Novels by Chorchorwa

ร้านหนังสือในตรอกมือบางวางโทรศัพท์ของตัวเองลงข้างตัวหลังจากเพิ่งส่งข้อความไปพูดคุยกับผู้ชายที่เธอไม่ได้เจอเขามาสามวันแล้ว เธอเพิ่งตื่นนอนก็จริง แต่กลับรีบหยิบมือถือของตัวเองขึ้นมาดูเป็นอันดับแรก เพราะมาเฟียหนุ่มที่บอกว่ามีภารกิจสำคัญที่ต้องจัดการมักจะส่งข้อความมาพูดคุยบ้างเป็นระยะแม้จะไม่บ่อยนัก รว

“อะ อะ อ๊ะ”นัยน์ตาสวยฉ่ำเยิ้มไปด้วยพิษใคร่เธอผละใบหน้าออกมาแล้วเปล่งเสียงครางระบายความเสียวที่เขาปรนเปรอให้ ขาเรียวยกเข้าไปคล้องกับเอวสอบก่อนจะส่งแขนไปโอบกอดรอบตัวเขา ใบหน้าสวยไร้ที่ติก้มลงซุกไปกับหน้าอกล่ำ เธอใช้ลิ้นลากเลียไปตามผิวเนื้อของเขาก่อนจะมาหยุดระรัวปลายลิ้นอยู่ที่จุกสีน้ำตาลอ่อน“อื้มม”

“ซี้ดด…อื้มมม”คนตัวเล็กเงยใบหน้าขึ้นมาจากจุดเชื่อมต่อที่กำลังสอดประสานเข้าหากัน โพรงเนื้อนุ่มกำลังตอบรับตัวตนของเขาเข้ามาช้า ๆ จนใบหน้าสวยบิดเบี้ยวไปเล็กน้อยจากความเสียวซ่าน ข้าวหอมหันมองสบตากับสายตาเร่าร้อนดุดันของมาเฟียหนุ่มที่ซ้อนอยู่ด้านหลัง ตั้งแต่ที่เธอเอ่ยปากว่าจะอยู่ดูแลเขา ผู้ชายตรงหน้าก็เ

พรึบ!คนตัวเล็กถูกมือของเขาผลักให้นอนราบลงไปอีกฝั่ง แผ่นหลังบางกระทบเข้ากับผ้าปูที่นอนเย็น ๆ จนขนกายของเธอลุกชันขึ้นมา ขาเรียวถูกรวบเข้าด้วยกันแล้วพาดไว้ที่บ่ากว้าง เขาโน้มตัวลงมาเล็กน้อยเพื่อจับแท่งรักสอดใส่เข้าไปในรูสวาทสีสวย ราล์ฟจ้องมองปากทางคับแคบแล้วพยายามดันมันเข้าไปเขามองแก่นกายของตัวเองเข้า

“ข้าวต้มครับ”“วางไว้ตรงนั้นแหละ เลิกงานได้แล้ว”“ครับผม”ราล์ฟมองชายผมสกินเฮดวางข้าวต้มที่เพิ่งถือขึ้นมาเพื่อเป็นมื้อเย็นลงบนโต๊ะก่อนที่เกรจะหมุนตัวเดินกลับเข้าลิฟต์ตามผู้เป็นนายสั่ง“อ้าว เกรเอาอาหารเย็นนายมาเสิร์ฟแล้วหรอ”คนตัวเล็กเดินออกมาจากห้องน้ำหลังจากเข้าไปอาบน้ำ และเปลี่ยนเสื้อผ้าเรียบร้อย

จิ๊บ จิ๊บ จิ๊บ~นกคู่รักสองตัวเดิมบินมาเกาะที่หน้าต่างแล้วส่งเสียงร้องจนคนที่นอนซุกอยู่ในผ้าห่มต้องยอมปรือตาตื่นขึ้นมาในช่วงเช้าตรู่ แขนเรียวรีบคว้าหยิบมือถือของตัวเองขึ้นมาเปิดดูเป็นอันดับแรก“…หายไปไหนนะ”ยังไม่มีข้อความใด ๆ ส่งมาจากราล์ฟ และเขาก็ยังไม่เข้ามาอ่านข้อความที่เธอส่งไปตั้งแต่เมื่อวานเล

