Chapter 07

Naging mahirap para sa amin ang mga sumunod na araw. Si mama ay pinagpahinga muna namin bago nagpasya na magtinda ulit sa pwesto. Noong mga unang araw na magtitinda siya ng wala si papa ay sinamahan ko muna siya na pick-up-in iyong mga gulay sa kabilang bayan, mas inaagahan namin ang pag-alis para makabalik ako kaagad at makapagready sa school.

Hindi na muna kami magtitinda ng mga karne dahil kulang iyong puhunan namin. Mas humirap din kasi ngayon dahil bukod sa si mama na lamang ang naghahanap buhay ay graduating na si Jelai samantalang Internship na namin next sem. Mas mahal na ang babayaran at hindi ko alam kung saan kami kukuha ng pera.

Sinubukan na naming manghiram sa side ni papa pero hindi iyon sapat para sa mga gastusin. Hindi rin naman sila makapagpapahiram ng sobrang laking pera dahil may kanya kanya rin silang pamilya. Habang sa side naman ni mama, ay paniguradong mahihirapan kami. Kahit pa sabihin natin na mayaman ang lolo at lola namin, paniguradong pahihirapan nila si mama sa pagbabayad kung sakali kaya huwag na lang.

My grandparents are not that bad, at least to us, their grandchildrens. But to our parents? We've seen them hurt. We've seen them accept hurtful words from them. Hindi ko din gusto ang kapatid ni mama which is of course, our tita. Kung gaano kabait si mama ay ganoon naman kasuplada ang tita namin. Palagay ko nga ay nagmana sa kanya ang mga pinsan namin eh.

Mabilis na natapos ang semester. As for Jelai, busy pa din sila sa school para sa requirements nila for graduation. Samantalang ang sa amin ay practice na lang para sa pinning ceremony.

"Grabe! Sobrang nakakapagod itong pinning ha. Tayo lahat ang kumikilos!" reklamo ni Ailee habang kumakain ng palabok. Sumubo rin ako ng sa akin bago iniangat ulit sa kanila ang tingin ko.

"Yeah, noong ang mga seniors natin ang nagpinning, tayo ang kumilos para makapagfocus sila sa practice." Naiiling namang dagdag ni Yves.

Yeah, I remember that. We were excused in our classess that time because we need to be on hand with their pinning. From the designs of the auditorium, the chairs, the red carpet, the invitations.. All

"Oo nga! Ilang beses tayong laging late umuuwi non para lang maging perfect iyong kanila. Samantalang itong atin, tayo pa ang napupuyat. Walking dead na tayo sa red carpet niyan."

Nagtawanan kami. Nagpatuloy ang kwentuhan namin hanggang sa magsisimula na ulit ang practice. Bumalik na kami sa auditorium, dahil late na daw kami. Takbuhan at tawanan ang ginawa namin, naabutan naming nakapila at nagsstart na ang mga kabatch namin kaya dali dali kaming natahimik at sumingit, nasa letter C pa naman ako! Sa I naman si Yves dahil Inocencio ang apelyido nito, si Ailee naman ay Lim, at si Barbs at Kisses ay parehong nasa D, De chavez at De Leon.

Tawang tawa akong lumingon sa mga kasama ko noong nakaabot ako sa pila. Dalawang tao na lamang at ako na! Nakakatakot pa naman magalit iyong organizer namin na prof din namin. Noong ako na ang susunod sa pila ay ngumiti ako ng pilit sa prof namin. Seryoso niya naman akong tiningnan at tsaka itinuro iyong pwesto sa tabi niya kung saan pupunta ang mga susunod ng lalakad. Sumunod ako. Itinulak niya ako ng mahina hudyat na pwede na akong maglakad.

Laging ganoon ang naging araw namin. Nagpupunta lang kami sa school para asikasuhin ang requirements atsaka magpractice. Minsan ay nagpapaalam ako na hindi muna makakapasok and my friends will cover for me. Madami silang nakahandang alibi para sa akin and I'm really thankful for that. Tinutulungan ko kasi si Mama dahil kailangan din nitong magpahinga kahit papaano. Ayokong magaya ito kay papa. Masakit pa din sa amin iyong nangyari pero kailangan naming mag move on dahil kahit si papa ay hindi magugustuhan kung magiging mahina kami.. I know he's happy now. Kung nasaan man siya. At alam kong binabantayan niya din kami.

"Anong tingin mo rito, Anna? Bagay ba sa akin?" tumingin ako sa suot ni mama atsaka ngumiti bago nag thumbs up. May mga damit si mama na pang formal, damit niya yun noon nung pagkadalaga niya at nakakatuwa dahil kasya niya pa ito kaya hindi na kami bumili ng bago. Okay lang din naman sa akin kahit ano ang suotin ni mama, pero ang school kasi, ang higpit.

"You look like me ma, kaya kahit ano ay babagay sayo." napatingin kami kay Jelai na tahimik na nagbabasa sa gilid.

Nagmake face ako.

