Share

บทที่ 6

Author: Chorchorwa
last update Last Updated: 2025-11-05 13:00:07

23:00น.

ร่างแบบบางนั่งอยู่ที่มุมโปรดของห้องพร้อมกับหนังสือเล่มหนาในมือเช่นเคย แม้จะดึกมากแล้วแต่วันนี้เธอกลับยังไม่รู้สึกง่วงนอนเลยสักนิดเดียว ไม่รู้ว่าเป็นเพราะความกังวลภายในใจลึก ๆ กับเรื่องเมื่อช่วงเช้าที่ผู้ชายคนนั้นเข้ามาทำประตูทางเชื่อมผ่านร้านของเธออย่างถือวิสาสะหรือเปล่า

จมูกโด่งรั้นพ่นลมหายใจอุ่น ๆ ออกมาเพราะยังแอบรู้สึกเซ็ง ๆ อยู่ภายในใจ จนเริ่มไม่มีสมาธิที่จะอ่านหนังสือในมือ ข้าวหอมก้มใบหน้าลงมองหนังสือเล่มหนาอีกครั้งแล้วพับประกบปิดมันเข้าหากันเอาไปวางไว้ข้างหัวเตียงตามเดิม เธอเปิดประตูเดินออกไปจากห้องแล้วตรงไปที่ครัวเพื่อหานมสดอุ่น ๆ กินสักแก้วก่อนจะเข้านอน ใช้เวลาแค่เพียงไม่กี่นาทีร่างเล็กก็หมุนตัวเดินกลับออกมาจากห้องครัวมุ่งหน้าไปที่ประตูห้องนอนของตัวเอง…

ตึก ตึก

“…นะ นาย”

“…”

ทันทีที่หูของเธอได้ยินเสียงฝีเท้าดังขึ้นตรงบันไดของบ้านใบหน้าสวยก็หันไปมองตามเสียง พร้อมกับการปรากฏตัวของชายร่างสูงคนเดียวกันกับเมื่อช่วงเช้าที่เป็นคนเข้ามาพังประตูห้องลับ เขาสอดมืออยู่ในกระเป๋ากางเกงแล้วก้าวเดินขึ้นมาตามขั้นบันไดช้า ๆ โดยไม่ได้มีท่าทางตื่นตกใจอะไรที่เห็นเธอ

“…เข้ามาในบ้านฉันทำไม”

ข้าวหอมถามออกไปพร้อมกับร่างหนาที่อยู่ในชุดเสื้อยืดแบบพอดีตัวเน้นสัดส่วนกำยำกับกางเกงผ้าขายาวสบาย ๆ เข้าชุดกัน ที่กำลังยืนเผชิญหน้ากับเธออยู่ตรงขั้นบันได ทำให้ตัวของเขาอยู่ต่ำกว่าระดับตัวของเธอเล็กน้อย

“สำรวจบ้านเธอ”

ปากหนาตอบพร้อมกับไล่สายตามองสาวเจ้าของร้านที่อยู่ในชุดนอนสายเดี่ยวผ้าซาตินสีชมพู และกำลังยืนถือแก้วอะไรสักอย่างอยู่ในมือ

“นายจะเข้าออกบ้านฉันแบบนี้ไม่ได้นะ”

นัยน์ตาสวยจ้องกลับเขม็งพลันในหัวก็กำลังนึกว่าตัวเองลืมล็อกประตูด้านล่างหรือเปล่าเขาถึงได้ขึ้นมาข้างบนได้

“อายุเท่าไหร่” เสียงทุ้มถามออกมา

ข้าวหอมนิ่งไปด้วยความงุนงงกับผู้ชายตรงหน้าที่ไม่เคยตอบคำถามอะไรเธอเลยจนถึงตอนนี้

“ถามว่าอายุเท่าไหร่” เสียงเข้มถามย้ำอีกครั้ง

“ยี่สิบสาม…ทำไม?”