กริ๊งงงงงงง ~เสียงชวนแสบแก้วหูดังลั่นออกมาจากนาฬิกาทรงกลมที่ถูกตั้งไว้บนหัวนอนทำให้ร่างเปลือยเปล่าของสามีกับภรรยาหมาดๆ ของเขาที่กำลังนอนกอดกันกลมอยู่ใต้ผ้าห่มต้องปรือตาตื่นอย่างช่วยไม่ได้…แขนแกร่งเอื้อมไปตรงหัวนอนแล้วกดปิดเสียงดังลั่นนั่นทันที เมจิที่ตื่นเต็มตาแล้วแม้ใบหน้าสวยจะยังบ่งบอกถึงความงัวเ

ตาสวยปรือมองใบหน้าหล่อที่แลจะเคลิบเคลิ้มกว่าครั้งไหนๆ ก่อนจะเริ่มบดเอวใส่คนใต้ร่างเนิบๆ แต่แนบแน่น…เธอควงสะโพกผายหมุนวนเป็นวงกลมให้แท่งร้อนของเขาที่รุกล้ำอยู่ด้านในบดเบียดเข้าใส่โพรงเนื้อนุ่มได้อย่างเต็มที่ก่อนจะเริ่มยกตัวขึ้นแล้วกดกายลงมาตามแรงโน้มถ่วงจนเต้าสวยกระเพื่อมไปตามจังหวะของเธอ“อ่า เก่งมา

หลังแต่งงาน 3 เดือนสวัสดีค่ะ เมจิภรรยาของผู้บริหารเดย์ไลต์แล้วก็ออลเดย์คอมมูนิตี้แบบหมาดๆ อืม…ถ้าถามว่าหลังจากแต่งงานกับพี่วินแล้วเป็นยังไงหรอ? ก็…เกินความคาดหมายสำหรับเธอนะเพราะทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นตั้งแต่เจอกับพี่วินมันดูเหมือนฝันและเกินกว่าที่เธอคาดหวังไว้ ใครจะไปคิดว่าผู้หญิงธรรมดาๆ แบบเธอ

“…” ตาสวยปรือมองใบหน้าหล่อคมหลังแว่นตาแล้วแอ่นเนินเนื้อเบียดเข้าหาแท่งร้อน“อ่า ไม่ไหว”ปึก! วินกุมมือบางที่จับท่อนเอ็นของเขาอยู่ก่อนจะเป็นฝ่ายออกแรงบังคับให้เธอแหย่มันเข้ารูสวาทของตนเองจนสุดลำ“อื้อออ แน่นรูจังค่ะพี่วิน ทำไมใหญ่ขนาดนี้ อ๊า…”เสียงหวานที่กำลังพร่ำบอกถึงกับขาดห้วงไปเพราะเอวสอบขยับโยก

หลังแต่งงาน 3 เดือนสวัสดีครับ ผมวินเนอร์ผู้บริหารเดย์ไลต์แล้วก็ออลเดย์คอมมูนิตี้ ถ้าถามว่าหลังจากแต่งงานกับเมจิแล้วเป็นยังไงหรอ? อืมมมม ก็…ไม่ได้ต่างไปจากตอนแรกเท่าไหร่นะเพราะเท่าที่ผมคิดไว้เนี่ยมันน่าจะทำให้เราแสดงความรักต่อกันได้มากขึ้นโดยไม่ต้องสนใจว่าคนภายนอกจะมองไปในทางที่ไม่ดีหรือความไม่เหมาะ

ครืดดดด ~ ประตูบานใหญ่ถูกเปิดอ้าออกด้วยแรงของเธอ…เมจิมองความมืดภายในห้องเปล่าตรงหน้าด้วยสีหน้างุนงง…ฉันมาผิดห้องหรือเปล่านะ?พรึบ! พรึบ! พรึบ!ในจังหวะที่คนตัวเล็กเตรียมจะหันหลังกลับไฟก็ถูกเปิดขึ้นไล่ไปตามโถงทางเดินอย่างพร้อมเพรียงกัน ทำให้ร่างบางยืนนิ่งชั่งใจอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะตัดสินใจแทรกตัวเข้ามา

