้องสุดเสียงครางดังลั่นร่างกายกระตุกเกร็งเมื่อเสร็จสม "เตรียมรับน้ำควxผัวให้ดีๆ นะครับเมีย อ๊าส์!"หลายปีต่อมา "ป๊ะป๊า~~" เสียงน้อยๆ ออดอ้อนของน้องปานตะวัน สาวน้อยผู้เป็นลูกสาวของคริสติน่าและเฟลิกซ์ ตอนนี้ก็อายุราวๆ ห้าขวบแล้ว คริสติน่าตัดสินใจย้ายออกมาสร้างครอบครัวด้วยตัวเองกับผู้เป็นสามี เฟลิกซ์เองก็บินไปกลับระหว่างอังกฤษอยู่บ่อยครั้ง แต่ถ้าไม่มีงานสำคัญเขาก็ไม่ได้กลับไป เนื่องจากอยากใช้เวลาอยู่กับครอบครัวซะส่วนใหญ่ ส่วนเรื่องครอบครัวเธอ ตอนแรกก็โกรธมากๆ แหละ ต่อให้ขอโทษขอขมาก็ยังมีเคืองๆ อยู่ เธอก็เลยตัดสินใจย้ายออกมาอยู่เป็นส่วนตัวดีกว่า แต่พอวันที่เธอคลอดน้องตะวันออกมาพวกท่านก็แวะมาเยี่ยม จากที่เคยโกรธเคือง แต่ทว่าพอเห็นหน้าหลานก็ใจอ่อน วันนี้ก็เหมือนกัน วันศุกร์ ปานตะวันเรียนวันสุดท้ายของสัปดาห์แล้ว ทานข้าวอาบน้ำเรียบร้อยก็จะให้คุณพ่อไปส่งที่บ้านหาคุณตากับคุณยายที่บ้าน"รีบไปอาบน้ำแล้วมาทานข้าวด้วยกันนะคะ ทั้งพ่อทั้งลูกเลย ทานข้าวเสร็จหนูค่อยไปนอนกับคุณยาย" หญิงสาวเอ่ยด้วยรอยยิ้มบางๆ จากนั้นก็จัดเตรียมโต๊ะอาหารเพื่อรอลูกสาวและสามีลงมาทานข้าวเย็นด้วยกัน .เวลาต่อมา"อร่อยมั้ยคะคนเก่ง ทานเยอะๆ นะ คุณแม่ทำสุดฝีมือเลยค่ะ" เสียงหวานพูดกับลูกสาวของตนด้วยท่าทีที่อ่อนโยน"ขอบคุณค่
หมับ!"มีอะไรคะ?" อันนี้ที่กำลังยืนทำความสะอาดของใช้ลูกอยู่ก็เอ่ยถามผู้เป็นสามีที่เข้ามาสวมกอดเธอจากด้านหลังโดยไม่ให้ซุ่มให้เสียง เธอเกือบทำของใช้ลูกตกแล้วแหนะ"ป่าว แค่อยากอ้อน" เสียงออดอ้อนอู้อี้อยู่แผ่นหลังขาวเนียน ฮันนี่เธอยังคงสวยและทำให้เขาพิศวาสอยู่เสมอ แม้ว่าเธอจะผ่านการมีลูกมาแล้วก็ตาม"หื้ม? อ้อนเอาอะไรคะ?" เธอขมวดคิ้วยกยิ้มบางๆ แม้รู้ว่าอาการที่เขาเป็นอยู่ตอนนี้มันคืออาการอะไรก็เถอะ สักพักเธอก็พลิกตัวกลับมามองหน้าเขาด้วยรอยยิ้ม อยากเห็นคุณพ่อจะอ้อนไปถึงเมื่อไหร่"อ้อนอะไรเบบี๋ก็รู้นิค้าบ" พอผู้เป็นภรรยาเดาทางได้ ก็อ้อนขี้นมากกว่าเดิม ใบหน้าหล่อเหลาฝังลงไปกับซอกคอขาวเนียนของเจ้าหล่อน พร้อมกับเสียงอู้อี้เอาแต่ใจราวกับเด็กน้อยหมับ!"หึ เอาไว้คืนนี้นะคะ" สุดท้ายเธอก็ยิ้มออกมาแล้วเอ่ยบอกในสิ่งที่รู้อยู่แล้วว่าที่เขามาอ้อนเพราะต้องการอะไร มือบางบีบแก้มใสเบาๆ อย่างหมั่นเขี้ยวคุณพ่อลูกหนึ่งขี้อ้อน"ค้าบบ" พยักหน้าหงึกๆ ราวกับเด็กน้อยสำนึกผิดแล้วซุกหน้าเข้ากับซอกคอภรรยาอีกครั้ง ได้กลิ่นหอมๆ ก็ยังดี.23 : 45 PM"อื้อ~" เสียงหวานครางอื้ออึงในลำคออย่างรู้สึกถึงสิ่งที่กำลังรบกวน เธอเผ