“อืม…ดี”

“มองอะไร”

คนตัวเล็กมองตามสายตาของเขาที่มันเหมือนกำลังจ้องหน้าอกของเธออยู่อย่างไรอย่างนั้น

“นม”

เขาพูดแบบนั้นพร้อมกับยกเท้าส่งตัวเองขึ้นมายืนอยู่บนพื้นระดับเดียวกันกับเธอ ทำให้ตอนนี้ร่างแกร่งตรงหน้ากำลังยืนประชิดกับตัวของเธออยู่อย่างเลี่ยงไม่ได้

“…”

“ขอกินนมหน่อย”

ข้าวหอมเงียบไปเพราะกำลังทำตัวไม่ถูกที่อยู่ดี ๆ ก็มีผู้ชายมายืนอยู่กลางบ้านของเธอในยามวิกาล ตาสวยหลุบลงมองมือของเขาที่จับซ้อนทับบนมือของเธอข้างที่ถือแก้วเอาไว้ พร้อมกับยกของเหลวสีขาวขุ่นขึ้นกรอกปากตัวเองให้เธอดูจนหมดแก้ว

ลิ้นหนาแลบออกมาเลียริมฝีปากตัวเองพลางใช้สายตาไล่มองผิวพรรณขาวเนียนของสาวน้อยตรงหน้าอย่างเปิดเผย ทำให้คนตัวเล็กกว่ารีบก้าวถอยหลังให้ตัวของเธอห่างออกจากชายตรงหน้าโดยอัตโนมัติ

“นั่นห้องนอนเธอสินะ”

น้ำเสียงทุ้มพูดโดยไม่ได้มองที่ประตูด้านหลังแม้แต่น้อย แต่เขากลับเดินตรงเข้ามาหาร่างสวยตรงหน้าเพื่อไล่ต้อนเธอ ทำให้แผ่นหลังบางชนเข้ากับประตูห้องนอนของตัวเอง เขายกแขนแกร่งค้ำมันไว้กับประตูข้างหนึ่งเพื่อกักตัวสาวเจ้าของร้านหนังสือ ส่วนมืออีกข้างก็กำที่ลูกบิดประตูแล้วหมุนมันช้า ๆ ให้แง้มเปิดเข้าไป

“จะ จะทำอะไร…ออกไปจาก…”

“…ชู่วว”

นิ้วแกร่งยกขึ้นมาแตะที่ริมฝีปากอวบอิ่มพลันตาคมก็จ้องมองสบสายตากับเธอแล้วดันไหล่ให้คนตัวเล็กถอยเข้าไปอยู่ภายในห้องนอน จนในที่สุดทั้งสองคนก็มายืนอยู่ภายในห้องด้วยกันแบบที่หญิงสาวก็ยังสับสนกับตัวเอง

หมับ! เพล้ง!

“หึ ไม่ต้องขัดขืนให้เสียเวลา”

“อื้ออ…”

นัยน์ตาหวานเบิกโพลงที่ใบหน้าหล่อลูกครึ่งตรงหน้าล็อกแขนที่กำลังจะผลักตัวเขาเอาไว้จนแก้วในมือของเธอร่วงลงไปกับพื้น พร้อมกับประกบปากร้อนลงมาทาบทับปิดปากของเธอแบบไม่ให้ตั้งตัว คนตัวเล็กกว่ากำลังช็อกกับสิ่งที่เกิดขึ้นจนไม่สามารถแยกแยะสถานการณ์อะไรในตอนนี้ได้ ทำให้ร่างสูงใหญ่ตรงหน้าได้โอกาสลากตัวของหญิงสาวไปที่เตียงนอนของเธอได้อย่างง่ายดาย

ฟุบ!

