The day was off to a rocky start. Mabilis na humatak ang karibal sa negosyo ni Tristan, na nagdulot ng malaking pag-urong sa kanyang pinakabagong proyekto. The office was buzzing with tension, the employees anxious about the future of the company. Nakaupo si Tristan sa kanyang opisina, ang mukha nito ay nababalot ng malamig na galit. Kilala siya sa kanyang kalmadong kilos, ngunit ngayon, kitang-kita ang kanyang galit. He was furious at his rival, but more than that, he was angry at himself for letting his guard down when it comes to Samantha. Ang puso ni Samantha ay kumakabog sa kanyang dibdib, habang nakatingin siya sa huling pagkakataon sa salamin sa loob ng banyo. She'd done a little makeup, which didn't make her look tense. Dalawang araw na lang matapos ang mainit na tensyon sa pagitan nila ng kanyang stepfather. Alam niyang mula noon ay naging mas malamig ang kalooban ni Tristan. Kahit na gusto niyang ipaliwanag na ang tanging gusto lang niya para sa kanya ay hindi niya mag
Dumating na ang gabi, na nagdadala ng kawalang-katiyakan para kay Samantha. Sa huling pagkakataon ay tiningnan niya ang kanyang repleksyon sa salamin sa banyo, na sinusuklay ang kanyang buhok nang maayos. "Sam... Wag kang magpapakita ng ganyang kahabaan ng mukha. Ito naman ang gusto mo diba?" bulong niya, para kumbinsihin ang sarili na ayaw niya talaga kay Tristan. Gabi iyon ng unang hapunan ni Tristan kasama si Viviana, ang kapatid ng kanyang karibal sa negosyo. Ang kanyang ama ay nag-ayos ng hapunan, umaasang bumuo ng isang alyansa na magpoprotekta sa kanilang negosyo mula sa karagdagang pinsala. Samantala, pagpasok ni Tristan sa dining room ay bumaling agad ang tingin niya kay Samantha. She looked stunning in her dress, her eyes fiercely glance at him, like she's ready to prove na hindi talaga siya maaapektuhan sa mga posibleng mangyari ngayong gabi. Kumikirot ang puso niya nang makita siya, ang nararamdaman para sa kanya ay lalong nahihirapang balewalain. Umupo si Tristan sa ka
Nang makapasok na sa kanyang silid ay nagpakawala ng hininga si Samantha na hindi niya alam na pinipigilan niya. Napasandal siya sa pinto, ang lakas ng tibok ng puso niya sa dibdib. Naririnig pa niya ang halakhak mula sa dining room, naiisip pa rin niya kung paano nanligaw si Tristan kay Viviana. Lumipat si Samantha sa bintana, nakatingin sa kalangitan sa gabi. Nakikita niya ang mga bituin na kumikislap sa di kalayuan, ang kanilang liwanag ay lubos na kaibahan sa mga emosyong umiikot sa loob niya. Ang gabi ay nagpaalala sa kanya kung ano ang nangyari sa pagitan nila ni Tristan sa night club at sa pangalawang pagkakataon ay nagbahagi ang kanilang mga labi ng mapusok na halik. "Bakit sobrang sakit?" bulong niya sa sarili, halos hindi marinig ang boses niya."Hindi dapat ganito. Hindi dapat maramdaman na nawawala siya sa akin." Itinaas niya ang kanyang mga tuhod sa kanyang bandang dibdib. Alam niyang hindi siya dapat makaramdam ng ganito. Si Tristan ay step-brother niya, at malapit na
Sa paglipas ng araw, nakahanap si Tristan ng iba pa na dahilan para magkaroon sila ni Samantha ng interaskyon sa kanilang trabaho. Ilang beses niya itong tinawag sa kanyang opisina, sa bawat pagkakataon sa ilalim ng pagkukunwari ng ilang kagyat na gawain. "Pwede ka bang bumalik ulit dito?" Tumingala si Samantha mula sa kanyang mesa, bakas sa mukha niya ang pagtataka. Buong umaga siyang walang tigil sa pagtatrabaho, sinusubukang makasabay sa mga gawaing ibinibigay sa kanya ni Tristan. "Oo naman!" Ibinaba niya ang telepono at tumayo mula sa kanyang mesa. Pumasok siya sa opisina ni Tristan, Alam niya ang ginagawa nito, alam niyang sinusubukan siya nitong pagselosin. At ito ay gumagana, kahit na ayaw niya iyong aminin sa sarili at kahit pa kay Tristan mismo. Pagpasok niya sa opisina, nakita niya si Viviana na nakaupo sa tapat ni Tristan. Pinagmasdan niya si Tristan at Viviana na nagtatawanan, ang pagiging malapit ng dalawa ay naghahatid ng kirot sa kaniyang puso. "Ah, Samantha," sa
