Ep18 ยกเลิกงานแต่ง

"ที่ตรวจครรภ์ครับ"

แกร๊ก!

หญิงสาวใจกระตุกเมื่อไดยินเสียงของบอดี้การ์ดที่หยิบที่ตรวจครรภ์ของเธอขึ้นมา มือบางกุมหน้าท้องของตนอย่างห่วงลูกในครรภ์ตามสัญชาตญาณความเป็นแม่คน เพราะคนตรงหน้าดูไม่น่าไว้ใจเลยสักนิด"

"ฉันเดาไม่ผิดจริงๆ แกตั้งใจปล่อยให้ตัวเองตั้งท้องเพื่อจับลูกชายฉันจริงๆ ด้วย!" มาริษาตาโตทันทีที่เห็นที่ตรวจครรภ์ เธอตวาดลั่นออกมาอย่างโมโห

"อะไรนะครับ ฮันนี่ท้องงั้นเหรอครับ!?'

"ลีโอ!"

"พี่ลีโอ.."

ลีโอที่เพิ่งมาถึงคอนโด เขาเองก็ตกใจไม่น้อยเหมือนกันที่เห็นรถที่บ้านมาจอดที่โรงจอดรถส่วนตัวของเขา ไม่รอช้าก็รีบขึ้นมาอย่างที่เห็น เพราะกลัวว่าแม่ของเขาจะมาหาเรื่องฮันนี่ แต่ก็ไม่ผิดคาดเมื่อเปิดประตูเข้ามาก็พบว่าถูกต่อว่าและมีเสียงทะเลาะต่อว่ากันภายในห้องอย่างถึงพริกถึงขิง แต่อะไรก็ไม่สำคัญไปเท่ากับการรู้ว่าเขากำลังเป็นพ่อคนแล้วจริงๆ

หมับ!

"แม่ทำอะไรเมียผม แม่ต่อว่าอะไรฮันนี่!?" เขาเดินเข้ามาโอบเอวบางของฮันนี่เข้ามากอดเพื่อปกป้องจากรังสีอำมหิตจากมารดาแล้วเอ่ยถามเสียงแข็งอย่างโกรธๆ

"นี่แกกล้าขึ้นเสียงใส่แม่เพื่อปกป้องมันเลยงั้นเหรอ!? อีกอย่างแกกล้าเรียกนังเด็กนี่ว่าเมียได้ยังไง แล้วหนูคริสเมียแกอีกคนหล่ะ!?" เอ่ยถามลูกชายเสียงเข้มแล้วตวัดสายตามองผู้หญิงในอ้อมกอดของลูกชาย

"กับคริสมันไม่มีอะไรทั้งนั้นแหละครับ ที่ผ่านมาเราแค่แกล้งรักกันเพื่อตบตาทุกคนแล้วค่อยมาหย่ากันทีหลังเพราะเราเข้ากันไม่ได้ และเราสองคนไม่เคยคบกัน เรื่องเมื่อคืนมันก็แค่ One night สนุกๆ เพราะคริสถูกวางยา แต่กับฮันนี่คือคนที่ผมรัก เธอคือตัวจริงของผม แล้วแม่ก็หยุดเรื่องแต่งงานเถอะครับ อย่าพยายามอีกเลย ที่สำคัญผมกำลังจะมีครอบครัวเป็นของตัวเองโดยที่ผมเลือกด้วยตัวเอง และเด็กในท้องก็เป็นลูกของผมกับฮันนี่ เป็นหลานในสายเลือดของคุณแม่ แม่ยังจะพรากพ่อแม่ลูกเขาได้ลงจริงๆ เหรอครับ แม่ใจร้ายมากนะครับ เผื่อไม่รู้ตัว" เขาร่ายยาวออกมาเพื่อให้มารดาคิดได้ แม้ว่าคำพูดมันจะพูดเสียดแทงใจท่านมากแค่ไหนก็ตาม

"นี่แกกล้าพูดออกมาแบบนี้เพื่อปกป้องมันงั้นเหรอ เหอะ!"

"ครับ หลังจากนี้จะไม่มีงานแต่งงานเกิดขึ้นเด็ดขาด ถ้าคุณแม่ยังดึงดันอยู่แบบนี้อีก ต่อไปนี้ผมจะพาครอบครัวผมไปจากที่นี่ ถึงผมจะไม่สานต่อธุรกิจแม่ผมก็ไปรอด ผมสามารถเลี้ยงครอบครัวของผมได้โดยไม่ต้องพึ่งเงินของคุณพ่อคุณแม่" เขายื่นคำขาด ต่อให้ไม่มีเงินธุรกิจที่บ้าน เขาก็มั่นใจว่าสามารถเลี้ยงลูกเมียของตัวเองได้

"เหอะ! แกคงหลงมันมากจนตัดขาดกับพ่อแม่เลยสินะ ได้ งั้นต่อไปนี่แกจะไปไหนหรือทำอะไรกับมันก็แล้วแต่แก ต่อไปนี้ก็ไม่ต้องมาเรียกฉันว่าแม่อีกต่อไป!" มาริษายื่นคำขาดทั้งน้ำตา เธอทำใจไม่ได้ที่ลูกชายเลือกผู้หญิงคนนี้มากกว่าตนที่เป็นแม่ เป็นคนให้กำเนิด

"พี่ลีโอคะ.." เธอเอ่ยเสียงแผ่วเพราะเห็นว่าสถานการณ์ตอนนี้มันแรงมากขึ้นเรื่อยๆ จนเธอรู้สึกผิดที่ทำให้สองแม่ลูกทะเลาะกันเพราะผู้หญิงอย่างเธอ

"สมใจเธอแล้วนี่ที่ทำให้แม่ลูกเขาทะเลาะกันเพราะเธอคนเดียว!" นางหันมาชี้หน้าฮันนี่อย่างเจ็บใจ

หมับ!