เนื้อตัวขาวเนียนถูกผลักให้นอนราบไปกับที่นอนเย็นเฉียบจนสติของเธอกลับเข้าร่างมา แต่ไม่ทันจะได้ทำอะไรต่อร่างหนาก็โน้มตัวลงมาคร่อมตัวของเธอเอาไว้แล้วมอบจูบเผ็ดร้อนบดขยี้ริมฝีปากบางอย่างกระหาย เขาใช้ประสบการณ์ที่มีมากกว่าล่อลวงให้สาวน้อยใต้ร่างยอมเผยอปากให้กับเขา แล้วถึงได้ส่งลิ้นหนาเข้าไปสำรวจโพรงปากเล็กที่มีน้ำหวานให้เขาดื่มด่ำ จนคนที่ไม่ประสีประสาในเรื่องนี้สับสนและมึนงงไปกับสัมผัสแปลกใหม่ที่ตัวเธอเองไม่เคยพานพบมาก่อน

ลิ้นเล็กพยายามหนีจากการต้อนของลิ้นอุ่นร้อนที่พยายามเกี่ยวกระหวัดลิ้นของเธอ เขาดูดดึงมันจนสติของหญิงสาวแทบจะหลุดลอยออกไปจากร่างกายนุ่มนิ่ม ข้าวหอมพยายามเบี่ยงใบหน้าหลบสัมผัสวาบหวิวของเขาเพราะเธอเริ่มจะหายใจไม่เป็นจังหวะแล้วในตอนนี้

“อะ อื้อ…ปล่อย”

เสียงหวานเล็ดลอดเปล่งออกมาได้เพียงนิดเพื่อห้ามไม่ให้มือของเขาที่กำลังล่วงเกินเคล้นคลึงอยู่ที่หน้าอกนุ่มของเธอออกห่างจากตัว

คนตัวสูงไม่ได้สนใจการปฏิเสธของสาวน้อยใต้ร่างเพราะเขากำลังเพลิดเพลินกับกลิ่นกายหอม ๆ และความสาวความสวยที่ไม่เคยผ่านมือชายใดมาก่อนอย่างแน่นอน ฝ่ามือหนาเลิกชุดกระโปรงผ้าซาตินของร่างขาวนวลเนียนขึ้นจนเผยให้เห็นหน้าท้องแบนราบและเนินเนื้อโหนกนูนใต้แพนตี้ตัวจิ๋วที่เขากำลังจะกระชากมันออกไปในไม่ช้า นัยน์ตาคมวาวโรจน์เป็นประกายทันทีที่เขาดึงชั้นในตัวน้อยอกไปจนพ้นร่างกายของเธอได้สำเร็จ ชายหนุ่มจับขาเรียวให้แยกออกจากกันและตะปบมือลงไปบนจุดซ่อนเร้นไร้ขนอย่างอดรนทนไม่ไหว

“อ๊ะ”

เสียงหวานร้องออกมาที่ตัวเองถูกคนแปลกหน้าลวนลามในจุดที่ไม่เคยมีใครเข้าถึงมาก่อน ร่างเล็กพยายามบิดตัวเพื่อให้หลุดพ้นจากสัมผัสของเขาแต่ก็ไม่เป็นผล ใบหน้าหล่อละสายตาออกมาจากกลางกายของเธอแล้วสบสายตาจ้องมองกับเธออีกครั้งด้วยแววตาที่เร่าร้อนขึ้นก่อนจะก้มหัวลงมาซุกไซ้ตรงซอกคอขาว เพื่อสร้างความสยิวให้กับสาวร่างเล็กจนขนภายในกายลุกชันทั่วร่าง

“หึ ยังไม่เคยจริง ๆ ด้วย”

น้ำเสียงของชายหนุ่มเริ่มแหบพร่าลง เขาพึมพำออกมาหลังจากได้ทำการแหย่นิ้วเข้าไปสำรวจโพรงรักของสาวเจ้าของร้านหนังสือเพื่อเป็นการนำทางก่อนที่ของจริงจะเข้าไป

