"Tuloy ka, hijo," sambit ni Mama at siya na ang nagpatuloy rito."Mama, why is he here?" tanong ng anak ko."He wants to meet you all, anak. Friend ko rin siya," sabi ko."Ate, totoo ba? Pinsan niya si Kuya Draken?" paninigurado ni Matthew kaya tumango naman ako sa kaniya bilang sagot.Nagpunta ako sa dining area kung saan nakapwesto sina Mama at Richard."Matagal na pala kayong magkakilala ng anak ko. Balita ko nga e in-offer-an mo siya ng trabaho. Salamat," saad ni Mama."Don't mention it. Anyway, I have gifts for you, guys. Here," sabi pa ni Richard at saka inabot kina Mama, Madrid at Matthew ang mga ito.Binuksan nila 'yon at nakita nila ang mga laman."Salamat dito, ha? Mukhang mamahalin itong shoes. Nag-abala ka pa, pero salamat," sabi ni Mama.Nang buksan naman ni Matthew ang regalo, nakita niya ang isang helmet ng motor habang kay Madrid naman ay mga laruan."Thank you but I stopped playing toys now," sabi ng anak ko at saka nginitian si Richard."Oh, sorry. Your mom told me t
Makalipas ng apat na araw, masasabi kong medyo kabisado ko na ang bawat trabaho ko as an admin. Tinitignan na lang ni Angelica ang ginagawa ko and so far, wala pa naman akong palya.Sa loob din ng apat na araw matapos ang naging pag-uusap namin ni mama, madalas na akong nagtutungo sa simbahan bago umuwi ng bahay. Gusto kong humingi ng tawad sa Maykapal sa galit na tinanim ko sa puso ko. Alam kong mali at pinagsisisihan ko 'yon.Bukod doon, inalala ko rin si mama bilang magulang ko. Wala na ang papa ko kaya siya ang natitirang magulang namin ni Matthew. Ayoko siyang biguin sa pagiging mabuti niyang ina para sa 'min ng kapatid ko. Dahil sa ginawa ko, na-disappoint ko siya.Higit sa lahat, naging makasarili din akong ina sa anak kong si Madrid. Sa tindi ng galit at poot ko, nakalimutan ko ang nararamdaman ng anak ko. Mahal na mahal ko si Madrid kaya ngayon, handa kong ayusin ang lahat."Mathia, tawag ka ni sir," sabi ni Angelica habang inaayos ko ang desk ko."Sige, saglit lang," sagot k
"Umalis ka!" sigaw ko pero agad akong napadaing nang iharap niya ako sa gawi niya. Nakahawak siya ngayon sa magkabila kong braso at tinitigan ako nang matalim sa mga mata ko."I fucking told you, you are fucking mine, Mathia. Akala mo ba, mapapaalis mo 'ko sa buhay mo ng gano'n-gano'n na lang? Matapos lahat ng pinagsamahan natin, itatapon mo na lang 'yon?" matigas niyang tanong sa 'kin."B-Bitiwan mo 'ko, Draken! N-Nasasaktan ako!" sigaw ko habang pilit kumakawala sa higpit ng pagkakahawak niya sa 'kin."Kung kailangang ibalik ko sa dati ang lahat, gagawin ko. Mathia, akin ka lang. Akin ka lang!""You're just fucking obsessed, Draken! Bitiwan mo 'ko! Hindi na ikaw yung Draken na nakilala ko! A-Ano ba?" sabi ko naman dito."Hindi mo pa ako kilala, Mathia. If you want, then I'll fucking introduce to you myself," sabi pa niya.Hindi na ako nakapalag pa nang halikan niya ako nang mapusok sa labi. He's aggressively wants to own me. Wala akong kalaban-laban. Mas lalo akong nanghihina sa tuw
Nagsabay kami ni Richard na mag-lunch sa iba namang restaurant. Tumanggi nga ako kanina dahil nahihiya ako sa kaniya at sa mga tauhan niya. Baka kung ano ang isipin nila sa 'min. Pinilit niya ako nang pinilit kaya pumayag na lang ako."Nagpunta sa bahay si tita mo kanina," pagbubukas ko ng topic habang kumakain kami."Really? Bakit naman daw?" tanong niya."Humihingi ng sorry at gusto niya akong bumalik sa buhay ni Draken," paglalahad ko."Biglang nag-shift si tita, ha?""Oo nga e. Hindi na raw kasi umuuwi si Draken sa kanila. Minsan lang pero lasing na lasing pa."Sandaling napaisip doon si Richard at saka nailing. Tila hindi siya makapaniwala sa kuwento ko."He wants you back. Bakit hindi mo balikan?" tanong niya."H-Hindi ko alam e," nag-aalangan kong sagot dahil maski-ako, hindi ko alam kung tama ba ang magiging desisyon kong 'yon."You will know once you answer the question, do you still love him?"Hindi ako nakaimik sa tanong na 'yon. Paulit-ulit kong iniisip ang tanong na 'yon
Maagang pumasok sina Madrid at Matthew habang ako, abala pa sa pagkain. May quiz pa raw ang anak ko sa school kaya magre-review pa raw ulit siya sa school."Alis na po ako, 'ma," paalam ko matapos kong kumain."O sige, anak. Mag-iingat ka, ha? Ako na ang bahala r'yan," sabi naman ni mama na abala sa kusina.Kinuha ko na ang bag ko at saka naglakad palabas ng bahay. Sa pagbukas ko pa lang ng pinto, napako sa paningin ko ang isang babaeng nakatayo sa harapan ng bahay namin. Kitang kita ko ang mukha niyang parang nangungusap at parang maamong tupa."Anong ginagawa mo rito?" tanong ko sa ina ni Draken, si Raquel. Siya lang ang pumunta rito dala ang isang kotse."M-Mathia, b-bumalik ka na sa anak ko, p-please?" pagmamakaawa niya sa 'kin.Totoo ba 'tong nakikita at naririnig ko?Hindi ba ako binabangungot?"Bakit parang nag-iba yata ang ihip ng hangin? Pinababalik mo 'ko sa anak mo? E 'di ba, ikaw nga 'tong gumawa ng dahilan para paghiwalayin kaming dalawa?" tanong ko sa kaniya at saka napa
"Kanina pa po ba siya gan'yan?" tanong ko kay mama habang abala kaming dalawa sa paghihiwa para sa lulutuin naming ulam."Noong sinundo ko, gan'yan na siya. Hindi ko nga alam kung pati sa eskwelahan, gan'yan siya katahimik e. Nakita mo naman na pinakakain ko kanina pero ayaw. Kung sumubo pa sa kutsara, kakapiranggot," paliwanag pa ni mama."Dapat siguro, maglaan muna ako ng time sa anak ko para hindi siya ganito," sabi ko."Bakit hindi mo kaya muna siya hayaang makita ang papa niya? Iyon lang naman ang gusto ni Madrid e," tanong naman ni mama. Hindi ko siya inimikan dito. "Kung patuloy na maggagan'yan si Madrid, kailan pa siya babalik sa pagiging masigla niya? Baka manghina ng tuluyan 'yan lalo na't hindi siya kumakain nang maayos.""Mama, kukunin ni Draken ang anak ko.""Kausapin mo siya nang maayos, anak. Kung hindi na kayo magkakabalikan pa, karapatan pa rin ni Draken na makita ang anak ninyo dahil siya ang ama. Hindi mo naman pwedeng ipagkait sa bata ang gusto niyang makasama ang