"ที่ผ่านมาผมตอบแทนบุญคุณพ่อแม่มานานแล้ว ต่อไปนี้ผมขอใช้ชีวิตของผมนะครับ" ลีโอเอ่ย เขาก้มกราบเท้ามารดาเป็นครั้งสุดท้าย ก่อนที่ท่านจะเดินออกไปโดยไม่หันกลับมามอง

สองเดือนต่อมา

"อ้วก! แหวะ!" หญิงสาวที่กำลังโก่งคออาเจียนออกมาอย่างหนักภายในห้องพักของตนด้วยใบหน้าที่ซีดเผือด ใช่ เธอกำลังตั้งครรภ์ หลังจากที่เธอรู้เรื่องที่บ้านของลีโอ เธอเองก็เป็นห่วงและก็ดีใจไม่น้อยที่จะไม่มีงานแต่งงานเกิดขึ้น เรื่องนี้เป็นข่าวดังหน้าหนึ่งมาหลายอาทิตย์เพราะลูกชายทายาทสายการบินดัง เทงานแต่งบินไปใช้ชีวิตกับคนรัก สุดท้ายข่าวก็มาโจมตีเธอว่าเธอเป็นมือที่สามบ้างแหละ แต่เธอไม่สนหรอก เพราะมันไม่ใช่ความจริง แต่ทว่าเคราะห์ซ้ำกรรมซัดน่ะสิ เธอแพ้ท้อง เธอไปหาหมอ หมอบอกว่าเธอ ตอนแรกเธอก็กลัวว่าจะเป็นลูกของลีโอเพราะครั้งล่าสุดเธอมีอะไรกับเขาโดยไม่ได้ป้องกัน แม้ว่าจะปล่อยนอกก็เถอะ แต่พอผลตรวจออกมาว่าเธอตั้งครรภ์สองเดือน เธอก็โล่งใจอยู่เพราะเท่ากับว่าเด็กในท้องคือลูกของเฟลิกซ์ต่างหาก เธอเองก็เพิ่งมาฉุกคิดขึ้นมาเพราะวันนั้นระหว่างที่กำลังมีอะไรกัน เธอรู้สึกจุกมากกว่าปกติทั้งที่ขนาดของเขาก็ไม่ต่างจากเฟลิกซ์มากเท่าไหร่ ที่แท้เธอตั้งท้อง ดีหน่อยที่ตรวจแล้วลูกเธอปกติแข็งแรงดี ไม่มีอะไรแทรกซ้อน เธอรู้สึกกลัวมากๆ เพราะวันนั้นเธอดื่มแอลกอฮอล์และยังถูกวางยาปลุกเซ็กส์อีก

"อึดเหมือนพ่อไม่มีผิด.." เธอบ่นพึมพำเมื่อหวนนึกถึงเรื่องที่ผ่านมา มือบางกุมหน้าท้องของตนอย่างอ่อนโยนแล้วค่อยๆ ลุกขึ้นไปบ้วนปากทำความสะอาดเพื่อเดินกลับไปพักผ่อนในห้อง

กึก!

ปลายเท้าสวยหยุดชะงักเมื่อเห็นว่าเฟลิกซ์ยืนยิ้มบางๆ แล้วยกมือทั้งสองข้างขึ้นมา เขาซื้ออาหารที่เป็นของโปรดของเธอมาด้วยหลายอย่าง เธอลืมตัวเผลอกลืนน้ำลายอึกใหญ่เพราะรู้สึกหิวอีกแล้ว

"มะมาทำไม" เธอเอ่ยถามแล้วเบือนหน้าหนีไปจากถุงอาหารที่หิวโหยเพื่อบังคับจิตใจ ควบคุมจิตใจของตนไม่ให้ใจอ่อนเพราะอาหารของเขาที่เอามาล่อซื้อเธอ

"มาทานข้าวเร็วๆ ครับ อย่าทำหน้าบึ้งสิ" เฟลิกซ์ยังคงยกยิ้มอยู่เหมือนเดิม ตั้งแต่วันที่ยกเลิกแต่งงาน เขาเองก็มาตามง้อเธอมากขึ้นกว่าเดิม แต่ทว่าคนตรงหน้าก็ยังไม่คิดจะใจอ่อนให้เขาเหมือนเดิม แต่ช่างเถอะเขาจะง้อจนเธอจะใจอ่อนยอมยกโทษให้ เพราะนี่มันยังไม่สาสมกับที่ผ่านมาที่เขาทำร้ายจิตใจเธอสารพัดจนเธอเสียใจและต้องหนีกลับบ้านมาแบบนี้

"จะหน้าบึ้ง มีปัญหาอะไรงั้นเหรอ รับไม่ได้ก็กลับไป" เธอเอ่ยเสียงเหวี่ยงวีน เห็นหน้าแล้วหงุดหงิดชะมัด อยากหยุมหัว!