Chapter 9

Sherry's Point Of View

"Dammit wala ka bang bibig, Sherry? Answer me."

"N-no one."

"Then why?—" padabog siyang tumayo kaya't yuko akong napaatras. Sandali kaming tahimik na dalawa. Hindi ko akalaing magseselos siya nang ganito. I don't even know maaabutan niya kaming dalawa ni Elliot sa gano'ng posisyon.

Pero wala akong nararamdamang kakaiba kay Elliot, that's the truth. First time namin 'tong magkakilala pero dahil sa personality niya'y medyo nakakagaan lang talaga ng pakiramdam. Pero mukhang kasalanan ko rin naman dahil hinayaan kong maging gano'n ang ugnayan namin. Umapaw yata masyado 'yong saya and in the end, nandito na ako ngayon sa sitwasyong 'to.

"Why would you do that behind me, Sherry?"

"I'm not doing anything, I swear."

Napasapo siya sa noo niya. Ang isang kamay ay nakahawak sa baywang.

Tinitigan ko ang mukha niya kung gaano ito namumula sa inis. Kailangan ko siyang suyuin. Hindi ko alam kung anong gagawin niya kapag hindi agad ito naresolba. Baka nga madamay pa si Elliot dito at mas maging masama ang kalabasan.

"I'm sorry... okay? But I'm also telling you the truth, I'm not flirting with Elliot."

"Then what did I just saw in the kitchen minutes ago? Don't tell me nag-uusap lang kayo."

Tumango ako nang marahan. "Yes... actually we are just talking."

"And then nagkilitian kayo na parang magjowa pagkatapos, gano'n ba?"

"He's just too clingy."

He groaned. "Of course he is. Of course!"

"Please don't hurt him. Wala siyang kasalanan dito."

"I'm not gonna punish him. His brother will do that for me."

Nakaramdam naman ako ng pag-aalala para kay Elliot nang marinig ko 'yon.

Then napakunot lalo ang noo niya sa 'kin. "You're worried about him, don't you?"

"Of course, wala naman kasi siyang kasalanan."

"Kung totoo man 'yan, si Loid na ang bahalang magdesisyon do'n."

Pero hindi pa rin ako sigurado sa sinabi niya. Hindi sapat sa 'kin ang mga salitang 'yon dahil kilala ko si Loid. He's timid but actually a very strict person at the same time.

"At least, let me talk to Loid myself."

"No."

"Please."

"I said no, Sherry."

__

Third Person's POV

Pareho nang nasa labas ngayon ng mansyon ang magkapatid.

Pero bago man lang sila makaabot sa garahe, hinawakan naman ni Loid ang balikat ng kapatid. Napaharap ito sa kanya.

"What did I tell you on the phone again, Elliot?"

"What did you tell me?"

Napatiim-bagang si Loid sa sagot na narinig niya. Napakuyom na rin ito kaya't natatawa si Elliot na nagtaas ng kamay. "Calm down, big bro. Of course naaalala ko pa 'yon. Eto naman hindi mabiro."

"What did I tell you, Elliot?" May diin na tanong ulit ni Loid sa kapatid.

"You told me to take her away bago kayo makabalik ni Boss Levim."

"Exactly." Tapos ay namayani ang katahimikan sa paligid nila. Nagkatitigan hanggang sa pagtaasan ito ng kilay ni Loid. "Then what did you do after receiving my order?"

"I put on my shoes."

"Uh-huh?" Namaywang si Loid na nakikinig.

"I took my car key."

"Uh-huh?" Nagtitimpi na talaga ito sa kapatid pero hinayaan niya pa rin itong magpatuloy.

"I went here."

"And then?"

"I made friends with Sherry."

"Fuck!"

Halos sakalin na nito ang kapatid sa klase ng titig niya pero natatawa lang talaga siyang pinagmamasdan ni Elliot na kumulo sa galit.

Kung hindi lang talaga niya ito kapatid ay malamang dinurog na niya ang panga nito.

"Come on, bro. Just let her be for now." Nakapamulsang saad ni Elliot.

Sinuklay naman ni Loid ang kanyang buhok patalikod bago nagbuntong-hininga. "I should have just called Jeepy instead of you."

"What's up, guys?" Then speaking of the devil. Dumating din ang lalaking tinutukoy ni Loid.

Gaya ni Elliot, puro earrings din ang tainga nito. Pula ang buhok na nakapusod. Itim ang coat at hindi rin maitatanggi ang kakisigan ng chinito nitong itsura.

"Did someone called my name?" Dagdag pa nito habang kumakaway.

"Hey, Jee!"

"Hey, Elliot!"

Tapos ay nagbanggaan ang mga dibdib ng dalawa bilang bati sa isa't isa. And then nang masulyapan ni Jeepy ang isa ay napangiti ito lalo. "Oh, Loid, natalo ka ba ulit sa lotto, bakit ganyan na naman mukha mo, ha?"

"Elliot didn't do as he was told." Tapos ay masama nitong sinulyapan ang kakambal na pasipol-sipol lang sa tabi. "Dadagdagan ko ang punishment mo for three months. Tingnan natin 'yang katigasan ng ulo mo."

"No way! That's unfair!"

"Wait lang, ano bang nangyayari?" Pumapagitna si Jeepy sa magkapatid.

"Ganito kasi 'yan, Jee." Si Elliot na ang nagpaliwanag kaya't naharap naman siya nito. "Bro called me earlier to get rid of this so pretty lady Sherry before Boss Levim returns."

"Uh-huh?" Jeepy crossed both arms against his chest.

"Then after that. I put my shoes on. I took my car key. Went here to meet this so pretty lady Sherry—"

"Stop with the so pretty lady Sherry—it's disgusting." Reklamo ni Loid. Pero hindi na siya pinansin ng dalawang nag-uusap.

"And then what happened?" Mas lalo lang tuloy tumaas ang interes ni Jeepy sa kuwento ng kaharap.

"Then... I made friends with her!"

"Wow!" Palakpak na tugon naman ni Jeepy. Daig pa ang musmos na nakakita ng magic sa unang pagkakataon.

"Hah!-hah!"

"Mga siraulo."