"ที่รัก ลูกนอนแล้ว เวลาผมแล้ว" เฟล็กซ์เอ่ยด้วยใบหน้ายิ้มแย้มอย่างดีใจจนแทบเก็บอาการเอาไว้ไม่อยู่ ในขณะที่ภรรยาของตนกำลังแอบทำหน้าเบื่อหน่ายไม่ให้เห็น "เห้อ ฉันเพลียค่ะ เอาไว้ก่อนนะ" เธอเงยหน้าขึ้นมาจากผ้าห่มผืนหนามาบอกเขาเสียงอู้อี้อ่อนเพลีย "คุณบอกว่าจะนอน แต่ไม่นอน" เฟลิกซ์ขมวดคิ้วยุ่ง ภรรยาบอกว่าง่วงนอน แต่ไหงหยิบมือถือขึ้นมาอ่านอะไรก็ไม่รู้ ไม่สนใจเขาเลยสักนิด และไม่เห็นบอกว่าจะนอนอย่างที่ปากบอกเลยด้วยซ้ำ "ก็ไม่ได้ใช่ เช็คข่าวบ้าง แปปเดียวก็นอนแล้ว ได้ยินมั้ยคะว่า ง่วง จะนอน" เธอตอบเสียงอู้อี้เพราะมุดหน้ากับผ้าห่ม จะทำเรื่องอย่างว่าทุกวันเลยรึไง เธอก็เหนื่อยเป็นนะ เหนื่อยเลี้ยงเจ้าตัวเล็กและยังต้องมาเหนื่อยเอาใจสามีบ้ากามอีก "แล้วเคยขัดขืนได้รึไงกัน" เขายกยิ้ม ทำเป็นไม่สนใจไปเถอะ พอเอาเข้าจริงสุดท้ายก็ยอม สุดท้ายก็อ้าปากครางดังลั่นห้อง ปากบอกว่าไม่เอาๆ สุดท้ายก็ให้ผัวอย่างเขาเอาอยู่ดี ครางจนลืมไปเลยว่าลูกนอนอยู่ห้องข้างๆ . เวลาต่อมา.... "อื้อ อย่ากวน" เธอคิดว่าการที่เธอผล็อยหลับไปเขาจะหยุดคิดที่จะทำเรื่องอย่างว่ากับเธอ แต่ไม่เลย ไม่เหลือ!! สุดท้ายเธอก็ถูกจับพลิกกลับมาห
2 ปีต่อมา "อ๊า ซี๊ด!! สะเสียว" เธอครางกระเส่าภายในห้องนอนใหญ่เมื่อลิ้นหนาของเขาตวัดเลียกลีบแคมสาวสีชมพูของเธอปาดไปปาดมาจนเอวเล็กลอยหวือขึ้นกลางอากาศเนื่องจากความเสียวมาเยือน อื้อ ทำอะไรคะ" เธอถามทั้งที่รู้อยู่แล้วว่าเขาต้องการอะไรแต่แค่แกล้งถามไปก็เท่านั้น เขาคลอเคลียขนาดนี้ไม่รู้ก็บ้าแล้ว เหนื่อยจากการเลี้ยงลูกแล้วยังต้องมาเหนื่อยกับผัวอีก! แจ๊ะ แจ๊ะ แจ๊ะ! "อื้ม อยู่นิ่งๆ ผมไม่ไหวแล้ว คุณสนใจแต่ลูกช่วงนี้ ผมอยาก ให้ผมเถอะคริส" เขาล็อคสะโพกเล็กเอาไว้ก่อนจะตวัดลิ้นรัวๆ หลังจากเอ่ยประโยคคำขอร้องเซ็กส์จากภรรยาสาว แจ๊ะ แจ๊ะ แจ๊ะ! "อ๊ะๆ สะเสียวจัง อร๊าง มะไม่ไหว" เธอเปล่งเสียงครางออกมาเต็มที่เมื่อเขานั้นทั้งขบเม้มและดูดกายสาวของเธอราวกับว่ามันเป็นของอร่อยยังไงยังงั้น มือบางปล่อยจากผ้าปูเตียงมาขยำเส้นผมดกดำของเขาอย่างใช้เป็นที่พึ่งระบายความเสียวซ่าน ส่วนเรียวขาสวยถูกจับพาดบ่าแกร่ง ปลายเท้าสวยจิกเกร็งหัวไหล่ของเขาซึ่งเขานั้นไม่ได้ห้ามเพราะรู้ดีว่าภรรยานั้นเสียวซ่านมากขนาดไหน จ๊วบ จ๊วบ ซูด! "อื้ม" เสียงครางในลำคอของเฟลิกซ์ดังขึ้นฮึมฮัมอย่างพอใจแล้วขบเม้มขบดูดน้ำหวานที่กำลังไหลชะโลมกุห