ร่างสูงซี้ดซ้าดออกมาเพราะรู้ว่าคนตัวเล็กกำลังขมิบตัวตนของเขาจากภายในจนมันคับแน่นกว่าเดิม ขายาวก้าวขึ้นบันไดไปทีละขั้นโดยไม่ต้องออกแรงส่งมากนักจุดเชื่อมต่อของเธอและเขาก็ตอกอัดเข้าหากันเองโดยอัตโนมัติจนสองร่างโป๊เปลือยต่างก็ครางกระเส่าดังออกมาอย่างไม่ต้องเกรงใจใครปึก ปึก ปึก“อ๊า ~”ไมอาพ่นเสียงครางห

“ทำไมนายให้คนของวังกลับกันไปหมดเลยล่ะ” ไมอาหันไปถามคามินที่ยืนอยู่ข้างๆ ด้วยความไม่เข้าใจหลังจากเห็นว่ารถตู้คันใหญ่ขับเคลื่อนออกไปนอกพระราชวังแล้วโดยมีย่ารดาและลูกฝาแฝดของเธออยู่ภายในรถคันนั้นด้วยเพื่อไปเที่ยวพักร้อนช่วงปิดเทอม แต่หญิงสาวก็ยังไม่เข้าใจเพราะคามินเป็นคนเสนอทริปเที่ยวทะเลให้กับผู้เป็น

ห้าปีผ่านไป…ร้านหอมละมุน“อคิณกลับเข้ามาข้างในเลยนะ แม่เห็นนะ” ไมอาทำเสียงเข้มดุลูกชายตัวน้อยที่กำลังจะแอบหนีออกไปทางประตูด้านหลัง“…เปล่าสักหน่อย ผมแค่เดินผ่านประตูเฉยๆ” เสียงของเด็กชายพูดออกมาพลางทำเฉไฉ แล้วรีบสาวเท้าเดินไปหาผู้เป็นพ่อที่นั่งอยู่บนโซฟากลางห้องดูการ์ตูนอยู่กับลูกสาว“อย่าดุลูกสิไม

ห้องพักพิเศษร่างแบบบางถูกเข็นกลับเข้ามาภายในห้องพักพิเศษที่คามินได้ทำการจัดแจงเหมาทั้งชั้นเพื่อความเป็นส่วนตัว หญิงสาวนอนอยู่ใต้ผ้าคลุมผืนหนาก่อนที่พยาบาลจะปรับระดับให้ตัวของเธอตั้งขึ้นเป็นท่านั่งแล้วอุ้มเอาเจ้าทารกตัวน้อยมาส่งให้ผู้เป็นแม่นัยน์ตาสวยมองทารกที่เอาแต่หลับตาด้วยแววตาเอ็นดูรักใคร่ส่วน

วังเปรม“ระวังนะๆ ดีๆ เดินดีๆ …ใจเย็นๆ ค่อยๆ” เสียงทุ้มที่เอาแต่พร่ำบอกพลางแขนแกร่งก็โอบรอบตัวหญิงสาวที่กำลังก้าวเดินลงไปตามบันไดทีละขั้น“…เดินเร็วไปนะ ช้ากว่านี้อีก” คามินหันไปมองใบหน้าสวยพร้อมกับส่งสายตาดุ“นี่! ฉันแทบจะคลานอยู่แล้วนะ ช้ากว่านี้ไม่น่าจะทันหมอนัดหรอก” เสียงหวานแหวใส่สามีของเธอที่ก

“อื้มมม…แผล่บ” ไมอาอ้าปากรับนิ้วแกร่งเข้ามาภายในปากของเธอก่อนจะทั้งอมและดูดมันด้วยลีลาเร่าร้อนจนนิ้วของเขาเปียกชื้นทั่วทั้งนิ้วร่างเล็กนอนเปลือยเปล่าคู้ตัวซ้อนอยู่ด้านหน้าของคามินที่ตอนนี้เขาเอาแต่กดกระแทกลำกายของตัวเองเข้ามาจนกลางตัวของเธอแนบแน่น เนื้อตัวของคนทั้งคู่แนบชิดติดกันประหนึ่งมีกาวทาเอาไ