"Ako ang kamukha ni mama, ako kaya ang pinakamaganda sa atin." Pilya kong sabi kaya dali dali nitong ibinaba ang notebook na binabasa atsaka umirap.

"Duh ate, mas madami kaya akong manliligaw!"

"It's because I don't entertain anyone and I'm focused with my studies."

"So sinasabi mo bang---"

"What? Manliligaw?" sabay kaming napatingin kay mama atsaka pilit na napangisi. Nagbibiruan lang naman kami ni Jelai. Nagkatinginan ulit kami at sabay na tumawa.

"Ma, syempre nagmana kami sayo, so boys will surely court us! But no worries ma, no boyfriend until we graduate." magaling talagang mambola itong kapatid ko,

"Oo nga ma, pagraduate na ako pero look at me. No boyfriend since birth!" dagdag ko pa.

"Siguraduhin niyo lang ha. Nako isusumbong ko kayo sa papa niyo at ng dalawin kayo para pagalitan."

Hilaw akong ngumisi habang naestatwa naman si Jelai kaya natawa si mama. Napailing na lang ako. Nagpatuloy kami sa ginagawa. We'll be wearing our uniforms and labgowns. Si mama at Jelai lang ang mag-aayos sa akin dahil marunong naman sila. Silang dalawa din ang magiging representative ko at kakain kami sa labas after. We invited mang Jose and his family pero tumanggi sila at humingi ng paumahin, may pupuntahan daw kasi silang pamilya, pero naiintindihan naman namin.

Pupunta na sana ako sa likuran kung saan nakapwesto sina mama noong naharang ako ng mga kaibigan ko.

"Let's take a picture!" hinila ako nina Ailee para magpakuha ng litrato. Kaagad kong nilingon si mama at Jelai sa bandang likuran at sumenyas na magpipicture muna kami. Kunaway naman ang mga kaibigan ko sa kanila.

We took a lot of pictures again. By friends, then classmates, with family, with the varsity players, well because of Yves. Then the group with our family.

Madami kaming pinagdaanan bago narating itong internship, madami kaming iniyak at inialay na gabi sa pagpupuyat. Akala ko di nako makakapag intern dahil hindi na talaga ako makapagfocus, but I know papa and Him will guide me because here I am now, wearing this white coat, taking pictures with my friends, sharing memories and laughters, smiling with my family. I'm still thankful to him despite of the struggles he gave me. I know, it will not end here, madami pa akong lalakbayin para maging successful, at alam kong di ako iiwan ng mga mahal ko sa buhay, at alam ko ding gagabayan ako ni Papa kasama siya.

Nagtatawanan kaming magkakaibigan dahil sa biro ni Jelai, nasapok pa siya ni mama dahil sa sobrang nakakaloko niyang biro.

"Mahiya ka nga, Jelai. Baka ibalik kita sa sinapupunan ko."

"Grabe ma! Joke lang 'yon, di marunong tumanggap ng biro?" akmang babatukan ulit siya ni mama kaya lang ay nagtago na siya sa likod ko.

"Pasaway talaga tong si Jelai." sabi ni tito, papa ni Ailee. Napatango tango kaming lahat kaya sumimangot ito.

Minsan lang magkasama sama ang mga magulang namin pero magkakakilala na sila dahil tuwing may occassion sa school at need ng parents ay nagkikita sila. Nandoon din sila noong burol at libing ni papa. I am, indeed very thankful because I have friends like them.

Kumakain kami ng tanghalian dito sa cafeteria dahil kulang iyong pagkain sa ceremony, gutom pa din kami kaya nagdecide na sabay sabay na lang kaming kumain dito, babalik pa kasi kami sa taas para alamin kung saang center or hospital ba kami mapupunta.

"Omg!"

"Scianna, ang haba ng buhok!"

"Nagrejoice ka ba girl!?"

Nagtawanan sila atsaka inginuso ang likuran ko, napakunot noo ako bago tiningnan iyong tinuturo nila. There, I saw Zac, wearing his uniform and holding a paper bag and a boquet. Nasa likod niya ang dalawang pinsang lagi niyang kasama. Agaw pansin sila dahil sa hawak nila at sa itsura nila, halata naman kasing sikat ang mga ito sa school nila, narinig ko minsan ang mga school mates ko na pinag uusapan na din sila e.

Lumapit ito sa amin at nagmano sila sa mga matatanda sa mesa. Huli itong lumapit sa akin at ngumisi atsaka inabot ang dala niya.

"Grabe, sana all!" sabi ni Jelai.

"Tita, can I borrow Scianna po? Saglit lang po..."

"Kahit wag mo nang ibalik."

"Mama!" nagtawanan ang lahat, maging iyong nasa tabi naming mesa. What happened to no boyfriend until I graduate? E siya itong ipinapamigay na ako!

"Huwag niyo pong bigyan ng idea, tita, baka gawin."

Napailing na lang ako ng ginatungan pa iyon ng mga pinsan niya.

"Tapos ka na bang kumain?" napatingin ako sa plato ko, hindi pa pero okay lang naman kaya tumango na lang ako.