Isang magulong gabi ito. Sa isang club kung saan maliwanag ang mga ilaw at malakas ang musika, si Samantha na naka-suot ng pulang velvet na damit na may slit sa isa niyang hita, ay nag-iinom ng baso ng champagne habang nag-eenjoy siya sa dance floor ng club. Ang kanyang mahabang itim na buhok ay bumabagsak sa kanyang mga balikat."Hey babe," A tall man with light brown skin and dark brown hair, dressed in jeans and a t-shirt walks up next to her. Abot hanggang tenga ang ngiti nito, halata na natitipuhan siya. "Miss, baka gusto mo pumunta sa pribado na lugar? Mas mage-enjoy ka roon," tanong pa sa kaniya nito, tiningnan siya ni Samantha na puno ng pandidiri, sadyang hindi lamang talaga siya pumunta rito para magsaya, kun'di para makalimot sa lahat ng kabwisitan na nangyayari ngayon sa kaniyang sirang pamilya."Kung sino ka man, layuan mo nga ako!" madiin na sambit niya, ang tono ng kaniyang boses ay may pagka-iritable na, pagkatapos ay ipinagpatuloy niya na lamang ang pagsasayaw. Sadya
"I'd lost my virginity!" Samantha shouts in frustration at best friend, Evelyn. Kanina pa siya pabalik-balik ng lakad sa harap ni Evelyn, habang paulit-ulit na isinusumpa ang lalaki na siyang sumira sa kaniyang pagiging virgin."Wait, alright? Kumalma ka muna, Sam...""Do not panic. Sagutin mo muna ako, alam mo ba kung ano iyong pangalan niya, ilang taon na siya?" Napahinto si Samantha sa kaniyang paglalakad. "Single ba siya? Natatandaan mo iyong pangalan niya o kung nakuha mo man lang ba iyong phone number niya?" Pinagtaasan siya ng kilay ni Evelyn. Umupo naman siya sa tabi ng kaibigan at ma-drama na naihilamos ang mga kamay niya sa kaniyang mukha."I don't know, I swear. Nalimutan ko kung nasabi niya ba sa akin iyong pangalan niya o hindi. B-Basta ang natatandaan ko lang ay kung ano ang itsura niya!""Damnit!" Samantha groans angrily."This is really bad. Hindi talaga ako makapaniwala na nangyari ang lahat ng iyon. Gusto ko lang naman makalimot sandali!" "That's really a problem,
Dumating ang araw ng kasal ng ina ni Samantha. Bagama't ayaw niya talagang dumalo, ay hindi naman niya matiis ang kaniyang ina. Kahit na may galit siyang nararamdaman ay mas nangingibabaw pa rin ang pagmamahal niya para rito.Everything is indeed extravagant. The decorations, the tables, the flowers, the food…The golden theme made it obvious that her mother's new love of life is a billionaire. Marami ang mga bisita, halata na halos lahat sila ay mula mayaman na pamilya, mga tanyag, at ma-impluwensya.Samantha simply adjusted the veil of her dress, as she stared emotionless at her mother standing beside Mr. Benjamin. Wala talaga siyang masiyadong nalalaman tungkol sa pamilya ng Hilton. Ang sigurado niya lamang ay hindi niya magugustuhan ang mga ito, kahit pa isa sila sa mga kilala na bilyonaryo.Nanatili lamang siya na nakatayo habang pinapakinggan ang introduskyon ng host. Hindi pa rin na aalis sa kaniyang isipan ang katanungan, kung ano kaya ang magiging buhay niya kung sakali na
"No, hindi ako aalis dito sa apartment, Mom." Mula sa counter sa kusina ay ipinagpatuloy ni Samantha ang paga-ayos ng mga groceries na kaniyang binili. She's talking with her Mom though phone call since she's still with his stepfather celebrating their marriage out of the country. "Honey... Ayaw mo ba na makikala pa ng lubos ang step-brother mo, si Tristan? Mag-bonding kaya kayo?" Her hands tremble as she puts another bag into the fridge. Nai-isip pa lamang niya na magsasama sila ni Tristan sa iisang bubong ay tila ba may mabigat ng dumadagan sa kaniyang mga balikat na siyang tiyak na sisira sa kaniyang kinabukasan."That would be a nightmare, Mom.""Sam... Huwag ka naman magsalita na parang kilala mo na si Tristan. He's a good man. He's hardworking, responsible. Kahit naman madalas siyang busy sa trabaho niya ay natitiyak ko pa rin na magiging masaya ka na makasama siya." Samantha rolled her eyes then whispered..."And he's definitely a play boy, more than a fuck boy.""What? I didn