“เจ็บ…ฉะ ฉันเจ็บ”

ร่างแบบบางยู่หน้าเข้าหากันแล้วพยายามใช้มือดันมือของเขาให้ออกห่าง สติของเธอกลับเข้ามาอีกครั้งพร้อมมองไปที่ใบหน้าหล่อที่กำลังขบกรามของตัวเองเหมือนอดทนกับอะไรบางอย่างอยู่ จนในที่สุดร่างหนาก็ตั้งตัวนั่งชันเข่าแล้วปลดเปลื้องเสื้อผ้าของตัวเองออกโดยที่มือของเขายังเอาแต่ลูบไปตามผิวเนียน ๆ ของเธออยู่ตลอด

หนุ่มลูกครึ่งโน้มตัวกลับลงมาคร่อมตัวของเธออีกครั้งก่อนจะแยกขาเรียวให้แหกกว้างออกแล้วจ่ออะไรบางอย่างมาตรงกลีบดอกไม้ปิดสนิทของเธอ

“โอ๊ยยย!”

กึ่งกลางกลายที่เคยปิดแน่นสนิทตอนนี้มันกลับถูกแทนที่ด้วยสิ่งแปลกปลอมขนาดใหญ่จากเขา โดยที่ผู้ชายตรงหน้าไม่ได้บอกกล่าวเธอล่วงหน้า ทำให้การดันพรวดเข้ามาจนสุดเมื่อสักครู่นั้นสร้างความเจ็บปวดรวดร้าวให้กับหญิงสาวจนน้ำตาหยดใสไหลออกมาเอง

“อ่า”

เขาเปล่งเสียงออกมาด้วยความอึดอัดไม่ต่างและรู้ดีว่าคนใต้ร่างกำลังเจ็บปวดขนาดไหน แต่ชายหนุ่มเลือกที่จะให้เธอเจ็บรวดเดียวแล้วจะได้เสียวไปพร้อม ๆ กันกับเขา…นั่นคือสิ่งที่เขาคิดไว้

“อื้ม”

ปากเล็กต้องตอบรับจูบของเขาอย่างเลี่ยงไม่ได้เพราะเธอกำลังรู้สึกหลาย ๆ อย่างพร้อมกันในเวลาเดียว มันทั้งจุกเสียด แสบร้อน และเริ่มเสียวซ่านแบบแปลก ๆ

ร่างนุ่มนิ่มขยับโยกช้า ๆ และเถือกไถไปกับที่นอนเพราะกายแกร่งด้านบนกำลังตอกอัดท่อนเนื้อของเขาเข้ารูรักของเธอด้วยจังหวะที่ไม่เร็วมาก ชายหนุ่มปล่อยให้คนใต้ร่างได้ปรับตัวจนภายในของเธอเริ่มปลดปล่อยน้ำหวานสีใสเคล้ากับน้ำหล่อลื่นออกมาชโลมลำรักของเขา เขาถึงได้เร่งการสอดใส่ให้เร็วขึ้นทันที

“อ๊ะ อะ…”

เสียงหวานใสครางกระเส่าออกมาแบบไม่รู้ตัวจนตัวเองก็ยังแอบเขินอาย เธอรู้สึกเสียวซ่านตรงกลางกายแบบบอกไม่ถูกในทุกครั้งที่ผู้ชายแปลกหน้าคนนี้ดันเอ็นร้อน ๆ เข้าใส่ เขาใช้สายตาเร่าร้อนมองสำรวจทั่วใบหน้าสวยก่อนจะโน้มศีรษะลงมาคลอเคลียไปตามพวงแก้มและเนื้อตัวของเธออย่างลุ่มหลงในความหอมหวาน

ร่างหนากำยำเสยกระแทกสะโพกของตัวเองอย่างเผ็ดร้อน เขากดลำกายเข้าหารูสวาทขนาดเล็กอย่างแนบแน่นครั้งแล้วครั้งเล่า จนทั้งสองคนต่างเปล่งเสียงครางกระเส่าชวนสยิวออกมาพร้อม ๆ กัน