"มาทานข้าวก่อน อย่าทำหน้าบึ้งแบบนั้นสิ" เฟลิกซ์เอ่ย เขาปลุกเธอขึ้นมาทานข้าว แต่ทว่าเธอกลับมานั่งทำหน้าบึ้งตึงอยู่คนเดียวบนโต๊ะอาหารเพราะถูกเขาปลุกจนขัดใจ "แล้วจะมาปลุกทำไม ปกติบ่ายๆ ฉันถึงจะตื่น" พูดแต่ก็ทานอาหารตรงหน้าโดยการตักซุปมิโซะขึ้นมาชิมเล็กน้อย สักพักใบหน้าหวานเบ้ออกมาเพราะกลิ่นที่เหม็น"เป็นอะไร ไม่ชอบเหรอ แต่ช่วงที่ไปฮันนีมูนที่ญี่ปุ่น คริสชอบทานมากๆ นะ" ขมวดคิ้วแล้วหญิงเอาช้อนที่เธอวางไว้ขึ้นมาตักซุบตรงหน้าขึ้นมาชิม"มันก็อร่อยเหมือนเดิมนะ ไม่ได้หมดอายุหรือว่าเสียเลยนะ" เขาขมวดคิ้วบอกเธอ คริสติน่าแปลกไปเรื่อยๆ ในสายตาของเขา ไม่รู้ว่าเธอเป็นอะไรกันแน่ หรือว่าจะป่วย"ก็ใช่ แต่ตอนนี้ไม่ชอบ อึก!" เธอกำลังจะพูดแต่ทว่าก็ต้องรีบปิดปากวิ่งเข้าไปในห้องน้ำโดยทันทีอ้วก! แหวะ! "คริสเป็นอะไรคริส เป็นอะไรคะ!?" เฟลิกซ์ที่รีบตามเข้ามาก็เอ่ยถามเสียงตื่นตระหนกตกใจเพราะจู่ๆ คนรักก็บอกว่าเหม็นอาหารแล้วรีบวิ่งมาอาเจียนเดี๋ยวนั้นอึก แหวะ! อ้วก!"ไม่ต้องมา อึก ยุ่ง!" เพราะเขานั่นแหละที่เอาอาหารนั่นมาจนเธอต้องมาอาเจียนแพ้ท้องอยู่แบบนี้ไง"ขอโทษ ไม่คิดว่าคริสจะเหม็นขนาดนี้" เขาเอ่ยเสียงอ่อนด้ว
สุดท้ายเธอก็นั่งทานข้าวที่เขาซื้อมาอยู่ดี ไม่ได้ใจง่ายยอมกินของเขาหรอกนะ ลูกเธอหิวต่างหากหล่ะ ย้ำว่าลูกหิว แต่น่าแปลก แทนที่เธอจะเหม็นอาหาร แต่กลับชอบทานซะงั้น เมื่อวานกลับไปทานข้าวที่บ้าน แต่เธอกินไม่ได้ เหม็น แต่ก็โชคดีที่ไม่มีใครสงสัยอะไรเธอ "มาทางไหนก็กลับไปสิ รบกวนเวลานอนคนอื่นเค้า" เธอเอ่ย จากนั้นก็ลุกขึ้นหมายจะเดินกลับเข้าไปในห้อง ในเมื่อเขาเป็นคนหาอาหารมาให้เธอทาน งั้นก็ทำความสะอาดล้างถ้วยล้างจานไปแล้วกันหมับ! "มีอะไร?" เธอเอ่ยด้วยสีหน้าที่หงุดหงิดเพราะจู่ๆ เขาก็ถือวิสาสะเดินเข้ามาจับมือเธอไม่ให้เดินไปที่ห้อง "ห้องนอนอยู่นู้น ส่วนตรงนั้น ประตูห้องน้ำรับแขก" /// อะไอ้บ้า! จะพูดทำไมเนี่ย เธออายไปหมดแล้วนะ"หึ" เฟลิกซ์หัวเราะออกมาเบาๆ เพราะคนตรงหน้าเขินแทบแทรกแผ่นดินหนี โครตเขินอ่ะบอกเลย ใครไม่เขินก็บ้าแล้ว"จะมาหัวเราะอะไร กลับไปเลยนะ" เธอเอ่ยปากไล่แล้วชี้นิ้วไปทางประตูห้องเพื่อให้เขากลับไป .หมับ!"อ๊ะ มากอดทำไมเนี่ย!? อึดอัด" เธอกำลังจะเคลิ้มหลับอยู่แล้วเชียว แต่ทว่าก็มีอ้อมแขนแกร่งของเขาเข้ามาสวมกอดจากด้านหลังเสียก่อน "อยู่นิ่งๆ สิ เห็นมั้ยนั่น ฝนกำลังจะตก ฟ้าร้องแล้ว