Lumabas kami ng cafeteria, iniwan ko iyong mga bigay niya kina mama.

"Congratulations sa pinning." ngisi nito.

"Thank you, and thank you sa gifts. You don't need to do that though.." hindi ito sumagot.

I really don't know what we are right now, pero ineenjoy ko na lamang ang presensya niya. Kailangan pa naming kilalanin ang isa't isa. At magandang simula ang pagkakaibigan. I know he's interested, I am too. Pero wala pa kaming feelings sa isat isa. Kung wala mang madedevelop, ayos lang dahil at least naging magkaibigan kami.

"Wala kayong pasok?" umiling ito,

"Practice na lang din, pinning na next week." nanlaki ang mga mata ko,

"Congrats!!"

"Thank you, gusto ko sana kayong iinvite na pumunta, kung okay lang."

"Sige sige, kailan ba?"

Nagpatuloy kami sa paglalakad at pag-uusap about sa pinning nila. Maybe he'll be at manila hospitals. Advantage din iyon sa kanya dahil nandoon ang pamilya nila. Less gastos na din.

"Should we go back?" tanong nito, napatingin naman ako sa oras at mukhang kailangan na nga dahil magsisimula na ulit ang announcement for our assigned centers. Tumango ako.

"You'll not go back to your practice? Hindi ba kayo hinahanap?"

"Ouch! It seems like you already want us gone."

"Hoy hindi ganon ibig kong sabihin!" humalakhak ito kaya napailing na lang ako. Sakit niya sa ulo.

Nagstay silang magpipinsan sa tabi nina mama habang dumiretso naman ako sa pwesto ko kanina. Nagsimula na ang announcement, may ilang natuwa sa center na naiassign sa kanila at may ilan din namang hindi. And as for me, gusto ko iyon dahil public ito at madaming feed backs na madami ka raw matututunan!

Nagyakapan kami ni Ailee dahil dalawa kaming napunta doon. Yves and kisses were also together, kaya lang ay sa manila ang mga ito. Habang si barbs naman ang nahiwalay, sa Nueva Ecija kasi ito napunta kaya sobrang badtrip niya. Doon kasi ang pinakamainit tapos ay nahiwalay pa siya sa amin.

"That's fine, may sem tayo kada end ng week kaya magkikita kita pa din naman tayo."

"It depends, remember mahahati iyong sem natin depende sa center, gosh! Paano na lang kapag hiwalay nanaman ako!?"

Hindi tumigil sa pagrarant si Barbs hanggang sa magsiuwian na kami, Zac offered to drive us home. Hindi na kami tumanggi dahil pagod na din naman kami at para makauwi na din kaagad. Pagkababa ng sasakyan ay kaagad kaming nagpasalamat, lumipat naman sa harap iyong isang pinsan ni Zac habang nanatili ang pinakatahimik sa likuran.

He rolled down his window, kaagad kong nakita iyong nakangiti niyang mukha. Hindi ba siya marunong sumimangot?

"Salamat sa paghatid, mag iingat kayo ha. Pasok na muna kami."

"Walang ano man po tita."

Nung tuluyan ng nakapasok sina mama ay lumingon na ito sa akin.

"Thank you ulit!" I said, hirap pa ako dahil bitbit ko iyong bulaklak na bigay niya habang ipinasok naman na nina mama yung ibang gamit at ibang bigay nito.

"Hope to see you again, Sci."

"Pwede ka namang dumalaw dito, for sure matutuwa sina mama. O di kaya ay sa palengke." nagliwanag ang mukha nito, tumikhim ang mga pinsan niya kaya bigla akong tinamaan ng hiya. Nakalimutan kong nandyan pa pala sila!

Hindi niya ito pinansin.

"Talaga?" tumango ako.

"Can I drop by here tomorrow? After our practice?"

"Oo naman."

"Good, makapal naman mukha ko kaya kung di pwede dadalaw pa din ako, kahit silip lang pero dahil pwede... see you tomorrow, Sci!" ngumiti ako atsaka tumango, umatras ako ng bahagya para makadaan sila paalis.

Itinaas niya na ang bintana niya, ilang minuto na ang lumipas pero nakaparada pa din ang sasakyan niya, kaya nagulat ako noong bumaba ang bintana sa likod, kung saan nakaupo ang isa niya pang pinsan.

"Hindi tayo makakauwi kung tititigan mo lang si Scianna dude." Nanlaki ang mata ko sa sinabi nung pinakatahimik na pinsan niya, humagalpak naman ng tawa yung isa habang napamura naman si Zac. Ngumisi ito sa akin bago tumaas ng tuluyan ang window ng sasakyan niya. Bumusina pa ito bago tuluyang umalis.

Napailing na lang ako. Biglang humangin kaya hinawakan ko ng maigi ang mga gamit na pwedeng liparin. Napatingin ako sa langit.

"Papa, wag kang magagalit. Kinilig lang naman ako, tatapusin ko pa din yung pag-aaral ko bago magboboyfriend, promise." bigla ulit humangin kaya dali dali na akong pumasok. Baka mamaya ay tangayin na din ako nito.