เสียงของเนื้อแนบเนื้อบดเบียดเคล้าไปกับเสียงดูดดึงของสองริมฝีปากที่ไม่ยอมผละห่างออกจากกัน เพราะคนตัวเล็กที่หัวไวไม่น้อยก็เริ่มตอบรับจูบเขาได้ในจังหวะเดียวกันแล้ว ทำให้ลมหายใจของคนทั้งคู่หอบแรงขึ้นประสานไปกับช่วงล่างที่กระหน่ำตอกอัดประหนึ่งว่าของเธอกับของเขามันถูกสร้างมาเพื่อกันและกันอย่างชัดเจน

“ซี้ดดด”

ปากหนาสูดริมฝีปากระบายความเสียวออกมา ชายหนุ่มกำลังรู้สึกเสียวซ่านไปกับโพรงรักคับแคบอย่างที่ไม่เคยเป็น เขาเร่งเอวซอยเข้าใส่ถี่ระรัวอย่างเก็บกลั้นอารมณ์เอาไว้ไม่ไหวทำให้ร่างเล็กเนื้อตัวสั่นคลอนไปตาม ๆ กันจนผ้าปูที่นอนยับยู่ยี่ทั่วทั้งผืน

“อะ อ๊ายยย”

เสียงหวานร้องวี้ดว้ายออกมาอย่างไม่รู้ถึงสาเหตุ หัวของเธอขาวโพลนพร้อมกับหน้าท้องที่หดเกร็งก่อนจะปลดปล่อยอะไรบางอย่างให้แตกพรั่งพรูออกมาทั้ง ๆ ที่กายแกร่งยังค้ำยันตัวของเธอเอาไว้ และสอดใส่ตัวตนของเขาเข้าออกอย่างไม่ลดละ

ใบหน้าหล่อมองอาการของสาวน้อยใต้ร่างที่ยังคงร้องครางแม้ตัวเองจะเสร็จสมไปแล้ว แต่โพรงเนื้อนุ่มด้านในของเธอกลับยังทำหน้าที่ของมันได้อย่างดีจนเขาต้องกัดฟันกรอด แล้วออกแรงรอบสุดท้ายสุดกำลังจนร่างกายเกร็งกระตุกค้างไปพร้อม ๆ กันกับอีกฝ่าย

“อ๊า…”

“อ่า”

เขาฉีดของเหลวอุ่นร้อนเข้ามาในตัวเธอจนหมด โดยที่ใบหน้าหล่อก็ยังวนเวียนคลอเคลียเนื้อตัวของเธออยู่ไม่ห่าง ร่างหนายังรู้สึกไม่เต็มอิ่มกับร่างกายขาวชมพูระเรื่อใต้ร่าง เขาไม่สามารถผละออกไปได้เพราะยังอยากได้ความรู้สึกแบบเมื่อสักครู่อีกหลาย ๆ รอบ
Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • Oops! มีมาเฟียในบ้านหนู   บทที่ 57

    “ว้ายยยย”คนตัวเล็กกรีดร้องออกมาเพราะเมื่อกี๊มีมีดของใครก็ไม่รู้พุ่งเข้ามาที่เธอ แต่โชคดีที่เกรคว้าแขนผู้ชายคนนั้นไว้ได้ทันส่วนดีนก็ออกแรงกระชากจนกระโปรงยาวที่เธอสวมใส่สยายไปตามแรงปึก!แผ่นหลังบางชนเข้ากับตัวของราล์ฟเธอเห็นว่ามาเฟียทั้งสองคนเลือกที่จะไม่ใช้อาวุธในตอนแรกเพราะพวกเขาทำเพียงยกปืนกระบอก

  • Oops! มีมาเฟียในบ้านหนู   บทที่ 56

    “…เอาจริงดิ”ข้าวหอมหันหน้ามองไปข้างหน้าอีกครั้งแล้วก็มองไปทางขวาด้วยอาการเลิ่กลั่ก ก่อนที่มาเฟียหนุ่มจะหันไปเห็นกันเองในที่สุดทำไมฉันถึงไม่ออกจากร้านติณให้เร็วกว่านี้นะ…อย่างน้อย ๆ จะได้ไม่มาอยู่ในสถานการณ์น่าอึดอัดที่อาจจะมีคนฆ่ากันตายได้อย่างตอนนี้หญิงสาวในชุดกระโปรงไม่กระดิกไหนเธอพยายามทำตัวล่

  • Oops! มีมาเฟียในบ้านหนู   บทที่ 55

    หิวข้าวจัง…สามชั่วโมงให้หลัง“ขอบคุณนะคะ”ปากเล็กส่งยิ้มให้กับลูกค้าประจำของร้านแล้วก้มตัวลงหยิบหนังสือที่เธอแพ็กใส่ถุงเอาไว้เดินออกไปส่งให้กับไรเดอร์ที่เพิ่งขับเข้ามาจอดที่หน้าร้าน เธอยื่นหนังสือของร้านตัวเองออกไปแล้วมองผู้ชายใส่หมวกนิรภัยตรงหน้าเก็บมันลงในกระเป๋าสี่เหลี่ยมด้านหลัง“ถึงแล้วจะแจ้งไ

  • Oops! มีมาเฟียในบ้านหนู   บทที่ 54

    “อืออ…หาววว หลับสบายจัง”ฟึบ!แขนที่เพิ่งชูขึ้นไปกลางอากาศรีบชักกลับเข้ามาหลังจากที่เธอเพิ่งนึกขึ้นได้ว่าไม่ได้อยู่ห้องของตัวเอง ข้าวหอมนิ่งไปพักหนึ่งแล้วถึงค่อย ๆ ยันตัวเองลุกขึ้นนั่งพลางจับผ้าห่มผืนหนาติดตัวมาด้วยเพื่อปกปิดร่างกายเปลือยเปล่าของตัวเองเอาไว้อายชะมัด! นี่ฉันมาหาเขาถึงที่ไม่พอแล้วยัง

  • Oops! มีมาเฟียในบ้านหนู   บทที่ 53

    เอวบางเริ่มร่อนเข้าใส่ต้นขาแกร่งกระชั้นขึ้นลมหายใจของเธอส่งเสียงดังเพื่อบอกว่าแรงใคร่ภายในตัวมันกำลังโหมกระหน่ำมากมายขนาดไหน ร่างเปลือยเปล่าเปลี่ยนมาขย่มตัวขึ้นลงบนตัวของเขาจนน้ำสีสวยภายในอ่างแตกกระจายออกไปด้านนอก แต่ข้าวหอมก็ไม่คิดสนใจเธอวางมือลงบนบ่ากว้างแล้วส่งแรงทั้งหมดเท่าที่มีประเคนเข้าหาตัวตน

  • Oops! มีมาเฟียในบ้านหนู   บทที่ 52

    “หึ”ชายหนุ่มหัวเราะในลำคอเพราะเขาไม่เคยเห็นข้าวหอมเป็นแบบนี้มาก่อนขนาดเพิ่งปลดปล่อยไปไม่ถึงนาที แต่ตอนนี้เธอกลับเป็นฝ่ายเริ่มควงบั้นท้ายอีกแล้ว“อื้อ เอาออกทำไม”หน้าสวยหันมามองเขาด้วยแววตาตำหนิเพราะเธอกำลังใช้ตัวตนของเขาระบายความเร่าร้อนภายในตัวอยู่“ออกไปจากลิฟต์ก่อน”ที่ราล์ฟจำใจต้องถอนแก่นกายออ

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status